Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Ανθρώπινες σχέσεις
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
Άβαταρ μέλους
Antares
Δημοσιεύσεις: 7852
Εγγραφή: 11 Απρ 2018, 10:46
Phorum.gr user: Ακταία

Re: Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Antares » 13 Αύγ 2021, 18:10

Ελεύθερη αλλά με λεφτά, ότι καλύτερο. Επίσης μπορεί να υπάρξει και τέκνο.

Άβαταρ μέλους
Eθνικοκοινωνιστης
Δημοσιεύσεις: 39720
Εγγραφή: 05 Μάιος 2018, 12:13

Re: Προσοχή, ο γάμος σκοτώνει

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Eθνικοκοινωνιστης » 13 Αύγ 2021, 18:26

panos291 έγραψε:
13 Αύγ 2021, 00:16
Βλήμα έγραψε:
03 Αύγ 2021, 23:16
Ένα άρθρο με το οποίο δεν ξέρω αν συμφωνώ, αλλά μου αρέσει η πιθανή του συνέπεια: περισσότερες γυναίκες που δεν θέλουν να παντρευτούν.
Πόσες παντρεμένες γυναίκες άραγε κοιτάνε τελευταία τους άντρες του με καχυποψία;

Σύμφωνα με έρευνες, οι άγαμες, άτεκνες γυναίκες είναι πιο ευτυχισμένες και ζουν περισσότερο. Επίσης, στις ΗΠΑ οι μισές δολοφονημένες γυναίκες έχουν δολοφονηθεί από τους συντρόφους τους.

Γενικά, ο γάμος φαίνεται επένδυση υψηλού ρίσκου.



Όταν είσαι παντρεμένη είναι να φας μπέτωμα σε τοίχο, πνίξιμο, σφαίρες, υπάρχει ποικιλία στους τρόπους δολοφονίας. Αν δεν δολοφονηθείς, μπορείς να φας ξύλο, να χωρίσεις και να κερδίσεις τον δικό σου αποκλειστικό stalker, να κυκλοφορήσουν γυμνές σου φώτο στο chatpic ή σε όποιο άλλο σάιτ κρίνει ο καλός σου ότι ταιριάζουν, να κυκλοφορήσουν βίντεο προσωπικών σου στιγμών σ’ένα απ’τα εκατοντάδες σάιτ που θα είναι πρόθυμο να τα φιλοξενήσει ως ερασιτεχνικά.

Αν είσαι τυχερή και ο πρώην σου είναι καλός μπαμπάς, υπέροχα γιατί αν δεν είσαι δεν θα μπορέσεις να τον ξεφορτωθείς απ’τη ζωή τη δική σου και του παιδιού επειδή η κακοποιητική του συμπεριφορά απέναντί σου δεν αρκεί για να μην βλέπει το παιδί του.

Είναι εξαιρετικά κατάλληλη εποχή να αναθεωρήσουμε το τι φοβόμαστε. Συχνότατα φοβόμαστε τη μοναξιά. Την έλλειψη σχέσης. Την απώλεια πιθανών κελεπουριών. Το ότι αν δεν δώσουμε ευκαιρίες θα καταλήξουμε γεροντοκόρες με εφτά γάτες. Προτείνω επανοικειοποίηση αυτής της λέξης, μου φέρνει στο μυαλό μια γυναίκα μπροστά σ’ένα τζάκι το χειμώνα, με ενυδατική στα χέρια να βλέπει μια σειρά της προτίμησής της και να μην ανησυχεί ότι θα δολοφονηθεί απ’τον ανύπαρκτο σύζυγό της.

Φοβόμαστε τα γηρατειά, τη μοναξιά ενώ αυτό που φαίνεται να αξίζει τον τρόμο μας είναι η ναρκαλιευτική συνθήκη του γάμου. Σίγουρα υπάρχουν θαυμάσιοι σύντροφοι αλλά πώς μπορεί κάποια να ξέρει; Πώς μπορεί να είναι σίγουρη ότι με το που επέλθει η υπογραφή του συμβολαίου δεν θα δει ένα άλλο πρόσωπο;

Ακόμη και ο γάμος να μην καταλήξει σε θάνατο-έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι δεν καταλήγουν- και πάλι μια γυναίκα μάλλον θα κάνει περισσότερες δουλειές στο σπίτι, μάλλον θα αναλαμβάνει το να είναι οικοδέσποινα σε γιορτές, τραπέζια, επισκέψεις, μάλλον θα πρέπει να ξέρει τι τρώει το παιδί και πότε, μάλλον θα πηγαίνει τα παιδιά σε γιατρούς, δραστηριότητες, παιδικές χαρές οπότε γιατί να μην αλλάξουμε το που απευθύνεται ο υπαρξιακός μας φόβος;

Άντρες σκοτώνουν γυναίκες σα μύγες. Φαντάζομαι ότι τους επόμενους μήνες θα έχουμε κι άλλες δολοφονημένες και κάτω απ΄τις ειδήσεις της δολοφονίας θα έχουμε περιπαθείς υποστηρικτές της ισότητας να λένε ότι δεν γράφουμε για την ύπουλη ψυχολογική βία που ασκούν οι γυναίκες στους συζύγους τους. Αυτό είναι το επίπεδο.

Αναρωτιέμαι πραγματικά πόσες γυναίκες κοιτούν τους άντρες τους μετά από κάθε τέτοια είδηση και σκέφτονται “λες να”. Αναρωτιέμαι τι σημαίνει να σκάει κάπου στην άκρη του στομαχιού αυτή η ανασφάλεια. Αναρωτιέμαι πώς είναι να καυγαδίζει το ζευγάρι και η γυναίκα να σκέφτεται “ας μην τον τσιτώσω ποτέ δεν ξέρεις” επειδή έρχεται στη σκέψη το όνομα “Καρολάιν”. Την γυναίκα στη Λάρισα που ακόμη δεν έχουμε μάθει τ’όνομά της. Την σκότωσε γιατί ζήτησε διαζύγιο.

Σε μια χώρα με 7 γυναικοκτονίες σε 7 μήνες, κρίθηκε απαραίτητο να ψηφιστεί το νομοσχέδιο της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας που δένει τις γυναίκες με τους κακοποιητές τους. Με τους πιθανούς δολοφόνους τους.

Επειδή προς το παρόν, η πρόληψη ως προς τα περιστατικά έμφυλης βίας, η αλλαγή διαπαιδαγώγησης των γιων, η εκπαίδευση της αστυνομίας στη διαχείριση καταγγελιών έμφυλης βίας, η ουσιαστική πολιτειακή κινητοποίηση για να καταπολεμηθεί το φαινόμενο των γυναικοκτονιών, η νομοθέτηση υπέρ της προστασίας των γυναικών είναι ουτοπίες, το μόνο που φαίνεται ρεαλιστικά πρακτικό είναι πρώτον, η πλήρης απομυθοποίηση της ιδέας του γάμου και δεύτερον, η αποχή απ’αυτόν. Έστω για τώρα.

Και μετά βλέπουμε.
https://ampa.lifo.gr/gunaikes/prosochi- ... -skotonei/
Κλασικη περίπτωση τρελης με 12 γατες και 8 σκυλους που δεν θυμάται την τελευταία φορα που γαμηθηκε.
:goodpost:
"Καλύτερα να φορέσω το κράνος του Κόκκινου Στρατού παρά να φάω χάμπουργκερ στα mc Donald's"

Αλαιν ντε Μπενουα

Άβαταρ μέλους
ΓΑΛΗ
Δημοσιεύσεις: 68600
Εγγραφή: 05 Απρ 2018, 12:19

Re: Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΓΑΛΗ » 14 Αύγ 2021, 12:07

Ασέβαστος έγραψε:
13 Αύγ 2021, 17:59
ΓΑΛΗ έγραψε:
13 Αύγ 2021, 16:05
Ασέβαστος έγραψε:
13 Αύγ 2021, 09:02
αυτη πρεπει να τη ζευγαρωσουμε με τον ζουραρι.
Καμμία σχέση.

Δεν έχω ακούσει ή δει κάποια δήλωση του Ζουράρι τελευταία, υπήρξαν φάσεις που όντως είχε ξεφύγει αλλά σε κάθε περίπτωση τον υποτιμάς ασυστόλως αν τον συγκρίνεις με αυτό το "όλον".
σιγουρα, τοσο χαζος δεν ειναι, απλως και οι 2 εχουν την ικανοτητα να μιλανε κατι που μοιαζει με ελληνικα αλλα δεν το καταλαβαινει κανεις.
Ποτέ δεν ήταν χαζός.
Και ακόμη και σε φάση προχωρημένης άνοιας, δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση να δει κάποια όλη ή όλο ως γυναίκα.
Το γαρ πολύ της κατανόησης γεννά αδιαφορία.

Άβαταρ μέλους
vagabondo
Δημοσιεύσεις: 9903
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 01:24

Re: Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vagabondo » 18 Αύγ 2021, 23:05

Occasio facit furem
Εγώ δεν είμαι χριστιανός, για να μην πω πως είμαι και άθεος!
Ο κόσμον ασοί γραμματισμέντς θα διαβαίν.

Άβαταρ μέλους
Obi Wan Iakobi
Δημοσιεύσεις: 15683
Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20

Re: Προσοχή, ο γάμος σκοτώνει

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Obi Wan Iakobi » 16 Οκτ 2021, 14:41

Eθνικοκοινωνιστης έγραψε:
13 Αύγ 2021, 18:26


Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.

Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν

Άβαταρ μέλους
Βλήμα
Δημοσιεύσεις: 5555
Εγγραφή: 04 Ιαν 2020, 15:32

Re: Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Βλήμα » 01 Απρ 2022, 17:04

Εικόνα
Ρε, τον Σιμπλίκιο Σιμπλικίσιμο τον διαβάσατε ή ακόμα;

Άβαταρ μέλους
Βλήμα
Δημοσιεύσεις: 5555
Εγγραφή: 04 Ιαν 2020, 15:32

Re: Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Βλήμα » 07 Ιουν 2022, 21:55

Αυτό είναι το τελευταίο άρθρο. Όχι γιατί σταμάτησαν να λένε μαλακίες, αλλά γιατί σταματώ να ασχολούμαι με φεμινιστική αρθρογραφία. Για τον ίδιο λόγο που δεν σχολιάζω ποτέ και άρθρα της χρυσής αυγής. Αυτό το άρθρο περνάει την λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το "με τσαντίζεις γιατί νιώθω ότι αν ακούσουμε ο ένας την άλλη θα μπορούσαμε να τα βρούμε" με το "έχουμε τόσο διαφορετικά αξιώματα στην ζωή που η παραμικρή προσπάθεια να συνεννοηθούμε είναι μάταιη και ασχολούμενος με την ιδεολογία σου χάνω μόνο τον χρόνο μου και την ηρεμία μου".
Που λέτε.

Ένα πράγμα κρατάω απ’την σημερινή μέρα.

Δεν μ’ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή ούτε το αποτέλεσμα της δίκης, ούτε το αν η Amber Heard είναι ψεύτρα, ούτε το αν ο Johny Depp είναι κακοποιητής, ούτε το ποιος έκανε τι σε ποιον, το τι είπε ποιος σε ποια. Όλα τούτα είναι ενδιαφέροντα με τις νομικές τους λεπτομέρειες αλλά άσχετα για το σημερινό κείμενο.

Θα σας πω πού θα ήθελα να εστιάσουμε, όλες μαζί, και να εστιάσουμε καλά, να μην αφήσουμε να γλιστρήσει η ανάμνηση.

Ο φεμινισμός δεν είναι φεμινισμός. Είναι φεμινισμοί. Μέσα σ’αυτό που γενικά αποκαλείται φεμινισμός, υπάρχουν χίλιες αντικρουόμενες απόψεις και χίλιες διαφορετικές θεωρήσεις απ’το “τι είναι γυναίκα” μέχρι το “δεν μπορείς να είσαι φεμινίστρια αν τρως ζώα”. Το να πω εγώ “είμαι φεμινίστρια” λέει δυο πράγματα αλλά όχι πολλά. Μάλλον θα πιστεύω ότι οι άντρες και οι γυναίκες πρέπει να πληρώνονται το ίδιο και θα στηρίζω την έκτρωση αλλά πέραν τούτου, δεν ξέρετε τις απόψεις μου για το ζήτημα sex vs gender, για το αν πιστεύω πως θα’πρεπε να υπάρχει άδεια περιόδου, για το αν στηρίζω το BDSM, για το αν υποστηρίζω ή αποστρέφομαι τη θέαση πορνογραφίας, για το αν πιστεύω ότι υπάρχει ηθική πορνογραφία, για το αν ενδιαφέρομαι για γυναίκες φτωχότερες από μένα, για το αν θα υποστήριζα μια γυναίκα που έχει βιαστεί αλλά έχει περισσότερα χρήματα και κύρος από μένα, για το αν πιστεύω στον σεπαρατισμό, για το αν πιστεύω πως ένας άντρας μπορεί να είναι φεμινιστής, για τη στάση μου απέναντι στην παρένθετη μητρότητα ή το αν πιστεύω πως συνάδει η πλαστική επέμβαση με τον φεμινισμό.

Το ίδιο ισχύει για καθεμιά από σας και κάθεμιά που αυτοαποκαλείται φεμινίστρια. Έχουμε ένα γενικό πλαίσιο, σίγουρα, αλλά δεν ξέρουμε και πάρα πολλά η μία για την άλλη.

Το αποτέλεσμα αυτής της δίκης, έφερε στην επιφάνεια ένα συνηθισμένο είδος φεμινιστικής πεποίθησης. Εκείνο που μιλά για συστημική ανισότητα και αναγνωρίζει ότι οι γυναίκες είναι συχνά θύματα αλλά λέει και άλλα δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι η πατριαρχία βλάπτει τους άντρες και το δεύτερο είναι ότι “αυτό που έχει σημασία είναι η δικαιοσύνη”.

Θέλω να σταθώ αρχικά στο πρώτο. Η πατριαρχία βλάπτει τους άντρες όσο ο ρατσισμός τους λευκούς. Η πατριαρχία βλάπτει τους άντρες με τον ίδιο τρόπο που οι λευκοί ντρέπονται να κάνουν κοτσιδάκια και να πούνε φυλετικές βρισιές. Οι γυναίκες βιάζονται, δολοφονούνται, δεν έχουν δικαίωμα στον έλεγχο του σώματός τους, γίνονται θύματα trafficking, καταδικάζονται σε οικιακή εργασία, εξαναγκάζονται σε κλειτοριδεκτομή, δεν προσλαμβάνονται, δεν μπορούν να συνδυάσουν μητρότητα και εργασία γιατί απολύονται στην εγκυμοσύνη, είναι αόρατες με τρόπους που έχω εξηγήσει σε προηγούμενα κείμενα, κάθε τι που φοράνε, κάθε έξτρα ή λιγότερο κιλό, κάθε απόφαση που παίρνουν δέχεται κριτική μέχρι την εξάντλησή τους. Οι άντρες στην πατριαρχία δεν μπορούν να κλάψουν και να εκφράσουν συναισθήματα, το οποίο είναι ακραία θλιβερό και τους συμπονώ βαθιά, αλλά περίπου μέχρι εκεί. Επίσης, οι άντρες στην πατριαρχία, επειδή είναι θύτες, δεν γίνονται εύκολα πιστευτοί όταν είναι θύματα.

Αυτές οι δύο συνθήκες, όχι απλώς δεν εξισώνονται, αλλά σε ανθρώπους που λένε “η βία είναι βία απ’όπου κι αν προέρχεται” εγώ προσωπικά δεν έχω να εξηγήσω τίποτα γιατί ζούμε σε άλλα σύμπαντα, άλλες πραγματικότητες, άλλα χωροχρονικά συνεχή.

Πάμε στο “σημασία έχει η δικαιοσύνη”. Γελάω.

Ποτέ στην ανθρωπότητα δεν “είχε σημασία η δικαιοσύνη” ειδικά σε υποθέσεις που αλληλεπιδρούν με ογκώδεις, μακραίωνες συνθήκες όπως η φυσικοποίηση της έμφυλης βίας. Η δικαιοσύνη μπορεί και εύχομαι ν’αφορά την έδρα. Η δικαιοσύνη και οι θεατές αυτής της δίκης έχουν όση σχέση έχει η Κεραμέως με μαθητοκεντρικά εκπαιδευτικά συστήματα.

Αυτό που βλέπουμε τώρα, αυτό το κύμα στήριξης δεν είναι υπέρ του Τζόνι Ντεπ. Είναι κατά της Άμπερ Χερντ. Δεν είναι “ζήτω Τζόνι” είναι “πάρτα καργιόλα” και κατ’επέκταση, “πάρτε τα καργιόλες”. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ο μέσος άντρας που ταυτίζεται μ’έναν χοτ κακοποιητή και βλέπει ότι στα μάτια του νόμου, τη βγάζει καθαρή και η άλλη η σκύλα με τα weaponized white tears παίρνει απ’τα τρία το μακρύτερο. Δεν υπάρχει κανένα αίσθημα αποκατάστασης δικαιοσύνης, υπάρχει ηδονή που πήρε ό,τι της άξιζε και που ξεφτιλίστηκε δημόσια. Είναι humiliation porn αλλά με ρούχα. Είναι η κούκλα, ξανθιά, νέα, ψεύτρα, προικοθήρας που “παίρνει το μάθημά της” απ’τον “daddy-δικαιοσύνη”.

Και γι’αυτό πιστεύω ότι το αφήγημα “ο φεμινισμός είναι για όλους”, “οι φεμινιστές κάνουν καλύτερο σεξ”, “οι σωστοί άντρες είναι φεμινιστές” είναι γελοίο κι επικίνδυνο. Ο φεμινισμός δεν είναι για όλους. Μάλλον, ας αναδιατυπώσω.

Ο δικός μας φεμινισμός, αυτός που στηρίζουμε στη Womanlandia, δεν είναι για όλους.

Ένα πράγμα που έχω παρατηρήσει στους μισογύνηδες είναι ότι πάντα, μα πάντα, στηρίζουν ο ένας τον άλλον. Δεν έχουν την ψευδαίσθηση του ότι “νοιαζόμαστε για τη δικαιοσύνη”. Ξέρουν ότι έχουν προνόμια, ξέρουν πού είναι το όφελός τους, ξέρουν τι χρειάζεται να κάνουν για να τα προστατεύσουν, ξέρουν ποιον να ψηφίσουν, ξέρουν πώς να συσπειρώνονται σε incel ομάδες ή ομάδες μπαμπάδων, ξέρουν ότι είναι “αυτοί vs οι άλλες”. Και αυτό το πράγμα, αυτή η απόλυτη πίστη στο ότι μόνο αυτοί έχουν δίκιο και ότι θα κάνουν τα πάντα για να επιβάλλουν το “σωστό” τους, τους κάνει, ειδικά αυτή τη στιγμή, να κερδίσουν.

Ένα πράγμα που παρατηρώ μόνο στους γυναικείους χώρους είναι το “να στηρίξουμε το σωστό και το δίκαιο”. Το “ναι, αυτό με συμφέρει αλλά δεν είναι σωστό”. Το “δεν θέλω να ψηφίσω γυναίκα γιατί είναι γυναίκα, αν υπάρχει καλύτερος υποψήφιος;”. Το “δεν θέλω να προσλάβω γυναίκα μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκα, κρίνω τον άνθρωπο όχι το φύλο”. Το “διαφωνώ με τις ποσοστώσεις γιατί πρέπει να κερδίσει ο καλύτερος”. Το “είναι απαίσιος άντρας αλλά καλό αφεντικό και δεν θέλω να είμαι άδικη”. Το “ήταν απότομος και είναι τσιγκούνης αλλά ίσως είναι κουρασμένος, δεν θέλω να τον αδικήσω”.

Και απορώ. Γιατί ξέρω ότι στην πορεία της ιστορίας, οι άντρες συνολικά, δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για “την αδικία”. Δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για το “μήπως να μην κάνουμε boy societies, είναι exclusive και μήπως να γίνουμε πιο inclusive”. Δεν έχω δει σοβαρές ανησυχίες για την απουσία των γυναικών απ’την τέχνη και την επιστήμη, δεν έχω δει άγχος για την κλοπή των ιδεών σε καθημερινή βάση, δεν έχω δει ιδιαίτερη προθυμία να αυτοπεριοριστούν για να νιώθουμε ασφαλείς στους δρόμους ή κάποιο κάψιμο και αγώνες για μισθό στις νοικοκυρές.

Κι όμως, βλέπω υπερασπίστριες των δικαιωμάτων τους κάθε μέρα. Και μου κάνει κάποια εντύπωση που οι από κάτω έχουν τέτοια κάψα για την υπεράσπιση των από πάνω.

Τόση εντύπωση που αναρωτιέμαι αν μέσω της δήθεν υπεράσπισης που δεν χρειάζονται καν, νιώθουν εξίσωση.
Αν έχουν καταφέρει να πείσουν τις εαυτές τους ότι “υποφέρουν κι εκείνοι απ’την πατριαρχία” για να την παλέψουν ευκολότερα με τη θέση τους στον κόσμο. Αν πιστεύουν πως αν τους υπερασπιστούν θα “το ανταποδώσουν”. Χρειάζεται πιστεύω να ρίξεις τόνους άμμου στα μάτια σου για να το βλέπεις έτσι αλλά η εθελοτυφλία είναι εύκολη.

Θα γενικεύσω ξανά και πάρτε το όπως θέλετε. Οι γυναίκες τείνουν να είναι με τη “δικαιοσύνη”, οι άντρες με τον άντρα. Όσο οι γυναίκες νοιάζονται για έννοιες περισσότερο απ’ό,τι νοιάζονται για τις εαυτές τους, τα δικαιώματά τους και τη θέση τους στον κόσμο, όσο καίγονται για το “κοινό καλό” σε μια κοινωνία που δεν νοιάστηκε ποτέ γι’αυτές, όσο αρνούνται να καταλάβουν ότι τη δουλειά που ρίχνουν για τους άλλους δεν θα τη ρίξει κανείς γι’αυτές, τόσο θα δυσκολευόμαστε να προχωρήσουμε πολιτικά, επαγγελματικά, ιστορικά.

Δεν βγαίνουν τα μαθηματικά με το ένα φύλο να νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και το άλλο φύλο να νοιάζεται για όλα. Δεν υπάρχει τίποτα αξιόλογο στις γυναίκες που σήμερα πανηγυρίζουν για τη δικαιοσύνη και τον Τζόνι και την αλήθεια που έλαμψε. Σημαίνει μόνο ότι έχουν βαθιά και ανθρώπινη ανάγκη να μην είναι μονίμως από κάτω, να είναι και οι γυναίκες κακοποιήτριες, να έχουν κι αυτές, μέσω της κακοποίησης, κάποια εξουσία. Αυτό είναι όλο, κι αν δεν είναι αυτό, είναι κάτι σχετικό. Και αυτό είναι κατανοητό, είναι σχεδόν συγκινητικό, αλλά είναι στη λάθος κατεύθυνση. Δείχνει μια διάρρηξη μεταξύ ιστορικότητας και ταυτότητας, δείχνει μια αποστασιοποίηση απ’τη θέση του φύλου, δείχνει μια στάση “σκέφτομαι σαν άνθρωπος, όχι σαν γυναίκα”.

Μόνο που κανείς δεν τις ρωτάει αν θέλουν να θεαθούν σα γυναίκες. Κανείς δεν τις ρωτάει αν θέλουν να είναι υποκείμενα νομοθεσιών που τους στερούν δικαιώματα. Κανείς δεν τις ρωτάει πριν τις κακοποιήσει/βιάσει/σκοτώσει “να σου πω, αυτοπροσδιορίζεσαι πρώτα σαν άνθρωπος ή σαν γυναίκα, να ξέρω να σε σεβαστώ ή όχι”. Ο αυτοπροσδιορισμός “άνθρωπος με τη δικαιοσύνη” είναι πάντα ψευδεπιλογή. Ψευδαίσθηση δήθεν “αλλιωτικότητας” απ’την άλλη, τη γυναίκα, την από κάτω, που είναι και ψιλογυναικάκι εν τέλει. Όσο επιμένουμε στο ότι τάχα υπερασπιζόμαστε “ιδέες” πάνω από μας, τόσο θα τρώμε τα χαστούκια και στα δυο μάγουλα.

Σε πατριαρχική κουλτούρα, κάθε τι που υπερασπιζόμαστε είναι διανόημα του άλλου.

Ιδίως η πεποίθηση ότι οι “ιδέες” είναι “ιερές” και αξίζουν “θυσίες” για να είμαστε “δίκαιες” είναι ένα παραμύθι τόσο πελώριο, τόσο αποσωματοποιημένο, τόσο βασισμένο στη διάκριση του ιδεατού και του καθημερινού που δεν ξέρω καν πως μπορούμε να πιστεύουμε ότι σε μια δίκη τέτοιας φύσης υπάρχει “αλήθεια” και όχι “συμφέροντα” και “προβολές”. Ίσως από συνήθεια;

Θα σας πω ακριβώς πώς θα πάει τώρα.

Οι άντρες βιάζουν και δολοφονούν γυναίκες κάθε μέρα αλλά αυτή η δίκη θα γίνει σύμβολο της ψεύτρας γκόμενας που θέλει να φάει λεφτά. Δεν έχει σημασία καν το αποτέλεσμά της. Δεν είχε ποτέ. Δεν έχει σημασία καν το διακύβευμα. Αυτή η δίκη θα είναι η σημαία των αντρών σε κάθε καταγγελία, θα είναι το επιχείρημα βάσει του οποίου θα βρίζουν κάθε high profile θύμα ενδοοικογενειακής βίας, θα είναι παρούσα μπροστά μας για χρόνια. Αρκεί μία θεωρούμενη “ψεύτρα” για να ηδονιστούν με την “αλήθεια”, την αλήθεια ότι οι γυναίκες θέλουν να τους τα φάνε. Δεν θα κοιτάξουν ποτέ τα εκατομμύρια θύματα γιατί δεν τους ενδιαφέρει. Τους ενδιαφέρει να στηρίξουν την αφήγησή τους.

Όσο εκείνοι κοιτάνε να στηρίξουν την αφήγησή τους, εμείς θα τρέμουμε μη και βγει καμιά και χαλάσει τα εκατομμύρια των γυναικών που έχουν υπάρξει θύματα. Γιατί αυτό είναι πατριαρχία. Ν’αρκεί μία, για να φοβηθούμε ότι η ζωή όπως την ξέρουμε θα χάσει μπροστά στο αφήγημα των άλλων.

Δεν έχω τίποτα κακό να πω για σας αν υποστηρίζετε τον Τζόνι Ντεπ. Δεν έχω γιατί καταλαβαίνω και αν δεν είχαν υπάρξει ακραίες τυχαιότητες στη ζωή μου, θα έκανα ακριβώς το ίδιο, έκανα ακριβώς το ίδιο μέχρι μια ηλικία, έλεγα ότι η πατριαρχία βλάπτει τους άντρες επειδή φυλακίζονται συχνότερα και επειδή βιάζονται στις φυλακές και επειδή είναι θύματα συναισθηματικής, αόρατης βίας απ’τις γυναίκες τους.

Σήμερα γράφω για να πω ότι υπάρχει άλλος δρόμος, δρόμος που μπορεί όντως να βγάλει κάπου, δρόμος που μπορεί να ενδυναμώσει ουσιαστικά χωρίς να προϋποθέτει άρνηση του φύλου για να το κάνει. Υπάρχει δυνατότητα κάποια να νιώσει δύναμη χωρίς να υπερασπίζεται “ανώτερες ιδέες” για να νιώσει ότι αξίζει να υπάρχει στο δημόσιο χώρο.

Είναι επακριβώς ο λόγος που πήραμε το τεράστιο ρίσκο να στήσουμε τη Womanlandia. Είναι επακριβώς ο λόγος που εστιάζουμε στο κοινωνικό δίκτυο, στην αλληλεπίδραση και την προσωπική εμπειρία.

Ο κόσμος θα υπερασπίζεται Τζόνηδες και θα διψάει για δημόσια διαπόμπευση διάφορων Άμπερ για πολλά χρόνια ακόμη γιατί είναι η κυρίαρχη αφήγηση.


Εμείς στήνουμε τη δική μας και θα την υπερασπιστούμε μέχρι τέλους.



https://www.womanlandia.com/me-tin-ambe ... xdSCxPxQ9k

Προσωπικά έχω κουραστεί πολύ με την κάλυψη της δίκης και μια ακόμα γνώμη δεν θα ήταν ικανή να μου προκαλέσει έντονα συναισθήματα. Αν είχε αθωωθεί η Χερντ το βράδυ το ίδιο καλά θα κοιμόμουν με τώρα που καταδικάστηκε. Όμως το άρθρο δεν είναι άλλο ένα άρθρο γνώμης για αυτή την υπόθεση που δεν μας αφορά καθόλου. Αυτό που λέει στην ουσία είναι "έχω πειστεί ότι ο Ντεπ είναι το θύμα, αλλά δεν με νοιάζει, δεν θα υπερασπιστώ το θύμα, θα υπερασπιστώ την θύτρια γιατί αυτό με συμφέρει"

Οπότε όλη η ρητορική περί ισότητας πάει στον γκρεμό. Δεν θεωρούν εχθρούς μόνο τους σεξιστές, θεωρούν εχθρούς όλους τους άνδρες και ψήνονται να τους θυσιάσουν χωρίς δεύτερη σκέψη είτε είναι αθώοι είτε ένοχοι είτε ακόμα και θύματα. Το υποπτευόμουν, αλλά τώρα 'μολογάν χωρίς ξύλο.
Ρε, τον Σιμπλίκιο Σιμπλικίσιμο τον διαβάσατε ή ακόμα;

Άβαταρ μέλους
OANNHSEA
Δημοσιεύσεις: 8312
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 11:27

Re: Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από OANNHSEA » 07 Ιουν 2022, 22:22

Βλήμα έγραψε:
07 Ιουν 2022, 21:55
Οπότε όλη η ρητορική περί ισότητας πάει στον γκρεμό. Δεν θεωρούν εχθρούς μόνο τους σεξιστές, θεωρούν εχθρούς όλους τους άνδρες και ψήνονται να τους θυσιάσουν χωρίς δεύτερη σκέψη είτε είναι αθώοι είτε ένοχοι είτε ακόμα και θύματα. Το υποπτευόμουν, αλλά τώρα 'μολογάν χωρίς ξύλο.
Αααα!!!
Έφτασες στον συμπέρασμα για το οποίο εμείς ήμασταν βέβαιοι από την αρχή - καλό και ας άργησε...
Για πες λοιπόν την λέξη που χαρακτηρίζει τις ανωτέρω...

.
Bellum omnium contra omnes
Ου παντός πλειν εις Κόρινθον...

Άβαταρ μέλους
Βλήμα
Δημοσιεύσεις: 5555
Εγγραφή: 04 Ιαν 2020, 15:32

Re: Μαλακισμένα φεμινιστικά άρθρα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Βλήμα » 07 Ιουν 2022, 22:25

OANNHSEA έγραψε:
07 Ιουν 2022, 22:22
Αααα!!!
Έφτασες στον συμπέρασμα για το οποίο εμείς ήμασταν βέβαιοι από την αρχή - καλό και ας άργησε...
Για πες λοιπόν την λέξη που χαρακτηρίζει τις ανωτέρω...
Σεξίστριες.
Πάντως το νήμα εγώ το έχω ανοίξει.
Ρε, τον Σιμπλίκιο Σιμπλικίσιμο τον διαβάσατε ή ακόμα;

Άβαταρ μέλους
panos291
Δημοσιεύσεις: 13981
Εγγραφή: 02 Απρ 2018, 19:36

Re: Προσοχή, ο γάμος σκοτώνει

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panos291 » 07 Ιουν 2022, 22:46

Obi Wan Iakobi έγραψε:
16 Οκτ 2021, 14:41
Eθνικοκοινωνιστης έγραψε:
13 Αύγ 2021, 18:26


ΤΗΝ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ.
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΟ ΑΝΟΙΓΩ.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Σχέσεις, Έρωτας & Σεξουαλικότητα”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών