Βοήθεια
Δημοσιεύτηκε: 09 Δεκ 2020, 14:27
Πηγαίνω σε νυχτερινό επαγγελματικό λύκειο. Είναι δύο τύποι που δεν ξέρουν καθόλου καλά ελληνικά και, αν και όχι συμμαθητές, έχουμε παρόμοια ύλη. Πριν την καραντίνα βρισκόμασταν κάθε Σάββατο ή Κυριακή σε μια καφετέρια και μελετούσαμε μαζί. Αφ' ενός μεν τους εξηγούσα στ' αγγλικά και καταλάβαιναν, αφετέρου με βοηθούσε κι εμένα η διαδικασία στην εμπέδωση των μαθημάτων.
Κάποια στιγμή ήρθε και μία κοπέλα, πολύ νεώτερή μου, στα είκοσι, που ούτε αυτή ήξερε ελληνικά. Εγώ της είπα πως για ό,τι χρειάζεται μπορεί να μου απευθυνθεί, την βοήθησα να ξεμπερδέψει με κάποια γραφειοκρατικά εντός σχολείου, της είπα και για την φάση με τους άλλους τα Σαββατοκύριακα. Γενικά μιλούσαμε άνετα κι όχι διεκπεραιωτικά. Την Δευτέρα παραπονέθηκε ότι δεν της το θύμισα για το Σάββατο και της είπα ότι φοβάμαι πως, σαν άνδρας και πολύ μεγαλύτερός της, μπορεί να την τρομάξω αν την πιέσω για το οτιδήποτε. Αυτό που δεν της είπα αλλά ήταν ο καταλύτης για να της 'ξηγηθώ κατ' αυτόν τον τρόπο είναι πως η θέση της ως αλλοδαπή και με τους γονείς της μακριά, την καθιστά πολύ πιο ευάλωτη από οποιαδήποτε άλλη κοπέλα της τάξης. Της διευκρίνισα λοιπόν ότι μπορεί να μου ζητήσει όποια βοήθεια θέλει, αλλά εγώ θα την προσεγγίζω μόνο όταν υπάρχει κάτι σημαντικό προκειμένου να αποφύγω το να γίνω γλοιώδης. Μετά σταμάτησε να έρχεται. Τώρα έχει μείνει από απουσίες. Κάθε 20 μέρες με έναν μήνα όμως μου στέλνει στο μέιλ ένα "hi". Εγώ απαντώ διάφορα: "τι κάνεις, πώς πάει η δουλειά, χρειάζεσαι κάποια βοήθεια" κλπ. Αυτή δεν απαντάει. Μόνο, όταν περάσει πάλι κανένα εικοσαήμερο θα στείλει πάλι "hi" και τίποτα άλλο.
Φανερώνει τίποτα αυτό το hi ή φτιάχνω ελπίδες απ' το τίποτα;
Κάποια στιγμή ήρθε και μία κοπέλα, πολύ νεώτερή μου, στα είκοσι, που ούτε αυτή ήξερε ελληνικά. Εγώ της είπα πως για ό,τι χρειάζεται μπορεί να μου απευθυνθεί, την βοήθησα να ξεμπερδέψει με κάποια γραφειοκρατικά εντός σχολείου, της είπα και για την φάση με τους άλλους τα Σαββατοκύριακα. Γενικά μιλούσαμε άνετα κι όχι διεκπεραιωτικά. Την Δευτέρα παραπονέθηκε ότι δεν της το θύμισα για το Σάββατο και της είπα ότι φοβάμαι πως, σαν άνδρας και πολύ μεγαλύτερός της, μπορεί να την τρομάξω αν την πιέσω για το οτιδήποτε. Αυτό που δεν της είπα αλλά ήταν ο καταλύτης για να της 'ξηγηθώ κατ' αυτόν τον τρόπο είναι πως η θέση της ως αλλοδαπή και με τους γονείς της μακριά, την καθιστά πολύ πιο ευάλωτη από οποιαδήποτε άλλη κοπέλα της τάξης. Της διευκρίνισα λοιπόν ότι μπορεί να μου ζητήσει όποια βοήθεια θέλει, αλλά εγώ θα την προσεγγίζω μόνο όταν υπάρχει κάτι σημαντικό προκειμένου να αποφύγω το να γίνω γλοιώδης. Μετά σταμάτησε να έρχεται. Τώρα έχει μείνει από απουσίες. Κάθε 20 μέρες με έναν μήνα όμως μου στέλνει στο μέιλ ένα "hi". Εγώ απαντώ διάφορα: "τι κάνεις, πώς πάει η δουλειά, χρειάζεσαι κάποια βοήθεια" κλπ. Αυτή δεν απαντάει. Μόνο, όταν περάσει πάλι κανένα εικοσαήμερο θα στείλει πάλι "hi" και τίποτα άλλο.
Φανερώνει τίποτα αυτό το hi ή φτιάχνω ελπίδες απ' το τίποτα;
