Εις Φήμη

[tanipteros]

Ω Φήμη, σε υμνέω!
Νεώτατη θυγάτηρ μητρός Γαίας.
Γεννησαμένη ίνα θεατρίζεις πράξεις Θεών
και θνητών.
Εναυλίζουσα εντός λαμπρού παλάτιου
μεταξύ Ουρανού και Γαίας, ανοιχτόθυρος
και ευπρόσδεκτος τόπος και μετά
ευρύχωρου παραύλιου.
Εντός παραύλιου τόπου εσού, συνάζεται
πλήθος λαού ερωτώμενο ησύχως και
περιφερόμενο αναζητούμενον νέων.
Ω Θεά, Αρετηφόρα ύπαρξις, απαλλάσοις
ημάς ψεύδος διηρημένο μετά αληθείας είτε
μεμιγμένο αυτής. Αποδωροῖο αλήθεια
γνώσεως γινομένων.
Απογυμνοίς πέπλον δολιότητος.
Απαλλάσοις ημάς εκ σφαλερότητος, πλάνης,
της προς ώρα χαράς και λύπεως,
φιλονεικίας, αδέσποτων και
παραπλανητικών λόγων, διχονοιας και
διαβολής και του μέγιστου κυκεώνος
κακοσύνης.
Αποδωροῖο ημάς γνώσην γινομένων
Ουρανού και Γαίας σκορπιστή εν τω κόσμω.
Συ περιφέρουσα εν τω κόσμω όλον και την
ημέραν καθημένη επί πύργων πόλεων και
γιγνώσκεις και επακολουθεῖς τα γινόμενα
και οράς πάντα τα λεγόμενα και πραττόμενα
και εις τους οίκους και τας ἀγορᾶς.
Λευκές και μέλανες πτέρυγες κατέχεις
πολυόμμαται και πολύγλωσσαι και
σαλπιγγοφορείς όργανον αναγγελιών.
Ω Θεά υπεραμύνοις ημάς εκ γλωσσομανίας,
δυσφημίας και πάσας πονηρής πράξεως
θνητών επιβουλευομένων ημάς, και
μεριμνήσοις διά την αρετήν της ψυχής ημών
άγωντας ημάς εις την αλήθειαν των
αγγελιών του λόγου και των πράξεων Θεών
και θνητών.