Η Αλήθεια πίσω από γνωστά Παραμύθια

[Jimmy81]

Σε αυτό το θέμα παρουσιάζονται τα πιθανά πραγματικά γεγονότα που ενέπνευσαν ή πάνω στα οποία βασίζονται γνωστά παραμύθια του κόσμου. Αναφέρω στη συνέχεια 6 περιπτώσεις πολύ γνωστών παραμυθιών και ευελπιστώ ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες στο μέλλον. Βάλτε κι εσείς όποιες περιπτώσεις γνωρίζετε.



Χάνσελ και Γκρέτελ

Το διάσημο παραμύθι των αδερφών Γκριμ έχει αρκετή βία από μόνο του με εγκατάλειψη των δύο παιδιών στο δάσος, την έξαρση πείνας και την κακόβουλη μάγισσα που θέλει να καταβροχθίσει τα παιδιά. Εξίσου σκοτεινές και αποτρόπαιες είναι οι πραγματικές συνθήκες που το ενέπνευσαν. Η επικρατούσα άποψη θέλει την ιστορία να ανάγεται στο Μεσαίωνα και συγκεκριμένα στην περίοδο του Μεγάλου Λιμού του 1315-1317 που χτύπησε την Ευρώπη. Εκείνα τα χρόνια οι άνθρωποι είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο απόγνωσης που εγκατέλειπαν τα παιδιά τους για να καταφέρουν να επιβιώσουν οι ίδιοι. Καμιά φορά κατέφευγαν ακόμα και σε κανιβαλισμό.

Οι Περιπέτειες του Πινόκιο

Το παιδικό μυθιστόρημα του Collodi γράφτηκε την περίοδο βιομηχανοποίησης της Ιταλίας η οποία είχε πρόσφατα ενοποιηθεί. Οι περιπέτειες του μικρού ξύλινου ήρωα και του δημιουργού του, Τζεπέτο, παραλληλίζονται με τη ραγδαία μετανάστευση Ιταλών χωρικών στις πόλεις και τις δύσκολες καταστάσεις που συναντούσαν όντας απροετοίμαστοι στις προκλήσεις της νέας περιόδου. Επίσης ο ίδιος ο Πινόκιο έχει ως πρότυπο επικούς ήρωες του αρχαίου και μεσαιωνικού κόσμου όπως ο Οδυσσέας, ο Γκιλγκαμές και ο Δάντης. Όλοι κατέβηκαν σε έναν «Κάτω Κόσμο» από τον οποίο έλαβαν χρήσιμες γνώσεις.

Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι

Άλλο ένα πασίγνωστο παραμύθι των αδελφών Γκριμ φαίνεται πως έλκει την καταγωγή του από ιστορικά γεγονότα ή έστω συνδέεται με έργα παλιών συγγραφέων. Μια διαδεδομένη θεωρία λέει ότι το παραμύθι βασίζεται στην ιστορία της Γερμανής κόμησσας Margaretha von Waldeck η οποία εκδιώχθηκε από τη μητριά της και εγκαταστάθηκε στις Βρυξέλες. Η κόμησσα συνήψε ερωτικό δεσμό με τον μετέπειτα βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο ΙΙ παρά τις διαφωνίες των κηδεμόνων της που θεωρούσαν έναν τέτοιο γάμο πολιτικά ασύμφορο. Η νεαρή βρέθηκε δολοφονημένη στα 21 της κάτω από περίεργες συνθήκες έχοντας κατά πάσα πιθανότητα δηλητηριαστεί. Η δεύτερη θεωρία εντοπίζει τη Χιονάτη στη μυθική Χιόνη του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου (το όνομά της παραπέμπει στο χιόνι). Η Χιόνη συνευρέθηκε ερωτικά με τον Απόλλωνα και τον Ερμή και από την περηφάνεια της ισχυρίστηκε ότι είναι ομορφότερη από τη θεά Άρτεμη (Diana) με αποτέλεσμα η τελευταία να την σκοτώσει με ένα βέλος στο στόμα. Η τρίτη θεωρία εντοπίζει την Χιονάτη στην ιστορία της βαρόνης του Lohr της Βαυαρίας, Maria Sophia Margarethe Catharina. Η μητριά της βαρόνης την καταπίεζε και ευνοούσε τα παιδιά της από τον προηγούμενο γάμο. Στο κάστρο του Lohr βρέθηκε ένας καθρέπτης με την ονομασία The Talking Mirror που σύμφωνα με την παράδοση ήταν δώρο του πατέρα της βαρόνης στη μητριά της.

Ο Θαυμάσιος Μάγος του Οζ

Το κλασικό παραμύθι του Frank Baum που κυκλοφόρησε το 1900 έχει γίνει πολλές φορές αντικείμενο αποσυμβολισμών παρότι ο συγγραφέας ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι έγραφε αλληγορικά. Μια από τις πιο διαδεδομένες ερμηνείες είναι ότι αποτελεί αλληγορία της ταραγμένη πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας των ΗΠΑ των τελών του 19ου αιώνα. Κατ’ αρχήν το ίδιο το όνομα Oz του τίτλου του παραμυθιού ερμηνεύεται ως συντομογραφία της ουγκιάς (oz), ενός μέτρου δηλαδή που χρησιμοποιούνταν στις ΗΠΑ για τον υπολογισμό των αναλογιών χρυσού και αργύρου αντίστοιχα. Οι χαρακτήρες του παραμυθιού θεωρούνται μεταφορές προσώπων και ομάδων της αμερικάνικης κοινωνίας. Το Σκιάχτρο είναι ο αγράμματος, φτωχός Αμερικανός αγρότης. Ο Τενεκεδένιος Άνθρωπος είναι ο καταπιεσμένος Αμερικανός εργάτης. Το Δειλό Λιοντάρι είναι ο άτολμος Δημοκρατικός πολιτικός William Jennings Bryan.
Η ηρωίδα του παραμυθιού Ντόροθι που χάνει το σπίτι της στον Κυκλώνα αντιπροσωπεύει τους απλούς Αμερικανούς πολίτες που έχασαν τα σπίτια τους λόγω της ανεργίας και των οικονομικών δυσκολιών. Ο Δρόμος με τα Κίτρινα Τούβλα που ακολουθεί η Ντόροθι είναι ο κανόνας του Χρυσού ενώ τα Ασημένια Παπούτσια της ηρωίδας είναι το Ασήμι, ένα δίπολο που αντικατοπτρίζει τις διαφωνίες της τότε νομισματικής πολιτικής των Αμερικανών. Η Σμαραγδένια Πόλη όπου οδηγεί ο δρόμος με τα χρυσά τούβλα είναι αναφορά στο πράσινο χρώμα των χαρτονομισμάτων. Οι Φτερωτοί Πίθηκοι που αντιμετωπίζουν οι ήρωες του παραμυθιού αντιπροσωπεύουν τους αυτόχθονες Ινδιάνους καθώς ο αρχηγός τους λέει κάποια στιγμή στο παραμύθι: «Κάποτε ήμασταν ένας ελεύθερος λαός που ζούσε ευτυχισμένος στο μεγάλο δάσος τρώγοντας καρπούς χωρίς κανέναν αφέντη». Τέλος οι Μάγισσες των διάφορων περιοχών που εξουσιάζουν τα μικρά ανθρωπάκια της χώρας του Oz συνδέονται με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα Τραπεζιτών, Βιομηχάνων και Πετρελαιάδων της εποχής που είχαν συγκεντρώσει όλο το χρήμα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Political ... zard_of_Oz
https://www.protagon.gr/apopseis/ideas/ ... 3493000000

Το Ασχημόπαπο

Το κλασικό και αγαπημένο παραμύθι του Δανού Hans Christian Andersen είναι μια αλληγορία στο παιδικό παρελθόν του ίδιου του συγγραφέα. Ο Andersen περιγράφεται ως ένα ψηλό, άσχημο αγόρι με μεγάλη μύτη και μεγάλα πόδια. Συχνά δεχόταν τη χλεύη και τα πειράγματα των άλλων παιδιών όπως το ασχημόπαπο γίνεται αποδέκτης παρόμοιας επιθετικότητας και απόρριψης από τα άλλα ζώα. Επίσης, σύμφωνα με μια αμφιλεγόμενη θεωρία το παραμύθι συνιστά αλληγορική αναφορά στη βασιλική καταγωγή του συγγραφέα αφού υπάρχει η φήμη ότι ήταν εξώγαμο παιδί του βασιλιά της Δανίας Christian VIII (1839-1848). Ο συγγραφέας το ανακάλυψε κάποια στιγμή πριν γράψει το παραμύθι και η επιλογή ενός όμορφου και μεγαλοπρεπούς πτηνού όπως ο κύκνος υποδηλώνει αυτήν ακριβώς την ένδοξη καταγωγή.

Ο Αυλητής του Χάμελιν

Είναι ένα από τα πιο ανατριχιαστικά παραμύθια. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι αφού αναφέρεται στην απαγωγή παιδιών που ακολούθησαν τον μυστηριώδη ξένο και τη μουσική της φλογέρας του όταν οι κάτοικοι του Χάμελιν αρνήθηκαν να τον πληρώσουν για την απομάκρυνση των τρωκτικών που μάστιζαν την πόλη τους. Η ιστορία ανάγεται στο 1284 και οι πρώτες πηγές εντοπίζονται από το 1300 και μετά. Είναι γενικά αποδεκτό ότι κάτι κακό ή αξιοσημείωτο συνέβη σε νεαρά άτομα της μικρής γερμανικής πόλης αλλά το τι ακριβώς είναι αντικείμενο εικασιών. Λέγεται ότι πολλά παιδιά πέθαναν τότε στο Χάμελιν από κάποια επιδημία που ίσως μεταδόθηκε από τρωκτικά και η βλοσυρή φιγούρα του Αυλητή συμβολίζει τον ίδιο το Θάνατο. Τα ποντίκια όμως δεν φαίνεται να περιέχονταν στην αρχική μορφή της ιστορίας. Μια λιγότερο διαδεδομένη άποψη αναφέρεται σε παιδόφιλο που τρομοκράτησε την περιοχή. Δημοφιλής είναι και η θεωρία του αποικισμού ανατολικών εδαφών της νότιας Βαλτικής και της Πομερανίας από νεαρούς Γερμανούς αποίκους όπως υποδεικνύουν τοπωνύμια μετά τη νίκη των Γερμανών επί των Δανών που ήλεγχαν την περιοχή. Γενικά η πρακτική «στρατολόγησης» νεαρών ατόμων από διακινητές για την εγκατάσταση σε νέες εκτάσεις ιδιωτικής γης ήταν συχνό φαινόμενο εκείνη την εποχή. Τέλος μια άλλη θεωρία αναφέρει ότι το παραμύθι εμπνεύστηκε από την ημι-ιστορική «Σταυροφορία των Παιδιών» του 1212. Η εν λόγω σταυροφορία αναφέρεται σε παιδιά της Γερμανίας και της Γαλλίας που προσπάθησαν να φτάσουν στους Αγίους Τόπους για να προσηλυτίσουν τους μουσουλμάνους στο Χριστιανισμό αλλά κάπου στη Μεσόγειο εξαπατήθηκαν από εμπόρους-διακινητές και πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα της Αφρικής ενώ άλλα πέθαναν σε ναυάγιο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Pied_Piper_of_Hamelin
https://www.ancient-origins.net/myths-l ... lin-001969

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Σε αυτό το θέμα παρουσιάζονται τα πιθανά πραγματικά γεγονότα που ενέπνευσαν ή πάνω στα οποία βασίζονται γνωστά παραμύθια του κόσμου. Αναφέρω στη συνέχεια 6 περιπτώσεις πολύ γνωστών παραμυθιών και ευελπιστώ ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες στο μέλλον. Βάλτε κι εσείς όποιες περιπτώσεις γνωρίζετε.



Χάνσελ και Γκρέτελ

Το διάσημο παραμύθι των αδερφών Γκριμ έχει αρκετή βία από μόνο του με εγκατάλειψη των δύο παιδιών στο δάσος, την έξαρση πείνας και την κακόβουλη μάγισσα που θέλει να καταβροχθίσει τα παιδιά. Εξίσου σκοτεινές και αποτρόπαιες είναι οι πραγματικές συνθήκες που το ενέπνευσαν. Η επικρατούσα άποψη θέλει την ιστορία να ανάγεται στο Μεσαίωνα και συγκεκριμένα στην περίοδο του Μεγάλου Λιμού του 1315-1317 που χτύπησε την Ευρώπη. Εκείνα τα χρόνια οι άνθρωποι είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο απόγνωσης που εγκατέλειπαν τα παιδιά τους για να καταφέρουν να επιβιώσουν οι ίδιοι. Καμιά φορά κατέφευγαν ακόμα και σε κανιβαλισμό.

Οι Περιπέτειες του Πινόκιο

Το παιδικό μυθιστόρημα του Collodi γράφτηκε την περίοδο βιομηχανοποίησης της Ιταλίας η οποία είχε πρόσφατα ενοποιηθεί. Οι περιπέτειες του μικρού ξύλινου ήρωα και του δημιουργού του, Τζεπέτο, παραλληλίζονται με τη ραγδαία μετανάστευση Ιταλών χωρικών στις πόλεις και τις δύσκολες καταστάσεις που συναντούσαν όντας απροετοίμαστοι στις προκλήσεις της νέας περιόδου. Επίσης ο ίδιος ο Πινόκιο έχει ως πρότυπο επικούς ήρωες του αρχαίου και μεσαιωνικού κόσμου όπως ο Οδυσσέας, ο Γκιλγκαμές και ο Δάντης. Όλοι κατέβηκαν σε έναν «Κάτω Κόσμο» από τον οποίο έλαβαν χρήσιμες γνώσεις.

Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι

Άλλο ένα πασίγνωστο παραμύθι των αδελφών Γκριμ φαίνεται πως έλκει την καταγωγή του από ιστορικά γεγονότα ή έστω συνδέεται με έργα παλιών συγγραφέων. Μια διαδεδομένη θεωρία λέει ότι το παραμύθι βασίζεται στην ιστορία της Γερμανής κόμησσας Margaretha von Waldeck η οποία εκδιώχθηκε από τη μητριά της και εγκαταστάθηκε στις Βρυξέλες. Η κόμησσα συνήψε ερωτικό δεσμό με τον μετέπειτα βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο ΙΙ παρά τις διαφωνίες των κηδεμόνων της που θεωρούσαν έναν τέτοιο γάμο πολιτικά ασύμφορο. Η νεαρή βρέθηκε δολοφονημένη στα 21 της κάτω από περίεργες συνθήκες έχοντας κατά πάσα πιθανότητα δηλητηριαστεί. Η δεύτερη θεωρία εντοπίζει τη Χιονάτη στη μυθική Χιόνη του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου (το όνομά της παραπέμπει στο χιόνι). Η Χιόνη συνευρέθηκε ερωτικά με τον Απόλλωνα και τον Ερμή και από την περηφάνεια της ισχυρίστηκε ότι είναι ομορφότερη από τη θεά Άρτεμη (Diana) με αποτέλεσμα η τελευταία να την σκοτώσει με ένα βέλος στο στόμα. Η τρίτη θεωρία εντοπίζει την Χιονάτη στην ιστορία της βαρόνης του Lohr της Βαυαρίας, Maria Sophia Margarethe Catharina. Η μητριά της βαρόνης την καταπίεζε και ευνοούσε τα παιδιά της από τον προηγούμενο γάμο. Στο κάστρο του Lohr βρέθηκε ένας καθρέπτης με την ονομασία The Talking Mirror που σύμφωνα με την παράδοση ήταν δώρο του πατέρα της βαρόνης στη μητριά της.

Ο Θαυμάσιος Μάγος του Οζ

Το κλασικό παραμύθι του Frank Baum που κυκλοφόρησε το 1900 έχει γίνει πολλές φορές αντικείμενο αποσυμβολισμών παρότι ο συγγραφέας ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι έγραφε αλληγορικά. Μια από τις πιο διαδεδομένες ερμηνείες είναι ότι αποτελεί αλληγορία της ταραγμένη πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας των ΗΠΑ των τελών του 19ου αιώνα. Κατ’ αρχήν το ίδιο το όνομα Oz του τίτλου του παραμυθιού ερμηνεύεται ως συντομογραφία της ουγκιάς (oz), ενός μέτρου δηλαδή που χρησιμοποιούνταν στις ΗΠΑ για τον υπολογισμό των αναλογιών χρυσού και αργύρου αντίστοιχα. Οι χαρακτήρες του παραμυθιού θεωρούνται μεταφορές προσώπων και ομάδων της αμερικάνικης κοινωνίας. Το Σκιάχτρο είναι ο αγράμματος, φτωχός Αμερικανός αγρότης. Ο Τενεκεδένιος Άνθρωπος είναι ο καταπιεσμένος Αμερικανός εργάτης. Το Δειλό Λιοντάρι είναι ο άτολμος Δημοκρατικός πολιτικός William Jennings Bryan.
Η ηρωίδα του παραμυθιού Ντόροθι που χάνει το σπίτι της στον Κυκλώνα αντιπροσωπεύει τους απλούς Αμερικανούς πολίτες που έχασαν τα σπίτια τους λόγω της ανεργίας και των οικονομικών δυσκολιών. Ο Δρόμος με τα Κίτρινα Τούβλα που ακολουθεί η Ντόροθι είναι ο κανόνας του Χρυσού ενώ τα Ασημένια Παπούτσια της ηρωίδας είναι το Ασήμι, ένα δίπολο που αντικατοπτρίζει τις διαφωνίες της τότε νομισματικής πολιτικής των Αμερικανών. Η Σμαραγδένια Πόλη όπου οδηγεί ο δρόμος με τα χρυσά τούβλα είναι αναφορά στο πράσινο χρώμα των χαρτονομισμάτων. Οι Φτερωτοί Πίθηκοι που αντιμετωπίζουν οι ήρωες του παραμυθιού αντιπροσωπεύουν τους αυτόχθονες Ινδιάνους καθώς ο αρχηγός τους λέει κάποια στιγμή στο παραμύθι: «Κάποτε ήμασταν ένας ελεύθερος λαός που ζούσε ευτυχισμένος στο μεγάλο δάσος τρώγοντας καρπούς χωρίς κανέναν αφέντη». Τέλος οι Μάγισσες των διάφορων περιοχών που εξουσιάζουν τα μικρά ανθρωπάκια της χώρας του Oz συνδέονται με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα Τραπεζιτών, Βιομηχάνων και Πετρελαιάδων της εποχής που είχαν συγκεντρώσει όλο το χρήμα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Political ... zard_of_Oz
https://www.protagon.gr/apopseis/ideas/ ... 3493000000

Το Ασχημόπαπο

Το κλασικό και αγαπημένο παραμύθι του Δανού Hans Christian Andersen είναι μια αλληγορία στο παιδικό παρελθόν του ίδιου του συγγραφέα. Ο Andersen περιγράφεται ως ένα ψηλό, άσχημο αγόρι με μεγάλη μύτη και μεγάλα πόδια. Συχνά δεχόταν τη χλεύη και τα πειράγματα των άλλων παιδιών όπως το ασχημόπαπο γίνεται αποδέκτης παρόμοιας επιθετικότητας και απόρριψης από τα άλλα ζώα. Επίσης, σύμφωνα με μια αμφιλεγόμενη θεωρία το παραμύθι συνιστά αλληγορική αναφορά στη βασιλική καταγωγή του συγγραφέα αφού υπάρχει η φήμη ότι ήταν εξώγαμο παιδί του βασιλιά της Δανίας Christian VIII (1839-1848). Ο συγγραφέας το ανακάλυψε κάποια στιγμή πριν γράψει το παραμύθι και η επιλογή ενός όμορφου και μεγαλοπρεπούς πτηνού όπως ο κύκνος υποδηλώνει αυτήν ακριβώς την ένδοξη καταγωγή.

Ο Αυλητής του Χάμελιν

Είναι ένα από τα πιο ανατριχιαστικά παραμύθια. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι αφού αναφέρεται στην απαγωγή παιδιών που ακολούθησαν τον μυστηριώδη ξένο και τη μουσική της φλογέρας του όταν οι κάτοικοι του Χάμελιν αρνήθηκαν να τον πληρώσουν για την απομάκρυνση των τρωκτικών που μάστιζαν την πόλη τους. Η ιστορία ανάγεται στο 1284 και οι πρώτες πηγές εντοπίζονται από το 1300 και μετά. Είναι γενικά αποδεκτό ότι κάτι κακό ή αξιοσημείωτο συνέβη σε νεαρά άτομα της μικρής γερμανικής πόλης αλλά το τι ακριβώς είναι αντικείμενο εικασιών. Λέγεται ότι πολλά παιδιά πέθαναν τότε στο Χάμελιν από κάποια επιδημία που ίσως μεταδόθηκε από τρωκτικά και η βλοσυρή φιγούρα του Αυλητή συμβολίζει τον ίδιο το Θάνατο. Τα ποντίκια όμως δεν φαίνεται να περιέχονταν στην αρχική μορφή της ιστορίας. Μια λιγότερο διαδεδομένη άποψη αναφέρεται σε παιδόφιλο που τρομοκράτησε την περιοχή. Δημοφιλής είναι και η θεωρία του αποικισμού ανατολικών εδαφών της νότιας Βαλτικής και της Πομερανίας από νεαρούς Γερμανούς αποίκους όπως υποδεικνύουν τοπωνύμια μετά τη νίκη των Γερμανών επί των Δανών που ήλεγχαν την περιοχή. Γενικά η πρακτική «στρατολόγησης» νεαρών ατόμων από διακινητές για την εγκατάσταση σε νέες εκτάσεις ιδιωτικής γης ήταν συχνό φαινόμενο εκείνη την εποχή. Τέλος μια άλλη θεωρία αναφέρει ότι το παραμύθι εμπνεύστηκε από την ημι-ιστορική «Σταυροφορία των Παιδιών» του 1212. Η εν λόγω σταυροφορία αναφέρεται σε παιδιά της Γερμανίας και της Γαλλίας που προσπάθησαν να φτάσουν στους Αγίους Τόπους για να προσηλυτίσουν τους μουσουλμάνους στο Χριστιανισμό αλλά κάπου στη Μεσόγειο εξαπατήθηκαν από εμπόρους-διακινητές και πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα της Αφρικής ενώ άλλα πέθαναν σε ναυάγιο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Pied_Piper_of_Hamelin
https://www.ancient-origins.net/myths-l ... lin-001969

.

Εχω ανοίξει καί νήμα γιά τά σπιτάκια Νάνων.....απάντηση δέν.....

Μήπως ξέρουμε γιατί τά σπιτάκια τών Νάνων είναι σέ μανιτάρια ;;;

Ειδικά στά κόκκινα πουά.....τούς Αμανίτες.....


.

[Jimmy81]

Δεν νομίζω ότι είναι τόσο στενή η σύνδεση νάνων και μανιταριών ώστε να ψάξουμε κάποιο βαθύτερο αίτιο από πίσω. Π.χ. στη Χιονάτη οι νάνοι κατοικούν σε κανονικό σπίτι στο δάσος. Όσες φορές έχουν χρησιμοποιηθεί οι κόκκινοι Αμανίτες ως κατοικία μικροσκοπικών πλασμάτων (αναρωτιέμαι πόσες να είναι) αυτό μπορεί να οφείλεται στην εικόνα "σκεπής" που εμφανίζει το πάνω εκτεταμένο τμήμα του μανιταριού γονιμοποιώντας τη φαντασία του συγγραφέα αναλόγως.

[Leporello]

Το παραμύθι τής Χιονάτης έχει γνωστές σημασίες. Οι νάνοι είναι παιδιά που δούλευαν στα μεταλλεία κατά τον Μεσαίωνα. Στην ταινία του Ντίσνεϋ μάλιστα, φορούν την στολή των μεσαιωνικών μεταλλωρύχων. Η Χιονάτη είναι η Αγία Βαρβάρα, προστάτις των μεταλλωρύχων, μετεξέλιξη κάποιας αρχαίας χθόνιας θεότητας. Η υπόλοιπη πλοκή είναι πιθανόν να επηρεάσθηκε από τις ιστορίες που λέει ο Jimmy

[stavmanr]

Η αλήθεια βρίσκεται μέσα στα παραμύθια. Όχι πίσω από αυτά.

[Leporello]

O Beowa: παγανιστική θεότητα των Αγγλοσαξόνων
https://en.wikipedia.org/wiki/Beowa
Ο μύθος του μεταπλάσθηκε σε εκείνον του John Barleycorn

Την ίδια καταγωγή έχει και ο μύθος του Ρομπέν των δασών.

[Otto Weininger]

The Disturbing True Story of the Pied Piper of Hamelin





https://www.ancient-origins.net/myths-l ... lin-001969

[Jimmy81]

Είναι όντως disturbing η ιστορία του τυπά στο Χάμελιν. Εμένα με σόκαρε το σενάριο του παιδόφιλου ως προς την φιγούρα του. Αν σήμερα εξαφανίζονται τόσα πολλά παιδιά χωρίς ίχνη, φανταστείτε τι γινόταν το μεσαίωνα που δεν υπήρχε η σημερινή αστυνομική οργάνωση και τεχνολογία εντοπισμού.

[Στρακαστρουκας]

Η πενταμορφη και το τερας ειναι ιστορια για μια κοπελα που η οικογενεια της την υποχρεωνει να παντρευτει εναν ηλικιωμενο ευγενη

[Gouerino 4]

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ροδώπις (που σημαίνει «η ροδομάγουλη») είναι γνωστή μία πανέμορφη Ελληνίδα σκλάβα. Είχε γεννηθεί στην Ελλάδα, αλλά την είχαν απαγάγει πειρατές και την πούλησαν σκλάβα στην Αίγυπτο. Η ιστορία της, την οποία μας διηγείται ο Στράβων, αποτελεί τον πρωταρχικό πυρήνα του διάσημου παραμυθιού «Σταχτοπούτα»: Το αφεντικό της την εκτιμούσε και μάλιστα της είχε χαρίσει ένα ζευγάρι σανδάλια με πλούσια διακόσμηση. Αλλά ήταν υπναράς και τον περισσότερο καιρό στο σπίτι κοιμόταν, οπότε οι άλλες δούλες που ζήλευαν τη Ρόδωπι την κακομεταχειρίζονταν και της έδιναν να κάνει τις βαρύτερες δουλειές. Μία ημέρα, ενώ η Ροδώπις λουζόταν ή έπλενε ρούχα στο ποτάμι, ένας αετός άρπαξε ένα από τα σανδάλια της, που τα είχε στον ήλιο να στεγνώσουν, και μετά από λίγο το άφησε να πέσει στα πόδια του βασιλιά Ψαμμήτιχου[χρειάζεται αποσαφήνιση], που βασίλευε εκείνη την εποχή στη Μέμφιδα. Ο Ψαμμήτιχος, εντυπωσιασμένος από την κομψότητα του υποδήματος αυτού και πιστεύοντας ότι ήταν ένα σημάδι από τον θεό `Ωρο, ζήτησε από τους ανθρώπους του να βρουν την κάτοχό του, έχοντας την πεποίθηση ότι μόνο σε μια πολύ όμορφη γυναίκα θα ταίριαζε αυτό το πέδιλο. Πραγματικά, βρήκαν τη Ροδώπιν, την παρουσίασαν στον βασιλιά και αυτός την πήρε ως σύζυγό του.

https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%A1% ... E%B9%CF%82

[Gouerino 4]

O Beowa: παγανιστική θεότητα των Αγγλοσαξόνων
https://en.wikipedia.org/wiki/Beowa
Ο μύθος του μεταπλάσθηκε σε εκείνον του John Barleycorn

Την ίδια καταγωγή έχει και ο μύθος του Ρομπέν των δασών.

Παντα θεωρουσα οτι ο μυθος του ρομπεν των δασων καταγεται απο μυθο σχετικο με ξωτικά

[Jimmy81]

Η πενταμορφη και το τερας ειναι ιστορια για μια κοπελα που η οικογενεια της την υποχρεωνει να παντρευτει εναν ηλικιωμενο ευγενη

Πράγματι. Από σύντομη έρευνα βρήκα ακόμη πιο συνταρακτικές λεπτομέρειες. Ο γαμπρός ήταν παλιά ένα νεαρό αγόρι που έπασχε από υπερβολική τριχοφυία, τη γνωστή πάθηση "Υπερτρίχωση". Εζησε τον 16ο αιώνα στην Ισπανία και λόγω της πάθησής του τον αποκαλούσαν τέρας. Σε ηλικία 10 ετών τον έστειλαν στον βασιλιά της Γαλλίας να κάνει τον γελωτοποιό στην αυλή του, αλλά αυτός τον έκανε ευγενή. Αργότερα η γυναίκα του βασιλιά τον πάντρεψε με μια γυναίκα με την οποία απέκτησε 7 παιδιά, εκ των οποίων τα 3 έπασχαν από Υπετρίχωση.



https://www.refinery29.com/en-us/2017/0 ... rench-book

[Αρχέλαος]

Ενδιαφέρον νήμα.
Δεν γνώριζα για την πεντάμορφη και το τέρας το σχετικό υπόβαθρο.

[τεν τεν]

Δεν είναι παραμύθι, αλλά κλασικό παιδικό τραγούδι.
Η ιστορία πίσω από το τραγουδι" ήταν ένα μικρό καράβι ".

Το «ήταν ένα μικρό καράβι» είναι ένα από τα πιο γνωστά παιδικά τραγούδια που εδώ και δεκάδες χρόνια μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Είναι ένα παιχνιδιάρικο τραγούδι, καθώς στη στροφή: «και τότε ρίξαμε τον κλήρο να δούμε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί» τα παιδιά μπορούν στη συνέχεια του να προσθέσουν όποιο όνομα θέλουν, λέγοντας «κι ο κλήρος πέφτει στον/στην…».
Το αυθεντικό τραγούδι είναι γαλλικό και έχει τίτλο «il etait un petit navire». Η αληθινή ιστορία στην οποία βασίζεται δεν είναι παιδική, αλλά δυσάρεστη και μακάβρια. Ποιο ήταν το «μικρό καράβι;» Το καράβι στο οποίο αναφέρεται το τραγουδάκι είναι η γαλλική φρεγάτα Μέδουσα, που ξεκίνησε το ταξίδι του μαζί με άλλα τρία γαλλικά πλοία, τον Ιούνιο του 1816 από τη Γαλλία με προορισμό τη Σενεγάλη. Μεταξύ των 400 περίπου επιβατών της φρεγάτας, ήταν και ο νέος κυβερνήτης της Σενεγάλης με τη σύζυγό του. Την ώρα που η νηοπομπή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει, ο 53χρονος κυβερνήτης του Μέδουσα, Ντιρουά ντε Σαμερί, αποφάσισε να χαράξει δική του πορεία ώστε να φτάσει πρώτος στον προορισμό του. Ο Ντιρουά ήταν αριστοκράτης και άπειρος σαν καπετάνιος. Όχι μόνο δεν ακολούθησε τους κυβερνήτες των άλλων πλοίων, που ήταν έμπειροι αξιωματικοί, αλλά βασίστηκε στις συμβουλές ενός απλού επιβάτη, ο οποίος τον έπεισε ότι γνώριζε καλά τις θάλασσες και τους χάρτες της περιοχής. Όταν το πλοίο προσέγγισε την Αφρική, έπλεε πολύ κοντά στις ακτές, με αποτέλεσμα να προσαράξει σε μια ξέρα. Αρχικά το πλήρωμα προσπάθησε να απομακρύνει τη Μέδουσα ώστε να συνεχίσει την πορεία της με ασφάλεια, αλλά δεν κατάφερε. Η εγκατάλειψη του πλοίου ήταν επιτακτική, αλλά οι σωσίβιες λέμβοι, ανεπαρκείς για να χωρέσουν όλους τους επιβάτες. Έτσι κατασκευάστηκε η «σχεδία της Μέδουσας» πάνω στην οποία στριμώχτηκαν περίπου 150 άνθρωποι, οι περισσότεροι άντρες. Στην αρχή η πρόχειρη κατασκευή που είχαν φτιάξει βιαστικά οι μαραγκοί του πλοίου ήταν δεμένη με τις λέμβους, αλλά αποκόπηκε. Εκ των υστέρων αναφέρθηκε ότι τα σκοινιά είχε κόψει ο ίδιος ο κυβερνήτης του πλοίου ο οποίος ήταν σε μια από τις βάρκες, αλλά αυτό δεν αποδείχτηκε. Οι μακάβριες σκηνές που εκτιλύχθηκαν στη σχεδία απεικονίζονται σε διάσημο πίνακα ζωγραφικής Η σχεδία ήταν παραδομένη στις καιρικές συνθήκες και έπλεε χωρίς προορισμό για 13 ολόκληρες ημέρες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα διαδραματίστηκαν φριχτές σκηνές. Οι ναυαγοί δεν είχαν παρά ελάχιστες προμήθειες που τελείωσαν γρήγορα. Πολλοί από αυτούς δεν άντεξαν και πέθαναν από την πείνα, τη δίψα και τις κακουχίες. Οι υπόλοιποι μέσα στην απελπισία τους και την ανάγκη για επιβίωση αναγκάστηκαν να φάνε ορισμένα πτώματα τα οποία πρώτα ξέραιναν στον ήλιο. Τη σχεδία εντόπισε το πλοίο «Άργος» και περισυνέλεξε ζωντανούς μόνο 15 επιβάτες, από τους οποίους τελικά έζησαν οι 10. Τα περιστατικά κανιβαλισμού που εκτυλίχθηκαν πάνω στη σχεδία έγιναν γνωστά από τις μαρτυρίες των επιζώντων. Η υπόθεση τάραξε τα νερά της γαλλικής κοινωνίας και η νέα «κυβέρνηση» του Λουδοβίκου του ΧVIII (ο Ναπολέων είχε ηττηθεί ένα χρόνο πριν στο Βατερλώ) δέχτηκε σκληρή κριτική. Έτσι ο στίχος «να δούμε ποιος, ποιος, ποιος, θα φαγωθεί» έχει κυριολεκτική και μακάβρια σημασία....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/na-doume- ... ro-karavi/

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.

Νομίζω το έχω ξαναναφέρει σέ ύποπτο χρόνο....

Τό πρώτο καταγεγραμμένο Παραμύθι τής Ιστορίας λένε....

Είναι στόν Ομηρο.....ο Μύθος τού Μελέαγρου.....

Η Μάνα αφού γέννησε περιμένει τήν 3η μέρα κατά τάς Γραφάς

νά έρθουν οι Μοίρες νά μοιράνουν τόν νεογέννητο γυιό....

Ερχεται η 1η λέει θά γίνει γενναίος....έρχεται η 2η λέει θά γίνει καί έμορφο....

ερχεται καί η 3η λέει ... θά πεθάνει όταν καεί τό κούτσουρο πού καίει στόν τζάκη....

Η κρυφακούουσα Μάνα τρέχει τότε στόν τζάκη παίρνει τό κούτσουρο....

τό τυλίγει σέ ένα πανί καί τό βάζει στό μπαούλο....τά χρόνια περνούν....

καί καποια μέρα ο Γυιος πάει γιά κυνήγι μέ τόν αδελφό τής Μάνας....θείο του....

Κατι έγινε καί ο Νιός σκοτώνει τόν θείο του....

Πρίν φτάσει στο σπίτι του....τό νέο τού φονικού φτάνει στή Μάνα.....

πού ανοίγει τό μπαούλο βγάζει τό κούτσουρο καί τό πετάει στό τζάκι....


Καταλαβαίνει κανείς γιατί η Μάνα αντέδρασε τοιούτο τρόπο ;;;


.