Re: Λαοί της Θάλασσας
Δημοσιεύτηκε: 10 Δεκ 2020, 07:10
Η κυπρο-μινωική γλώσσα όμως δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί επομένως η γλώσσα των Φιλισταίων παραμένει άγνωστη, αν κιόλας μπορούμε να εκλάβουμε τα πενιχρά υπολείμματα της κυπρο-μινωικής στην περιοχή ως γλώσσα του πληθυσμού των Φιλισταίων. Τα ονόματά των Φιλισταίων είναι είτε σημιτικά είτε απροσδιόριστης γλώσσας που εικάζεται ότι έχουν σχέση με ινδοευρωπαϊκές γλώσσες της Ανατολίας όπως τα χεττιτικά και τα λουβικά. Η θρησκεία τους είναι σημιτική-χαναανική.
Η μυκηναϊκή κεραμική είναι ένα κομμάτι του υλικού πολιτισμού τους. Ένα μεγάλο μέρος της κεραμικής τους είναι ντόπιας παραγωγής, του Λεβάντε, όπως και ο πηλός και το αλαμπές επίχρισμα σε αντίθεση με το στιλπνό μυκηναϊκό. Ένα συχνό σχέδιο είναι το πουλί που κοιτά προς τα πίσω, κάτι που σπανίζει στο Αιγαίο. Άλλες διαφορές είναι η χρήση δύο χρωμάτων, συνήθως ερυθρού και μαύρου, και η χρησιμοποίηση λευκού χρώματος σε όλη την επιφάνεια του αγγείου, ασβεστοχρώματος ή αγγειοπλαστικής κόλλας που εξαφανίζεται στον κλίβανο. Μερικά απ' αυτά τα αγγεία έχουν πρασινίζουσα απόχρωση.
Και τα δύο χαρακτηριστικά προέρχονται από μια μακροχρόνια εγχώρια παράδοση δίχρωμης κεραμικής από τον 16ο αιώνα π.Χ. και χρησιμοποιούσε περιπτωσιακά σχέδια πουλιών, δέντρων, τροχών κ.α. Κατασκευαζόταν συνήθως στα νότια της Παλαιστίνης.
Επομένως η κατάσταση με τους Φιλισταίους είναι σκοτεινή. Μπορεί να σχετίζονται με γνωστό ιστορικό λαό αλλά τα στοιχεία δεν είναι επαρκή για να προκύψει ταύτιση. Αυτό που φαίνεται πιο σίγουρο είναι η ευκολία αφομοίωσης διαφορετικών πολιτιστικών ρευμάτων στην περιοχή τους.
Η μυκηναϊκή κεραμική είναι ένα κομμάτι του υλικού πολιτισμού τους. Ένα μεγάλο μέρος της κεραμικής τους είναι ντόπιας παραγωγής, του Λεβάντε, όπως και ο πηλός και το αλαμπές επίχρισμα σε αντίθεση με το στιλπνό μυκηναϊκό. Ένα συχνό σχέδιο είναι το πουλί που κοιτά προς τα πίσω, κάτι που σπανίζει στο Αιγαίο. Άλλες διαφορές είναι η χρήση δύο χρωμάτων, συνήθως ερυθρού και μαύρου, και η χρησιμοποίηση λευκού χρώματος σε όλη την επιφάνεια του αγγείου, ασβεστοχρώματος ή αγγειοπλαστικής κόλλας που εξαφανίζεται στον κλίβανο. Μερικά απ' αυτά τα αγγεία έχουν πρασινίζουσα απόχρωση.
Και τα δύο χαρακτηριστικά προέρχονται από μια μακροχρόνια εγχώρια παράδοση δίχρωμης κεραμικής από τον 16ο αιώνα π.Χ. και χρησιμοποιούσε περιπτωσιακά σχέδια πουλιών, δέντρων, τροχών κ.α. Κατασκευαζόταν συνήθως στα νότια της Παλαιστίνης.
Επομένως η κατάσταση με τους Φιλισταίους είναι σκοτεινή. Μπορεί να σχετίζονται με γνωστό ιστορικό λαό αλλά τα στοιχεία δεν είναι επαρκή για να προκύψει ταύτιση. Αυτό που φαίνεται πιο σίγουρο είναι η ευκολία αφομοίωσης διαφορετικών πολιτιστικών ρευμάτων στην περιοχή τους.