Ποιες είναι οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις;

[ksk]

Πολλά γράφεις και λίγα λες.

Ίσως επειδή δεν καταλαβαίνεις όταν γράφω λίγα...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ανακατεύεις άλλες ζωές, η αρχική υπόθεση της συζήτησης είναι ότι δεν υπάρχουν.

Διότι μου έδωσες την εντύπωση πως θεωρείς ότι υπάρχουν.

Οπότε λες ότι σε ενδιαφέρει το χτίσιμο της υστεροφημίας σου που γίνεται τώρα, αυτό φαινομενικά βγάζει νόημα (το χάνει όταν ολοκληρώσεις το τραινάκι της ακολουθίας αλλά οκ, μέχρι να γίνει αυτό διατηρείται μια ψευδαίσθηση). Η διαδικασία δηλαδή. Και τι σημασία έχει τι θα λένε οι άλλοι για σένα όταν δεν θα υπάρχεις πια;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί τσινάτε τόσο πολύ με τον μηδενισμό, δεν είσαι ο μόνος.

Ποιος τσινάει ρε συ;
Εγώ είμαι άθεος, ούτε καν αγνωστικιστής. Θεωρώ πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτε μετά.
Αυτή είναι η θέση μου. Επομένως που βλέπεις το τσίνισμα;

Μάλλον αυτό που θεωρείς "τσίνισμα", είναι η επιμονή μου να σε κάνω να καταλάβεις πως έχεις λανθασμένη άποψη για την υστεροφημία.
Φροντίζω να εξασφαλίσω τα παιδιά μου, παράγονατς έργο υπέρ των παιδιών μου, προσφέροντάς τους το κατά δύναμιν και μια καλή αγωγή για να γίνουν πρωτίστως σωστοί άνθρωποι. Έτσι ώστε μετά τον θάνατό μου, να μην λένε πως ήμουν ένας άχρηστος, εγωιστής και μονοφαγάς πατέρας.
Στο ξαναέγραψα και πιστεύω να το καταλαβαίνεις και να ΜΗΝ το κάνεις πάλι γαργάρα στην απάντησή σου.
Ε, αυτό ακριβώς είναι η υστεροφημία, ρε φίλε.
Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, σε πληροφορώ πως ανήκεις σε μια ισχνότατη μειοψηφία.

Λοξία, νομίζω ότι αυτό που αναφέρεις ως ακριβές παράδειγμα υστεροφημίας, είναι μία από τις εκφράσεις της που αφορά σε μικρό κύκλο ανθρώπων, που συνδέεται με τη δική σου διάθεση προσφοράς στους ανθρώπους που αγαπάς και νοιώθεις την ανάγκη να φροντίσεις αλλά αυτό δεν αφορά μόνον στο μετά αλλά και στην ηθική ικανοποίηση που παίρνεις σήμερα ως θετικό στοιχείο της κοινωνίας. Γιατί στην τελική, αυτό σημαίνει καλή αγωγή, έτσι δεν είναι; Το να διαχέεται η όποια συμπεριφορά και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Υπάρχει όμως και η έννοια της υστεροφημίας -και η αντίστοιχη ανάγκη γι' αυτήν- που δεν αφορά στην αόριστη "γλυκειά" μνήμη του στενού περιβάλλοντος αλλά σε κάτι πιο δυναμικό. Την επιθυμία για αιώνια δόξα.

Σκέψου τον Αχιλλέα.

Ο Κούντερα ονομάζει αυτό που λες στην πρώτη σου παράγραφο ως μικρή αθανασία και στην δεύτερη ως μεγάλη αθανασία...

[Λοξίας]

SpoilerShow

Πολλά γράφεις και λίγα λες.

Ίσως επειδή δεν καταλαβαίνεις όταν γράφω λίγα...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ανακατεύεις άλλες ζωές, η αρχική υπόθεση της συζήτησης είναι ότι δεν υπάρχουν.

Διότι μου έδωσες την εντύπωση πως θεωρείς ότι υπάρχουν.

Οπότε λες ότι σε ενδιαφέρει το χτίσιμο της υστεροφημίας σου που γίνεται τώρα, αυτό φαινομενικά βγάζει νόημα (το χάνει όταν ολοκληρώσεις το τραινάκι της ακολουθίας αλλά οκ, μέχρι να γίνει αυτό διατηρείται μια ψευδαίσθηση). Η διαδικασία δηλαδή. Και τι σημασία έχει τι θα λένε οι άλλοι για σένα όταν δεν θα υπάρχεις πια;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί τσινάτε τόσο πολύ με τον μηδενισμό, δεν είσαι ο μόνος.

Ποιος τσινάει ρε συ;
Εγώ είμαι άθεος, ούτε καν αγνωστικιστής. Θεωρώ πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτε μετά.
Αυτή είναι η θέση μου. Επομένως που βλέπεις το τσίνισμα;

Μάλλον αυτό που θεωρείς "τσίνισμα", είναι η επιμονή μου να σε κάνω να καταλάβεις πως έχεις λανθασμένη άποψη για την υστεροφημία.
Φροντίζω να εξασφαλίσω τα παιδιά μου, παράγονατς έργο υπέρ των παιδιών μου, προσφέροντάς τους το κατά δύναμιν και μια καλή αγωγή για να γίνουν πρωτίστως σωστοί άνθρωποι. Έτσι ώστε μετά τον θάνατό μου, να μην λένε πως ήμουν ένας άχρηστος, εγωιστής και μονοφαγάς πατέρας.
Στο ξαναέγραψα και πιστεύω να το καταλαβαίνεις και να ΜΗΝ το κάνεις πάλι γαργάρα στην απάντησή σου.
Ε, αυτό ακριβώς είναι η υστεροφημία, ρε φίλε.
Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, σε πληροφορώ πως ανήκεις σε μια ισχνότατη μειοψηφία.

Λοξία, νομίζω ότι αυτό που αναφέρεις ως ακριβές παράδειγμα υστεροφημίας, είναι μία από τις εκφράσεις της που αφορά σε μικρό κύκλο ανθρώπων, που συνδέεται με τη δική σου διάθεση προσφοράς στους ανθρώπους που αγαπάς και νοιώθεις την ανάγκη να φροντίσεις αλλά αυτό δεν αφορά μόνον στο μετά αλλά και στην ηθική ικανοποίηση που παίρνεις σήμερα ως θετικό στοιχείο της κοινωνίας. Γιατί στην τελική, αυτό σημαίνει καλή αγωγή, έτσι δεν είναι; Το να διαχέεται η όποια συμπεριφορά και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Υπάρχει όμως και η έννοια της υστεροφημίας -και η αντίστοιχη ανάγκη γι' αυτήν- που δεν αφορά στην αόριστη "γλυκειά" μνήμη του στενού περιβάλλοντος αλλά σε κάτι πιο δυναμικό. Την επιθυμία για αιώνια δόξα.

Σκέψου τον Αχιλλέα.

Δεν έχω αντίρρηση...
Συνεπώς, η υστεροφημία, είτε στην μία είτε στην άλλη έκφραση/έννοια/ανάγκη, καλά κρατεί!
Δηλαδή, έχει σημασία και νόημα για εμάς, ανεξάρτητα αν αύριο θα πεθάνουμε.

[Achristect]

Σέβομαι του θρησκευόμενους ανθρώπους, σε ένα βαθμό τους ζηλεύω, ταυτόχρονα τους λυπάμαι κιόλας γιατί θα πεθάνουν με μια μάλλον ανούσια ψευδαίσθηση/θεωρία που τους σκλαβωσε στην απειροελάχιστη αχτίδα ζωής που τους δόθηκε. Το αντάλλαγμα ελπίδας και peace of mind που πήραν βέβαια δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο.

Προσωπικά για να πω αν είμαι άθεος θα πρέπει να μου εξηγήσει κάποιος τι είναι Θεός και πόσο μεγάλο φάσμα πιάνει. Αν εννοούμε απλά επιπλέον δυνάμεις/φαινόμενα/διαστάσεις ή οτιδήποτε πέρα από την δική μας αντίληψη που σχετίζεται με τη δημιουργία τη δική μας και του σύμπαντος, τότε ναι, μου φαίνεται πιθανό να υπάρχει κάτι τέτοιο, γιατί θα ήταν κάπως αφελές να θεωρήσουμε τον πολιτισμό μας, τον εγκέφαλο μας και την επιστήμη μας επαρκή για να εξηγήσουμε τα πάντα μέσα σε τόσο λίγο χρόνο εξέλιξης.

Να κατέβηκε ο Χριστός, γιος του δημιουργού μας στη γη και να έκανε όσα λέμε, δίνω ένα 0,000001% να έχει βάση. Ακόμα και να έχει όμως κανείς δε μας λέει ότι δεν υπάρχει δημιουργός του δημιουργού μας και δημιουργός του δημιουργού του δημιουργού μας. Επίσης τι είδους ζόρι μπορεί να τραβάει για το πώς θα φερομαστε και αν θα τον τιμούμε. Ίσως απλά θέλει να μακροημερευσει το δημιούργημά του γιατί την προηγούμενη φορά που έφτιαξε ανθρώπους σε άλλο γαλαξία αφανίστηκαν λόγω ύβρεως (όπως τείνουμε και εμείς να κάνουμε). Η μπορεί να είναι αλληλένδετη η δική του ύπαρξη με τη δική μας. δεκτα όλα αυτά.

Σε κάθε περίπτωση άλλο οι θεωρίες αυτές και άλλο η ηθική και το θετικό η αρνητικό αποτύπωμα του ανθρώπου. Θεωρούμε συνήθως ηθικό ό,τι ανοίγει νέους ορίζοντες σκέψης, ότι βοηθάει την ανθρωπότητα να συνεχίσει να υπάρχει, ότι κάνει τον δίπλα μας να νιώσει καλά. Έχουν αξία όλα αυτά, στα στενά ανθρώπινα πλαίσια. Σε ευρύτερα πλαίσια είναι εντελώς ανούσια μιας και σχετίζονται μάλλον με την πορεία ενός εκ των άπειρων πολιτισμών που υπήρξαν για λιγο και ξαναχαθηκαν.