Sid Vicious έγραψε: ↑18 Δεκ 2018, 15:37
Προ ολίγων ημερών άλλαξα επιτέλους τη ταυτότητα μου. Είχα βαρεθεί εδώ και πολλά χρόνια να με διώχνουν από υπηρεσίες γιατί ήταν παλιά και σκισμένη ή να με λένε πως χατιρικώς με εξυπηρετούν.
Κλείνω το λεπόν ραντεβού στο τμήμα ταυτοτήτων του αστυνομικού τμήματος της γειτονιάς μου. Το ραντεβού ήταν για τις 10.30, ξύπνησα από τις 8 αλλά ως Θεσσαλονικιός, άρχοντας, κιμπάρης και συνάμα ντελικάτος δε δύναμαι να απαλλαγώ των αριστοκρατικών συνηθειών μου. Συνέπεια αυτών των ιδιοτήτων απολαμβάνω χαλαρά τον καφέ μου ως τις 11.30, ζω δίχως αύριο. Στο τμήμα τελικά φθάνω κατά τις 12, πωπω κόσμο είχε.
Λέω ότι είχα ραντεβού για έκδοση ταυτότητας πριν καμιά μιάμιση ώρα και άργησα λιγο. Τι ήθελα και το είπα αυτό, να όλο κάτι τέτοια κάνω και δεν σκέφτομαι πριν μιλήσω, η μόλις προ δευτερολέπτου αστυνομικός μεταμορφώθη σε μαινάδα. Και να σου οι φωνές περί ανευθυνότητας - πωπω δεν σταματούσε, ούτε τις συγγνώμες μου δεν άκουγε, μας έβλεπε και ο κόσμος-ρεζίλι γίναμε. Και στο τέλος ένα αγριεμένο και γιατί άργησες; Τι να απαντήσεις σε αυτό.
- Παράδεισο ήθελα να γράψω,άσε τον άνεμο να μιλάει, Αυτό είναι παράδεισος
-Τι, τι είπες;;
-Τίποτα τίποτα (αυτό με ήρθε εκείνη τη στιγμή, εξαιρετικοί στίχοι του Εζρα Πάουντ που έτσι ενστικτωδώς με ήρθαν ως ταιριαστοί)
- Τώρα θα περιμένεις να τελειώσουν όλοι και εσύ τελευταίος να μάθεις άλλη φορά να αργείς
-Ναι, δεν έχω πρόβλημα, δίκαιο με φαίνεται, απλά ήθελα να ρωτήσω.
Κάθομαι και περιμένω, έχει και ένα αστυνομικό περιοδικό εκεί να διαβάσω, Αστυνομική Ανασκόπηση ο τίτλος. Πραγματικά προσεγμένο, είχε και σταυρόλεξο και σπαζοκεφαλιές μέσα, τα έλυσα. Και στη τελευταία σελίδα λόγια σοφών ανθρώπων (συναδέλφων μου δηλαδή).
Ο θάνατος μου ψιθυρίζει στο αυτί:
"Ζήσε" μου λέει, ''έρχομαι".
Βιργίλιος (περιοδικό Αστυνομική Ανασκόπηση)
Και αφήνω ένα θριαμβευτικό χαμόγελο. Να γιατί άργησα! Έκανα αυτό που είπε ο Βιργίλιος και θεωρείται ως σοφό και από το περιοδικό της Αστυνομίας. Με ερχόταν να πάω μέσα και να το δείξω στην αστυνομικό και να της πω, βλέπετε λοιπόν ακολούθησα την συμβουλή σας και άργησα! Αλλά άσε καλύτερα, ας κρατήσω την ανακάλυψη για τον εαυτό μου, μην μπλέξουμε κιόλας. Τι νόημα έχει να το πω, δεν με καταλαβαίνουν οι γυναίκες έτσι κι αλλιώς.
Και κάπως έτσι πέρασαν δύο με δυόμιση ώρες και ήρθε η σειρά μου. Όμως αλίμονο, δεν μπορούσα καν να φανταστώ την εκδίκηση της για την αργοπορία μου, ο αφελής νόμιζα πως θα ήταν μονάχα η αναμονή.
Συμπληρώνει τα στοιχεία μου στη ταυτότητα και με ρωτάει τι ύψος έχω, της απαντάω 1,72 (Στο στρατό με είχαν γράψει 1,74 αλλά ύστερα από ακριβείς μετρήσεις κατέληξα πως είναι 1,73 επειδή όμως περπατώ ολίγον τι σκυφτός για να βρίσκω χρήματα κάτω στο δρόμο, υποθέτω το 1,72 είναι πιο σωστό. Αν και πλέον στις εποχές που ζούμε γενικά έχει σημασία πως νιώθεις, ο αυτοπροσδιορισμός κι έγω νιώθω κάπου δέκα μέτρα να πω την αλήθεια.)
Λέει θα σε μετρήσω, εν τω μεταξύ αυτό που μετράει είναι στραβό, κάνει μια γωνία που το κάνει να χάνει 2 πόντους (έλεος, δεν έχουν ένα ηλεκτρονικό μηχάνημα ακριβείας για τις μετρήσεις εκει; ). Της το αναφέρω και με απαντάει θυμωμένα θα αμφισβητήσεις και τα εργαλεία που έχουμε εδώ τώρα; Όχι, όχι, με συγχωρειτε της λέω έντρομος.
-Λοιπόν, 1.72, φοράς και παπούτσια, μείον δυο πόντους, άρα 1,68.
Και το καταγράφει στη ταυτότητα
Θέλω να της πω πως από ότι βλέπω και από μαθηματικά σκίζει αλλά τολμάω; Θέλω να της πω, να της φωνάξω απελπισμένος, όχι μηηη, σε αγαπώ, έκανα τόσα όνειρα για εμάς,μην με κονταίνεις, όλα αυτά γιατί άργησα λίγο και είπα κάποιους στίχους του Ezra Pound; ! Ώστε αυτή λοιπόν ήτο η τιμωρία, η εκδίκηση αυτής της σκληρής άκαρδης γυναικός; Κυριολεκτικά με έκοψε τα πόδια, με ράγισε την καρδιά, σατανική! To έχουν πει και κάποιοι Ιρλανδοί τραγουδοποιοι παλιότερα, That Woman's Gonna Break Your Heart (να συμπληρώσω and your legs)