Ποιες είναι οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις;

[ksk]

Είμαι άθεος, αλλά πιστεύω πως η μεταθανάτια ζωή είναι κατά κάποιο τρόπο η αιώνια επανάληψη της ζωής μας με τους ίδιο ακριβώς τρόπο.
Δεν ξέρω, ο Αινστάιν αντιλαμβάνεται τον χρόνο ως κίνηση. Πχ βλέπουμε τους άλλους πλανήτες στο παρελθόν ενώ βρισκόμαστε στο μέλλον, και το σύμπαν τ αντιλαμβάνεται σαν μια κασέτα ουσιαστικά που παίζει. Και όπως το καταλαβαίνω εγώ σε δισεκατομμύρια χρόνια θα ξαναγεννηθεί το σύμπαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και κάποια στιγμή θα ξαναπαιχτεί η 0.0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000001 πιθανότητα να ξαναγεννηθούμε με το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό και θα ζήσουμε την ίδια ακριβώς ζωή που ζούμε.
Ίσως σαν θεωρητικός να μην καταλαβαίνω όλες τις επιστημονικές λεπτομέρειες της ιστορίας. Αλλά μάλλον συμφωνώ με μια αυθεντία του Αινστάιν. Και πάλι ακολουθώντας τον Αινστάιν πιστεύω στην απουσία της ελεύθερης βούλησης, και στον ντετερμινισμό του σύμπαντος.
Ίσως ο παράδεισος αποτελεί τη παιδική ηλικία που ζούμε και ξαναζούμε ενώ παίζει η κασέτα του σύμπαντος, και η κόλαση αποτελεί η ενηλικίωση.
Σε αυτά έχω καταλήξει χωρίς να έχω επιστημονικό υπόβαθρο σε σκληρές επιστήμες, αλλά έχοντας πίστη σε μια αυθεντία του Αινστάιν.
Με λίγα λόγια, θεωρώ πως το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν συνυπάρχουν και όσοι διαβάζετε αυτό το ποστ, το χετέ διαβάσει ήδη και θα το ξαναδιαβάσετε και στην επόμενη και την παραεπόμενη ζωή σας σε επανάληψη

Όλα είναι παρελθόν ακόμη και το τωρα το αντιλαμβανόμαστε με χρονοκαθυστέρηση.
Πάντως ως παραμυθητικος τα κατάφερε καλύτερα δοκω από τον Πλούταρχο.
Εννοω τον λόγο για τον οποίο έγραψε για το παρελθόν το παρόν και το μελλον ως ψευδαισθηση διάκρισης του χρόνου.

[Isildur]

Είμαι άθεος, αλλά πιστεύω πως η μεταθανάτια ζωή είναι κατά κάποιο τρόπο η αιώνια επανάληψη της ζωής μας με τους ίδιο ακριβώς τρόπο.
Δεν ξέρω, ο Αινστάιν αντιλαμβάνεται τον χρόνο ως κίνηση. Πχ βλέπουμε τους άλλους πλανήτες στο παρελθόν ενώ βρισκόμαστε στο μέλλον, και το σύμπαν τ αντιλαμβάνεται σαν μια κασέτα ουσιαστικά που παίζει. Και όπως το καταλαβαίνω εγώ σε δισεκατομμύρια χρόνια θα ξαναγεννηθεί το σύμπαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και κάποια στιγμή θα ξαναπαιχτεί η 0.0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000001 πιθανότητα να ξαναγεννηθούμε με το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό και θα ζήσουμε την ίδια ακριβώς ζωή που ζούμε.
Ίσως σαν θεωρητικός να μην καταλαβαίνω όλες τις επιστημονικές λεπτομέρειες της ιστορίας. Αλλά μάλλον συμφωνώ με μια αυθεντία του Αινστάιν. Και πάλι ακολουθώντας τον Αινστάιν πιστεύω στην απουσία της ελεύθερης βούλησης, και στον ντετερμινισμό του σύμπαντος.
Ίσως ο παράδεισος αποτελεί τη παιδική ηλικία που ζούμε και ξαναζούμε ενώ παίζει η κασέτα του σύμπαντος, και η κόλαση αποτελεί η ενηλικίωση.
Σε αυτά έχω καταλήξει χωρίς να έχω επιστημονικό υπόβαθρο σε σκληρές επιστήμες, αλλά έχοντας πίστη σε μια αυθεντία του Αινστάιν.
Με λίγα λόγια, θεωρώ πως το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν συνυπάρχουν και όσοι διαβάζετε αυτό το ποστ, το χετέ διαβάσει ήδη και θα το ξαναδιαβάσετε και στην επόμενη και την παραεπόμενη ζωή σας σε επανάληψη

Ενδιαφέρουσα άποψη, αγαπητέ.

Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι για άθεος που είσαι, όπως δηλώνεις, είναι αρκετά αυτά που πιστεύεις χωρίς αποδείξεις ή επειδή έχεις πίστη σε κάτι που λένε κάποιες αυθεντίες. Δεν το λέω για κακό, απλά η στάση αυτή μού φέρνει περισσότερο σε θρήσκο παρά σε άθεο.

[AOC]

Είμαι άθεος, αλλά πιστεύω πως η μεταθανάτια ζωή είναι κατά κάποιο τρόπο η αιώνια επανάληψη της ζωής μας με τους ίδιο ακριβώς τρόπο.
Δεν ξέρω, ο Αινστάιν αντιλαμβάνεται τον χρόνο ως κίνηση. Πχ βλέπουμε τους άλλους πλανήτες στο παρελθόν ενώ βρισκόμαστε στο μέλλον, και το σύμπαν τ αντιλαμβάνεται σαν μια κασέτα ουσιαστικά που παίζει. Και όπως το καταλαβαίνω εγώ σε δισεκατομμύρια χρόνια θα ξαναγεννηθεί το σύμπαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και κάποια στιγμή θα ξαναπαιχτεί η 0.0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000001 πιθανότητα να ξαναγεννηθούμε με το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό και θα ζήσουμε την ίδια ακριβώς ζωή που ζούμε.
Ίσως σαν θεωρητικός να μην καταλαβαίνω όλες τις επιστημονικές λεπτομέρειες της ιστορίας. Αλλά μάλλον συμφωνώ με μια αυθεντία του Αινστάιν. Και πάλι ακολουθώντας τον Αινστάιν πιστεύω στην απουσία της ελεύθερης βούλησης, και στον ντετερμινισμό του σύμπαντος.
Ίσως ο παράδεισος αποτελεί τη παιδική ηλικία που ζούμε και ξαναζούμε ενώ παίζει η κασέτα του σύμπαντος, και η κόλαση αποτελεί η ενηλικίωση.
Σε αυτά έχω καταλήξει χωρίς να έχω επιστημονικό υπόβαθρο σε σκληρές επιστήμες, αλλά έχοντας πίστη σε μια αυθεντία του Αινστάιν.
Με λίγα λόγια, θεωρώ πως το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν συνυπάρχουν και όσοι διαβάζετε αυτό το ποστ, το χετέ διαβάσει ήδη και θα το ξαναδιαβάσετε και στην επόμενη και την παραεπόμενη ζωή σας σε επανάληψη

Ενδιαφέρουσα άποψη, αγαπητέ.

Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι για άθεος που είσαι, όπως δηλώνεις, είναι αρκετά αυτά που πιστεύεις χωρίς αποδείξεις ή επειδή έχεις πίστη σε κάτι που λένε κάποιες αυθεντίες. Δεν το λέω για κακό, απλά η στάση αυτή μού φέρνει περισσότερο σε θρήσκο παρά σε άθεο.

Απλά συνέβησαν κάποιες τραγωδίες στην ζωή μου, και για να ξεπεράσω τον χαμό προσώπων και να πενθήσω, επέλεξα κάποιες προσεγγίσεις ποπ θεωρητικών φυσικών που με πείσανε περισσότερο από ότι παπάδες.

[Isildur]

Είμαι άθεος, αλλά πιστεύω πως η μεταθανάτια ζωή είναι κατά κάποιο τρόπο η αιώνια επανάληψη της ζωής μας με τους ίδιο ακριβώς τρόπο.
Δεν ξέρω, ο Αινστάιν αντιλαμβάνεται τον χρόνο ως κίνηση. Πχ βλέπουμε τους άλλους πλανήτες στο παρελθόν ενώ βρισκόμαστε στο μέλλον, και το σύμπαν τ αντιλαμβάνεται σαν μια κασέτα ουσιαστικά που παίζει. Και όπως το καταλαβαίνω εγώ σε δισεκατομμύρια χρόνια θα ξαναγεννηθεί το σύμπαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και κάποια στιγμή θα ξαναπαιχτεί η 0.0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000001 πιθανότητα να ξαναγεννηθούμε με το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό και θα ζήσουμε την ίδια ακριβώς ζωή που ζούμε.
Ίσως σαν θεωρητικός να μην καταλαβαίνω όλες τις επιστημονικές λεπτομέρειες της ιστορίας. Αλλά μάλλον συμφωνώ με μια αυθεντία του Αινστάιν. Και πάλι ακολουθώντας τον Αινστάιν πιστεύω στην απουσία της ελεύθερης βούλησης, και στον ντετερμινισμό του σύμπαντος.
Ίσως ο παράδεισος αποτελεί τη παιδική ηλικία που ζούμε και ξαναζούμε ενώ παίζει η κασέτα του σύμπαντος, και η κόλαση αποτελεί η ενηλικίωση.
Σε αυτά έχω καταλήξει χωρίς να έχω επιστημονικό υπόβαθρο σε σκληρές επιστήμες, αλλά έχοντας πίστη σε μια αυθεντία του Αινστάιν.
Με λίγα λόγια, θεωρώ πως το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν συνυπάρχουν και όσοι διαβάζετε αυτό το ποστ, το χετέ διαβάσει ήδη και θα το ξαναδιαβάσετε και στην επόμενη και την παραεπόμενη ζωή σας σε επανάληψη

Ενδιαφέρουσα άποψη, αγαπητέ.

Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι για άθεος που είσαι, όπως δηλώνεις, είναι αρκετά αυτά που πιστεύεις χωρίς αποδείξεις ή επειδή έχεις πίστη σε κάτι που λένε κάποιες αυθεντίες. Δεν το λέω για κακό, απλά η στάση αυτή μού φέρνει περισσότερο σε θρήσκο παρά σε άθεο.

Απλά συνέβησαν κάποιες τραγωδίες στην ζωή μου, και για να ξεπεράσω τον χαμό προσώπων και να πενθήσω, επέλεξα κάποιες προσεγγίσεις ποπ θεωρητικών φυσικών που με πείσανε περισσότερο από ότι παπάδες.

Μα, δεν κριτικάρω τις απόψεις σου. Ίσα-ίσα, που όπως σου είπα μου φάνηκε ενδιαφέρουα η προσέγγιση που έκανες.

Απλά εντόπισα μια μικρή αντίφαση μεταξύ του "είμαι άθεος" και του "πιστεύω στις αυθεντίες", αυτό είπα. Ή τέλος πάντων, εμένα μού φάνηκε ως τέτοια, μπορεί να κάνω και λάθος.

[Λοξίας]

Ενδιαφέρουσα άποψη, αγαπητέ.

Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι για άθεος που είσαι, όπως δηλώνεις, είναι αρκετά αυτά που πιστεύεις χωρίς αποδείξεις ή επειδή έχεις πίστη σε κάτι που λένε κάποιες αυθεντίες. Δεν το λέω για κακό, απλά η στάση αυτή μού φέρνει περισσότερο σε θρήσκο παρά σε άθεο.

Απλά συνέβησαν κάποιες τραγωδίες στην ζωή μου, και για να ξεπεράσω τον χαμό προσώπων και να πενθήσω, επέλεξα κάποιες προσεγγίσεις ποπ θεωρητικών φυσικών που με πείσανε περισσότερο από ότι παπάδες.

Μα, δεν κριτικάρω τις απόψεις σου. Ίσα-ίσα, που όπως σου είπα μου φάνηκε ενδιαφέρουα η προσέγγιση που έκανες.

Απλά εντόπισα μια μικρή αντίφαση μεταξύ του "είμαι άθεος" και του "πιστεύω στις αυθεντίες", αυτό είπα. Ή τέλος πάντων, εμένα μού φάνηκε ως τέτοια, μπορεί να κάνω και λάθος.

Ναι, υπάρχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, σαν και αυτό που εντοπίζεις στο υπογραμμισμένο.
Δεν λέω ότι και ο AOC ανήκει στην περίπτωση αυτήν!

Πράγματι, μία μερίδα αθέων έχει υποκαταστήσει την πίστη στην θρησκεία με την πίστη στην επιστήμη, με τον ίδιο ζήλο και βαθμό απολυτότητας.
Οπότε, πολλοί ένθεοι πατάνε σε αυτήν την υπάρχουσα, αλλά λανθασμένη, θέση μιας μερίδας αθέων και τους προσάπτουν "τι Γιάννης, τι Γιαννάκης"...δηλαδή και εσύ είσαι πιστός.
Όμως η μεγάλη πλειοψηφία, δεν "πιστεύει με την θέρμη ενός αληθινού πιστού μιας θρησκείας", όπως πάρα πολλοί φαντάζονται.
Απλώς θεωρεί σωστά τα μέχρι στιγμής συμπεράσματα της επιστήμης, Και ελέγχει περιοδικά, αν διατηρούν την αληθοτιμή τους.
Με λίγα λόγια, ακόμα και αν αποδειχθεί μερικώς (ολοκληρωτικά αποκλείεται), λανθασμένη η Θ.τ.Σ, δεν θα πάθουμε τίποτε! Η νέα θεωρία, απλώς θα συμπληρώνει την Θ.τ.Σ (όπως έκανε και αυτή στην βαρυτική θεωρία του Newton)...και "από δω παν κι άλλοι"!

[Isildur]

Απλά συνέβησαν κάποιες τραγωδίες στην ζωή μου, και για να ξεπεράσω τον χαμό προσώπων και να πενθήσω, επέλεξα κάποιες προσεγγίσεις ποπ θεωρητικών φυσικών που με πείσανε περισσότερο από ότι παπάδες.

Μα, δεν κριτικάρω τις απόψεις σου. Ίσα-ίσα, που όπως σου είπα μου φάνηκε ενδιαφέρουα η προσέγγιση που έκανες.

Απλά εντόπισα μια μικρή αντίφαση μεταξύ του "είμαι άθεος" και του "πιστεύω στις αυθεντίες", αυτό είπα. Ή τέλος πάντων, εμένα μού φάνηκε ως τέτοια, μπορεί να κάνω και λάθος.

Ναι, υπάρχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, σαν και αυτό που εντοπίζεις στο υπογραμμισμένο.
Δεν λέω ότι και ο AOC ανήκει στην περίπτωση αυτήν!

Πράγματι, μία μερίδα αθέων έχει υποκαταστήσει την πίστη στην θρησκεία με την πίστη στην επιστήμη, με τον ίδιο ζήλο και βαθμό απολυτότητας.
Οπότε, πολλοί ένθεοι πατάνε σε αυτήν την υπάρχουσα, αλλά λανθασμένη, θέση μιας μερίδας αθέων και τους προσάπτουν "τι Γιάννης, τι Γιαννάκης"...δηλαδή και εσύ είσαι πιστός.
Όμως η μεγάλη πλειοψηφία, δεν "πιστεύει με την θέρμη ενός αληθινού πιστού μιας θρησκείας", όπως πάρα πολλοί φαντάζονται.
Απλώς θεωρεί σωστά τα μέχρι στιγμής συμπεράσματα της επιστήμης, Και ελέγχει περιοδικά, αν διατηρούν την αληθοτιμή τους.
Με λίγα λόγια, ακόμα και αν αποδειχθεί μερικώς (ολοκληρωτικά αποκλείεται), λανθασμένη η Θ.τ.Σ, δεν θα πάθουμε τίποτε! Η νέα θεωρία, απλώς θα συμπληρώνει την Θ.τ.Σ (όπως έκανε και αυτή στην βαρυτική θεωρία του Newton)...και "από δω παν κι άλλοι"!

Εννοείται ότι η φράση κλειδί είναι αυτό που υπογράμμισες, δηλαδή το "τα μέχρι στιγμής" το οποίο προσωπικά θεωρώ την πεμπτουσία των διαφορών μεταξύ τυφλής πίστης (συνήθως γνώρισμα των πιστών/θρήσκων) και αποδοχής της επιστήμης ως μέσο για την κατανόηση του κόσμου.

Συμφωνώ απόλυτα (ουπς... δεν ακούστηκε καλά αυτό το "απόλυτα" ).

[Λοξίας]

Εννοείται ότι η φράση κλειδί είναι αυτό που υπογράμμισες, δηλαδή το "τα μέχρι στιγμής" το οποίο προσωπικά θεωρώ την πεμπτουσία των διαφορών μεταξύ τυφλής πίστης (συνήθως γνώρισμα των πιστών/θρήσκων) και αποδοχής της επιστήμης ως μέσο για την κατανόηση του κόσμου.

Συμφωνώ απόλυτα (ουπς... δεν ακούστηκε καλά αυτό το "απόλυτα" ).

Σωστά, αυτή είνα και η πεμπτουσία της διαφοράς.
Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ της τυφλής θρησκευτικής πίστης και της εμπιστοσύνης στα μέχρι στιγμής συμπεράσματα της επιστήμης.
Υπάρχουν αρκετοί πιστοί που το καταλαβαίνουν αυτό, αλλά πολύ περισσότεροι που θα σε έδιναν πάραυτα στην ιερά εξέταση, αν υπήρχε...

Το "απόλυτα", να το προσέξεις...

[Green Dragon]

Για εξήγησέ μου ρε πρασινόδρακε, γιατί αν ο θάνατος είναι το απόλυτο τέλος, η υστεροφημία δεν έχει νόημα;
Δηλαδή, η υστεροφημία "χτίζεται" για την μεταθανάτια ζωή και μόνον;
Για ποιον λόγο, αν κάποιος χάνεται, όλες του οι πράξεις είναι άνευ σημασίας για τον ίδιο;
Δηλαδή, ο καθένας "χτίζει" την υστεροφημία του για να τον συνοδέψει στην άλλη ζωή;

Για την άλλη ζωή, ΔΕΝ ξέρω. Αλλά ξέρω (όπως και όλοι μας) ότι η υστεροφημία, δουλεύει στην εδώ ζωή.

Εκατοντάδες τους γνωρίζουμε ακριβώς εξ αιτίας της υστεροφημίας τους. Είχαν δεν είχαν, για τους ίδιους οι πράξεις τους, αυτές ήταν που τους έκαναν αθάνατους στην μνήμη της ανθρωπότητας. Αυτή είναι και η στεροφημία...θετική ή αρνητική.
Και πολλούς από αυτούς, τους σπουδάζουμε κι όλας...

Μην λέμε "ό,τι να 'ναι με πατάτες" ρε παιδιά...

Εσύ είσαι που θα πρέπει να εξηγήσεις πως οτιδήποτε έχει σημασία για κάποιον που δεν υπάρχει.

Μάιστα...να εξηγήσω εγώ ε; το αυτονόητο ε; ΟΚ, πάμε άλλη μία...

Η υστεροφημία είναι ένα γεγονός που είναι αυταπόδεικτο. Από την στιγμή που:

1. θυμόμαστε ανθρώπους που έχουν φύγει από την ζωή εδώ και 50 έως και 4.000 χρόνια πριν...
2. για πάρα πολλούς από αυτούς μαθαίνουμε-σπουδάζουμε την ζωή τους και το έργο τους, θετικό ή και αρνητικό...

...αυτό το πράγμα είναι η υστεροφημία, αυτό ακριβώς.

Ακόμα και να ΜΗΝ θέλει κάποιος να γίνει γνωστό το έργο του, δεν θα του γίνει το χατήρι, διότι η Ιστορία καταγράφει.
Δεν μας ενδιαφέρει λοιπόν το τι θέλει ο κάθε κάποιος ή αν κάτι έχει σημασία για αυτόν επειδή θα πάψει να υπάρχει.
Σημασία έχει ότι η υστεροφημία συμβαίνει και καταγράφεται, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες του καθενός μας.

Όπως έγραψα (αλλά δεν φάνηκε να το διαβάζεις, οπότε στα έχω χρωματίσει για να τα δεις πιο εύκολα),
Η υστεροφημία ΔΕΝ χτίζεται με σκοπό να γίνει γνωστή στην άαααλλη ζωή, για την οποία δεν έχεις την παραμικρή ένδειξη ότι υπάρχει!
Η υστεροφημία χτίζεται στο εδώ και τώρα και παραμένει αιώνια στον μνήμη των ανθρώπων.
Ο Αϊνστάιν (και όχι μόνον!), δεν έδινε διαλέξεις για να γίνει γνωστός στην άαααλλη ζωή, αλλά για να γίνει γνωστός στο εδώ και τώρα!

Ναι αλλά αυτά είναι άσχετα. Εγώ είπα 'η υστεροφημία δεν έχει καμιά σημασία γι' αυτόν που δεν υπάρχει πια'. Συμφωνείς ή διαφωνείς;

[ksk]

Είμαι άθεος, αλλά πιστεύω πως η μεταθανάτια ζωή είναι κατά κάποιο τρόπο η αιώνια επανάληψη της ζωής μας με τους ίδιο ακριβώς τρόπο.
Δεν ξέρω, ο Αινστάιν αντιλαμβάνεται τον χρόνο ως κίνηση. Πχ βλέπουμε τους άλλους πλανήτες στο παρελθόν ενώ βρισκόμαστε στο μέλλον, και το σύμπαν τ αντιλαμβάνεται σαν μια κασέτα ουσιαστικά που παίζει. Και όπως το καταλαβαίνω εγώ σε δισεκατομμύρια χρόνια θα ξαναγεννηθεί το σύμπαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και κάποια στιγμή θα ξαναπαιχτεί η 0.0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000001 πιθανότητα να ξαναγεννηθούμε με το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό και θα ζήσουμε την ίδια ακριβώς ζωή που ζούμε.
Ίσως σαν θεωρητικός να μην καταλαβαίνω όλες τις επιστημονικές λεπτομέρειες της ιστορίας. Αλλά μάλλον συμφωνώ με μια αυθεντία του Αινστάιν. Και πάλι ακολουθώντας τον Αινστάιν πιστεύω στην απουσία της ελεύθερης βούλησης, και στον ντετερμινισμό του σύμπαντος.
Ίσως ο παράδεισος αποτελεί τη παιδική ηλικία που ζούμε και ξαναζούμε ενώ παίζει η κασέτα του σύμπαντος, και η κόλαση αποτελεί η ενηλικίωση.
Σε αυτά έχω καταλήξει χωρίς να έχω επιστημονικό υπόβαθρο σε σκληρές επιστήμες, αλλά έχοντας πίστη σε μια αυθεντία του Αινστάιν.
Με λίγα λόγια, θεωρώ πως το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν συνυπάρχουν και όσοι διαβάζετε αυτό το ποστ, το χετέ διαβάσει ήδη και θα το ξαναδιαβάσετε και στην επόμενη και την παραεπόμενη ζωή σας σε επανάληψη

Ενδιαφέρουσα άποψη, αγαπητέ.

Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι για άθεος που είσαι, όπως δηλώνεις, είναι αρκετά αυτά που πιστεύεις χωρίς αποδείξεις ή επειδή έχεις πίστη σε κάτι που λένε κάποιες αυθεντίες. Δεν το λέω για κακό, απλά η στάση αυτή μού φέρνει περισσότερο σε θρήσκο παρά σε άθεο.

Απλά συνέβησαν κάποιες τραγωδίες στην ζωή μου, και για να ξεπεράσω τον χαμό προσώπων και να πενθήσω, επέλεξα κάποιες προσεγγίσεις ποπ θεωρητικών φυσικών που με πείσανε περισσότερο από ότι παπάδες.

Πάντως ως παραμυθητικος τα κατάφερε καλύτερα δοκω από τον Πλούταρχο.

Όπου παραμυθια = παρηγορια στην αρχαιότητα.
Αυτό εννοούσα...στα θετικά μυαλά προσφέρει εναλλακτικές και η επιστήμη.

[Λοξίας]

Ναι αλλά αυτά είναι άσχετα. Εγώ είπα 'η υστεροφημία δεν έχει καμιά σημασία γι' αυτόν που δεν υπάρχει πια'. Συμφωνείς ή διαφωνείς;

Τι λες; αλήθεια;
Δηλαδή επειδή εγώ δεν θα υπάρχω στο μέλλον, δεν έχει σημασία στο εδώ και τώρα η υστεροφημία μου. Αυτό λες έ; Φυσικά και αυτό λες...
Προσπάθησα να σε κάνω να καταλάβεις, αλλά δεν θέλεις να ζυμώσεις και η παροιμία λέει πως:
Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει...
Και όποιος δεν θέλει να δει τι του γράφουν, δέκα ποστ με το ίδιο μήνυμα απαντάει...λέει ο Λοξίας.

Έτσι λοιπόν...αφού θα πεθάνω στο μέλλον, η υστεροφημία μου δεν έχει καμία σημασία για εμένα στο εδώ κα τώρα. Να ΜΗΝ μ' ενδιαφέρει λοιπόν να αφήσω ένα έργο, ένα θετικό αποτύπωμα στο πέρασμά μου από την ζωή.
Οπότε, ρε φίλε, αφού θα πεθάνω στο μέλλον, τότε και τα παιδιά μου δεν θα έχουν καμία σημασία για εμένα αφού δεν θα υπάρχω.
Συνεπώς, είτε να μην κάνω παιδιά, ή αν κάνω, να μην φροντίσω για την εξασφάλισή τους διότι θα πεθάνω αφού...
Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα...

Η υστεροφημία ΔΕΝ χτίζεται (από κάποιον) για την άαααλλη ζωή, για την οποία δεν έχει την παραμικρή ένδειξη ύπαρξης.
Η υστεροφημία χτίζεται (από τον όποιον), για το εδώ και τώρα.
Η υστεροφημία επιδιώκεται (από τον όποιον), ώστε η μνήμη του να παραμείνει ζωντανή στην ανθρώπινη μνήμη.
Ο οποιοσδήποτε, δεν παράγει αξιομνημόνευτο έργο για την άααααλλη ζωή, αλλά για να παραμείνει η μνήμη του ζωντανή στις επερχόμενες γενεές.
Εκατοντάδων αξιομνημόνευτων ανθρώπων τα έργα και οι ημέρες, από τον Τουτανγχαμών και τον Πλάτωνα, μέχρι τον Νας και τον Κ. Δασκαλάκη, το βεβαιώνουν.
Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις αυτό, δεν πειράζει.
Καλύτερα να μας δώσεις τις αποδείξεις στις οποίες στηρίζεις το συμπέρασμά σου, διότι είναι αστήρικτο.

[Green Dragon]

Ναι αλλά αυτά είναι άσχετα. Εγώ είπα 'η υστεροφημία δεν έχει καμιά σημασία γι' αυτόν που δεν υπάρχει πια'. Συμφωνείς ή διαφωνείς;

Τι λες; αλήθεια;
Δηλαδή επειδή εγώ δεν θα υπάρχω στο μέλλον, δεν έχει σημασία στο εδώ και τώρα η υστεροφημία μου. Αυτό λες έ; Φυσικά και αυτό λες...
Προσπάθησα να σε κάνω να καταλάβεις, αλλά δεν θέλεις να ζυμώσεις και η παροιμία λέει πως:
Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει...
Και όποιος δεν θέλει να δει τι του γράφουν, δέκα ποστ με το ίδιο μήνυμα απαντάει...λέει ο Λοξίας.

Έτσι λοιπόν...αφού θα πεθάνω στο μέλλον, η υστεροφημία μου δεν έχει καμία σημασία για εμένα στο εδώ κα τώρα. Να ΜΗΝ μ' ενδιαφέρει λοιπόν να αφήσω ένα έργο, ένα θετικό αποτύπωμα στο πέρασμά μου από την ζωή.
Οπότε, ρε φίλε, αφού θα πεθάνω στο μέλλον, τότε και τα παιδιά μου δεν θα έχουν καμία σημασία για εμένα αφού δεν θα υπάρχω.
Συνεπώς, είτε να μην κάνω παιδιά, ή αν κάνω, να μην φροντίσω για την εξασφάλισή τους διότι θα πεθάνω αφού...
Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα...

Η υστεροφημία ΔΕΝ χτίζεται (από κάποιον) για την άαααλλη ζωή, για την οποία δεν έχει την παραμικρή ένδειξη ύπαρξης.
Η υστεροφημία χτίζεται (από τον όποιον), για το εδώ και τώρα.
Η υστεροφημία επιδιώκεται (από τον όποιον), ώστε η μνήμη του να παραμείνει ζωντανή στην ανθρώπινη μνήμη.
Ο οποιοσδήποτε, δεν παράγει αξιομνημόνευτο έργο για την άααααλλη ζωή, αλλά για να παραμείνει η μνήμη του ζωντανή στις επερχόμενες γενεές.
Εκατοντάδων αξιομνημόνευτων ανθρώπων τα έργα και οι ημέρες, από τον Τουτανγχαμών και τον Πλάτωνα, μέχρι τον Νας και τον Κ. Δασκαλάκη, το βεβαιώνουν.
Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις αυτό, δεν πειράζει.
Καλύτερα να μας δώσεις τις αποδείξεις στις οποίες στηρίζεις το συμπέρασμά σου, διότι είναι αστήρικτο.

Πολλά γράφεις και λίγα λες. Δεν καταλαβαίνω γιατί ανακατεύεις άλλες ζωές, η αρχική υπόθεση της συζήτησης είναι ότι δεν υπάρχουν. Οπότε λες ότι σε ενδιαφέρει το χτίσιμο της υστεροφημίας σου που γίνεται τώρα, αυτό φαινομενικά βγάζει νόημα (το χάνει όταν ολοκληρώσεις το τραινάκι της ακολουθίας αλλά οκ, μέχρι να γίνει αυτό διατηρείται μια ψευδαίσθηση). Η διαδικασία δηλαδή. Και τι σημασία έχει τι θα λένε οι άλλοι για σένα όταν δεν θα υπάρχεις πια;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί τσινάτε τόσο πολύ με τον μηδενισμό, δεν είσαι ο μόνος.

[Λοξίας]

Πολλά γράφεις και λίγα λες.

Ίσως επειδή δεν καταλαβαίνεις όταν γράφω λίγα...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ανακατεύεις άλλες ζωές, η αρχική υπόθεση της συζήτησης είναι ότι δεν υπάρχουν.

Διότι μου έδωσες την εντύπωση πως θεωρείς ότι υπάρχουν.

Οπότε λες ότι σε ενδιαφέρει το χτίσιμο της υστεροφημίας σου που γίνεται τώρα, αυτό φαινομενικά βγάζει νόημα (το χάνει όταν ολοκληρώσεις το τραινάκι της ακολουθίας αλλά οκ, μέχρι να γίνει αυτό διατηρείται μια ψευδαίσθηση). Η διαδικασία δηλαδή. Και τι σημασία έχει τι θα λένε οι άλλοι για σένα όταν δεν θα υπάρχεις πια;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί τσινάτε τόσο πολύ με τον μηδενισμό, δεν είσαι ο μόνος.

Ποιος τσινάει ρε συ;
Εγώ είμαι άθεος, ούτε καν αγνωστικιστής. Θεωρώ πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτε μετά.
Αυτή είναι η θέση μου. Επομένως που βλέπεις το τσίνισμα;

Μάλλον αυτό που θεωρείς "τσίνισμα", είναι η επιμονή μου να σε κάνω να καταλάβεις πως έχεις λανθασμένη άποψη για την υστεροφημία.
Φροντίζω να εξασφαλίσω τα παιδιά μου, παράγονατς έργο υπέρ των παιδιών μου, προσφέροντάς τους το κατά δύναμιν και μια καλή αγωγή για να γίνουν πρωτίστως σωστοί άνθρωποι. Έτσι ώστε μετά τον θάνατό μου, να μην λένε πως ήμουν ένας άχρηστος, εγωιστής και μονοφαγάς πατέρας.
Στο ξαναέγραψα και πιστεύω να το καταλαβαίνεις και να ΜΗΝ το κάνεις πάλι γαργάρα στην απάντησή σου.
Ε, αυτό ακριβώς είναι η υστεροφημία, ρε φίλε.
Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, σε πληροφορώ πως ανήκεις σε μια ισχνότατη μειοψηφία.

[ΓΑΛΗ]

Πολλά γράφεις και λίγα λες.

Ίσως επειδή δεν καταλαβαίνεις όταν γράφω λίγα...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ανακατεύεις άλλες ζωές, η αρχική υπόθεση της συζήτησης είναι ότι δεν υπάρχουν.

Διότι μου έδωσες την εντύπωση πως θεωρείς ότι υπάρχουν.

Οπότε λες ότι σε ενδιαφέρει το χτίσιμο της υστεροφημίας σου που γίνεται τώρα, αυτό φαινομενικά βγάζει νόημα (το χάνει όταν ολοκληρώσεις το τραινάκι της ακολουθίας αλλά οκ, μέχρι να γίνει αυτό διατηρείται μια ψευδαίσθηση). Η διαδικασία δηλαδή. Και τι σημασία έχει τι θα λένε οι άλλοι για σένα όταν δεν θα υπάρχεις πια;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί τσινάτε τόσο πολύ με τον μηδενισμό, δεν είσαι ο μόνος.

Ποιος τσινάει ρε συ;
Εγώ είμαι άθεος, ούτε καν αγνωστικιστής. Θεωρώ πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτε μετά.
Αυτή είναι η θέση μου. Επομένως που βλέπεις το τσίνισμα;

Μάλλον αυτό που θεωρείς "τσίνισμα", είναι η επιμονή μου να σε κάνω να καταλάβεις πως έχεις λανθασμένη άποψη για την υστεροφημία.
Φροντίζω να εξασφαλίσω τα παιδιά μου, παράγονατς έργο υπέρ των παιδιών μου, προσφέροντάς τους το κατά δύναμιν και μια καλή αγωγή για να γίνουν πρωτίστως σωστοί άνθρωποι. Έτσι ώστε μετά τον θάνατό μου, να μην λένε πως ήμουν ένας άχρηστος, εγωιστής και μονοφαγάς πατέρας.
Στο ξαναέγραψα και πιστεύω να το καταλαβαίνεις και να ΜΗΝ το κάνεις πάλι γαργάρα στην απάντησή σου.
Ε, αυτό ακριβώς είναι η υστεροφημία, ρε φίλε.
Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, σε πληροφορώ πως ανήκεις σε μια ισχνότατη μειοψηφία.

Λοξία, νομίζω ότι αυτό που αναφέρεις ως ακριβές παράδειγμα υστεροφημίας, είναι μία από τις εκφράσεις της που αφορά σε μικρό κύκλο ανθρώπων, που συνδέεται με τη δική σου διάθεση προσφοράς στους ανθρώπους που αγαπάς και νοιώθεις την ανάγκη να φροντίσεις αλλά αυτό δεν αφορά μόνον στο μετά αλλά και στην ηθική ικανοποίηση που παίρνεις σήμερα ως θετικό στοιχείο της κοινωνίας. Γιατί στην τελική, αυτό σημαίνει καλή αγωγή, έτσι δεν είναι; Το να διαχέεται η όποια συμπεριφορά και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Υπάρχει όμως και η έννοια της υστεροφημίας -και η αντίστοιχη ανάγκη γι' αυτήν- που δεν αφορά στην αόριστη "γλυκειά" μνήμη του στενού περιβάλλοντος αλλά σε κάτι πιο δυναμικό. Την επιθυμία για αιώνια δόξα.

Σκέψου τον Αχιλλέα.

[Green Dragon]

Πολλά γράφεις και λίγα λες.

Ίσως επειδή δεν καταλαβαίνεις όταν γράφω λίγα...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ανακατεύεις άλλες ζωές, η αρχική υπόθεση της συζήτησης είναι ότι δεν υπάρχουν.

Διότι μου έδωσες την εντύπωση πως θεωρείς ότι υπάρχουν.

Οπότε λες ότι σε ενδιαφέρει το χτίσιμο της υστεροφημίας σου που γίνεται τώρα, αυτό φαινομενικά βγάζει νόημα (το χάνει όταν ολοκληρώσεις το τραινάκι της ακολουθίας αλλά οκ, μέχρι να γίνει αυτό διατηρείται μια ψευδαίσθηση). Η διαδικασία δηλαδή. Και τι σημασία έχει τι θα λένε οι άλλοι για σένα όταν δεν θα υπάρχεις πια;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί τσινάτε τόσο πολύ με τον μηδενισμό, δεν είσαι ο μόνος.

Ποιος τσινάει ρε συ;
Εγώ είμαι άθεος, ούτε καν αγνωστικιστής. Θεωρώ πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτε μετά.
Αυτή είναι η θέση μου. Επομένως που βλέπεις το τσίνισμα;

Μάλλον αυτό που θεωρείς "τσίνισμα", είναι η επιμονή μου να σε κάνω να καταλάβεις πως έχεις λανθασμένη άποψη για την υστεροφημία.
Φροντίζω να εξασφαλίσω τα παιδιά μου, παράγονατς έργο υπέρ των παιδιών μου, προσφέροντάς τους το κατά δύναμιν και μια καλή αγωγή για να γίνουν πρωτίστως σωστοί άνθρωποι. Έτσι ώστε μετά τον θάνατό μου, να μην λένε πως ήμουν ένας άχρηστος, εγωιστής και μονοφαγάς πατέρας.
Στο ξαναέγραψα και πιστεύω να το καταλαβαίνεις και να ΜΗΝ το κάνεις πάλι γαργάρα στην απάντησή σου.
Ε, αυτό ακριβώς είναι η υστεροφημία, ρε φίλε.
Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, σε πληροφορώ πως ανήκεις σε μια ισχνότατη μειοψηφία.

Το τι νομίζω/φαντάζομαι κλπ είναι άσχετο με την συζήτηση που κάνουμε. Αυτήν την στιγμή έχουμε σαν υπόθεση εργασίας ότι δεν υπάρχει κάτι και μιλάμε βάσει αυτού.

Οπότε σε ενδιαφέρει η διαδικασία χτισίματος της υστεροφημίας. Εγώ είπα ότι όταν πεθάνεις η υστεροφημία σου δεν θα έχει καμιά σημασια για ΕΣΕΝΑ. Η διαδικασία χτισίματος είναι άλλη συζήτηση, ουτε αυτή έχει νόημα από μηδενιστικής σκοπιάς αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Σε κάθε περίπτωση, είμαστε εγωιστικά πλάσματα από την φύση μας και είναι φυσικό να βάζουμε τον εαυτό μας πάνω απ' όλα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Όποιος το αρνείται αυτό εθελοτυφλεί.

[ksk]

Πολλά γράφεις και λίγα λες.

Ίσως επειδή δεν καταλαβαίνεις όταν γράφω λίγα...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ανακατεύεις άλλες ζωές, η αρχική υπόθεση της συζήτησης είναι ότι δεν υπάρχουν.

Διότι μου έδωσες την εντύπωση πως θεωρείς ότι υπάρχουν.

Οπότε λες ότι σε ενδιαφέρει το χτίσιμο της υστεροφημίας σου που γίνεται τώρα, αυτό φαινομενικά βγάζει νόημα (το χάνει όταν ολοκληρώσεις το τραινάκι της ακολουθίας αλλά οκ, μέχρι να γίνει αυτό διατηρείται μια ψευδαίσθηση). Η διαδικασία δηλαδή. Και τι σημασία έχει τι θα λένε οι άλλοι για σένα όταν δεν θα υπάρχεις πια;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί τσινάτε τόσο πολύ με τον μηδενισμό, δεν είσαι ο μόνος.

Ποιος τσινάει ρε συ;
Εγώ είμαι άθεος, ούτε καν αγνωστικιστής. Θεωρώ πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτε μετά.
Αυτή είναι η θέση μου. Επομένως που βλέπεις το τσίνισμα;

Μάλλον αυτό που θεωρείς "τσίνισμα", είναι η επιμονή μου να σε κάνω να καταλάβεις πως έχεις λανθασμένη άποψη για την υστεροφημία.
Φροντίζω να εξασφαλίσω τα παιδιά μου, παράγονατς έργο υπέρ των παιδιών μου, προσφέροντάς τους το κατά δύναμιν και μια καλή αγωγή για να γίνουν πρωτίστως σωστοί άνθρωποι. Έτσι ώστε μετά τον θάνατό μου, να μην λένε πως ήμουν ένας άχρηστος, εγωιστής και μονοφαγάς πατέρας.
Στο ξαναέγραψα και πιστεύω να το καταλαβαίνεις και να ΜΗΝ το κάνεις πάλι γαργάρα στην απάντησή σου.
Ε, αυτό ακριβώς είναι η υστεροφημία, ρε φίλε.
Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, σε πληροφορώ πως ανήκεις σε μια ισχνότατη μειοψηφία.

Το τι νομίζω/φαντάζομαι κλπ είναι άσχετο με την συζήτηση που κάνουμε. Αυτήν την στιγμή έχουμε σαν υπόθεση εργασίας ότι δεν υπάρχει κάτι και μιλάμε βάσει αυτού.

Οπότε σε ενδιαφέρει η διαδικασία χτισίματος της υστεροφημίας. Εγώ είπα ότι όταν πεθάνεις η υστεροφημία σου δεν θα έχει καμιά σημασια για ΕΣΕΝΑ. Η διαδικασία χτισίματος είναι άλλη συζήτηση, ουτε αυτή έχει νόημα από μηδενιστικής σκοπιάς αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Σε κάθε περίπτωση, είμαστε εγωιστικά πλάσματα από την φύση μας και είναι φυσικό να βάζουμε τον εαυτό μας πάνω απ' όλα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Όποιος το αρνείται αυτό εθελοτυφλεί.

Ακριβώς πάνω σε αυτό βασίζεται η κοινωνία