Ένωση ορθοδοξίας με καθολικούς

[Viken]

Το θέμα είναι επίκαιρο. Υπάρχει να θυμίσω σε εξέλιξη η λεγόμενη οικουμενική κίνηση κατά την οποία γίνονται προσπάθειες μέσω διαλόγου να αμβλυνθούν οι διαφορές των δογμάτων και συν τω χρόνω να έρθουν οι διάφορες εκκλησίες σε κοινωνία. Για αυτό άλλωστε προσευχόμαστε στη θεία λειτουργία. Εγώ θα σταθώ στη πιθανότητα να έρθουμε κοντά προς τους καθολικούς γιατί έχουμε μακραίωνη κοινή παράδοση, έχουμε αγίους πάπες Ρώμης, τα πατριαρχεία μας έχουν αποστολική διαδοχή, στην εκκλησιολογία είμαστε πιο κοντά παρά με τους προτεστάντες. Στην οικουμενική λοιπόν κίνηση παρά τα διάφορα συνωμοσιολογικά που λέγονται οτι δήθεν είναι νεωτερισμός και νεοταξίτικο φαινόμενο, η ορθόδοξη εκκλησία δια του οικουμενικού θρόνου συμμετέχει ενεργά απο το 1948 μένοντας πιστό στην εγκύκλιο του 1902 ότι φέρει αίσθημα ευθύνης για την ενότητα όλων των χριστιανών. Το Βατικανό στην αρχή έβλεπε πολύ καχύποπτα την οικουμενική κίνηση και μόλις το 1962 άρχισε να λαμβάνει ενεργά μέρος στο όλο θέμα. Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την περίοδο ήρθησαν τα αναθέματα του σχίσματος. Επίσης η Β Βατικανή σύνοδος του 1965 έκανε ένα μεγάλο άνοιγμα προς την ορθοδοξία. Ανάμεσα σε άλλα δήλωσε ότι τα μυστήρια της ορθοδοξίας είναι έγκυρα κάτι που εμείς ακόμα δεν έχουμε αναγνωρίσει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Φτάνουμε λοιπόν στο 2007 όπου στις ιταλικές εφημερίδες γράφτηκε ότι στη συνάντηση ορθοδοξων καθολικών στη Ραβέννα έγιναν σημαντικά βήματα συνεννόησης στο θέμα του παππικού πρωτείου και του filioque. Κάποιοι γραφικοί λένε ότι η ένωση θα γίνει του χρόνου αλλά δεν το πιστεύω ωστόσο αισιοδοξώ ότι ο διάλογος θα συνεχιστεί και θα έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα.