Οράματα, Θαύματα και δαίμονες στο λογοκριμένο χειρόγραφο του στρατηγού Μακρυγιάννη

[Σενέκας]

Τα αποσπάσματα είναι απο ένα χειρόγραφο του Μακρυγιάννη, ουσιαστικά μέρος των απομνημονευμάτων, στο οποίο ο αγωνιστής περιγράφει τα θαύματα, τις μυστικιστικές εμπειρίες και τις συναντήσεις με τον θεό και διάφορους αγιους που βίωνε κατα καιρούς και που αποφάσισε να θάψει και να μη δημοσιεύσει ο Βλαχογιάννης στην 1η έκδοση, για δικούς του λόγους. Το χειρόγραφο παρέμεινε στην αφάνεια και ήταν γνωστό σε ελάχιστους μελετητές μέχρι που εκδόθηκε για 1η φορά το 1983!...έκανε ένα μικρό πάταγο στην αρχή, αλλά μετά ξαναθάφτηκε και ουσιαστικά δεν συμπεριλαμβάνεται ποτέ στις εκδόσεις των απομνημονευμάτων, νομίζω δεν υπάρχει ούτε καν στα άπαντα.

Όταν θα βαρούσαμεν τουφέκι την Τρίτη Σεπτεβρίου, βλέπει ένας άλλος αγωνιστής, Χριστιανός καλός, τις δύο του μηνός ξημερώνοντας, οτι βρέθη εις το περιβόλι μου αυτός κ ένας λαμπροφορεμένος ώς δεσπότης κ παρουσιάστηκα κ εγώ. Του λέγει αυτεινού του αγωνιστή ο δεσπότης: «αυτόν οπου λέπεις – κ θα τον σώσω απο τον κίντυνον-» (κ παρουσιάζεται κ μία στέρνα με μαγαρισές) «-κ θα τον βγάλω κ απο αυτείνη την μαγαρισά». Κ σταύρωσε κ έλαμψε ο τόπος. Κ ευθύς παρουσιάζομαι κ με δύο παιδιά μικρά. Κ ξύπνησε ο άνθρωπος, κ ήρθε κ μου το είπε. Δέν του είχα ειπεί αυτεινού τίποτας δια την Τρίτη Σεπτεβρίου, οτ’ ήταν με τον Βάσιον κ υποπτευόμουν.(Αφού τελειώσαμεν απο τον κίντυνο, συμβρίσκομαι με την γυναίκα μου κ γκαστρώνεται.)

Ώς τώρα σας έγραφα, αναγνώστες, θεοτικά. Τώρα θα σας γράψω κ δαιμονικά: Η γυναίκα αφού γκαστρώθη, επιάσαμεν μιάν φαγωμάρα κ γκρίνια μεγάλη: με όλη την φαμελιά. Κ άρχισε η γυναίκα κ σώνεταν, κ'όλο έρευε. Ήφερα γιατρούς, τόσα πράματα! Κ σάπισαν κ τα στήθια της, την πονούσαν, οπου δέν κοιμάτον νύχτα κ ημέρα Έρχεται ένας αγωνιστής απο την Αίγυπτο, σάν έμαθε την μεταβολή αυτείνη, ν’ απολάψει τα δίκαια του: ήτον μαζί μου εις τον αγώνα της πατρίδος. Βλέπει την φαμελιά μου σ’ αυτείνη την κατάστασιν, λέγει: «της έχουν κάμωμα καμωμένο δαιμονικόν». Εγώ αυτό δέν το πιστεύω• με βιάζει να το πιστέψω, μου λέγει: «το βράδυ θα ιδούμεν τί είναι, το βράδυ!». Έκατσε όλη μέρα μαζί μου• το βράδυ, τα μεσάνυχτα, με παίρνει εμένα, κ παίρνω κ άλλον έναν άνθρωπο, οτι φοβήθηκα μόνο ςμου, κ κατεβαίνουμε εις το περιβόλι μου. Κ γυμνώνεται αυτός, καθώς τον έκαμεν η μάνα του• κ άρχισε, ώς μίαν ώρα κάτι είπε εκεί, είπε, είπε• τότε μας λέγει:«φέρτεμου ένα τσαπάκι». Κ σκάβει εις την πόρτα, οπου τρώμεν ψωμί απο μέσα, κ βγαίνει ένα πράμα δεμένο: ένα πανί, κ δεμένο με πλήθος σπάγους• κ του κόβομεν αυτά τα σκοινιά κ τ’ ανοίγομεν• κ ήταν μέσα τρία πιρούνια μεγάλα, κ ήταν πλήθος βελόνες, κ διαριηρον κ στάχτη, κ κοκκαλάκια απο πεθαμένους, κ σημάδια απο τα σκουτιά της γυναικός μου κ απο τα δικά μου• κ φαινόταν κ εκείνα το κόψιμο τις κ τα σκουτιά μας οπου ήταν τρύπια • κ τα πήρε κ τα τσέκισε όλα αυτά τα καρφιά κ βελόνες, κ τ’ άλλα τά’καψε κ τα πέταξε έξω εις τα χωράφια.

The Age of Aquarius γιατί λες να λογοκρίθηκε τόσο αξιόλογο τεκμήριο;

SpoilerShow

Nandros

[Σενέκας]

Σηκώθηκα, πήγα εις τον άρρωστον, της έβαλα κ δύο γυναίκες συγγενείς της, ό,τι τραβάγει να της πιάσουνε τα μάτια όταν της βγεί η ψυχή. Εγώ, λυπημένος κ μπαϊλντισμένος, τόσες ημέρες άγυπνος, με πονούσε κ το κεφάλι, είπα των γυναικών νασταθούν με τον άρρωστον κ εγώ να πέσω να κοιμηθώ ολίγον. Εκεί οπου πήγα εις την ταράτσα να κοιμηθώ, σήκωσα τα μάτια μου εις τον ουρανό, κ περικαλούσα κ έκλαιγα• κ λέγω: «Βαγγελίστρα μου, πολλές φορές μ’ έσωσες κ’ εμένα κ το σπίτι μου όλο (κ εγώ στάθηκα αχάριστος). Κ τώρα να μου βρεθείς, οτι’ είμαι χαμένος!»• κ έγειρα. Την ίδιαν στιγμή οι γυναίκες αποκοιμήθηκαν – κ ο άρρωστος μόνος του• πηγαίνει ένα σύγνεφον κ κατεβάζει την γυναίκα κάτω απο το στρώμα – κ τέτια λευτεριά οπου δέν την είχε όταν ήταν κορίτσι! Τότε της ήρθε ο νούς της• τότε είδε οπου ήτον μαγαρισμένη κ δέν ένιωθε• τότε σήκωσε αυτά τα σκουτιά μόνη της, άλλαξε παστρικά σκουτιά, πήγε εις το παλεθύρι να πιεί νερό – πάτησε την θεία της• βλέποντάς την απο πάνω της, έκοψε το αίμα της• της λέγει: «μήν φοβάσαι, θεία μου• κ σήκωσέ μου το στρώμα, κ τ’ άλλα τα σκουτιά οπού’ναι μουρνταρισμένα, οτι δέν μπορώ να τα σηκώσω μόνη μου». Πήρε να ξημερώσει, μπήκα κ εγώ μέσα να ιδώ: την συγύρισαν καλά ή όχι; Ανοίγοντας την πόρτα, μου λέγει: «άντρα, να πάς εις την Βαγγελίστρα!»• κ μου λέγει όλα αυτά. Εγώ, αδελφοί, περικαλιούμαι έξω, κ τί λέγω εγώ έξω: μου τα λέγει όταν μπήκα μέσα! Την ίδια ώρα έστειλα κ ήρθαν οι παπάδες, διάβασαν, κ σηκώθη εντελώς. Ήρθαν οι ιατροί, μου είπαν: «έγινε μεταβολή». Εγώ δέν τους είπα τίποτας απο αυτά• τους πλέρωσα κ τους ευκαρίστησα. Κ εγώ κ ο άρρωστος γνωρίσαμεν τον αληθινόν Γιατρόν! – Μετανογάγω, πάλε δέν πηγαίνω εις την Χάρη Της. Σε δύο ημέρες, βλέπει ένας Χριστιανός εις τον ύπνο του οτι ήρθε ένας καλόγερος εις το σπίτι μου, κ μιά μαυροφόρα, εις τον οντά οπου κοιμούμαι μόνος μου, κ μου λέγει η γυναίκα οτι: «Εγώ δέν ήθελα να ματά’ρθω σ’ εσέναν• ο Γιάννης με παρακίνησε (ήτον ο Άγιος Γιάννης ο Βαφτιστής), οτι σ’ έσωσα τόσες φορές κ δέν ήρθες εις το σπίτι Μου, Με γέλασες.

[Σενέκας]

ένα προβληματάκι με το κείμενο είναι ότι είναι τόσο γεμάτο απο μεταφυσικές εμπειρίες που είναι δύσκολο να καταλάβεις σε ποια σημεία έβλεπε τους αγίους και τον θεό σε όνειρο και σε ποια σημεία ήταν ξύπνιος και τους έβλεπε μπροστά του ή σε όραμα

πχ

Γυρίζοντας εις το σπίτι απο την Χάρη Της, (εκείνον τον χτύπον οπου έκαμεν η εικόνα όταν πήγα να μεταλάβω, πάντοτες τον ακούγω εδώ εις τις εικόνες.) Αφού ήρθαμε απο την Χάρη Της, την νύχτα μας παίρνει ο Α-Γιάννης κ άλλοι Άγϊοι εμένα κ την γυναίκα μου, κ μας πήγαν σε μιάν λαμπρά εκκλησίαν• κ ήταν κ μία βρύση, κ είχε σαφίδια πλήθος σε μιάν σκάφη μού’ βαλαν τα σκουτιά μου να τα πλύνει η γυναίκα μου, κ ο Α-Γιάννης είχε εις το ράσο Του ένα θελό πράμα κ τό’ριξε μέσα εις την γούρνα οπου ήταν τα σκουτιά, κ είπε της γυναικός μου: με αυτό καθώς είναι να τα φορέσω. Τότε με πήραν κ ήρθαμεν εις το σπίτι μου• κ εις την όξω πόρτα ήταν ένας Δεσπότης κ είχε εις το χέρι Του: έναν λαμπρό Σταυρόν κ έλαμπε ο τόπος• μ’ ευλόγησε κ μου Τον έδωσε• κ μου είπε: «εσένα σου αφιερώνω τον Σταυρόν Μου»• κ έκαμα μετάνιες κ Τον πήρα κ Τον έβαλα εις τις εικόνες μου.)

[Maspoli]

Είναι συνηθισμένα πράγματα αυτά για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.

[Σενέκας]

Είναι συνηθισμένα πράγματα αυτά για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.

είναι συνηθισμένο να έχουν 200 σελίδες χειρόγραφο με μυστικιστικές εμπειρίες; στο μεταξύ τα παραπάνω είναι πολύ νορμάλ...έχει πολύ πιο επικά οράματα και ομολογουμένως αρκετά πιο αιρετικά

[paul25]

Τα αποσπάσματα είναι απο ένα χειρόγραφο του Μακρυγιάννη, ουσιαστικά μέρος των απομνημονευμάτων, στο οποίο ο αγωνιστής περιγράφει τα θαύματα, τις μυστικιστικές εμπειρίες και τις συναντήσεις με τον θεό και διάφορους αγιους που βίωνε κατα καιρούς και που αποφάσισε να θάψει και να μη δημοσιεύσει ο Βλαχογιάννης στην 1η έκδοση, για δικούς του λόγους. Το χειρόγραφο παρέμεινε στην αφάνεια και ήταν γνωστό σε ελάχιστους μελετητές μέχρι που εκδόθηκε για 1η φορά το 1983!...έκανε ένα μικρό πάταγο στην αρχή, αλλά μετά ξαναθάφτηκε και ουσιαστικά δεν συμπεριλαμβάνεται ποτέ στις εκδόσεις των απομνημονευμάτων, νομίζω δεν υπάρχει ούτε καν στα άπαντα.

Όταν θα βαρούσαμεν τουφέκι την Τρίτη Σεπτεβρίου, βλέπει ένας άλλος αγωνιστής, Χριστιανός καλός, τις δύο του μηνός ξημερώνοντας, οτι βρέθη εις το περιβόλι μου αυτός κ ένας λαμπροφορεμένος ώς δεσπότης κ παρουσιάστηκα κ εγώ. Του λέγει αυτεινού του αγωνιστή ο δεσπότης: «αυτόν οπου λέπεις – κ θα τον σώσω απο τον κίντυνον-» (κ παρουσιάζεται κ μία στέρνα με μαγαρισές) «-κ θα τον βγάλω κ απο αυτείνη την μαγαρισά». Κ σταύρωσε κ έλαμψε ο τόπος. Κ ευθύς παρουσιάζομαι κ με δύο παιδιά μικρά. Κ ξύπνησε ο άνθρωπος, κ ήρθε κ μου το είπε. Δέν του είχα ειπεί αυτεινού τίποτας δια την Τρίτη Σεπτεβρίου, οτ’ ήταν με τον Βάσιον κ υποπτευόμουν.(Αφού τελειώσαμεν απο τον κίντυνο, συμβρίσκομαι με την γυναίκα μου κ γκαστρώνεται.)

Ώς τώρα σας έγραφα, αναγνώστες, θεοτικά. Τώρα θα σας γράψω κ δαιμονικά: Η γυναίκα αφού γκαστρώθη, επιάσαμεν μιάν φαγωμάρα κ γκρίνια μεγάλη: με όλη την φαμελιά. Κ άρχισε η γυναίκα κ σώνεταν, κ'όλο έρευε. Ήφερα γιατρούς, τόσα πράματα! Κ σάπισαν κ τα στήθια της, την πονούσαν, οπου δέν κοιμάτον νύχτα κ ημέρα Έρχεται ένας αγωνιστής απο την Αίγυπτο, σάν έμαθε την μεταβολή αυτείνη, ν’ απολάψει τα δίκαια του: ήτον μαζί μου εις τον αγώνα της πατρίδος. Βλέπει την φαμελιά μου σ’ αυτείνη την κατάστασιν, λέγει: «της έχουν κάμωμα καμωμένο δαιμονικόν». Εγώ αυτό δέν το πιστεύω• με βιάζει να το πιστέψω, μου λέγει: «το βράδυ θα ιδούμεν τί είναι, το βράδυ!». Έκατσε όλη μέρα μαζί μου• το βράδυ, τα μεσάνυχτα, με παίρνει εμένα, κ παίρνω κ άλλον έναν άνθρωπο, οτι φοβήθηκα μόνο ςμου, κ κατεβαίνουμε εις το περιβόλι μου. Κ γυμνώνεται αυτός, καθώς τον έκαμεν η μάνα του• κ άρχισε, ώς μίαν ώρα κάτι είπε εκεί, είπε, είπε• τότε μας λέγει:«φέρτεμου ένα τσαπάκι». Κ σκάβει εις την πόρτα, οπου τρώμεν ψωμί απο μέσα, κ βγαίνει ένα πράμα δεμένο: ένα πανί, κ δεμένο με πλήθος σπάγους• κ του κόβομεν αυτά τα σκοινιά κ τ’ ανοίγομεν• κ ήταν μέσα τρία πιρούνια μεγάλα, κ ήταν πλήθος βελόνες, κ διαριηρον κ στάχτη, κ κοκκαλάκια απο πεθαμένους, κ σημάδια απο τα σκουτιά της γυναικός μου κ απο τα δικά μου• κ φαινόταν κ εκείνα το κόψιμο τις κ τα σκουτιά μας οπου ήταν τρύπια • κ τα πήρε κ τα τσέκισε όλα αυτά τα καρφιά κ βελόνες, κ τ’ άλλα τά’καψε κ τα πέταξε έξω εις τα χωράφια.

The Age of Aquarius γιατί λες να λογοκρίθηκε τόσο αξιόλογο τεκμήριο;

SpoilerShow

Nandros

Αυτά είναι γνωστά, ήταν ακραία θρησκόληπτος και προς το τέλος της ζωής του ανέπτυξε ένα είδος τρέλας. Θεωρώ ότι αυτό συνεβει λόγω των πολύ δύσκολων και σκληρών παιδικών του χρόνων η και σε συνδυασμό με μια κληρονομικότητα. Η απάντηση στο ερώτημα σου είναι εύκολη, ο Μακρυγιάννης είναι ο αγαπημένος της Ελληνικης διανόησης, τον έχουν υμνήσει σε ποιήματα και τραγούδια, ποιος από τους πεφωτισμένους θα αποδέχονταν τέτοια πράγματα. Δεν υπάρχει απορία εδώ, η γνήσια απορία είναι τι του βρήκε η Ελληνικη Διανοηση Ελύτης, Παλαμάς κλπ και τον είχαν να εμπνέονται;

[Σενέκας]

Τελειώνοντας τα τραπέζια απάνω κ κάτω, περνώντας τα μεσάνυχτα, κ έφυγαν ο κόσμος, τότε η Χάρη Της με τον Α-Γιάννη κ η Αγία Κατερίνη: η ΧάρηΤης μού’δωσε μιάν χρυσή κασέλα κ ήταν μέσα ένα σάν παιδάκι, κ ένα χρυσόν μαντήλι μεγάλο, όλο με αράδες καθώς είναι ο στύλος οπού’ναι εις την σάλα, κ μου είπαν κ τα ασπάστηκα• κ μου είπε: «είναι δικά σου• θα σου χρησιμέψουν δια την πατρίδα κ θρησκεία σου• κ βάλ’τα εκεί οπού’ναι κ όλα τ’ άλλα οπου σε αξίωσε ο Αφέντης Μας• κ σε προφύλαξε απο τόσους κιντύνους εξ αρχής κ ώς τώρα, κε σένα κ την φαμελιά σου κ τα παιδιά σου κ όλους της καθέντρας Του». Ευλόγησε το σπίτι κ όλους του σπιτιού ο Σωτήρας κ οι Άγιοι κ αναλήφτηκαν. Κ’ έμειναν οι Άγιοι οπού’χε διορισμένους κ μέναν πάντοτες.

Εις τις 20 του μηνός ήρθε η Χάρη Της κ όλοι οι Άγιοι• κ λέγει η Χάρη Της της γυναικός να μας ειπεί να πάρωμεν τα παιδιά, κ όλη η φαμελιά, κ λειτρουγιά κ όλα τ’ αναγκαία, να πάμε εις την εκκλησία να μεταλάβωμεν τα δύο παιδιά. Πήγαμεν, κ ήταν όλοι οι Άγιοι• κ τελειώνοντας η λειτρουγία, πήρε η Χάρη Της τον Δημήτρη εις τα χέρια Της κ τον μετάλαβε• κ τον Γιώργη τον πήρε ο Άγιος Στυλιανός κ τον μετάλαβε• κ μας είπε να λειτρουγήσωμεν κ εις τον Άγιον Δημήτρη κ εις τον Αγι-Γιώργη, να τα μεταλάβωμεν κ εκεί• κ πήγαμεν• κάθε μέρα πρώτα εις τον Άγιον Δημήτρη κ εις τον Α-Γιώργη η Χάρη Της κ οι Άγιοι όλοι, κ τα μεταλάβαμεν. Ήρθαν εις το σπίτι η Χάρη Της κ όλοι οι Άγιοι. Κ ο Άγιος Στυλιανός μού’δωσε ένα χρυσό πουλί. Τότε μου λέγει η Χάρη Της: «ο κουμπάρος σου ο Κωλέτης κ οι συντρόφοι του οπου κυβερνούν κ ο αρβανίτης Τζαβέλας: όλοι αυτείνοι κυβερνούν χερότερα απο τον Μαυροκορδάτο• όμως δέν θα προφτάσει ο Κωλέτης να κάμει τους κακούς του σκοπούς• κ ο Τζαβέλας θα ιδείτο σπίτι του! Κ εσύ δόξαζε τον Θεόν. Κ θα τους ιδείς! Κ εμείς δέν λείπομεν απο’δώ• κ τους συντρίβομεν τους κακούς τους σκοπούς, καθώς τους τα συντρίψαμεν πάντοτες».

[Σενέκας]

Αυτά είναι γνωστά, ήταν ακραία θρησκόληπτος και προς το τέλος της ζωής του ανέπτυξε ένα είδος τρέλας. Θεωρώ ότι αυτό συνεβει λόγω των πολύ δύσκολων και σκληρών παιδικών του χρόνων η και σε συνδυασμό με μια κληρονομικότητα. Η απάντηση στο ερώτημα σου είναι εύκολη, ο Μακρυγιάννης είναι ο αγαπημένος της Ελληνικης διανόησης, τον έχουν υμνήσει σε ποιήματα και τραγούδια, ποιος από τους πεφωτισμένους θα αποδέχονταν τέτοια πράγματα. Δεν υπάρχει απορία εδώ, η γνήσια απορία είναι τι του βρήκε η Ελληνικη Διανοηση Ελύτης, Παλαμάς κλπ και τον είχαν να εμπνέονται;

Την ίδια περίοδο με τα απομνημονεύματα γράφτηκε το χειρόγραφο των οραμάτων πάντως, δε μεσολάβησε κάποια περίοδος στην οποία ξαφνικά έχασε τα λογικά του η εκδοχή ότι πρόκειται για ασυναρτησίες τρελού γέροντα είναι μάλλον ο λόγος που παρακίνησε τον Βλαχογιάννη να το θάψει, αλλά δε νομίζω ότι μειώνει την αξία του χειρογράφου, ή του έργου του γενικότερα

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Μπορεί να είχε ανακαλύψει τη δύναμη της amanita mouscaria, και να έτρωγε με προσοχή ποσότητες, έτσι ώστε να βλέπει τα ανάλογα οράματα. Πιθανόν να έχουμε να κάνουμε με το πρώτο trip report στον ελλαδικό χώρο.

[Maspoli]

Είναι συνηθισμένα πράγματα αυτά για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.

είναι συνηθισμένο να έχουν 200 σελίδες χειρόγραφο με μυστικιστικές εμπειρίες; στο μεταξύ τα παραπάνω είναι πολύ νορμάλ...έχει πολύ πιο επικά οράματα και ομολογουμένως αρκετά πιο αιρετικά

Άμα ήξεραν γραφή και κράταγαν ημερολόγιο ή θέλαν να γράψουν την ιστορία της ζωής τους, κάποιοι πιθανότατα να έφταναν και περισσότερες σελίδες

[Οργισμένος]

Τα αποσπάσματα είναι απο ένα χειρόγραφο του Μακρυγιάννη, ουσιαστικά μέρος των απομνημονευμάτων, στο οποίο ο αγωνιστής περιγράφει τα θαύματα, τις μυστικιστικές εμπειρίες και τις συναντήσεις με τον θεό και διάφορους αγιους που βίωνε κατα καιρούς και που αποφάσισε να θάψει και να μη δημοσιεύσει ο Βλαχογιάννης στην 1η έκδοση, για δικούς του λόγους. Το χειρόγραφο παρέμεινε στην αφάνεια και ήταν γνωστό σε ελάχιστους μελετητές μέχρι που εκδόθηκε για 1η φορά το 1983!...έκανε ένα μικρό πάταγο στην αρχή, αλλά μετά ξαναθάφτηκε και ουσιαστικά δεν συμπεριλαμβάνεται ποτέ στις εκδόσεις των απομνημονευμάτων, νομίζω δεν υπάρχει ούτε καν στα άπαντα.

Όταν θα βαρούσαμεν τουφέκι την Τρίτη Σεπτεβρίου, βλέπει ένας άλλος αγωνιστής, Χριστιανός καλός, τις δύο του μηνός ξημερώνοντας, οτι βρέθη εις το περιβόλι μου αυτός κ ένας λαμπροφορεμένος ώς δεσπότης κ παρουσιάστηκα κ εγώ. Του λέγει αυτεινού του αγωνιστή ο δεσπότης: «αυτόν οπου λέπεις – κ θα τον σώσω απο τον κίντυνον-» (κ παρουσιάζεται κ μία στέρνα με μαγαρισές) «-κ θα τον βγάλω κ απο αυτείνη την μαγαρισά». Κ σταύρωσε κ έλαμψε ο τόπος. Κ ευθύς παρουσιάζομαι κ με δύο παιδιά μικρά. Κ ξύπνησε ο άνθρωπος, κ ήρθε κ μου το είπε. Δέν του είχα ειπεί αυτεινού τίποτας δια την Τρίτη Σεπτεβρίου, οτ’ ήταν με τον Βάσιον κ υποπτευόμουν.(Αφού τελειώσαμεν απο τον κίντυνο, συμβρίσκομαι με την γυναίκα μου κ γκαστρώνεται.)

Ώς τώρα σας έγραφα, αναγνώστες, θεοτικά. Τώρα θα σας γράψω κ δαιμονικά: Η γυναίκα αφού γκαστρώθη, επιάσαμεν μιάν φαγωμάρα κ γκρίνια μεγάλη: με όλη την φαμελιά. Κ άρχισε η γυναίκα κ σώνεταν, κ'όλο έρευε. Ήφερα γιατρούς, τόσα πράματα! Κ σάπισαν κ τα στήθια της, την πονούσαν, οπου δέν κοιμάτον νύχτα κ ημέρα Έρχεται ένας αγωνιστής απο την Αίγυπτο, σάν έμαθε την μεταβολή αυτείνη, ν’ απολάψει τα δίκαια του: ήτον μαζί μου εις τον αγώνα της πατρίδος. Βλέπει την φαμελιά μου σ’ αυτείνη την κατάστασιν, λέγει: «της έχουν κάμωμα καμωμένο δαιμονικόν». Εγώ αυτό δέν το πιστεύω• με βιάζει να το πιστέψω, μου λέγει: «το βράδυ θα ιδούμεν τί είναι, το βράδυ!». Έκατσε όλη μέρα μαζί μου• το βράδυ, τα μεσάνυχτα, με παίρνει εμένα, κ παίρνω κ άλλον έναν άνθρωπο, οτι φοβήθηκα μόνο ςμου, κ κατεβαίνουμε εις το περιβόλι μου. Κ γυμνώνεται αυτός, καθώς τον έκαμεν η μάνα του• κ άρχισε, ώς μίαν ώρα κάτι είπε εκεί, είπε, είπε• τότε μας λέγει:«φέρτεμου ένα τσαπάκι». Κ σκάβει εις την πόρτα, οπου τρώμεν ψωμί απο μέσα, κ βγαίνει ένα πράμα δεμένο: ένα πανί, κ δεμένο με πλήθος σπάγους• κ του κόβομεν αυτά τα σκοινιά κ τ’ ανοίγομεν• κ ήταν μέσα τρία πιρούνια μεγάλα, κ ήταν πλήθος βελόνες, κ διαριηρον κ στάχτη, κ κοκκαλάκια απο πεθαμένους, κ σημάδια απο τα σκουτιά της γυναικός μου κ απο τα δικά μου• κ φαινόταν κ εκείνα το κόψιμο τις κ τα σκουτιά μας οπου ήταν τρύπια • κ τα πήρε κ τα τσέκισε όλα αυτά τα καρφιά κ βελόνες, κ τ’ άλλα τά’καψε κ τα πέταξε έξω εις τα χωράφια.

The Age of Aquarius γιατί λες να λογοκρίθηκε τόσο αξιόλογο τεκμήριο;

SpoilerShow

Nandros

Ψεκας πριν τους ψεκες και μπουμερ πριν τους μπουμερς. Ελληναρας με ολη τη σημασια. Μια αγνη συμπυκνωση των εθνικοκοινωνικων μας παθογενειων.

[Σενέκας]

Ψεκας πριν τους ψεκες και μπουμερ πριν τους μπουμερς. Ελληναρας με ολη τη σημασια. Μια αγνη συμπυκνωση των εθνικοκοινωνικων μας παθογενειων.

το λες γιατί δεν έχεις ιδέα ότι επρόκειτο για μεγάλο εντρεπρενέρ και πρότυπο επιχειρηματικού πνεύματος, αλλά αυτό είναι άλλο νήμα

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Μπορεί να ήταν και ο δεύτερος χριστός, κάνεις δε ξέρει. Τέτοιες ψεκοπαπαριες γράφουν τα Ευαγγελία, και τα παίρνουμε στα σοβαρά.

[Σενέκας]

Μπορεί να ήταν και ο δεύτερος χριστός, κάνεις δε ξέρει. Τέτοιες ψεκοπαπαριες γράφουν τα Ευαγγελία, και τα παίρνουμε στα σοβαρά.

μάγος είσαι; Στο πιο επικό όραμα που περιγράφει, που μάλλον είναι το πιο αιρετικό σημείο του κειμένου, λέει ότι είδε τον εαυτό του στον ουράνιο θρόνο δίπλα στον θεό και του είπε ότι είναι αδερφός του μονογενή του

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Μπορεί να ήταν και ο δεύτερος χριστός, κάνεις δε ξέρει. Τέτοιες ψεκοπαπαριες γράφουν τα Ευαγγελία, και τα παίρνουμε στα σοβαρά.

μάγος είσαι; Στο πιο επικό όραμα που περιγράφει, που μάλλον είναι το πιο αιρετικό σημείο του κειμένου, λέει ότι είδε τον εαυτό του στον ουράνιο θρόνο δίπλα στον θεό και του είπε ότι είναι αδερφός του μονογενή του

βελτιωμένη βερσιόν θα λέγαμε, γιατί ήταν και επαναστατικός, και επιχειρηματίας, όπως λες. ο ορίτζιναλ Χριστός ήταν πολύ φλώρος, γι αυτό είπε ο θεός να βελτιώσει το πραμα.