Πάμε όμως τώρα στις γνωστές θρησκείες που επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Ας ξεκινήσουμε με τον
χριστιανισμό. Το κάλυμμα της κεφαλής είναι κομμάτι της χριστιανικής πνευματικότητας.
Το παρατηρούμε στις καλόγριες και σε απεικονίσεις της ίδιας της Παναγίας παρότι για την δεύτερη δεν υπάρχουν ξεκάθαρες αναφορές στις Γραφές για το τι ακριβώς φόραγε.
Πολλές πιστές χριστιανές στον
ανατολικό σλαβικό κόσμο και ειδικά στη ρωσική ορθοδοξία τηρούν την συγκεκριμένη παράδοση και εμφανίζονται στις εκκλησίες με κάποιο ύφασμα για την κάλυψη του κεφαλιού τους. Συχνά ένα τμήμα των μαλλιών παραμένει ακάλυπτο.
Στις κοινότητες των
Κοπτών της Αιγύπτου, οι ορθόδοξες χριστιανές των υψηλών τάξεων μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα φορούσαν ένα μακρύ ένδυμα που κάλυπτε την κεφαλή και μεγάλο μέρος του προσώπου που ονομαζόταν
harabah. Το φορούσαν όταν βρίσκονταν σε εξωτερικούς χώρους και υπό την παρουσία ανδρών.
Τα καλύμματα κεφαλής διαφόρων τύπων είναι ευρέως διαδεδομένα στις γυναίκες των
Ομολογιών του Αναβαπτισμού (Άμις, Μεννονίτες, Χουτερίτες κλπ) όταν βγαίνουν από το σπίτι και σε πολλά ακόμα
παρακλάδια του Πεντηκοστιανών εντός των εκκλησιών τους.
Πώς προκύπτει όμως η πρακτική κάλυψης της γυναικείας κεφαλής στον χριστιανικό κόσμο;
Η απάντηση βρίσκεται στην Αγία Γραφή και στα γραπτά πατέρων και θεολόγων του παρελθόντος. Το πιο κλασικό χωρίο που υποχρεώνει τις χριστιανές να καλύπτουν το κεφάλι τους στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας είναι η
Επιστολή προς Κορινθίους (11:2-16). Στο απόσπασμα λέγεται εν συντομία από τον Παύλο ότι οι άνδρες δεν πρέπει να προσεύχονται και να προφητεύουν με το κεφάλι σκεπασμένο διότι ο άνδρας αποτελεί εικόνα και δόξα του Θεού. Αντίθετα οι γυναίκες δεν πρέπει να κάνουν το ίδιο ξεσκέπαστες
διότι η γυναίκα φτιάχτηκε από τον άνδρα και αποτελεί δόξα του άνδρα.
Η γυναίκα πρέπει επίσης να έχει καλυμμένο το κεφάλι λόγω της παρουσίας αγγέλων.
Μετέπειτα χριστιανοί συγγραφείς και πατέρες όπως
ο Κλήμης Αλεξανδρεύς, ο Τερτυλλιανός και ο Θωμάς Ακινάτης υποστήριξαν αυτή την ρήση, δίνοντας διάφορες ερμηνείες, από την επιθυμία
να αποφευχθεί η λαγνεία των αγγέλων που βρίσκονται στην εκκλησία την ώρα της λειτουργίας και μέχρι τη σεμνότητα μπροστά στους ιερείς. Περαιτέρω επεξηγήσεις και νουθεσίες για την κάλυψη της γυναικείας κεφαλής δίνει ο
Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Στην 26η ομιλία του, αναλύοντας το χωρίο καταλήγει στο συμπέρασμα:
«Η γυναίκα αν τρέφει κόμη αυτή είναι δόξα της «διότι τα μακριά μαλλιά της εδόθησαν δια κάλυμμα». Και αν της δόθηκαν για κάλυμμα τότε για ποιο λόγο πρέπει να προσθέτει και άλλο κάλυμμα; Ώστε όχι μόνο από τη φύση αλλά και από την δική της προαίρεση να ομολογεί την υποταγή» (PG 61. 211-216).
Στο κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας έχουμε αναφορές στον καλλωπισμό της κεφαλής και την κόμη ανδρών και γυναικών γενικώς σε δυο κυρίως κανόνες:
στον 96ο της Πενθέκτης Οικουμενικής και τον 17ο της Συνόδου της Γάγγρας. Έτσι, ο 96 της Πενθέκτης (691) αναφέρει την κουρά των μαλλιών της κεφαλής των ανδρών μέχρι και του πλήρους ξυρίσματος. Ο ιζ΄ της Γάγγρας (340) αναφέρεται στην κουρά των γυναικών και επιβάλλει για την πράξη αυτή αναθεματισμό. Το σχόλιο του
αγ. Νικοδήμου στον κανόνα αυτό είναι: «
Η γυνή χρεωστεί να έχη εις την κεφαλήν της εξουσίαν, ήτοι σημείον της εξουσίας του ανδρός, και της προς τον άνδρα υποταγής, το οποίον είναι και το φυσικόν σκέπασμα των μαλλίων, και το εξωτερικόν σκέπασμα την μανδήλαν». Μόνο για αληθινή άσκηση κουρεύει η γυναίκα τα μαλλιά της (όπως οι μοναχές), οπότε τότε καλύπτει την κεφαλήν της με μανδήλα.
https://fdathanasiou.wordpress.com/2017 ... %83%CE%B7/
Επιπλέον, μερικά εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης παρουσιάζουν τις γυναίκες με σκεπασμένο κεφάλι στον κοινωνικό βίο.
καὶ εἶπε τῷ παιδί· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὁ πορευόμενος ἐν τῷ πεδίῳ εἰς συνάντησιν ἡμῖν; εἶπε δὲ ὁ παῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κύριός μου. ἡ δὲ λαβοῦσα τὸ θέριστρον περιεβάλετο. (Γένεσις, 24.65)
καὶ στήσει ὁ ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἔναντι Κυρίου καὶ ἀποκαλύψει τὴν κεφαλὴν τῆς γυναικὸς καὶ δώσει ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτῆς τὴν θυσίαν τοῦ μνημοσύνου, τὴν θυσίαν τῆς ζηλοτυπίας, ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ ἱερέως ἔσται τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τούτου.(Αριθμοί, 5.18)
Ἰδοὺ εἶ καλή, ἡ πλησίον μου, ἰδοὺ εἶ καλή. ὀφθαλμοί σου περιστεραὶ ἐκτὸς τῆς σιωπήσεώς σου. τρίχωμά σου ὡς ἀγέλαι τῶν αἰγῶν,αἳ ἀπεκαλύφθησαν ἀπὸ τοῦ Γαλαάδ.(Άσμα Ασμάτων, 4.1)
εὕροσάν με οἱ φύλακες οἱ κυκλοῦντες ἐν τῇ πόλει, ἐπάταξάν με, ἐτραυμάτισάν με· ἦραν τὸ θέριστρόν μου ἀπ᾿ ἐμοῦ φύλακες τῶν τειχέων.(Άσμα Ασμάτων, 5.7)
λάβε μύλον, ἄλεσον ἄλευρον, ἀποκάλυψαι τὸ κατακάλυμμά σου, ἀνακάλυψαι τὰς πολιάς, ἀνάσυρε τὰς κνήμας, διάβηθι ποταμούς·(Ησαΐας, 47.2)
οἱ δὲ παράνομοι ἐκέλευσαν ἀποκαλυφθῆναι αὐτήν, ἦν γὰρ κατακεκαλυμμένη, ὅπως ἐμπλησθῶσι τοῦ κάλλους αὐτῆς·(Σωσάννα, Α.32)
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι και στη χριστιανική παράδοση υπάρχει άφθονη τεκμηρίωση για το φόρεμα «μαντίλας» από τον γυναικείο πληθυσμό σε ορισμένες τουλάχιστον περιστάσεις.
Περισσότερα εδώ:
https://en.wikipedia.org/wiki/Christian_head_covering
