Αλλαγή Αμφίων Αγιου Σάββα

[Thor]

η μασκα μπηκε,γιατι οι πιστοι ειχαν αρχισει να ''τσιμπολογουν'' κομματια απ'το πτωμα,για να το κανουν φυλακτα.

Λάθος ή εσκεμμένο ψέμα!
Όταν πρωτοπήγα εκεί - τέλη δεκαετίας '60 - το πτώμα ήταν ήδη μέσα σε γυάλινο κλουβί!

δεν πιστευω να εισαι και συ Μαθουσαλας σαν τον Σαλιβερο;
Το πτωμα ηρθε απο προσφυγες του Προκοπιου της Μ.Ασιας,καπου στο 1800(δεν θυμαμαι ακριβως).
Σε γυαλα μπηκε πολυ πιο μετα.
Οταν το εφεραν οι προσφυγες στη περιοχη,ιδρυσαν και το χωριο,Αγ.Ιωαννης ο Ρωσος-Προκοπι.
Δεν πιστευω να ησουν αναμεσα τους ε;
Καποια στιγμη ηρθαν απ'τη Ρωσια για να διεκδικησουν το πτωμα,βλεπεις η κονομα ειχε αρχισει και μετα απο διαμαχη,εδωσαν την Σολωμοντεια λυση να κοψουν το ενα χερι απ'το καρπο και να το δωσουν στους Ρωσους και το υπολοιπο να μεινει εδω.
Μαντεψε πως το δικαιολογησαν.
Ναι,αυτο που φανταστηκες,ηρθε ο Αγιος στον υπνο καποιου και το υπεδειξε.

[ΓΑΛΗ]

Δεν είναι ακριβώς έτσι, οι πρακτικές "μαγείας", θαυμάτων κλπ ήταν συνήθειες του ανατολίτικου προ χριστού μυστικισμού και αυτές ενσερνίστηκε και διαιώνισε και ο χριστιανισμός που ήταν μια ακόμη ανατολίτικη θρησκεία.

Το 12θεο δεν είχε μαγείες, ούτε και λάτρευε πτώματα, ούτε και απέδιδε μαγικές ιδιότητες στα είδωλα και στα αγάλματα. Όλη αυτή η "κληρονομιά" προερχόταν καθαρά από τον ανατολίτικο μυστικισμό. Ουσιαστικά ήταν Περσικής, Βαβυλωνιακής, Αιγυπτιακής κλπ προέλευσης.

Το μόνο που είχε το δωδεκάθεο ήταν οι χρησμοί και οι οιωνοί δηλ. τα θεϊκά σημάδια και μηνύματα τα οποία δεν θα έλεγα ότι τα συναντάμε στον χριστιανισμό όπως συναντάμε τα μαγικά εικονίσματα και τη λατρεία πτωμάτων.

Ισχύει αυτό που λες για τις ανατολίτικες επιρροές. Πέρσες, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, στον καιρό της ακμής τους είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Τον εστιασμό στη μεταθανάτια ζωή και την εσωστρέφεια της τέχνης που επικέντρωνε στην αποθέωση των βασιλέων και σπανίως των ευγενών. Και οι Έλληνες πίστευαν στη μεταθανάτια ζωή αλλά υπήρχε μια βασική διαφορά με την αντίληψη των άλλων. Στις ανατολικές θρησκείες που ήταν τότε κυρίαρχες, οι άνθρωποι, ημίθεοι κλπ όταν πέθαιναν, "πήγαιναν" να βρουν μια άλλη καλύτερη (οι φτωχοί) ή ισότιμη διάσταση (οι βασιλείς). Οι Έλληνες πήγαιναν να βρουν τους ίδιους ανθρώπους. Γι' αυτό και η τέχνη τους ήταν διαφορετική. Γι' αυτό και δεν υπήρχαν εντυπωσιακά και υπερμεγέθη αγάλματα και τάφοι βασιλέων. Υπήρχαν μόνον αγάλματα θεών και "ανώνυμων" ανθρώπων με περισσότερη πλαστικότητα στην κίνηση. Τελείως διαφορετική κοσμοθέαση και φιλοσοφία ζωής.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό το "μέγεθος" στην τέχνη και η ανάγκη πρόκληση "δέους", στον χριστιανικό κόσμο μεταφέρθηκε κυρίως στην καθολική και όχι ορθόδοξη εκκλησία. Οι ανατολίτικες όμως επιρροές για τις μούμιες, τα κομμάτια οστών και όποια αληθινή ή ψεύτικη "αναπαλαίωση" είχαν διάχυση τόσο στο καθολικό όσο και στο ορθόδοξο πεδίο. Το μόνο που φέρνει σε άμεση επαφή τον χριστιανισμό με τον ελληνικό πολυθεϊσμό είναι η λαϊκή παράδοση.


Αναφορικά δε με το έθιμο αλλαγής των παλιών ρούχων των νεκρών με νέα, ισχύει σε κάποιες περιοχές της Ινδονησίας και της Αϊτής (απ' όπου ξεκίνησαν τα ζόμπι) όπου κάθε τρία ή πέντε χρόνια (δεν θυμάμαι ακριβώς) ξεθάβουν τους νεκρούς, τους βάζουν άλλα ρούχα και τους ξαναθάβουν για να μην κυκλοφορούν με παλιά.

[nik_killthemall]

[Σταύρακας]

Δεν καταλαβαίνω για ποιόν διαχωρισμό μιλάς, τα σκηνώματα αγίων δεν είναι κάτι αιρετικό για εμάς τους λαικούς, αλλοίμονο.
Γενικώς, δεν καταλαβαίνω τί ακριβώς εννοείς, ένας είναι ο χριστιανισμός είτε είσαι μοναχός είτε λαικός, εκκοσμίκευση δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά, άλλο είναι οτι άλλα μέτρα έχουν οι μοναχοί, απλές αρχές της ορθοδοξίας είναι αυτές.

στους πρωτοχριστιακούς χρόνους ως άγιες Τράπεζες χρησιμοποιούνταν τάφοι μαρτύρων. Αυτή η συνήθεια προήλθε προφανώς από επίδραση του χωρίου της Αποκαλύψεως 6,9 “και είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του αρνίου ήν είχον”. Συνεχίζοντας αυτή την παράδοση η Εκκλησία μας μέχρι σήμερα, κατά τον εγκαινιασμό, ο επίσκοπος τοποθετεί λείψανα αγίων σε κρύπτη της αγίας Τραπέζης. Εάν δεν έχει εγκαινιασθεί ο ναός χρησιμοποιείται το ιερό αντιμήνσιο, ειδικό ύφασμα, το οποίο φέρει την παράσταση της ταφής του Κυρίου και έχει ραμμένα επάνω άγια λείψανα.

[Χόρχε ντελ Σάλτο]

Γιατί να ασχολείται ένας Άγιος με το τί θα φοράει το άψυχο σαρκίο του και πόσο συχνά το αλλάζει ;

Γιατι; με τα ρούχα του 77 θα έμενε;
Αν και η καμπάνα ξαναρχεται στη μόδα.

[Χόρχε ντελ Σάλτο]

Δεν καταλαβαίνω για ποιόν διαχωρισμό μιλάς, τα σκηνώματα αγίων δεν είναι κάτι αιρετικό για εμάς τους λαικούς, αλλοίμονο.
Γενικώς, δεν καταλαβαίνω τί ακριβώς εννοείς, ένας είναι ο χριστιανισμός είτε είσαι μοναχός είτε λαικός, εκκοσμίκευση δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά, άλλο είναι οτι άλλα μέτρα έχουν οι μοναχοί, απλές αρχές της ορθοδοξίας είναι αυτές.

στους πρωτοχριστιακούς χρόνους ως άγιες Τράπεζες χρησιμοποιούνταν τάφοι μαρτύρων. Αυτή η συνήθεια προήλθε προφανώς από επίδραση του χωρίου της Αποκαλύψεως 6,9 “και είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του αρνίου ήν είχον”. Συνεχίζοντας αυτή την παράδοση η Εκκλησία μας μέχρι σήμερα, κατά τον εγκαινιασμό, ο επίσκοπος τοποθετεί λείψανα αγίων σε κρύπτη της αγίας Τραπέζης. Εάν δεν έχει εγκαινιασθεί ο ναός χρησιμοποιείται το ιερό αντιμήνσιο, ειδικό ύφασμα, το οποίο φέρει την παράσταση της ταφής του Κυρίου και έχει ραμμένα επάνω άγια λείψανα.

Δε νομίζω πως ένας στίχος είναι αρκετός για να δημιουργηθεί τέτοια παράδοση.

Η λατρεία του ήρωα-Αγίου-μύστη στον τάφο του είναι πανάρχαια συνήθεια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε διάφορες θρησκείες.