Η ανάσταση του Λαζάρου από το βιβλίο του Βαρνάβα.
-Το 195 μ.Χ. ο Κλήμης της Αλεξανδρείας, ένας από τους μεγαλύτερους εκκλησιαστικούς πατέρες της χριστιανικής θρησκείας, έσβησε ο ίδιος κάποια κείμενα από το ευαγγέλιο του Απόστολου Μάρκου και την πράξη του αυτή την δικαιολόγησε σε μια επιστολή που έγραψε σε κάποιους ιερωμένους:
-«Ακόμα και αν θεωρηθούν αληθινά αυτά που αφήρεσα, αυτός που αγαπάει την αλήθεια, δεν πρέπει να τα λάβει υπόψη του, γιατί δεν πρέπει όλες οι αλήθειες να λέγονται σε όλους τους ανθρώπους».?
-Από τότε ακόμα φάνηκε, πως οι πατέρες της εκκλησίας δεν ήθελαν να διδάξουν τα πρωτότυπα Ευαγγέλια, αλλά τα διόρθωναν κατά βούληση.
-Tο κείμενο που αφαιρέθηκε, ήταν στο τελευταίο κεφάλαιο (ΙΣΤ) του κατά Μάρκου ευαγγελίου και αντικαταστάθηκε με ένα άλλο που αναφερόταν στην ανάσταση του Ιησού που δεν περιλαμβάνονταν στο αρχικό ευαγγέλιο.
-Το κείμενο που αφαίρεσε ο Κλήμης της Αλεξανδρείας από το κανονικό ευαγγέλιο, αφορούσε την ανάσταση του Λαζάρου, η οποία ήταν παρωδία αναστάσεως αλλά και τον γάμο του Χριστού με την Μαρία την Μαγδαληνή.
Ο Λάζαρος είχε τοποθετηθεί μέσα στον τάφο, όχι γιατί είχε πεθάνει, αλλά ζωντανός, με καταδικαστική απόφαση του ρωμαϊκού δικαστηρίου. Το έγκλημα του Λάζαρου στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν ότι είχε ηγηθεί ομάδας ενόπλων οι οποίοι επιτέθηκαν στην φρουρά που φύλαγε τα δημόσια αποθέματα νερού της Ιερουσαλήμ, γέμισαν ασκιά και στάμνες και έφυγαν. Τους καταδίωξαν οι στρατιώτες, τους συνέλαβαν, τους δίκασαν και τους καταδίκασαν με τον προβλεπόμενο από τον νόμο αργό θάνατο της ζωντανής ταφής.
Τύλιγαν τον κατάδικο με πανιά όπως τους νεκρούς, και τον τοποθετούσαν μέσα στον τάφο που ήταν σκαλισμένος σε βράχο και τον έκλειναν με μια μεγάλη πέτρα. Ο μελλοθάνατος ανάπνεε κανονικά και αργοπέθαινε επί μέρες από τη δίψα και την πείνα.
Ο Χριστός περιφρονώντας την απόφαση του δικαστηρίου, έβγαλε παράνομα μέσα από τον τάφο τον Λάζαρο που ήταν ακόμη ζωντανός, και τον έσωσε από βέβαιο θάνατο. Η πράξη αυτή δεν ήταν η «ανάσταση του Λαζάρου, αλλά η σωτηρία του Λαζάρου από τον αργό θάνατο. Η σωτηρία ήταν παράνομη και επέσυρε κυρώσεις, αλλά ο Χριστός δεν τιμωρήθηκε γιατί ενήργησε κρυφά.
Οι άγιοι πατέρες και άγιοι επίσκοποι έκοψαν και έραψαν τα ευαγγελικά κείμενα στα μέτρα τους, αφήρεσαν ό,τι δεν τους άρεσε και αν κάποιος τολμούσε να διαφωνήσει, μπορούσε να διαλέξει ένα από τα τρία δώρα αγάπης που πρόσφερε το διαβολικό ιερατείο του Χριστού, να πεθάνει από φρικτά βασανιστήρια, ή να καεί ζωντανός στη φωτιά ή να αποκεφαλιστεί στη λαιμητόμο.
Απο το χειρογραφο βιβλιο του ΒΑΡΝΑΒΑ 2000 ΕΤΩΝ!!!
