Μυθοι, ανακριβειες και ψέμματα των ελλήνων

[Annibas]

Η ελληνιστική προέρχεται απ' την ιωνική - αττική διάλεκτο. Τι εννοείς όταν λες "αλλοιώθηκε" ; Π.χ. η παρακάτω φράση του Διοδώρου του Σικελιώτου ποιανού λαού την επίδραση έχει υποστεί ;

τοῖς μὲν σώμασι κατεπονήθησαν, ταῖς δὲ ψυχαῖς οὐχ ἡττήθησαν (...) δικαίως δ’ ἄν τις τούτους καὶ τῆς κοινῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας αἰτίους ἡγήσαιτο ἢ τοὺς ὕστερον ἐν ταῖς πρὸς Ξέρξην μάχαις νικήσαντας·

[Λίνο Βεντούρα]

cancan = το παρακάνω

Γελάμε βέβαια με αυτές τις γραφικότητες του πρόσφατου παρελθόντος, από την άλλην η Wikipedia και πολλές αγγλικές πηγές γράφουν τελείως μπούρδες όπως αυτό:

English, besides forming new words from existing words and their roots, also borrows words from other languages. This borrowing is commonplace in many world languages, but English has been especially open to borrowing of foreign words throughout the last 1,000 years.[231] Nevertheless, most of the core vocabulary and the most common words in English are still West Germanic.[232][233] The English words first learned by children as they learn to speak are mainly Germanic words from Old English.[225] It is not possible to speak or write English without Germanic words, but it is possible to write or speak many sentences in English without foreign loanwords

Καταρχήν μια χαρά μπορείς να γράψεις ολόκληρα κείμενα στην αγγλική χρησιμοποιώντας γερμανικές λέξεις μόνο για προθέσεις και συνδέσμους και κατά τα άλλα το κείμενο να είναι 100% ελληνολατινικό.

Η ελληνική γλώσσα υπήρξε τόσο μεγάλη πηγή δανείων για την αγγλική, που πολλές λέξεις τις δανείστηκαν δυο και τρεις φορές, όπως treasure και thesaurus, gas και chaos, government και cybernetics, όπου σε όλα αυτά τα ζεύγη είναι φανερό ότι το ένα είναι άμεσο δάνειο και το άλλο έμμεσο (μέσω άλλης γλώσσας).

Κυριολεκτικά, είναι πολύ δύσκολο να σκεφτείς ακόμα και βασικές ελληνικές λέξεις που να μην έχουν διεισδύσει με κάποιον τρόπο στην αγγλική γλώσσα. Θερμό, κρύο, παιδί, άνδρας, γυναίκα, άνθρωπος, στόμα, οφθαλμός, κρανίο, ημέρα, νύχτα, ζωή, ψυχή, ιδέα, πρόβλημα, αλήθεια, ψεύδος, σκότος, λίμνη, ποτάμι, υγρός, ύδωρ, θάλασσα, κύριος, μοναχός, πρέσβυς, νέος, γέρος, χαρτί, βιβλίο, ήλιος, σελήνη, ουρανός, αέρας, πόλη, χρόνος, χορός, ώρα, λεπτό, μικρό, μεγάλο, δυνατό, κίνηση, λεπτό, χοντρό, σκληρό, παχύ, άνω, κάτω, πάντα, μετά, τέλος, αρχή...

Παρ' όλα αυτά, στο ίδιο άρθρο της Wikipedia και σε πολλές άλλες πηγές, δίνεται το παρακάτω διάγραμμα όπου η ελληνική είναι μόνο το 5% του αγγλικού λεξιλογίου, που είναι μπαρμπούτσαλα.



Το ίδιο το διάγραμμα δεν είναι λάθος, η ερμηνεία του όμως στο άρθρο είναι τελείως λάθος.

Οι περιστερές ελληνικεσ μπήκαν μέσω των λατινικών, οποτε αυτό ίσως εξηγεί το διάγραμμα

[hellegennes]

cancan = το παρακάνω

Γελάμε βέβαια με αυτές τις γραφικότητες του πρόσφατου παρελθόντος, από την άλλην η Wikipedia και πολλές αγγλικές πηγές γράφουν τελείως μπούρδες όπως αυτό:

English, besides forming new words from existing words and their roots, also borrows words from other languages. This borrowing is commonplace in many world languages, but English has been especially open to borrowing of foreign words throughout the last 1,000 years.[231] Nevertheless, most of the core vocabulary and the most common words in English are still West Germanic.[232][233] The English words first learned by children as they learn to speak are mainly Germanic words from Old English.[225] It is not possible to speak or write English without Germanic words, but it is possible to write or speak many sentences in English without foreign loanwords

Καταρχήν μια χαρά μπορείς να γράψεις ολόκληρα κείμενα στην αγγλική χρησιμοποιώντας γερμανικές λέξεις μόνο για προθέσεις και συνδέσμους και κατά τα άλλα το κείμενο να είναι 100% ελληνολατινικό.

Η ελληνική γλώσσα υπήρξε τόσο μεγάλη πηγή δανείων για την αγγλική, που πολλές λέξεις τις δανείστηκαν δυο και τρεις φορές, όπως treasure και thesaurus, gas και chaos, government και cybernetics, όπου σε όλα αυτά τα ζεύγη είναι φανερό ότι το ένα είναι άμεσο δάνειο και το άλλο έμμεσο (μέσω άλλης γλώσσας).

Κυριολεκτικά, είναι πολύ δύσκολο να σκεφτείς ακόμα και βασικές ελληνικές λέξεις που να μην έχουν διεισδύσει με κάποιον τρόπο στην αγγλική γλώσσα. Θερμό, κρύο, παιδί, άνδρας, γυναίκα, άνθρωπος, στόμα, οφθαλμός, κρανίο, ημέρα, νύχτα, ζωή, ψυχή, ιδέα, πρόβλημα, αλήθεια, ψεύδος, σκότος, λίμνη, ποτάμι, υγρός, ύδωρ, θάλασσα, κύριος, μοναχός, πρέσβυς, νέος, γέρος, χαρτί, βιβλίο, ήλιος, σελήνη, ουρανός, αέρας, πόλη, χρόνος, χορός, ώρα, λεπτό, μικρό, μεγάλο, δυνατό, κίνηση, λεπτό, χοντρό, σκληρό, παχύ, άνω, κάτω, πάντα, μετά, τέλος, αρχή...

Παρ' όλα αυτά, στο ίδιο άρθρο της Wikipedia και σε πολλές άλλες πηγές, δίνεται το παρακάτω διάγραμμα όπου η ελληνική είναι μόνο το 5% του αγγλικού λεξιλογίου, που είναι μπαρμπούτσαλα.

SpoilerShow

Το ίδιο το διάγραμμα δεν είναι λάθος, η ερμηνεία του όμως στο άρθρο είναι τελείως λάθος.

Οι περιστερές ελληνικεσ μπήκαν μέσω των λατινικών, οποτε αυτό ίσως εξηγεί το διάγραμμα

Ακριβώς, είναι διάγραμμα άμεσων δανείων, γι' αυτό υπάρχει τόσο μεγάλο ποσοστό "γαλλικών" λέξεων, που στην πραγματικότητα είναι σχεδόν όλες λατινικές ή από λατινικές ρίζες, που με την σειρά τους είναι σε μεγάλο βαθμό ελληνικά. Επίσης λογίζει τις λέξεις ως δάνεια μόνο όταν είναι δάνεια λέξης και όχι ρίζας, οπότε νέες λέξεις στην αγγλική με ελληνικές ρίζες θεωρούνται αγγλικές λέξεις, που φουσκώνει το ποσοστό των αγγλικών λέξεων στο διάγραμμα.

Επιπροσθέτως, το διάγραμμα βασίζεται σε ένα λεξιλόγιο περίπου 80.000 λέξεων, που κάπου στο άρθρο νομίζω ότι ονομάζεται "τυπικό λεξιλόγιο" αλλά στην πραγματικότητα είναι περίπου το 1/10 του λεξιλογίου, δηλαδή είναι το κατεξοχήν βασικό λεξιλόγιο και εκεί όντως οι γερμανογενείς λέξεις έχουν μεγαλύτερη αντιπροσώπευση (το ακριβώς αντίθετο απ' αυτό που συμβαίνει στα ελληνικά, όπου όσο πιο επίσημο και τεχνικό είναι ένα κείμενο, τόσο απουσιάζουν τα δάνεια).

Το θέμα είναι το άρθρο τα παρουσιάζει αυτά τελείως λάθος, σε βαθμό που γίνεται τζιροπουλικό.

[Juno]

Πχ τη ρίζα "ρ" για το νερό είναι λογικό να τη σκέφτηκε οποιοσδήποτε και οπουδήποτε, αφού αυτό το γράμμα περιγράφει καλύτερα απι τα άλλα τον ήχο του νερού.

Δεν έχουμε 2004 για να αξίζει η συζήτηση ή έστω να μπορείς να ανελιχθείς από επιτυχημένη τηλεβιβλιοπώλαινα σε αρχηγό κόμματος λίγα χρόνια μετά.

Μπαίνω μετά από λίγες μέρες να τσεκάρω με τον καφέ και μου έρχεται ειδοποίηση για απάντηση σε σχόλιο δύο ετών (3 Απριλίου 2022)

Πάλι έφυγε η κυρά και έμεινες εσύ και το χέρι σου και τρώγεσαι με τα ρούχα σου;
Να ήταν το αρχικό σχόλιο, να το καταλάβω. Σου πέταξε το νήμα κάτω-κάτω και το άνοιξες, αλλά σχόλιο δύο ετών, μεσοβδόμαδα, λες και δεν έχεις ζωή ...

Με το περιεχόμενο δεν θα ασχοληθώ, πάλι βλακεία είπες.

[Ζαποτέκος]

Συμπλήρωμα σε αυτό Ζαποτέκος @ Μυθοι, ανακριβειες και ψέμματα των ελλήνων

25η Μαρτίου 1821 μύθος ή πραγματικότητα
Του Ιωάννη Μιχαλακάκου
https://maniatika.wordpress.com/2024/03 ... %84%ce%b1/

(...)
Αξίζει να σημειωθεί πως ακόμα και οι αγωνιστές του 1821 που συμμετείχαν στις προεπαναστατικές δράσεις ήταν σύμφωνοι με την παραπάνω επιλογή. Χαρακτηριστικό είναι το αδημοσίευτο εξοδολόγιο του Ιωάννη Κατσή Μαυρομιχάλη, αδελφού του Πετρόμπεη ο οποίος μάλιστα ήταν από τους πρώτους απελευθερωτές της Καλαμάτας και τους πρωταγωνιστές των πρώτων ημερών. Ο Φωτάκος αναφέρει χαρακτηριστικά «τὴν δὲ πρωΐαν τῆς 23 Μαρτίου, ἦλθον (στην Καλαμάτα) ὁ Κατσῆς Μαυρομιχάλης, ὁ Ἠλίας Κατσάκος Μαυρομιχάλης, τῇ ἰδίᾳ δὲ ἡμέρᾳ ἦλθον ὁ Γεώργιος Καπετανάκης, ὁ Ἰωάννης Καπετανάκης….». Στο εξοδολόγιο αυτό αναφέρει κατηγορηματικά ο αγωνιστής τα έξοδα του


Το εξοδολόγιο του Κατζή Μαυρομιχάλη :
“Σημείωσις των όσων έχω εξοδεμένα εις ας διάφορας κατά καιρόν εκστρατείας μου από την αρχή της επαναστάσεως 1821: μαρτίου 25”

Το εξοδολόγιο του Κατζή Μαυρομιχάλη έχει γραφτεί το 1825 στο Ναύπλιο. Είναι λοιπόν ολοφάνερο ότι για τους αγωνιστές της εποχής εκείνης όλη αυτή η συζήτηση για το πότε ξεκίνησε η Ελληνική επανάσταση αποτελεί θέμα ανούσιο και χωρίς περιεχόμενο. Αρκεί μόνο να σκεφτούμε πως οι περισσότεροι μεγάλοι αγωνιστές της επανάστασης του 1821 βρίσκονταν εν ζωή όταν οι Βαυαροί επισημοποίησαν την 25η Μαρτίου ως ημέρα εθνικής επετείου.

Κατά την γνώμη μας λοιπόν αποτελεί ανούσια απόπειρα και ψευτοδίλημμα να προσπαθούμε να διαχωρίσουν την ημέρα της παλιγγενεσίας και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Πιο πολύ θυμίζει μια προσπάθεια ιδεολογικών διαφορών παρά αναζήτησης της ιστορικής αλήθειας.

Θερμές ευχαριστίες στον φίλο νομικό και ιστορικό Δημήτρη Μαριόλη για την παροχή του εγγράφου του Κατζή Μαυρομιχάλη.