Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Συνοπτικά ... Μεγαλωμένη σε υπερπροσταυτικο περιβάλλον για 19 χρόνια....φάση ούτε περίπτερο μόνη .... Με χρόνια κατάθλιψη.... Παρατώντας το σχόλιο λόγο μπουλινγκ στα 15 ... Χάνω τον πατέρα μου ... Δουλεύω... ξεκινάω μια σχολή που δεν τελείωσα ιδιωτικής.... Από τα πολλά στα 21 παντρεύομαι ακόμα είχα πολλά. Να λύσω... Χαμηλή αυτοπεποίθηση αυτοεκτίμηση και άλλα πολλά αλλά έχω πόλη τσαμπούκα δεν το βάζω κάτω... Κάνω ένα παιδάκι συνεχίζω δουλεύω ... Αλλά τώρα που έχω βρει αρκετά τον εαυτό μου δεν ανέχομαι αυτά που ανεχωμουν ... Πχ φωνές και έχω και απαιτήσεις να νιώθω απ' τον άντρα μου προσωχη κι αγάπη.,.. τον αγαπάω πολύ σαν άνθρωπο αλλά θέλω να χωρίσω.... Και πρέπει να πάρω μεγάλο κουράγιο να έχουμε άριστες σχέσεις για το. Παιδί .4χρονων τώρα ...η το παίρνω απόφαση και καταπιεζωμαι όπως έχω μάθει σαν παιδί?η κάνω ότι κάνω πάντα .... Παλεύω με τους φόβους μου και νικάω....
Συνοπτικά ... Μεγαλωμένη σε υπερπροσταυτικο περιβάλλον για 19 χρόνια....φάση ούτε περίπτερο μόνη .... Με χρόνια κατάθλιψη.... Παρατώντας το σχόλιο λόγο μπουλινγκ στα 15 ... Χάνω τον πατέρα μου ... Δουλεύω... ξεκινάω μια σχολή που δεν τελείωσα ιδιωτικής.... Από τα πολλά στα 21 παντρεύομαι ακόμα είχα πολλά. Να λύσω... Χαμηλή αυτοπεποίθηση αυτοεκτίμηση και άλλα πολλά αλλά έχω πόλη τσαμπούκα δεν το βάζω κάτω... Κάνω ένα παιδάκι συνεχίζω δουλεύω ... Αλλά τώρα που έχω βρει αρκετά τον εαυτό μου δεν ανέχομαι αυτά που ανεχωμουν ... Πχ φωνές και έχω και απαιτήσεις να νιώθω απ' τον άντρα μου προσωχη κι αγάπη.,.. τον αγαπάω πολύ σαν άνθρωπο αλλά θέλω να χωρίσω.... Και πρέπει να πάρω μεγάλο κουράγιο να έχουμε άριστες σχέσεις για το. Παιδί .4χρονων τώρα ...η το παίρνω απόφαση και καταπιεζωμαι όπως έχω μάθει σαν παιδί?η κάνω ότι κάνω πάντα .... Παλεύω με τους φόβους μου και νικάω....
θα σου πρότεινα να τον παρατήσεις και να βάλεις ακτινίδια.
Κάθε κοπέλα που παντρεύεται για να ξεφύγει από ένα βαρύ οικογενειακό περιβάλλον χωρίζει μετά από κάποια χρόνια.
Νόμος.
Ναι δεν διαφωνώ αλλά εδώ υπάρχει ένα παιδί και επειδή λέει τον αγαπάει τον άντρα της, για αυτό ρωτάω.
Σχεδόν όλες αυτές που ανέφερα αγαπάνε τον άντρα τους και τα παιδιά τους αλλά είναι ψυχικά ασταθή άτομα και το κακό είναι ότι δεν φταίνε αυτές.
Εάν έχεις έναν καλό σύντροφο και η καθημερινότητα σας δεν είναι φωνές και φασαρίες και τον αγαπάς και σε αγαπάει, πας σε έναν ψυχολόγο και μιλάς και φτιάχνεις σιγά σιγά τα μέσα σου. Αν δεν είναι καλή η καθημερινότητα και το παιδί μεγαλώνει μέσα σε τοξικό περιβάλλον εξαιτίας του συζύγου φεύγεις και παίρνεις το παιδί μαζί σου. Αν σαν πατέρας είναι καλός και εσύ δεν μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση, έφυγες και αφήνεις το παιδί στον πατέρα του. Αν δεν έχεις παιδί, δεν το συζητάμε καν, έφυγες χθες.
Συνοπτικά ... Μεγαλωμένη σε υπερπροσταυτικο περιβάλλον για 19 χρόνια....φάση ούτε περίπτερο μόνη .... Με χρόνια κατάθλιψη.... Παρατώντας το σχόλιο λόγο μπουλινγκ στα 15 ... Χάνω τον πατέρα μου ... Δουλεύω... ξεκινάω μια σχολή που δεν τελείωσα ιδιωτικής.... Από τα πολλά στα 21 παντρεύομαι ακόμα είχα πολλά. Να λύσω... Χαμηλή αυτοπεποίθηση αυτοεκτίμηση και άλλα πολλά αλλά έχω πόλη τσαμπούκα δεν το βάζω κάτω... Κάνω ένα παιδάκι συνεχίζω δουλεύω ... Αλλά τώρα που έχω βρει αρκετά τον εαυτό μου δεν ανέχομαι αυτά που ανεχωμουν ... Πχ φωνές και έχω και απαιτήσεις να νιώθω απ' τον άντρα μου προσωχη κι αγάπη.,.. τον αγαπάω πολύ σαν άνθρωπο αλλά θέλω να χωρίσω.... Και πρέπει να πάρω μεγάλο κουράγιο να έχουμε άριστες σχέσεις για το. Παιδί .4χρονων τώρα ...η το παίρνω απόφαση και καταπιεζωμαι όπως έχω μάθει σαν παιδί?η κάνω ότι κάνω πάντα .... Παλεύω με τους φόβους μου και νικάω....
Για να φωνάζει, θα πήζει κι αυτός. Έχεις καταλάβει γιατί;
Ναι δεν διαφωνώ αλλά εδώ υπάρχει ένα παιδί και επειδή λέει τον αγαπάει τον άντρα της, για αυτό ρωτάω.
Σχεδόν όλες αυτές που ανέφερα αγαπάνε τον άντρα τους και τα παιδιά τους αλλά είναι ψυχικά ασταθή άτομα και το κακό είναι ότι δεν φταίνε αυτές.
Εάν έχεις έναν καλό σύντροφο και η καθημερινότητα σας δεν είναι φωνές και φασαρίες και τον αγαπάς και σε αγαπάει, πας σε έναν ψυχολόγο και μιλάς και φτιάχνεις σιγά σιγά τα μέσα σου. Αν δεν είναι καλή η καθημερινότητα και το παιδί μεγαλώνει μέσα σε τοξικό περιβάλλον εξαιτίας του συζύγου φεύγεις και παίρνεις το παιδί μαζί σου. Αν σαν πατέρας είναι καλός και εσύ δεν μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση, έφυγες και αφήνεις το παιδί στον πατέρα του. Αν δεν έχεις παιδί, δεν το συζητάμε καν, έφυγες χθες.
Θεωρω οτι εχεις αρκετα υψηλη νοημοσυνη ωστε να πιστευεις οτι οι ψυχολογοι μπορουν να βοηθησουν επι της ουσιας αναλογες περιπτωσεις.
Re: Διεκδίκηση της ζωής που δεν έζησα...
Δημοσιεύτηκε: 31 Ιούλ 2022, 18:49
από Πορφύριος Εξαρχίδης
κι εγώ καταπιέστηκα πολύ σαν παιδί αλλά δεν άνοιξα νήμα.
