Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς

[Λόρδος Ταντρίδης]

Της είπα δεν θα πηγαίνω στα κλαμπ χωρίς εσένα , δεν θα πίνω αρκετά χωρίς εσένα , αν σε βρίσω ξανά να μου κοπεί η γλώσσα .

[Λόρδος Ταντρίδης]

Τι άλλο να κάνω ; Πήγα κάτω από το σπίτι του παππού και της γιαγιάς της τη Πέμπτη που πέρασε και της είπα ή θα μου μιλήσεις ( επειδή μου είχε πει “ καλύτερα να σταματήσουμε να συναντιόμαστε ” ) ή θα κοιμηθώ στο πλατύσκαλο της πολυκατοικίας , και βγήκε στο μπαλκόνι και κάναμε τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα . Την αγαπώ με όλη μου την ψυχή .

[Feindflug]

Τύπε, ζεις μια μοναδική εμπειρία στην ζωή σου! Παράλληλα πρόκειται και για μια δημιουργική περίοδο, γιατί όλα αυτά τα αδιέξοδα συναισθήματα που νιώθεις, μπορούν να γίνουν η πρώτη ύλη για κάτι καλλιτεχνικό, όπως ένα ποίημα, ένα τραγούδι, ένα διήγημα, μια ζωγραφιά, μια ταινία, κάτι...

Κατά τ' άλλα, μην ανησυχείς καθόλου. Την λύση την έδωσε η τύπισσα που θα μετακομίσει μακριά σου και ήδη έκανες και συ ένα μικρό βήμα. Συνέχισε έτσι και να θυμάσαι να κρατάς την αξιοπρέπειά σου και πώς όλα γίνονται για καλό. Είναι ένα τεράστιο μάθημα αυτό και καλό θα είναι να δώσεις προσοχή στις αντιδράσεις της και στις αντιδράσεις σου, για τις μελλοντικές σου σχέσεις. Θα μάθεις πολλά για το πώς λειτουργούν οι άντρες και οι γυναίκες.

Και ξεκίνα να γυμνάζεσαι εντατικά.

[Fata_Morgana]

Πάτα πολύ όμορφα λόγια από τον φέιν. Μπράβο φέιν.

[Juno]

Ωχ, μυρίζει borderline personality disorder, η χειρότερη διαταραχή προσωπικότητας! Σε κουράζει η συμπεριφορά της ή όχι;

* Φυσικά δεν γίνεται διάγνωση για κάτι τέτοιο από ένα φόρουμ, ακόμα και αν ήμουν ψυχολόγος, απλά χτυπάω ένα καμπανάκι.

Το έψαξα κι έχει σχεδόν όλα τα συμπτώματα .

Να πω λοιπόν για την διαταραχή αυτή ότι οι οριακοί βγάζουν μία φρεσκάδα, μία ανεμελιά, σου δίνουν ότι θέλουν να ρουφήξουν τη ζωή, κάθε δευτερόλεπτό της, κάνουν αμέσως πράγματα που οι υπόλοιποι θέλουμε να τα ζυγίσουμε, να μαζέψουμε χρήματα, να βρουμε την κατάλληλη στιγμή, την κατάλληλη παρέα και αν δεν έχουμε πεθάνει από βαθιά γεράματα, ίσως τα κάνουμε κάποια στιγμή.
Αυτοί, μία που το σκέφτονται και μία που ξεκίνησαν. Για τα πάντα!
Ποτέ δεν βαριέσαι μαζί τους! Είναι πάρα πολύ ελκυστικοί σαν άνθρωποι, σαν φίλοι, σαν το άλλο σου μισό.

Πού είναι το κακό λοιπόν;
Στο ότι δεν αλλάζουν όσο μεγαλώνουν και μάλιστα αυτά τα χαρακτηριστικά διογκώνονται. Και τελικά αυτό που σε ξετρελαίνει στα 20, αρχίζει να σου δίνει στα νεύρα στα 30 και σε κάνει να θέλεις να τους σκοτώσεις στα 40.
Καλό το 20χρονο που τα προλαβαίνει όλα και διάβασμα και εκδρομές και τριημεράκι σε νησί και σε φεστιβάλ του εξωτερικού και άλλο ένα ταξιδάκι στο ενδιάμεσο, αλλά πρώτον τότε δεν έχει υποχρεώσεις και συμπληρώνει και ο μπαμπάς, ενώ η ίδια συμπεριφορά στα 40 είναι προβληματική και καταλαβαίνεις τους λόγους. Άσε που δεν θα στεριώνει σε δουλειά με τέτοια συμπεριφορά και κάθε φορά που θα έχει ανάγκη έστω και λίγα χρήματα (μία βλάβη στο σπίτι, ένα χειρουργείο) θα τρέχει για δανεικά ή δάνεια ακόμα και για μικρά ποσά. Έχουν τρύπιες τσέπες. Φαντάσου το αυτό με υποχρεώσεις!

Συμφωνώ με τον Green Dragon, είναι η χειρότερη διαταραχή προσωπικότητας και γιατί δεν είναι πχ η υστερική ή ακόμα χειρότερα, η αντικοινωνική (οι sociopaths);
Γιατί απλά, οι υπόλοιπες διαταραχές τρώνε νωρίς τις φάπες τους από τους οικείους και σε μεγάλο ποσοστό καταλαβαίνουν εγκαίρως ότι έχουν πρόβλημα, ώστε να ζητήσουν βοήθεια.
(Επίσης, δεν είναι όλοι οι sociopaths δολοφόνοι κατά συροήν. Μπορεί απλά να είναι κάποιος εντελώς κυνικός φίλος πχ ο Barney στο How I met your mother είναι τυπικότατος sociopath).

Ενώ η οριακή διαταραχή έχει θετικό feedback για χρόνια. Όλοι θέλουν να είναι δίπλα της, διασκεδάζουν, πάρτυ, ταξίδια κτλ, οι δικοί τους λένε έλα μωρέ θα μεγαλώσει και θα στρώσει και έτσι περνούν τα χρόνια. Οι φίλοι αποσύρονται γιατί πόσα χρόνια να αντέξουν, ο οριακός θυμώνει, βρίσκει πανεύκολα άλλους φίλους όλο και μικρότερους σε ηλικία που έχουν όρεξη για παλαβομάρες και όσο περνούν τα χρόνια, η ψαλίδα της ηλικίας ανοίγει.
Όταν αντιληφθεί πως κάτι δεν πάει καλά, είναι σε μεγάλη ηλικία για να αρχίσει ψυχοθεραπεία και μπορεί να κάνει μόνον συμπεριφορική θεραπεία, δηλαδή να αναγνωρίζει τα λάθη και να κάνει πίσω.

Το κακό με τις διαταραχές της προσωπικότητας είναι πως όσο περνούν τα χρόνια, αυτές επιδεινώνονται και παγιώνονται. Πχ, γνωστή ναρκισσιστική διαταραχή, εδώ στο phorum, που μπαίνει για να τσακωθεί και να επιβεβαιωθεί, μας προσβάλει, ενώ συγχρόνως το παίζει υπεράνω. Όσοι κατάλαβαν ποιο μέλος είναι, θα συμφωνήσουν πως δεν ήταν πάντα έτσι.

Τα καλά νέα για την κοπέλα, είναι πως είναι πολύ μικρή και η ψυχοθεραπεία μπορεί πραγματικά να τη βοηθήσει. Και δεν εννοώ φάρμακα.
Αλλά κάποιος πρέπει να την πείσει και δεν ξέρω αν είσαι το κατάλληλο άτομο αυτή τη στιγμή, έτσι που τα κάνατε και οι δυο σας. Μπορεί να θυμώσει.

[Juno]

Φαίνεται ότι μου αρέσει η Ψυχολογία; Ή να προσπαθήσω περισσότερο;
Σκέφτομαι να γραφτώ στο Deree.

[GoBack]

προσπαθώ κι εγώ να πηδήξω κι άλλες γυναίκες αλλά δεν είναι η ίδια ευκολία .

Την αγαπώ με όλη μου την ψυχή .

Προτιμω βαντονο που ηθελε να πηδηξει αλλα κρατιοταν για κατι υπηρχαν κατι κτηματα στην αρκαδια στη μεση.

[Αχθος Αρουρης]

φιλε, κοψε το ποτο και θα αισθανθεις πραγματικη
δυναμη αλλαγης στις σχεσεις σου και στην αυτοεκτιμηση ....
θα αναπαυθει το μυαλουδακι σου ..........

[Λόρδος Ταντρίδης]

- Πώς και με φώναξες εδώ ;
- Δεν ήμουν καλά για να πάω στην γκαρσονιέρα . Βασικά , φίλε μου , την νοίκιασα μόνο για να πηγαίνω γκόμενες να γαμάω . Δεν μπορώ να κοιμηθώ με άλλη γυναίκα μετά από εκείνα τα δύο βράδια . Ο φίλος του τον κοίταξε . Ο Δ κάπνιζε παθιασμένα . Στο άλλο χέρι κρατούσε ένα γεμάτο ποτήρι Jameson - το υπόλοιπο μπουκάλι ήταν απάνω στο τραπέζι . Στεκόταν πάνω από τα κάγκελα και κοιτούσε . Αν και σκοτάδι , μπορούσε να δει . Σαν να έχει τρίτο μάτι . Κοιτούσε τα βουνά και τα λαγκάδια με τα οποία μεγάλωσε να κοιτάει . Καμμένα από το προηγούμενο καλοκαίρι . Καμμένα όπως κι η καρδιά του από τις 18 Φεβρουαρίου . Ο φίλος του έβαλε κι εκείνος ένα ποτό . Τσούγκρισαν τα ποτήρια στην υγεία τους και τα κατέβασαν μονορούφι . Ο φίλος του τα ξαναγέμισε .
- Έγινε τίποτα ; ρώτησε τον Δ . Εκείνος δεν του απάντησε κατευθείαν .
- Φεύγει , αδερφέ . Θεσσαλονίκη . Πηγαίνει στον άλλον .
- Πότε ;
- Με το λεωφορείο των 10 . Ο φίλος του δεν είχε τι να του πει .
- Αφού στα λέγαμε , ήταν τελειωμένη ιστορία . Θα βρεις άλλη να σε αγαπήσει .
- Ίσως . Αλλά … θα βρω άλλη να την αγαπήσω ; Ο φίλος του δεν του απάντησε κι ήπιε . Ο Δ πέταξε το τσιγάρο κι άφησε το ποτήρι στο τραπέζι . Πλησίασε τα κάγκελα .
- Άγιε Δημήτριε ! ούρλιαξε . Κάθε χρόνο κάνω το τάμα μου . Ανάβω το κεράκι μου . Αγάπησα τόσο την Θεσσαλονίκη από τη πρώτη ημέρα που βρέθηκα εκεί , νήπιο , για την εγχείρηση . Τα βιβλία μου εκεί διαδραματίζονται . Σου την έφερα στο Ναό σου . Εκεί που Μαρτύρησες . Απάντησε μου , Άγιε Δημήτριε . Γιατί ; Γιατί μου την πήρες ; Γιατί ;
- Σύνελθε , του είπε ο φίλος του και τον αγκάλιασε .
- Πώς να συνέλθω ; Πάει . Ο Δ έβαλε ακόμα ένα ποτήρι ποτό . Κοίταξε τον ουρανό . Σαν να είδε ένα αστέρι , εκεί που ήταν έτοιμο να πέσει , να ρίχνει μία τελευταία αναλαμπή .
- Αδερφέ μου , είπε στο φίλο του . Τι ώρα είναι ;
- 10:30 .
- Φεύγω .
- Που πας ;
- Φεύγω . Ο Δ άφησε το ποτήρι . Ο φίλος του τον κοίταξε . Πήγε στο δωμάτιο και ντύθηκε . Έβαλε το ρολόι του , το μπουφάν του , το παντελόνι του , τα μαύρα Jordan του , που είχαν γεμίσει με λάσπες όταν όρμησε να την σηκώσει .
- Κατάλαβα . Πάνε γρήγορα . Εγώ θα πάρω ένα ταξί . Οι δύο φίλοι κατέβηκαν τις σκάλες . Ο Δ τον αγκάλιασε .
- Ευχαριστώ για όλα .
- Ότι θέλεις θα είμαι εδώ . Κι ας μην ακούς τις συμβουλές μου . Ο Δ έβαλε μπροστά το αυτοκίνητο του . Πρώτη φορά πήρε με την πρώτη . Ο ατμοσφαιρικός κινητήρας της Volkswagen ούρλιαξε και άναψε τα φώτα . Έβαλε την όπισθεν και βγήκε στον δρόμο . Έστριψε προς την Εγνατία . Κούμπωσε την πρώτη . Ο φίλος του τον κοιτούσε καθώς το αυτοκίνητο περνούσε το καφέ - μπαρ του Μπάμπη κι έστριβε δεξιά . Ο Δ άναψε τσιγάρο . Άνοιξε το ράδιο . Έπαιζε Στέλιο Καζαντζίδη . “ Αυτή η νύχτα μένει … που θα είμαστε μαζί … αυτή η νύχτα μένει … που θα είμαστε μαζί … θα φύγεις μακριά μου πριν έρθει το πρωί … αυτή η νύχτα μένει … ” Μπήκε στην Εγνατία και πάτησε τέρμα το γκάζι όσο πήγαινε . Πέρασε τις στροφές . Μπήκε στην ευθεία προς Θεσσαλονίκη . Το κοντέρ είχε τερματίσει , είχε γράψει διακόσια τριάντα χιλιόμετρα . Προσπερνούσε τα αυτοκίνητα με κόρνα . Κάπου το είδε . Το ΚΤΕΛ . Το λεωφορείο πήγαινε με εκατό χιλιόμετρα . Χαμήλωσε ταχύτητα . Το ρολόι του γυάλιζε ενώ κρατούσε το τιμόνι . Το βλέμμα του είχε θολώσει . Το τσιγάρο στα χείλη του κάπνιζε σαν το φουγάρο που στέκονταν όρθιο στη βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής . Έφτασε το λεωφορείο . Πήγε δίπλα στον οδηγό . Κόρναρε ασταμάτητα . Κόρναρε με όλη του τη δύναμη . Άνοιξε αμέσως το παράθυρο του συνοδηγού . Ο οδηγός τον κοίταξε και άνοιξε το δικό του . - Σταμάτα ! του ούρλιαξε . Ο οδηγός τον κοίταξε απορημένος κι άναψε τα αλάρμ . Το λεωφορείο σταμάτησε στη ΛΕΑ κι ο Δ πάρκαρε μπροστά . Άνοιξε τη πόρτα του και κατέβηκε τρέχοντας . Πλησίασε . Κοιτούσε σαν χαμένος μέσα από τα μαύρα φιμέ τζάμια . Δεν μπορούσε να την δει . Δεν χρειάστηκε να τη ψάξει πολύ . Κατέβηκε μόνη της .
- Τι θέλεις ; ρώτησε . Την κοίταξε στα μάτια . Τα μάτια που κοιτούσε όταν τη φιλούσε . Όταν την αγκάλιαζε . Όταν την έκανε δική του . Τα μάτια που είχε σκουπίσει με τα μανίκια του . Τα μάτια που τον κοιτούσαν κάποτε σαν Θεό τους .
- Κ . Κοίταξε γύρω του . Δεν υπήρχε και τίποτα .
- Κ , μη με αφήσεις , της είπε και πλησίασε κι άλλο .
- Δ λυπάμαι , αλλά σε άφησα εδώ και καιρό . Όσο και να σε αγαπώ , πρέπει να προχωρήσουμε .
- Κ . Πλέον την είχε πλησιάσει τόσο που σχεδόν ακουμπούσαν . Ξαφνικά , είδε ένα πετραδάκι δίπλα στο δεξί του πόδι . Γυάλιζε έντονα . Ίσως να το έστειλε ο Άγιος Δημήτριος . Ίσως να το έφερε ένα αυτοκίνητο που ερχόταν από τη Θεσσαλονίκη . Ίσως να ήταν ένα σημάδι . Αν και , το είχε αποφασίσει , θα το έλεγε και χωρίς να έχει να προσφέρει τίποτα , ούτε καν την καμμένη του καρδιά , την είχε πάρει προ πολλού . Σήκωσε το πετραδάκι . Την κοίταξε στα μάτια . Δεν έτρεμε καθόλου .
- Κ .
- Δ.
- Κ . Γονάτισε . Της πρόσφερε το πετραδάκι .
- Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου ; Ο κόσμος στο λεωφορείο είχε μείνει άναυδος . Μερικοί έβριζαν διότι τους περίμεναν . Μερικοί έβγαζαν στόρυ . Μερικοί συγκινήθηκαν . Η Κ είχε αλλάξει εκατό χρώματα . Βούρκωσε .
- Μην κλαις ! της είπε και την αγκάλιασε . Δεν θέλω να κλαις . Δεν το αντέχω να κλαις . Σε αγαπώ .
- Ηλίθιε ! του είπε κι άρχισε να τον χτυπάει με τις μπουνίτσες της . Έπειτα πήρε το πετραδάκι και το έβαλε στη τσέπη της . Έπεσε πάνω του και τον φίλησε . Ο οδηγός πάτησε την κόρνα δυνατά κι ο κόσμος άρχισε να χειροκροτά . Το λεωφορείο άναψε αριστερό φλας και ξεκίνησε . Συνέχισε το δρόμο του . Ο Δ κι η Κ έμειναν εκεί , να φιλιούνται , και το ράδιο μέσα στο αυτοκίνητο είχε βάλει το “ Για πάντα μαζί ” του Γιάννη Πάριου . Ένα νέο αστέρι είχε μόλις ανάψει στον ουρανό τους .

[Λόρδος Ταντρίδης]

Της το έστειλα αφού μου είχε στείλει ένα δικό της στο οποίο συναντιόμαστε στη τύχη μετά από εφτά χρόνια . Το έγραψα της προάλλες με συγχωρείτε για την έλλειψη παραγράφων αλλά ήμουν στο ταξί και γράφτηκε στις σημειώσεις του κινητού . Για λόγους ανωνυμίας κρύφτηκαν τα ονόματα κι η πόλη .

[Feindflug]

Της το έστειλα αφού μου είχε στείλει ένα δικό της στο οποίο συναντιόμαστε στη τύχη μετά από εφτά χρόνια . Το έγραψα της προάλλες με συγχωρείτε για την έλλειψη παραγράφων αλλά ήμουν στο ταξί και γράφτηκε στις σημειώσεις του κινητού . Για λόγους ανωνυμίας κρύφτηκαν τα ονόματα κι η πόλη .

Πολύ καλό, τύπε!

Δοκίμασε το Jameson Black Barrel. Αν πίνεις Jack Daniel's, θα σου αρέσει.

[Λόρδος Ταντρίδης]

Ποίημα

Ένα αστέρι φάνηκε μέσα στη μαύρη νύχτα
Φώτισε η πλάση φως και ντύθηκε αλήθεια
Το φεγγάρι βγήκε κι αυτό μαζί να το γιορτάσει
Κι άπλωσε κι άλλο φως στη χαρά να συμμετάσχει
Ωραία η νύχτα ήτανε , όμορφη νεραιδένια
Νόμιζε ο πρίγκιπας πώς τα είχε όλα λυμένα
Μα άλλο είναι τα αληθινά κι άλλο τα παραμυθένια
Ξημέρωσε ο ήλιος βγήκε μοίρασε κι αυτός θαλπωρή μελένια
Μα όταν νύχτωσε ξανά το αστέρι έφυγε , πήρε και το φεγγάρι
Καληνύχτα πριγκιπόπουλο , έμεινε το άδειο μαξιλάρι

[Λόρδος Ταντρίδης]

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε η κατάσταση έχει ως εξής : Πηδιόμαστε που και που , καθημερινά μιλάμε κι είτε καταλήγουμε να μαλώνουμε είτε να λέμε γλυκόλογα είτε να μιλάμε για άσχετα θέματα , και γνωρίζω ότι βγαίνει με άλλους ( δε γνωρίζω αν το δίνει κι όλας κι ούτε έχω διάθεση να το γνωρίζω ) , μου λέει ότι δε μπορεί να γυρίσει όσο και να με αγαπάει , είμαι ένα κουρέλι .

[ksk]

Φαίνεται να έχεις αρκετά προβλήματα στην ψυχοσύνθεσή σου, τόσα που δεν σου δίνουν την δυνατότητα να τα λύσεις μοναχός. Υπάρχει threshold, πέρα από το οποίο μόνο ειδικός μπορεί να σε τραβήξει από το πηγάδι. Είναι η καλύτερη επένδυση που μπορείς να κάνεις.

* Ήμουν κι εγώ εκεί, κάποια από αυτά έχουν συμβει και σε μένα παλιά, όλα ήταν απότοκα προβληματικής ψυχοσύνθεσης. Ο ψυχολόγος τα έλυσε όλα πλην ενός.

[Feindflug]

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε η κατάσταση έχει ως εξής : Πηδιόμαστε που και που , καθημερινά μιλάμε κι είτε καταλήγουμε να μαλώνουμε είτε να λέμε γλυκόλογα είτε να μιλάμε για άσχετα θέματα , και γνωρίζω ότι βγαίνει με άλλους ( δε γνωρίζω αν το δίνει κι όλας κι ούτε έχω διάθεση να το γνωρίζω ) , μου λέει ότι δε μπορεί να γυρίσει όσο και να με αγαπάει , είμαι ένα κουρέλι .

Πού πιστεύεις ότι οδηγεί αυτή η κατάσταση, τύπε; Νομίζεις ότι αργά ή γρήγορα θα γίνουν όλα όπως ήτανε; Ή μήπως την ενθουσιάζει ένας τύπος που τον χώρισε, αυτή πήγε με άλλον(άλλους), αυτός εξακολουθεί να την θέλει, τον αφήνει, τον ξαναφωνάζει κι αυτός είναι πάντα εκεί για αυτήν;

Κάνεις το κλασσικό λάθος, να αγαπάς με αντρικό, ιπποτικό τρόπο. Δηλαδή του να προσφέρεις, να προσπαθείς συνέχεια, να είσαι πάντα παρών και τέτοια. Κράτα αυτού του τύπου την αγάπη και το ενδιαφέρον για την οικογένειά σου την τωρινή και την μελλοντική και για ομάδες ανθρώπων όπως τους φίλους σου, την παρέα από τα χόμπι σου και γενικά τα κοινωνικά σύνολα που θέλεις να βοηθάς.

Αν υπάρχει μία πιθανότητα να γυρίσει πίσω, που στο απεύχομαι, αυτή δεν θα πραγματοποιηθεί αν είσαι διαρκώς παρών και διαθέσιμος. Ξεκίνα την νέα σου ζωή χωρίς αυτήν, με τους στόχους σου τους παλιούς ή νέους, δούλεψε για αυτούς, δούλεψε για όσους σε αγαπάνε και είναι δίπλα σου, ζήσε εμπειρίες, πήγαινε τα ταξίδια που δεν τόλμησες μέχρι τώρα και μην βάζεις καθόλου την τύπισσα σε κανένα κάδρο της καθημερινότητάς σου. Μηδέν επαφές. Όλα αυτά για τουλάχιστον έναν μήνα.

Αν σε πεθύμησει και νομίζει ότι μπορεί να είστε ξανά μαζί, θα σε βρει και θα σε προσεγγίσει αυτή. Αν εκείνη την στιγμή,
εσύ την ποθείς ακόμα και θεωρείς σωστό να ξαναδοκιμάσετε, καλώς, αλλά μάλλον αποτυχία θα ειναι. Αν δεν έρθει, εσύ συνεχίζεις κανονικά ότι έκανες. Η ζωή σου από δω και πέρα είναι χωρίς την τύπισσα. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο πιο κερδισμένος θα βγεις, είτε καταλήξετε μαζί, είτε όχι.

Αυτή είναι η νοοτροπία που πρέπει να έχεις και όχι του καλούλη που είναι δίπλα της σας φίλος, σαν σεξ και σαν φιλενάδα.