Ο Συναξαριστής της ημέρας.

[bluerose]

Άγιος Χαράλαμπος 10 Φεβρουαρίου
και Αγία Γαλήνη ( Γιορτάζουν την ίδια ημέρα)









https://www.impantokratoros.gr/agios-ch ... os.el.aspx

[bluerose]

Άγιος Άνθιμος ο εν Χίο 15 Φεβρουαρίου
Κοιμήθηκε το 1960
Ιδρυτής της Ιεράς Μονής Παναγίας Βοηθείας στην Χίο
:Ο λυων τα στειρωτικα δεσμά:

[bluerose]

Αγία Φιλοθέη η Αθηναία

[bluerose]

Αγία Κυράννα

28-2





https://www.ekklisiaonline.gr/nea/agia- ... salonikis/

[bluerose]

Άγιος Λάζαρος ο τετραημερος ο φίλος του Χριστού

[bluerose]

Η ιστορία του Παρεκλησιού Αγίου Λαζάρου
του Ευαγγελισμού του Δήμου Βόλβης


Το Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Λαζάρου στον Ευαγγελισμό του Δήμου Βόλβης χτίστηκε από τους πρόσφυγες όταν εκείνοι βρήκαν καταφύγιο στην περιοχή μετά από τον ξεριζωμό τους από τις αλησμόνητες Πατρίδες, ενώ άξιον αναφοράς είναι το γεγονός ότι εντός του Ναού υπάρχουν αποτυπωμένα ίχνη από τις παλάμες του Αγίου στο βελούδινο καταπέτασμα της Ωραίας Πύλης.

Η εικόνα του Αγίου Λαζάρου μεταφέρθηκε από τους πρόσφυγες από το Εσμέ της Νικομήδειας του Μικράς Ασίας το 1922 στην Ελλάδα, όπου και χτίστηκε το Παρεκλήσι.

Το Παρεκλήσι είναι γνωστό στο Πανελλήνιο λόγω των πολλών θαυμάτων, αλλά και από τα αποτυπωμένα άμφια του Αγίου στο βελούδινο ύφασμα της ωραίας πύλης στον ομώνυμο Ναό.

[bluerose]

Η πιο σημαντική, γνωστή σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι το θαύμα του Αγίου Λαζάρου.. ή αλλιώς η "Σινδόνη" του Ευαγγελισμού Θεσσαλονίκης.
Η ιστορία έχει ως εξής:


Κάποιο απόγευμα 2 αδελφάκια έπαιζαν μόνα τους στο ξωκκλήσι, στον προαύλιο χώρο.
Τριγύρω δεν υπήρχε κανείς και εκείνη την εποχή ο Ευαγγελισμός, το χωριό του Αη Λαζάρου δεν είχε ούτε Ιερέα. Ερχόταν κάθε Κυριακή κάποιος Ιερέας από τα διπλανά χωριά.


Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τους, τα παιδιά, γύρω στα 10 - 11 ετών, άκουσαν έναν ήχο ... σαν αυτόν του θυμιατού, σαν κάποιος να ήταν μέσα στο εκκλησάκι και να θυμιάτιζε. Παραξενεμένα, προχώρησαν προς την είσοδο του ναού ώστε να δουν ποιος μπορεί να ήταν.


Όταν μπήκαν, αντίκρισαν μια ψηλή ανθρώπινη μορφή (και κατ' επέκταση αντρική) ρασοφορεμένη, να θυμιατίζει. Το περίεργο είναι ότι αυτή η μορφή, δεν περπατούσε στο έδαφος, αλλά αιωρούνταν τουλάχιστον 15 πόντους από το πάτωμα ψηλά στον αέρα. Βρισκόταν μπροστά από την αριστερή (όπως κοιτάμε εμείς) είσοδο του ιερού και κατευθυνόταν προς την ωραία πύλη (κεντρική). Δεν είχε καμία επαφή με τα παιδιά, ούτε βλέμμα, ούτε κάποια «κουβέντα». Απλά θυμιάτιζε.


Μόλις κατευθύνθηκε στην Ωραία Πύλη, δεν πέρασε δίπλα ή από κάτω από το πορφυρό Της πανί (πορφυρά σινδόνη), το οποίο υπήρχε σαν «πόρτα», αλλά μπήκε μέσα σε αυτό, δημιουργώντας εντονότατους κυματισμούς.


Την στιγμή εκείνη, όπως ανέφεραν τα παιδιά μπήκε από την πόρτα του ναού ένα γεράκι το οποίο έκανε τρεις κύκλους μέσα στο ναό και έπειτα έφυγε.
Μόλις αποχώρησε το γεράκι, σταμάτησαν και οι κυματισμοί.
Καθ' όλη την διάρκεια, το αγοράκι το οποίο μπήκε πρώτο υποστήριζε ότι ήταν ακινητοποιημένο και όσο και αν ήθελε να τρέξει από τον φόβο του, δεν μπορούσε να κουνηθεί.


Μόλις τελείωσε το περιστατικό, τρομαγμένα έτρεξαν προς το κοντινότερο σπίτι ώστε να πουν το τι είχε συμβεί.
Εκεί βρήκαν μόνο κάποιες γυναίκες, οι οποίες αφού τα άκουσαν, πήγανε στο καφενείο να το πουν στους άντρες.
Μόλις μαθεύτηκε, όλοι ξεκίνησαν να μαλώνουν τα παιδιά λέγοντας ότι τους έλεγαν ψέματα και θα έχαναν τον χρόνο τους.


Η επιμονή και τα κλάματα τους όμως, τους έπεισαν να πάνε.
Ούτε μορφή είδανε, ούτε γεράκι. Ούτε θυμιατό, ούτε οσμή.
Αυτό όμως που βρήκανε ήταν το πανί της μεγάλης πύλης γεμάτο σημάδια, από χέρια, πόδια και πλευρά (υπάρχουν και σώζονται μέχρι σήμερα). Παρατήρησαν, επίσης, δύο εικονίσματα πάνω στην Πορφυρά Σινδόνη: την Ανάσταση του Λαζάρου και την Παναγία.
Υπήρξαν πολλοί που δεν πίστεψαν ότι ήταν θεϊκό έργο.


Μάλωναν τα παιδιά με την δικαιολογία ότι το κάνανε αυτά και ότι ήταν μεγάλη ιεροσυλία. Έτσι κάλεσαν και ειδικούς υφασματοποιούς για να αφαιρέσουν τα σημάδια.


Όλες οι προσπάθειες τους ήταν μάταιες. Το πόρισμά τους ήταν ένα. Τα σημάδια ήταν ένα με το πανί. Λες και είχαν δημιουργηθεί μαζί. Από τότε και κάθε χρόνο στην Ιερά Πορφυρά Σινδόνη προστίθεται και ένα "ιερό σημάδι", σημειωτέον ότι, αυτή φυλάσσεται από την πρώτη εποχή του θαύματος σε γυάλινο, ερμητικά κλειστό πλαίσιο, ώστε όλοι να μπορούμε να την προσκυνούμε αλλά κανείς να μην μπορεί να την αγγίζει

[bluerose]

Ζουν αυτά τα παιδιά τότε, που είδαν τον Άγιο Λάζαρο...


Πέρσυ τέτοια εποχή πολυυυυ κόσμος
Από παντού
Αρχιερατικος εσπερινός. Πρώτη φορά είδα τόσους πέντε άρτους


Η Εικόνα ήρθε από τη Μικρά Ασία
Οι κάτοικοι του χωριού είναι μικρασιατες

[bluerose]

[bluerose]

Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη

Με βάση το Πάσχα.
Εορτάζουν 2 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.

[Ζενίθεδρος]

[bluerose]

Βοήθεια μας ο Άγιος!

Κι επίσης γιορτάζει κι ο Άγιος Γεώργιος ο Καρσλιδης

[Cavaliere]

Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο. Χριστός Ανέστη! Σήμερα Γιορτάζουν, δηλαδή η Εκκλησία μας η Ορθόδοξη τιμά τους Προφήτη Ησαΐα, Άγιο Χριστόφορο, Νικόλαο εν Βουνένοις, μεγάλο θαυματουργό Άγιο με θαύμα και στη Κατοχή, Αγίες Ακυλίνα και Καλλινίκη, πόρνες που πήγαν να δελεάσουν τον Χριστόφορο, αλλά μετανόησαν, Άγιοι Επίμαχος και Γορδιανός, των οποίων τα Λείψανα φυλάσσονται σε ρωμαιοκαθολικό μοναστήρι στην Βαβαρία, στην πολιτισμένη Ευρώπη δηλαδή, που δεν έχει εβραιοταλιμπάν, φάτε την, τον Άγιον Μάξιμον Πατριάρχη Ιεροσολύμων , Άγιο Κωνσταντίνο Μάρτυρα των Σκώτων, και τον Όσιο Ιωσήφ της Όπτινα, μεγάλο Ασκητή και δάσκαλο της υπακοής. Αλλά ας δούμε λίγα πράγματα για τον μεγάλο αυτόν Προφήτη Ησαΐα, και ας έχουμε την ευχή του και την προστασία του.

Ο Προφήτης Ησαΐας, υιός του Αμώς, γεννήθηκε στα Ιεροσόλυμα περί το 774 π.Χ. Υπήρξε ο πρώτος μεταξύ των τεσσάρων μεγάλων Προφητών, ο λαμπρότερος και μεγαλοφωνότερος από αυτούς. Το όνομα Ησαΐας, εβραϊστί Γιασιαγιάχου, σημαίνει «ο Θεός σώζει».

Κατά αρχαία ραββινική παράδοση, ο πατέρας του ήταν αδελφός του βασιλέως των Ιουδαίων Αμασίου, η δε θυγατέρα του λέγεται ότι είχε νυμφευθεί τον βασιλέα Μαννασή. Οι παραδόσεις αυτές, θρύλοι μάλλον και όχι ιστορικές αλήθειες, υποδηλώνουν πάντως την ευγενή καταγωγή του Ησαΐου. Ο Ησαΐας ήταν έγγαμος και είχε αποκτήσει δύο παιδιά, τα οποία αναφέρονται στις Προφητείες του. Σε αυτά, κατ' εντολήν προφανώς του Θεού, είχαν δοθεί συμβολικά ονόματα. Του μεν πρώτου το όνομα ήταν Ιασούβ και σημαίνει κατά τους εβδομήκοντα «το υπόλοιπο θα επιστρέψει», δηλαδή οι εναπομείναντες στην αιχμαλωσία Ιουδαίοι θα επανέλθουν στην πατρίδα τους. Του δε άλλου το όνομα ήταν Μαχέρ Σχαλάζ Χας Βαζ και σημαίνει «ταχέως σκύλευσον, οξέως προνόμευσον», σε δήλωση της επικείμενης κατά των Ιεροσολύμων επιδρομής των Ασσυρίων και Βαβυλωνίων.

Ο Ησαΐας κλήθηκε στην προφητική διακονία του κατά το 738 π.Χ., τελευταίο έτος της βασιλείας του Οζίου και πρώτο έτος της βασιλείας Ιωάθαμ. Ο ίδιος ιστορεί σε μια συναρπαστική περιγραφή την κλήση του. Ευρισκόμενος στο ιερό είδε τον Κύριο καθήμενο επάνω σε θρόνο υψηλό, ενώ ο ναός ήταν πλημμυρισμένος από υπέρλαμπρο φως της θείας δόξας. Τα εξαπτέρυγα Σεραφίμ, ίσταντο γύρω από το θείο θρόνο προσφωνώντας και αντιφωνώντας το ένα το άλλο, δοξολογώντας τον Θεό και λέγοντας «άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης Αυτού». Μπροστά στο μεγαλειώδες αυτό θέαμα ο Ησαΐας καταλύφθηκε από βαθιά συγκίνηση και δέος, αναλογίστηκε την αναγιότητά του ως ανθρώπου και αναφώνησε ότι, ως άνθρωπος που έχει ακάθαρτα χείλη, αξιώθηκε να δει τον Βασιλέα, Κύριο Σαβαώθ. Μετά την ταπεινή αυτή ομολογία του, ένα από τα Σεραφίμ έλαβε διά της λαβίδος στο χέρι του αναμμένο κάρβουνο από το θυσιαστήριο, στο οποίο καιγόταν ευώδες θυμίαμα, άγγιξε τα χείλη του Ησαΐα και του είπε: «ιδού, αυτό άγγιξε τα χείλη σου και θα αφαιρέσει τις ανομίες σου και θα καθαρίσει τελείως και θα απαλείψει από σένα τις αμαρτίες σου».

Το έργο του Προφήτη Ησαΐα επεκτάθηκε επί της βασιλείας του Ιωάθαμ, Άχαζ, Εζεκίου, ίσως δε και επί Μανασσή, από τον οποίο, όπως λέγεται καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέσθηκε με ξύλινο πριόνι, επειδή τον έλεγξε δημοσίως για την ασέβειά του.

Η εποχή κατά την οποία έζησε ο Ησαΐας ήταν πολύ δύσκολη για το Ισραηλιτικό βασίλειο. Οι Εβραίοι της εποχής εκείνης είχαν εκτραπεί σε μια υλόφρονα ζωή, για την ικανοποίηση της οποίας δεν δίσταζαν μπροστά σε καμία αδικία και παρανομία. Οι ιερείς ήταν μέθυσοι, οι ψευδοπροφήτες οργίαζαν, οι άρχοντες ήταν κλέφτες. Οι ψευδοευλαβείς εκείνοι, που νήστευαν και προσέφεραν θυσίες υποκριτικά και ήταν άδικοι και ανελεήμονες, είχαν πληθυνθεί και συνεργούσαν στη διαφθορά.

Μια τέτοια κατάπτωση ήταν επόμενο να οδηγήσει σε ολιγοπιστία, σε απιστία προς τον αληθινό Θεό και σε εκτροπή προς την ειδωλολατρία. Εξαιτίας της αμαρτωλότητας και ασέβειας που κυριαρχούσε, με σκοπό την παιδαγωγία, την επιστροφή του λαού και την υπακοή στον θείο νόμο, ο Θεός επέτρεπε συμφορές και θλίψεις, ιδιαίτερα δε τις καταστρεπτικές επιδρομές ξένων, γειτονικών και μακρινών λαών.

Έτσι το έργο του Προφήτη Ησαΐα, καθ' όλο το διάστημα της δράσεώς του, ήταν να ελέγχει την αμαρτωλότητα και ασέβεια, να καταδικάζει αυστηρότατα την αποστασία και ειδωλολατρία, να προλέγει θλίψεις κατά του αποστάτη λαού και να καλεί σε μετάνοια και επιστροφή προς τον Θεό. Σε περίοδο δε προφανών κινδύνων, επιδρομής εχθρών και δουλείας του λαού, ενθάρρυνε τους αποκαρδιωμένους, αναθέρμαινε την πίστη και υπακοή προς τον Θεό, καλλιεργούσε την ελπίδα της απολυτρώσεως. Αλλά εκείνο το οποίο χαρακτηρίζει εντονότερα τον Ησαΐα είναι κυρίως οι πολυάριθμες και καθαρότατες Χριστολογικές Προφητείες του. Φωτιζόμενος από το Πανάγιο Πνεύμα προανήγγειλε την εκ Παρθένου γέννηση του Λυτρωτού, όπως και το Όνομα Αυτού «Εμμανουήλ», το οποίο σημαίνει «ο Θεός μαζί μας». Γι' αυτό και ονομάσθηκε από τους Πατέρες, «Ευαγγελικός Προφήτης», οι δε Προφητείες του «Καθ' Ησαΐαν Ευαγγέλιον».

Το ιερό λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, επί αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β' (408 - 450 μ.Χ.) και κατατέθηκε στο ναό του Αγίου Μάρτυρα Λαυρεντίου που ήταν πλησίον των Βλαχερνών.


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β’.
Τοῦ Προφήτου σου Ἡσαῒου, τὴν μνήμην Κύριε ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν, Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς σάλπιγξ πανεύσημος, μεγαλοφώνω φθογγή, τῷ κόσμῳ προήγγειλας, τὴν παρουσίαν Χριστοῦ, Προφῆτα θεσπέσιε, σὺ γὰρ τοῦ Παρακλήτου, ἑλλαμφθεῖς τὴ δυνάμει, κάλαμος ὀξυγράφος, τῶν μελλόντων ἐδείχθης, διὸ σὲ Ἠσαΐα, ὕμνοις γεραίρομεν.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τήν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον.
Τῆς Προφητείας τὸ χάρισμα δεδεγμένος, προφητομάρτυς Ἡσαΐα θεοκήρυξ, πᾶσιν ἐτράνωσας τοῖς ὑφ᾽ ἤλιον, τὴν τοῦ Θεοῦ φωνήσας μεγαλοφώνως σάρκωσιν· Ἱδοὺ ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται.

Ο Άγιος Χριστόφορος, Μεγαλομάρτυς, είναι προστάτης των αυτοκινητιστών.

H παράδοση τον θέλει να ήταν ένας πολύ άσχημος άνδρας, αλλά πολύ δυνατός. Τελικά αγίασε, χάρη στην αγάπη του προς τον Θεό.

[Κόκκορας]

μπράβο Cavaliere
γίνεται ένα ωραίο πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου στην Αρεθούσα κάθε χρόνο τέτοια εποχή!δίπλα στην λίμνη βόλβη,σε ένα κατάφυτο μέρος!
λίγο πιο πριν έχει ένα εκκλησάκι του Αγίου Χριστοφόρου ,εκεί ωραία και ταπεινά ψάλλεται ο Άγιος μαζεύεται έξαφνα στην μέση του πουθενά κόσμος με τα γλυκά του,τα ωραία του και μοιράζεται τον κόπο του(μετά τον Εσπερινό) με όλους και εύχεται γνωστούς και αγνώστους.
περιδιαβαίνοντας το εκκλησάκι δεν μπορεί να μην θαυμάσεις τους μακεδονικούς κάμπους και την βλάστηση των γόνιμων εκείνων εδαφών
με τις ψαλμωδίες που ακούς είναι μια δοξολογία στον Θεό!Νοσταλγώ εκείνον τον Εσπερινό και την καλοσύνη των ντόπιων.

Χρόνια Πολλά!

[Κόκκορας]

για τον πρ.Ησαια ,για μια προφητεία του δηλαδή ,είχα βάλει κ παλιότερα μια σκηνή συγκλονιστική που περιγράφεται στην Καινή διαθήκη

ας την βάλουμε και εδώ μέρες που είναι,μια ωραία και λεπτομερειακή περιγραφή της σκηνής σε μετάφραση Παπαδιαμάντη
https://orthodoxfathers.com/Vios-tou-Ch ... ou-patridi