ΕΛΕΥΣΙΣ, 22.12.2019 ΤΙΜΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑΝ ΕΙΣ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ ΠΕΔΟΣ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΟΝ ΤΩΝ ΗΛΙΑΚΩΝ ΗΡΩΩΝ !

[tanipteros]

ΕΛΕΥΣΙΣ, 22.12.2019
ΤΙΜΗΣΑΜΕ
ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑΝ
ΕΙΣ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ ΠΕΔΟΣ
ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΟΝ ΤΩΝ ΗΛΙΑΚΩΝ ΗΡΩΩΝ !

'' Ἀποτεινόμεθα βαθύτατα εὐγνώμονες, πρός Σέ, θεῖε κόσμε τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων Μυστῶν, τόν Μυστηριακῶς δράσαντα ἐπί χιλιάδας ἐτῶν εἰς τό Ἱερόν τῆς Ἐλευσίνος Πέδος !

Μνημόνιον ποιήσωμεν τοίς μεγίστοις Ἱεροφάνταις καί Μυσταγωγοίς καί Δαδούχοις καί Ἐπιβωμίοις Ἱερεύσιν ὡς καί τοίς Μύσταις καί παρ' ἁπάντων τούτων μεμυημένοις, εἰς ἀνάμνησιν θείου παρελθόντος χοροῦ ! ''
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Οι αστρονομικοί ορίζοντες, οι οποίοι διανοίγονται, όταν συνεκτιμηθούν αι επιπτώσεις της μεταπτώσεως των Ισημεριών με εκείνα, τα οποία σημειοδοτούνται από την κυκλικήν διέλευσιν του Μυσταγωγού εντός του Τελεστηρίου της Ελευσίνος κατά την έναρξιν, κυρίως κατ᾽ αυτήν, των Μεγάλων Μυστηρίων της Δήμητρος, είναι πράγματι ως ορίζοντες και πολυποίκιλοι, αλλά και πλουσιώτατοι εις διαπιστώσεις και κατ᾽ ακολουθίαν εις συμπεράσματα.

Η κυκλική κίνησις του Μυσταγωγού αρχίζει από την Πύλην του Ζυγού.
Η Πύλη αυτή των Μυστηρίων, Πύλη της Φθινοπωρινής Ισημερίας, ευρίσκεται, ως θέσις, εκ διαμέτρου αντίθετος προς την Εαρινήν Ισημερίαν.
Ενώ η θύραθεν Αστρολογία, μη έχουσα υιοθετήσει καθαράς Μυστηριακάς προδιαγραφάς, θεωρεί ότι παραδοσιακώς δι᾽ αυτήν, δηλαδή διά την Αστρολογίαν, η Εαρινή Ισημερία σημειοδοτεί την εκκινητικήν βάσιν διά την θεμελίωσιν του θεωρητικού της οικοδομήματος, η εκ διαμέτρου απέναντι θέσις, ως προς την Εαρινήν Ισημερίαν, η Πύλη της Φθινοπωρινής σημειοδοτεί αυτομάτως εσωτερικόν ορίζοντα ως προς την Εαρινήν Ισημερίαν.

Πράγματι, αυτή η ως άνω διπολική τοποθέτησις, μεταξύ Εαρινής Ισημερίας (η οποία αστρολογικώς είναι η εκκινητική εναρκτήριος θέσις των εκπληκτικών τῳ όντι αποτελεσμάτων των ερευνών της) και Φθινοπωρινής Ισημερίας (η οποία αποτελεί την εκκινητικήν αφετηρίαν των Μεγάλων Μυστηρίων της Δήμητρος), ως διπολική τοποθέτησις τονίζει την άκρως διαφορετικήν αντιμετώπισιν του φαινομένου της ζωής εκ μέρους των Μυστηρίων εν γένει.

Όλα τα δράσαντα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, ως θείαι θεσμοθεσίαι, ανέπτυξαν διαφορετικές σχέσεις με τα Ζώδια εν συγκρίσει με εκείνας, αι οποίαι ανεπτύχθησαν με αυτά εκ μέρους της θύραθεν Αστρολογίας.
Άλλη η μεγάλη τῳ όντι επιστήμη των Ζωδίων, η αναπτυχθείσα εκ μέρους της Αστρολογίας και άλλη εκείνη, η οποία ανεπτύχθη εντός των ιερών
Μυστηριακών περιβόλων.

Κάθε Ζώδιον αποτελεί διά την Μυστηριακήν Επιστήμην εσωτερικόν ψυχικόν κόσμον, ο οποίος συνεχώς εξελίσσεται.
Κάθε Ζώδιον, διά την Επιστήμην των Μυστηρίων, περικλείει πολλαπλάς θείας επιδράσεις, αι οποίαι προέρχονται τόσον από την συνδεδυασμένην ροήν επιδράσεων τοσούτων θαυμαστών Ηλίων (οι οποίοι συγκροτούν την εν κοσμικῴ διαστήματι προβολήν εν επιπέδῳ των γεωμετρικών σχημάτων, που συγκροτούνται από την θέσιν των Ηλίων εκάστου Ζωδίου), αλλά και από την συνδεδυασμένην προς τα ανωτέρω πολλαπλήν επίδρασιν των Ολυμπίων καθ᾽ έκαστον Ζώδιον θείων κυριαρχιών.

Η Αστρολογία με την θαυμαστήν μεθοδολογίαν της κατόρθωσε να εκπορθήση πύλες άκρως αρρήτων και απορρήτων Μυστηριακών περιοχών, όπως την σχέσιν Ζωδίων και εξεπόρθησε τμήμα της επιδράσεως μεμονωμένων Ηλίων ή και συγκεκριμένων Ηλίων ορισμένων Ζωδίων, Ηλίων δηλαδή οι οποίοι ανήκουν εις Ζώδια και ως εκ τούτου συγκροτούν την δομήν του γεωμετρικού ζωδιακού σχήματος.
Κάθε αστρονομικόν τεταρτημόριον χαρακτηρίζεται από την αιθερικήν λειτουργικήν τριπλότητα αρχή - μέσον - τέλος.
Εν τούτοις, ο Ζωδιακός Κύκλος, εκτός του ότι αποτελείται από την ως άνω τετραπλήν κατανομήν τριπλοτήτων, συγκροτείται επίσης από τέσσερεις ομάδες αναδιπλουμένων τετράδων.

Συγκεκριμένως, η πρώτη τετράς αποτελείται από τα Ζώδια Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης και Αιγόκερως.
Η δευτέρα τετράς, συγκροτουμένη επί της αναδιπλώσεως του Αιγόκερω, αποδίδει το εξής σχήμα : Αιγόκερως, Υδροχόος, Ιχθύες και Κριός.
Η τρίτη τετράς, στηριζομένη επί της αναδιπλώσεως του Κριού, αποδίδει την εξής δομήν : Κριός, Ταύρος, Δίδυμοι και Καρκίνος.
Η τετάρτη τετράς, θεμελιουμένη επί της αναδιπλώσεως του Καρκίνου, αποδίδει το εξής τέταρτον σχήμα : Καρκίνος, Λέων, Στάχυς και Ζυγός.
Από τον τριπλούν λειτουργικόν αιθερικόν κόσμον η Ελληνική Μυσταγωγία νομιμοποιεί δι᾽ ενός τετάρτου εκάστοτε Ζωδίου την λειτουργίαν του Νόμου 4 / ΜΟΡΦΗ.

Οι μορφοποιητικοί μήνες είναι οι μήνες των Ισημεριών και των Τροπών.
Η Φθινοπωρινή Ισημερία (Ζυγός) καταλήγει εις την Χειμερινήν Τροπήν (Αιγόκερως).
Ο Αιγόκερως είναι ο τέταρτος μην της πρώτης τετράδος.
Η εκκινητική θέσις Φθινοπωρινή Ισημερία (Ζυγός) καταλήγει εις την Χειμερινήν Τροπήν (Αιγόκερως).
Μέσα από το Μυστηριακόν σύστημα των τεσσάρων εξ επικαλύψεως τετράδων αποδίδεται η θεμελιώδης, αλλά και κύρια σημασία των τεσσάρων εποχών του έτους, δηλαδή η σημασία των δύο Ισημεριών και των δύο Τροπών.
Ισημερίαι και Τροπαί, τέσσαρες σταθμοί, κοσμικής τάξεως, αποκτούν σημασίαν Μυστηριακής τάξεως, καθώς, για μίαν ακόμη φοράν, μέσα εις την δημιουργικήν περιδίνησιν της αναπαραγωγικής συζεύξεως κοσμικών μεγεθών και Μυστηριακών μεγεθών, επιβεβαιώνεται η σύζευξις Μυστηριακής Επιστήμης με την νομικήν λειτουργίαν της υλικής αντικειμενικής πραγματικότητος.
Κάθε Ισημερία και κάθε Τροπή είναι πύλαι ενεργείας.

Η μορφοποιητική λειτουργία των Ισημεριών και των Τροπών αποκαλύπτεται, όταν αι Ισημερίαι και αι Τροπαί καταστούν, η κάθε μία, το εκάστοτε τέταρτον μέλος της εν επαναδιπλώσει ως προς την δομήν της τετράδος των συνεχομένων Ζωδίων με αφετηρίαν την εκάστοτε Ισημερίαν και την εκάστοτε Τροπήν.

Η Χειμερινή Τροπή, όμως, με αφετηρίαν τον Αιγόκερω, είναι η Πύλη των θεών.
Όλοι οι Ηλιακοί Ήρωες και όλοι οι Ηλιακοί θεοί κατά την Χειμερινήν Τροπήν του Ηλίου γεννώνται.
Εάν διολισθήσωμε από το γεωκεντρικόν σύστημα εις το ηλιοκεντρικόν σύστημα, κατά την Χειμερινήν Τροπήν του Ηλίου, η Γη ευρίσκεται προς την πλευράν του Ζωδίου του Καρκίνου.

Ευρισκομένη η Γη προς την πλευράν του Καρκίνου, η Γη βλέπει τον Ήλιον να έχει πίσω του τον Αιγόκερω.
Τούτο, ως φαινόμενον, από γεωκεντρικής πλευράς εμφανίζει τον Ήλιον να κινείται εντός του Ζωδίου του Αιγόκερω.
Εκ πρώτης όψεως, ουδεμία διαφορά φαίνεται να υπάρχη.

Εν τούτοις, εις πρώτην προσέγγισιν, η θέσις της Γης προς την πλευράν του Καρκίνου (ώστε η Γη να βλέπει τον Ήλιον να κινείται εντός του Αιγόκερω) φέρει την Γην κάτω από τας επιρροίας του Καρκίνου, αι οποίαι επίρροιαι είναι γεννητικαί.
Αι γεννητικαί αυταί επίρροιαι νομιμοποιούν την γέννησιν Ηλιακών Ηρώων ή Ηλιακών θείων Ελευθέρων Όντων, καθώς οι δύο εν συζεύξει Ήλιοι του Καρκίνου υψίστην γεννητικότητα παρουσιάζουν.

Εδώ, όμως, χρειάζεται μία διευκρίνησις.
Ως «γέννησις» νοείται η εμφάνισις νέων ιδιοτήτων, αι οποίαι εκ της ανεκδηλώτου καταστάσεως εξειλίχθησαν εις την εκδεδηλωμένην κατάστασιν.
Η εκ της ανεκδηλώτου καταστάσεως έκφρασις κοιμισμένης ιδιότητος εις την εκδεδηλωμένην κατάστασιν είναι γέννησις.
Οι δύο Ήλιοι του Ζωδίου του Καρκίνου παραλαμβάνουν μίαν ανεκδήλωτον ιδιότητα και την μεταλλάσσουν εις εκδεδηλωμένην ιδιότητα.
Κατόπιν των ανωτέρω, γέννησις θεού εκ θεού είναι διά την αρχαίαν Μυστηριακήν Επιστήμην μεταμόρφωσις θνητού εις θεόν.
Η μεταμόρφωσις αυτή γίνεται διά της εκφράσεως ανεκδηλώτου ιδιότητος εις την εκδεδηλωμένην κατάστασιν.
Εδώ, όμως, ανακύπτει το ερώτημα : Ποία ιδιότης είναι εκείνη, η οποία, κατά την ως ανωτέρω γέννησιν ενός θεού, εκφραζομένη ως εκδεδηλωμένη ιδιότης από την ανεκδήλωτον κατάστασιν μεταμορφώνει θνητόν εις προσωπικόν θεόν;

Εις τον δέκατον Ορφικόν Πυθαγόρειον Ελευσίνιον μήνα, το εκθεωθέν υλικόν ψυχικόν άτομον έρχεται εις επαφήν με το αναπαραγωγικόν και - διά το απλούστερον της εκφράσεως - γεννητικόν πεδίον των αντιστοίχων προς τας διαδικασίας αυτάς δυνάμεων των δύο συνεζευγμένων Ηλίων.
Εντός του πεδίου τούτου ακολουθεί η περαιτέρω εξέλιξις.

Εις την περίπτωσιν, όμως, ενός θείου Ελευθέρου Πνεύματος, αι δυνάμεις αι αναπαραγωγικαί και γεννητικαί των δύο Ηλίων ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ με τας μορφοποιητικάς δυνάμεις του Ηφαίστου και καταλήγουν εις την δημιουργίαν Ηφαιστείου φορέως διά το κατερχόμενον εις ενσάρκωσιν θείον Ελεύθερον Πνευματικόν Ον.
Ηφαίστειον δημιούργημα ο ψυχικός φορεύς του κατερχομένου θείου Ελευθέρου Πνεύματος εις ενσάρκωσιν κατά την Χειμερινήν Τροπήν του Ηλίου.
Πώς ερμηνεύεται η ανωτέρω έννοια;
Ηφαίστειος ψυχικός φορεύς διά το κατερχόμενον εις ενσάρκωσιν θείον Ελεύθερον Ον.
Διά να παρακολουθήσωμε την διαδικασίαν αυτήν της καθόδου θείου Ελευθέρου Όντος εις ενσάρκωσιν, έστωσαν ως παραδείγματα τα διαλαμβανόμενα εις τας περιπτώσεις των μεμυημένων εις τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Προηγείται η περίπτωσις των μη μεμυημένων.

Εις εκάστην μετενσάρκωσιν δημιουργείται νέος ΣυνΔετικός Λόγος, ο οποίος φέρει, μάλλον, όλας τα προηγουμένας ιδιότητας, τας οποίας προγραμματίζει ο δικαστικός κόσμος των άνω κριτών να εκδηλωθούν κατά την επικειμένην ενσάρκωσιν.
Πράγματι, αναλόγως της φύσεως των συνειδητοποιήσεων, τας οποίας η κατερχομένη ψυχή έχει να επιτελέσει, κυμαίνονται αι επιτρεπόμεναι προαπεκτηθείσαι εις προηγουμένας ενσαρκώσεις ιδιότητες να εκδηλωθούν.

Εις την περίπτωσιν των μεμυημένων, εφ᾽ όσον ετηρήθησαν αι ανάλογοι προς το εξελικτικόν επίπεδον του μεμυημένου ηθικαί του εν πλήρῃ ελευθερία εκφράσεις, δύναται μετενσαρκουμένη αυτή η ψυχή να φέρη εν εκδηλώσει εντός του νέου ΣυνΔετικού της Λόγου τας ιδιότητας, αι οποίαι αναβλύζουν μέσα από τον ακατάλυτον ταμιευτήρα της ψυχής, από τον αιθερικόν δηλαδή ψυχικόν μεσοχώρον.
Κάθε φορά, εις εκάστην επομένην ενσάρκωσιν, ο νέος ΣυνΔετικός Λόγος καθίσταται εντελέστερος εν σχέσει προς τον προηγούμενον ΣυνΔετικόν Λόγον.

Εις την περίπτωσιν, όμως, της καθόδου θείου Ελευθέρου Όντος, ο Πνευματικός Οργανισμός δύναται να επιτελέση χρέη ΣυνΔετικού Λόγου.
Επειδή ο Ολύμπιος θεός Ήφαιστος έχει κυριαρχίαν επί του δημιουργικού πυρός, το κατερχόμενον θείον Ελεύθερον Ον, έχον μεγίστην την σχέσιν προς το πυρ, εκφράζει μεγίστην επίσης την σχέσιν προς τας μορφοποιητικάς δυνάμεις του πυρός του Ηφαίστου.

Διά του Ηφαιστείου πυρός πρόκειται το θείον Ελεύθερον Ον κατερχόμενον εις ενσάρκωσιν να ενωθή μετά του ανθρωπίνου σωματικού φορέως.
Καθώς, όμως, η ενσάρκωσις του θείου Ελευθέρου Όντος πρόκειται να γίνη, όταν η Γη ευρίσκεται προς την πλευράν του Ζωδίου του Καρκίνου, ο ενσαρκούμενος θεός θα έχει πίσω του, δηλαδή θα έχει την στήριξιν του ό,τι το ευρύ, ό,τι το μεγάλο και ό,τι το θείον ως ισχύν του προσδίδει η θεία αναπαραγωγική και γεννητική συνάμα δύναμις του ζεύγους των Ηλίων του Καρκίνου.
Υπό το φως αυτών των εκτιμήσεων αναδύεται η ερμηνεία και η εξήγησις του γεγονότος ότι κατά την Χειμερινήν Τροπήν γεννώνται οι Ηλιακοί Ήρωες, γεννώνται οι Ηλιακοί θεοί.
Ίσως, ο επιθετικός προσδιορισμός «Ηλιακός» εις το ουσιαστικόν «θεός» να αποτελεί κατάχρησιν πλεοναστικήν, εφ᾽ όσον πας θεός μετέχει της ηλιακής φύσεως.

Αλλά, εν τελευταία αναλύσει, η αρχαία Μυστηριακή αξιωματική θέσις είναι ότι πάντοτε ως παράδειγμα προβάλλεται το ανώτατον επίπεδον και εδώ, διά του επιθέτου «Ηλιακός», απελευθερούται ο συμβολισμός από τυχόν στενά νοητικά όρια των ανθρώπων και προσδίδεται ελευθερία και ευρύτης εις την θείαν φύσιν του κατερχομένου εις ενσάρκωσιν θείου Ελευθέρου Όντος εις τρόπον, ώστε το επίθετον «Ηλιακός» να εγκαταλείπει τον πιθανώς ενυπάρχοντα πλεοναστικόν ορίζοντα και το επίθετον «Ηλιακός» να επιτρέπει την δυνατότητα γεννήσεως επί της Γης τετιμημένου θείου Ηλιακού Όντος.

Παραμένει, συνεπώς, ως ανοικτή υποθήκη ότι διατηρείται ανέλπιστος ελπίς της γεννήσεως επί της Γης Ηλιακού Όντος.
Εις την περίπτωσιν αυτήν παρατηρείται μία σημαντική εναλλαγή εξωτερικών και εσωτερικών θέσεων κατά μήκος του άξονος των Τροπών.
Επί γεωκεντρικού συστήματος, ο Ήλιος εις τον Αιγόκερω σημαίνει ότι ενεργός - εξωτερικός ορίζων είναι ο Αιγόκερως, οπότε, συμφώνως προς τας γεωκεντρικάς παραμέτρους, ο απέναντι Καρκίνος απλώς παρευρίσκεται εντός των εσωτερικών πεδίων, ως διατείνονται μονοσημάντως, σχεδόν αφελώς, οι αστρολόγοι.

Υπό το φως, όμως, του ηλιοκεντρικού συστήματος, ως ήδη περιεγράφη, ενεργός θέσις είναι η πλησιεστέρα προς την ζωδιακήν περιοχήν του Καρκίνου, οπότε ο Αιγόκερως, ως κατ᾽ επίφασιν γεννητικός χώρος, μεταμορφώνεται εις «εσωτερικόν πεδίον», διά να χρησιμοποιηθή η ορολογία των θύραθεν αστρολόγων.
Ατενίζοντες ενεοί την τῳ όντι θείαν οικονομίαν, την οποίαν ο ιεροί συνθέται των Μυστηριακών συμβολισμών επέλεξαν και εδραίωσαν έτσι, ώστε αι επερχόμεναι γενεαί εργαζόμεναι με τας κατ᾽ οικονομίαν σοφώς επιλεγείσας θείας εννοίας ανασυγκροτούν το κατά δύναμιν συνειδότος συμβολικώς κατ᾽ ένδειξιν θείον επίπεδον και τότε υπολειφθέντες θαυμάζομεν και τιμώμεν προσηκόντως τα αναπεπταμένα και εις το θείον ανώτατον επέκεινα υποχωρούντα ύψη ...

Σπυροδήμος Γ. Ανεμογιάννης - Σινανίδης
Δρ. Φιλοσοφίας Του Παν/μίου Αθηνών

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Δίπλα πάντως από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας , εκεί όπου γίνονταν τα Ελευσίνια μυστήρια, έχει σήμερα ωραίες καφετέριες και μπαράκια..

[Ζενίθεδρος]

Πριν τέσσερα χρόνια έγιναν όλα αυτά;