Naida έγραψε: ↑13 Φεβ 2019, 08:19
Αν και δεν έχω την εμπειρία του γάμου, από παρατήρηση στους γύρω μου αυτό που έχω αντιληφθεί είναι ότι πολλοί μπήκαν στη φάση του γάμου υπό πίεση και δεν εννοώ απαραιτήτως την οικογένειά. Μπορεί να είναι και από προσωπική πίεση στον εαυτό τους. Ειδικότερα στις γυναίκες. Με αποτέλεσμα είτε να αφήνουν κάτι στη μέση είτε να συμβιβάζονται υπερβολικά είτε γενικότερα να μην είναι ώριμοι για αυτό το βήμα.
Από τη στιγμή που κάνουν το βήμα μετά είναι θέμα χαρακτήρα και τύχης.
Αλλά αυτό που παρατηρώ γενικότερα, πολύ μιζερια να το πω; Δυστυχία; Δε ξέρω.
Πάντως υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ευτυχώς.
Μπα, βλέπεις τις συνθήκες μιας δεδομένης κοινωνικής τάξης στην Αθήνα του σήμερα. Σκέψου, αν είχες παιδιά πού θα πήγαιναν σχολείο; Τι χρόνος θα έμενε για κάτι άλλο που δεν είναι σπίτι και παιδιά και υποχρεώσεις; Και μάλιστα με τα μικρά παιδιά είναι πιο ευχάριστο, ξεχνιέσαι.
Στην επαρχία δεν είναι ακριβώς έτσι, αν και μαϊμουδίζουν ορισμένες συνήθειες της Αθήνας που δεν είναι ευχάριστες, αλλά είναι υποχρεώσεις και βλέποντας τον εαυτό τους ως σωστούς γονείς θεωρούν ότι μέσω της θυσίας έρχονται τα καλά πράγματα.
Έχοντας πει αυτά και για αυτούς που δεν νοικοκυρεύονται χρειάζεται μια συνειδητή προσπάθεια για να διατηρήσουν και να διευρύνουν τη ζωή τους, που σε κάποιο βαθμό χρειάζεται χρόνο και λίγα χρήματα για να συντηρείται. Γιατί εξαρτάσαι και από το χρόνο των άλλων, που όσο προχωράει η ηλικία δεσμεύεται από διάφορους παράγοντες, γκόμενους, παιδιά, ηλικιωμένους γονείς, τιντερ