wirth έγραψε: ↑20 Ιουν 2018, 17:21
Απλά τα τυχαία αθροισματα δεν κατάλαβα γιατί βγαίνουν 1. Υποτίθεται ότι παίρνοντας αριθμούς όπως θέλω με τα ψηφία του αρχικού αριθμού προκύπτουν νέοι αριθμοί σαν αξία οπότε ενώ φαίνεται ότι αυτός ο μετασχηματισμος θα χαλάσει κάτι τελικά δεν το χαλάει. Γιατί φαίνεται σαν αυθαίρετο το να δημιουργείς νέους αριθμούς δίνοντας διαφορετική αξία όπως θέλεις και να μην χαλάει η κλειστοτητα της πράξης αυτής.
Αν είναι κάτι που έχετε ήδη πει μην με παρεξηγησετε αφήστε με να το μελετήσω.
Ευχαριστώ Yochanan.
Αρχικά, για ευκολία, ας ορίσουμε την πράξη της επαναληπτικής πρόσθεσης ψηφίων ενός αριθμού. Να μη γράφω τώρα γενικές περιπτώσεις κτλ, το δείχνω με παράδειγμα. Το σύμβολο είναι παρενθέσεις και το γράμμα «d».
(6781)d = (6 + 7 + 8 + 1)d = (22)d = (2 + 2)d = (4)d = 4.
Νομίζω είναι απλό και κατανοητό.
Η παρατήρηση που έκανες είναι πάρα πολύ όμορφη. Γενικεύεται πολύ περισσότερο από το άθροισμα δύο αριθμών. Ισχύει, για παράδειγμα, και για το άθροισμα τεσσάρων αριθμών που δίνουν δύναμη του δέκα:
(α) 370 + 30 + 458 + 142 = 1000.
Αν τώρα γράψουμε π.χ. 25 + 708 + 44 + 313 = 1090 και (1090)d = 1. Αυτό που στην πραγματικότητα ισχύει είναι πως αν πάρεις οποιουδήποτε πλήθους μονοψήφιους αριθμούς, τους προσθέσεις και το επαναληπτικό άθροισμα των ψηφίων τους δίνει ένα, τότε μπορείς να κατασκευάσεις ένα οποιοδήποτε άθροισμα αριθμών χρησιμοποιώντας όλα αυτά τα ψηφία ακριβώς μια φορά. Είναι δυνατόν κάποιο από αυτά τα αθροίσματα να είναι δύναμη του δέκα και όλα τους θα έχουν επαναληπτικό άθροισμα ψηφίων ένα. Έτσι, η αρχή αυτή διατυπώνεται με τη μορφή που έγραψα
εδώ με πλάγια γράμματα.
Πρόσεξε πως οποιοδήποτε άθροισμα από αυτά που έγραψες κατασκευάζεται πολλαπλασιάζοντας κάποια ψηφία με δυνάμεις του δέκα.
Στο παράδειγμα (β) που έδωσες, έχουμε τους δύο αριθμούς 612 και 388. Τα ψηφία τους είναι τα 6, 1, 2, 3, 8, 8. Έχουμε ότι 6 + 1 + 2 + 3 + 8 + 8 = 28 και (28)d = 1. Για να φτιαχτεί το πρώτο άθροισμα που δίνει χίλια, πολλαπλασιάζουμε το 6 και το 3 με το 100 και το 1 και το 8 με το 10, παίρνοντας 600 + 10 + 2 + 300 + 80 + 8 =
612 + 388 = 1000 και (1000)d = 1. Θα δώσει ένα όμως όπως και να πολλαπλασιάσεις το κάθε ψηφίο. Το δεύτερο άθροισμα που γράφεις προκύπτει αν πολλαπλασιάσουμε επί 10 τα 1 και 8. Έχουμε λοιπόν 6 + 10 + 2 + 80 + 3 + 8 =
6 + 12 + 83 + 8 = 109 και (109)d = 1. Το ίδιο και για τα υπόλοιπα αθροίσματα που γράφεις.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η πολύ ωραία παρατήρηση του Γιόχι. Συμβαίνει όταν μπορούμε να ομαδοποιήσουμε τα ψηφία σε ομάδες που η μία έχει άθροισμα των στοιχείων της δέκα και οι υπόλοιπες εννιά. Έτσι, το άθροισμα των ψηφίων γίνεται να γραφτεί ως 9 + 9 + ... + 9 + 10 και είναι νομίζω προφανές γιατί ένα τέτοιο άθροισμα έχει πάντα άθροισμα ψηφίων το 1. Αν είναι μόνο το 10 τότε 1 + 0 = 1. Αν υπάρχει 9 τότε (1 + 0 + 9)d = (19)d = 1. Γενικεύεται για οποιοδήποτε πλήθος από εννιάρια.
Πρόσεξε ότι και στα δύο παραδείγματα αυτού του ποστ μπορούν να γραφτούν με τέτοιον τρόπο τα ψηφία. Στο παράδειγμα (α) έχουμε (5 + 4) + (8 + 1) + (3 + 0 + 4 + 2) + (7 + 3 + 0) και στο παράδειγμα (β) έχουμε (6 + 3) + (8 + 1) + (8 + 2). Είναι προφανές λοιπόν γιατί αυτό δίνει αποτέλεσμα 1 κάθε φορά. Τώρα, αν πάρεις ένα οποιοδήποτε ψηφίο από αυτά και το πολλαπλασιάσεις με δύναμη του δέκα το άθροισμα ψηφίων δεν πρόκειται να αλλάξει[1].
(5 + 4)d = 9
(50 + 4)d = (54)d = (5 + 4)d = 9
(5 + 40)d = (45)d = (4 + 5)d = 9
(500 + 40000)d = (40500)d = (4 + 0 + 5 + 0 + 0)d = 9.
Και αυτός είναι ο λόγος που όπως και να βάλεις τα ψηφία, πάντα θα δίνει αποτέλεσμα επαναληπτικού αθροίσματος ψηφίων το 1.
Αυτή είναι μια «χαλαρή» εξήγηση. Τώρα, με βάση αυτά, αν κάποιος έχει χρόνο και όρεξη μπορεί να κάτσει και να αποδείξει τυπικά την εικασία.
Σημειώσεις
[1]Στην πραγματικότητα, όταν παίρνεις τα ψηφία ενός αριθμού και τα προσθέτεις, πες τον 54, αυτό που κάνεις, ενώ ο αριθμός είναι της μορφής 50 + 4, είναι να διαιρείς οποιονδήποτε από τους επιμέρους αριθμούς που ειναι >=10 με κατάλληλη δύναμη του δέκα για να γίνει μονοψήφιος. Έτσι (54)d = (50 + 4)d = 50 / 10 + 4 = 5 + 4 = 9.