Αρχαιολογικές ανακαλύψεις-έρευνες

[The Rebel]

16 Δεκεμβρίου 2018
Σπουδαία Aνακάλυψη: Βρέθηκε άθικτος τάφος 4.400 ετών στη Αίγυπτο.



Ένας άθικτος τάφος υψηλόβαθμου ιερέα που κατασκευάσθηκε πάνω από 4.400 χρόνια πριν ανακαλύφθηκε στην νεκρόπολη της Σακάρα κοντά στο Κάιρο από αιγυπτιακή αρχαιολογική αποστολή, όπως ανακοίνωσαν οι αιγυπτιακές αρχές.

Ο τάφος του ιερέα που ονομάζεται «Wahtye» ανήκει στην 5η δυναστεία (ανάμεσα στο 2.500 και 2.300 π.Χ.) και τοποθετείται στην βασιλεία του φαραώ Νεφερίρκαρ, σύμφωνα με το υπουργό Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου.



Ο τάφος είναι σε εξαιρετική κατάσταση, το εσωτερικό του είναι διακοσμημένο με γλυπτά που αναπαριστούν σκηνές με τον κάτοχο του τάφου, την μητέρα του, την σύζυγό του και την οικογένειά του. Υπάρχουν επίσης πολυάριθμες εσοχές με αγάλματα που αναπαριστούν τον ιερέα και μέλη της οικογένειάς του.

Τον Νοέμβριο, στην ίδια περιοχή, οι αιγυπτιακές αρχές είχαν ανακοινώσει την ανακάλυψη επτά τάφων, τέσσερις από τους οποίους χρονολογούνται 6.000 χρόνια πριν, από την ίδια αιγυπτιακή αρχαιολογική αποστολή. Οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως μεγάλο αριθμό σκαραβαίων και μουμιοποιημένων γατών.



Η Σακάρα, νότια του Καΐρου, είναι μία τεράστια νεκρόπολη στην οποία βρίσκεται η γνωστή κλιμακωτή πυραμίδα του φαραώ Ζοζέρ, η πρώτη πυραμίδα της περιόδου των φαραώ.

Το μνημείο, το οποίο κατασκευάσθηκε περί το 2.700 π.Χ. από τον αρχιτέκτονα Ιμχοτέπ, θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα μνημεία στην επιφάνεια της γης.
https://hellas-now.com/spoydaia-anakaly ... o-eikones/

[Perp]

Η ανακάλυψη έγινε το καλοκαίρι, ανακαλύφθηκε τάφος επιφανούς γυναίκας της ύστερης αρχαιότητας στην αναστύλωση ναού στη Σίκινο. Ο ναός διασώζει και αποτελεί συνδυασμό αρχιτεκτονικών στοιχείων πολλών αιώνων.



Ένα απόσπασμα από εδώ (http://www.kathimerini.gr/978071/galler ... hn-panagia):

«Αυτό το μνημείο είναι μοναδικό στην Ελλάδα», εξηγεί στην «Κ». «Αρχαία κτίρια που έγιναν εκκλησίες υπάρχουν πολλά. Εδώ, όμως, πρόκειται για σπάνια περίπτωση, καθώς σε ένα μνημείο συναντάμε δύο βασικές συνιστώσες του ελληνικού πολιτισμού, κλασική περίοδο και Μεσαίωνα, απόλυτα διακριτές αλλά και συνδυασμένες με έναν σοφό τρόπο και με σεβασμό. Επομένως η πρόκληση της ανάδειξης της Επισκοπής ήταν για μας μεγάλη. Είναι κλειστή για το κοινό εδώ και πολλά χρόνια, καθώς βρισκόταν υπό κατάρρευση, κι έτσι η εφορεία έβαλε το μνημείο σε απόλυτη προτεραιότητα. Και με μελέτες που έγιναν κατά κύριο λόγο εκ των ενόντων, ξεκινήσαμε τη διαδικασία αποκατάστασης».


Η Επισκοπή χτίστηκε τον 2ο-3ο αιώνα μ.Χ. ως ναόμορφο μαυσωλείο και αργότερα μετατράπηκε σε τρουλαία βυζαντινή εκκλησία.
Σίκινος: «Ασημος τόπος» κατά τον Σόλωνα, «άγριο, απομονωμένο, ανεμοδαρμένο μέρος» σύμφωνα με τους ξένους περιηγητές του 19ου αιώνα. «H Σίκινος ούτε σπουδαίο φυσικό λιμάνι είχε, ούτε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ούτε ορυκτά, το βασικό στοιχείο που έκανε τις Κυκλάδες τόσο σημαντικές», προσθέτει ο Δ. Αθανασούλης. «Ηδη από την εποχή της αρχαίας Αθήνας, ήταν γνωστή για τη φτώχεια της. Και συνήθως αυτά τα μέρη λειτούργησαν ως τόποι εξορίας. Αρα δεν κολλάει αυτό το εντυπωσιακό μνημείο με όλα όσα γνωρίζουμε για το νησί. Πρέπει να παραδεχθούμε βέβαια ότι, αν και αυτή την εικόνα έχουμε για τη Σίκινο, πρόκειται για ένα από τα λιγότερο ερευνημένα νησιά του Αιγαίου. Μπορεί να κρύβει εκπλήξεις».

Η Επισκοπή χτίστηκε τον 2ο-3ο αιώνα μ.Χ. ως ναόμορφο μαυσωλείο και αργότερα μετατράπηκε σε τρουλαία βυζαντινή εκκλησία. Ο κιβωτιόσχημος τάφος ήταν κρυμμένος τόσο καλά σε ένα τυφλό σημείο του κτιρίου, που διέφυγε των τυμβωρύχων και επέζησε των τουλάχιστον τριών εκτεταμένων παρεμβάσεων, τον 8ο αι., τον 14ο αι. και τον 17ο αι. μ.Χ.

«Είναι θαύμα που έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Είναι καθαρή σύμπτωση, ασύλληπτη τύχη. Σε κάποια από τις παρεμβάσεις –όταν ξαναχτίστηκε όλη η ανατολική πλευρά που είχε γκρεμιστεί–, δεν τον βρήκαν για λίγα εκατοστά». Φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2018 για να αποκαλυφθεί το μυστικό της Επισκοπής.

[The Rebel]

23 Δεκεμβρίου 2018
Η παλαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο βρίσκεται στην Ελλάδα.



Μια από τις αρχαιότερες πόλεις βρίσκεται στα Νότια της Λακωνίας απέναντι από την μαγευτική Ελαφόνησο.

Η βυθισμένη πολιτεία, o αρχαίος οικισμός «Παύλο Πέτρι», είχε άριστη ρυμοτομία, οδικό δίκτυο καθώς και σπίτια με κήπους. Οι αρχαιολόγοι εντοπίσαν ακόμη ένα μεγάλο κτίριο, μήκους 35 μέτρων, που μάλλον αποτελούσε έδρα και κατοικία της πολιτικής ηγεσίας της πόλης.

Το 2009 ξεκίνησε ερευνητικό πρόγραμμα πενταετούς διάρκειας με σκοπό την έρευνα του καταποντισμένου αρχαίου οικισμού με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων. Το πρόγραμμα υλοποιείται με την συμμετοχή του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, υπό την αιγίδα της Βρετανικής Σχολής Αθηνών και με την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.



Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ανακαλύψεις ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, καθώς, βρέθηκε μια πόλη με κτίρια, πλατείες, δρόμους και μνημεία. Ο δρ. Τζον Χέντερσον, καθηγητής υποθαλάσσιας αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Νότινγχαμ αναφέρει «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη του κόσμου».

Οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν την απάντηση στο ερώτημα γιατί βυθίστηκε η πόλη. Υπάρχουν τρεις θεωρίες. Η πρώτη είναι ότι ανέβηκε σταδιακά η στάθμη της θάλασσας, η δεύτερη ότι υποχώρησε το έδαφος και η τρίτη ότι βυθίστηκε από τσουνάμι.








https://hellas-now.com/i-palaioteri-vyt ... a-eikones/

[The Rebel]

27 Δεκεμβρίου 2018
Η παλαιότερη κατασκευή στην Ελλάδα βρίσκεται σε σπήλαιο στα Μετέωρα. Ίχνη που χρονολογούνται πριν από 130.000 χρόνια μαρτυρούν ότι οι Νεάντερταλ ήταν εκεί.



Ένας πέτρινος τοίχος στην είσοδο του σπηλαίου της Θεόπετρας στα Μετέωρα θεωρείται από τους επιστήμονες ως η παλιότερη γνωστή ανθρώπινη κατασκευή στην Ελλάδα.

Η εποχή που υπολογίζεται ότι κατασκευάστηκε πριν από 23.000 χρόνια, συμπίπτει με την τελευταία εποχή των παγετώνων και δείχνει ότι η δομή πιθανότατα είχε χτιστεί από παλαιολιθικούς κατοίκους του σπηλαίου, οι οποίοι πάσχιζαν να προστατευθούν από το κρύο.

Το εσωτερικό του σπηλαίου αποτελείται από μια αίθουσα περίπου 500 τ.μ., ύψους 4 μέτρων και βρίσκεται στον ασβεστολιθικό βράχο ο οποίος σχηματίστηκε στην ανώτερη Κρητιδική περίοδο, δηλαδή 130 με 65 εκατομμύρια χρόνια πριν από τη σημερινή εποχή.
Πολύ πριν να κατοικηθεί το σπήλαιο, φαίνεται ότι οι Νεάντερταλ γνώριζαν την ύπαρξή του.

Τον Μάρτιο του 2009 οι αρχαιολόγοι βρήκαν ανθρώπινα αποτυπώματα που χρονολογούνται πριν από 130.000 χρόνια και αποτελούν σπανιότατο εύρημα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τη γηραιά ήπειρο.
Εκτιμάται ότι τα ίχνη ανήκουν σε τέσσερα παιδιά ηλικίας 2 έως 7 ετών.



Θεωρείται οτι άνθρωποι έζησαν εκεί μέχρι και πριν από 4.000 χρόνια.

Βρέθηκαν πέτρινα εργαλεία της παλαιολιθικής, μεσολιθικής και νεολιθικής περιόδου, καθώς και νεολιθικά κεραμικά, αντικείμενα οστών και κελύφους, σκελετοί από 15000, 9000 και 8000 π.Χ., καθώς και ίχνη φυτών και σπόρων που αποκαλύπτουν τις διατροφικές συνήθειες.

Το σπήλαιο της Θεόπετρας είναι αρκετά πιθανό να είναι μοναδικό που περιέχει, σε ενιαίο χώρο, τα αρχεία δύο πολύ σημαντικών μεταβάσεων: από τους Νεάντερταλ στους σύγχρονους ανθρώπους και από τον παλαιολιθικό τρόπο ζωής των κυνηγών, στον νεολιθικό των γεωργοκτηνοτρόφων.



Ο ασβεστολιθικός βράχος που σχηματίστηκε στην ανώτερη Κρητιδική περίοδο

Η ανασκαφή ξεκίνησε το 1987 από την αρχαιολόγο Αικατερίνη Κυπαρίσση-Αποστολίκα και συνεχίστηκε έως και το 2005, οπότε και άρχισαν τα έργα για την ανάπλαση και ανάδειξη του σπηλαίου.
Είναι πολλές οι ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις που έφερε στο φως η αρχαιολογική μελέτη.

Μία από αυτές αφορά στο κλίμα που επικρατούσε στην περιοχή κατά τη διάρκεια της κατοίκησης του σπηλαίου. Οι ειδικοί πήραν δείγματα από στρώματα του εδάφους και οι αναλύσεις έδειξαν ότι υπήρξαν και ψυχρές και θερμές περίοδοι. Από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εξαρτιόταν και ο πληθυσμός που κατοικούσε στο σπήλαιο.



Ο πέτρινος τοίχος στην είσοδο του σπηλαίου θεωρείται ως η παλιότερη γνωστή ανθρώπινη κατασκευή στην Ελλάδα.
https://hellas-now.com/i-palaioteri-kat ... itan-ekei/

[Perp]

Αμοργός: Εντοπίστηκε αρχαία επιγραφή για την ιστορία του Αιγαίου

Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2018 14:04




Ένα κείμενο -κλειδί για την ιστορία του Αιγαίου τον 3ο αι. π.Χ., το περίφημο ψήφισμα της Νικουριάς (IG XII 7, 506), επανεντοπίστηκε πρόσφατα στην Αμοργό. H επιγραφή είχε ανακαλυφθεί το 1893 στην εκκλησία της Παναγιάς στο νησάκι Νικουριά απέναντι από την Αιγιάλη της Αμοργού, μεταφέρθηκε τότε προσωρινά σε γειτονικό στάβλο όπου ως το 1908 τουλάχιστον ήταν ορατή, αλλά στην πορεία των χρόνων χάθηκε. Το κείμενό της γνωρίζουμε από τη δημοσίευσή της.

Στο ψήφισμα μνημονεύεται η απόφαση του Κοινού των νησιωτών, πολιτικής ενώσεως που συνέστησαν οι Πτολεμαίοι, να συμμετέχουν με επίσημους αντιπροσώπους στη γιορτή και τους αγώνες που διοργάνωσε ο Πτολεμαίος Β´ στην Αλεξάνδρεια στη μνήμη του θεοποιημένου πατέρα του Πτολεμαίου Α´ του Σωτήρος. Αντίγραφο του ψηφίσματος στήθηκε στον βωμό του Πτολεμαίου Α´ στη Δήλο, έδρα του Κοινού, ενώ υπήρξε πρόβλεψη να στηθούν και άλλα σε όλες τις πόλεις που το υπερψήφισαν, μεταξύ των οποίων ήταν και μία από τις πόλεις της Αμοργού.

Το ψήφισμα της Νικουριάς κατέχει κεντρική θέση στην επιστημονική έρευνα, διότι παρέχει στοιχεία σχετικά με τoν συσχετισμό δυνάμεων στο Αιγαίο στο α΄ μισό του 3ου αι. π.Χ. και συγκεκριμένα την μετάβαση από τον έλεγχο των Μακεδόνων σε εκείνον των Πτολεμαίων. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, η επιγραφή χρονολογείται στο διάστημα 280-278 π.Χ. ή στα πρώτα χρόνια της δεύτερης δεκαετίας του 3ου αι. π.Χ.


Δεκάδες Ελλήνων και ξένων ερευνητών καθώς και αρχαιολόγων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας είχαν στο παρελθόν αναζητήσει το σημαντικό αυτό ψήφισμα. Τελευταία, τελειόφοιτος φοιτητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αμοργινής καταγωγής, ο Στέλιος Περάκης και ο Γερμανός αρχαιολόγος Ν.N. Fischer, μετά από υπόδειξη εντοπίων, επανεντόπισαν την επιγραφή, εντοιχισμένη σε πρόσφατα επισκευασμένη κατοικία στο χωριό Θολάρια, καθώς παρέμεινε ανεπίχριστη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατοικία αυτή ανήκε παλαιότερα στον Σταμάτη Γρίσπο, βοσκό στη Νικουριά.

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων ευχαριστεί όσους συνέβαλαν στον επανεντοπισμό της επιγραφής και την ενημέρωση της Υπηρεσίας, έχει δε δρομολογήσει την αποτοίχιση, μεταφορά και έκθεσή της στην αρχαιολογική Συλλογή Αμοργού.

https://www.naftemporiki.gr/story/14297 ... ou-aigaiou

Παιχταράς μεγάλος, εντοίχισε την επιγραφή στην ανακαίνιση.

[The Rebel]

9 Ιανουαρίου 2019
Μία Ελλάδα στον Νείλο:
Εντυπωσιακά ευρήματα βυθισμένα στα νερά.



Η Ελληνική παρουσία στην Αίγυπτο κάποτε ήταν έντονη. Αυτό αποδεικνύουν άλλωστε και τα μοναδικά ευρήματα στο Νείλο. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους.

Εντυπωσιακή έκθεση με ξεχωριστά ευρήματα από μια εποχή που η Αίγυπτος έσφυζε από ελληνικές αρχαίες πόλεις, φέρνει στο φως μια έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο, στο Λονδίνο.



Για τα 1500 χρόνια, η αρχαία αιγυπτιακή πόλη Θώνις-Ηρακλείου αποτελούσε μια από τις σημαντικότερες λιμενικές πόλεις της Αιγύπτου και εμπορικά κέντρα.

Οι δύο πόλεις Ηράκλειον και Θώνις ήταν στην πραγματικότητα η ίδια πόλη με δύο ονόματα. Το Ηράκλειο είναι το όνομα της πόλης για τους Έλληνες και τον Θώνις για τους Αιγυπτίους.



Βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο στην Αιγυπτιακή ακτή, ή Thonis-Heracleion θεωρείται ότι ήταν το λιμάνι εισόδου στην Αίγυπτο για όλα τα πλοία που έρχονται από τον ελληνικό κόσμο. Ιδρύθηκε πολύ πριν από την ίδρυση της Αλεξάνδρειας το 331 π.Χ., η Θώνις-Ηρακλείον παρέμεινε ευημερούσα, περίπου μέχρι το 800 μ.Χ., όταν εξαφανίστηκε κάτω από τη Μεσόγειο Θάλασσα.



Παρά τη σπουδαιότητά της στην αιγυπτιακή ιστορία, η Thonis-Heracleion ήταν σχεδόν ξεχασμένη, γνωστό μόνο στους αρχαιολόγους μέσω μερικών αρχαίων κειμένων και σπάνιων επιγραφών.

Τον 5ο αιώνα π.Χ., ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος έγραψε για το μεγάλο ναό του Θεώνη-Ηρακλείου, όπου ο διάσημος ήρωας Ηρακλής πάτησε πρώτα το πόδι του στην αιγυπτιακή γη.Έλλην πιθανά επιστήμων ,άγαλμα που βρέθηκε στην πόλη Θωνις- Ηράκλειον στην Αίγυπτο.



Τα ευρήματα μέχρι σήμερα περιλαμβάνουν:
Τα ερείπια περισσοτέρων από 64 πλοίων που θάφτηκαν στον πυκνό πηλό και την άμμο που καλύπτει τον θαλάσσιο βυθό.

Χρυσά νομίσματα και βάρη από χαλκό και πέτρα.

Γιγάντια αγάλματα των 5 μέτρων μαζί με εκατοντάδες μικρότερα αγάλματα μικρότερων θεών.

Πλάκες από πέτρα που είναι εγγεγραμμένα τόσο στην αρχαία ελληνική (και χρυσό) όσο και στην αρχαία αιγυπτιακή.

Δεκάδες μικρές σαρκοφάγοι ασβεστόλιθου πιστεύεται ότι κάποτε περιείχαν μουμιοποιημένα ζώα.

Πάνω από 700 αρχαίες άγκυρες πλοίων.

Ευρήματα από τον ναό του Άμμωνα /Ηρακλή


Δωρικός κίονας από τον Νείλο

Η έκθεση με τίτλο «Βυθισμένες Πόλεις: οι Χαμένοι Κόσμοι της Αιγύπτου», περιλαμβάνει δεκάδες αντικείμενα που βρέθηκαν στον βυθό στις εκβολές του ποταμού Νείλου και στην Μεσόγειο.



Ένας δύτης επιθεωρεί τμήματα ενός κελιού, ενός ορθογώνιου δωματίου που βρίσκεται μέσα στους ελληνικούς ναούς’.


Χρυσή πλάκα με Ελληνικά κείμενα., στο Ηράκλειον.

[The Rebel]

Άγαλμα της Πτολεμαίας Ελληνίδας πριγκίπισσας Άρσινοης ΙΙ, ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Φαραώ Πτολεμαίου Α και η αδελφή και η σύζυγος του Πτολεμαίου Β ‘.

Συγκεκριμένα, αιγυπτιακά μουσεία θα δανείσουν στο Βρετανικό Μουσείο δεκάδες αντικείμενα που βρέθηκαν βυθισμένα σε ιλύς ή λάσπη. Σε αυτά θα προστεθούν εκθέματα από τη συλλογή του Βρετανικού Μουσείου.


‘Κολοσσιαίο από κόκκινο γρανίτη άγαλμα Πτολεμαϊκής βασίλισσας, ύψους 4,9 μ. Και βάρους 4 τόνων, που βρίσκεται κοντά στο μεγάλο ναό του βυθισμένου Ηρακλείου.


Ένα από τα ωραιότερα ευρήματα στον κόλπο Abukir είναι το αξιοσημείωτο σκοτεινό πέτρινο άγαλμα μιας Πτολεμαϊκής βασίλισσας του 3ου αιώνα, πολύ πιθανόν της Κλεοπάτρας ΙΙ ή της Κλεοπάτρας III, που φορούσε το χιτώνα της θεάς Ίσης’



Η εικόνα είναι μία από ‘ασβεστόλιθο κεφαλή ενός αγάλματος που βρέθηκε στο Canopus, πιθανότατα προέρχεται από την Κύπρο (οι επαφές μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου πιστοποιούνται κατά τα μέσα της 1ης χιλιετίας π.Χ.)’.


Τέχνη και νομίσματα από τον Canopus ‘Χρυσά νομίσματα που χρονολογούνται από τους Βυζαντινούς (7ος αιώνας μ.Χ.) και τις ισλαμικές περιόδους (8ου αιώνα μ.Χ.) περιόδους, που βρέθηκαν στο Canopus’


Χάλκινα αγαλματίδια από την Θώνη-Ηράκλειο, 6ος-2ος αιώνας π.Χ.
Κεφαλή από γρανίτη ενός ιερέα, κατά την Πτολεμαϊκή περίοδο

Ελληνικό άγαλμα -Ηράκλειο Αίγυπτος



Ελληνικό άγαλμα από τον Νείλο στις εκβολές του με την Μεσόγειο

Τα περισσότερα από τα 200 εκθέματα προέρχονται από τις βυθισμένες πόλεις Θώνις – Ηράκλειο και Κάνωπος και ανακαλύφθηκαν στη διάρκεια ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των ετών 1996 και 2012.
https://hellas-now.com/mia-ellada-ston- ... nera-foto/

[The Rebel]

31 Ιανουαρίου 2019
Τι ανακάλυψε Ελληνίδα ερευνήτρια στη σπηλιά των Νεάντερταλ.



Φως στο ρωσικό σπήλαιο Ντενίσοβα, στους πρόποδες των βορειοδυτικών ορέων Αλτάι της νότιας Σιβηρίας, καθώς και στους μυστηριώδεις ομώνυμους προγόνους του ανθρώπου, ρίχνουν δύο νέες διεθνείς επιστημονικές έρευνες, στη μία από τις οποίες επικεφαλής είναι η Κατερίνα Δούκα, Ελληνίδα ερευνήτρια της διασποράς.

Το εν λόγω σπήλαιο - όπως προκύπτει και από τα νέα στοιχεία- είναι το μοναδικό γνωστό, στο οποίο έζησαν τόσο οι Νεάντερταλ όσο και τα «ξαδέρφια» τους, οι Ντενίσοβα, στη διάρκεια μιας μεγάλης χρονικής περιόδου, που κατά προσέγγιση εκτεινόταν πριν από τουλάχιστον 200.000 έως 50.000 χρόνια.



Δεν αποκλείεται η κατοίκηση του σπηλαίου από τους Ντενίσοβα να είχε αρχίσει ακόμη και πριν 300.000 χρόνια.

Η ανακάλυψη ενός οστού από δάχτυλο κοριτσιού στο συγκεκριμένο σπήλαιο,το 2010, έφερε μια επανάσταση στην παλαιοανθρωπολογία καθώς η γενετική ανάλυση αυτού του οστού και άλλων απολιθωμάτων οστών και δοντιών που βρέθηκαν στο ίδιο σπήλαιο, αποκάλυψε ότι δεν προέρχονταν ούτε από «έμφρονα» άνθρωπο (Homo sapiens) ούτε από Νεάντερταλ, αλλά από κάποιο άλλο είδος του ευρύτερου γένους Homo, που ονομάσθηκε Ντενίσοβα από το όνομα του σπηλαίου.



Οι μετέπειτα αναλύσεις έδειξαν ότι αρκετοί σύγχρονοι Ασιάτες φέρουν ακόμη στο γονιδίωμά τους και DNA από τους μυστηριώδεις Ντενίσοβα, για τους οποίους ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά.

Τώρα, για πρώτη φορά, επιστήμονες από διάφορες χώρες (Γερμανία, Ρωσία, Βρετανία, Καναδά, Αυστραλία) με επικεφαλής την αρχαιολόγο-ανθρωπολόγο δρα Κατερίνα Δούκα του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Ιστορίας της Ιένα και την Ζινόμπια Τζέικομπς του Αυστραλιανού πανεπιστημίου της Γουόλονγκονγκ, που έκαναν δύο δημοσιεύσεις στο περιοδικό Nature, παρουσίασαν την καλύτερη έως τώρα χρονολόγηση για την κατοίκηση του σπηλαίου.





Αναλύοντας πολλά από τα έως τώρα απολιθώματα που έχουν βρεθεί στο σπήλαιο, η κα Δούκα και οι συνεργάτες της συμπέραναν ότι, με βάση το αρχαιότερο απολίθωμα, οι Ντενίσοβα ήταν παρόντες στην εν λόγω τοποθεσία πριν από 195.000 χρόνια, ενώ -με βάση το νεότερο απολίθωμα- είχαν εκεί παρουσία έως πριν από 76.000 έως 52.000 χρόνια.

Επίσης η χρονολόγηση τεχνουργημάτων (όπως διακοσμητικά από δόντια και χαυλιόδοντες μαμούθ) που βρέθηκαν στο σπήλαιο, δείχνει ότι αυτά δημιουργήθηκαν πριν από 49.000 έως 43.000 χρόνια, γεγονός που τα καθιστά τα αρχαιότερα που έχουν ανακαλυφθεί στη βόρεια Ευρασία.


https://hellas-now.com/ti-anakalypse-el ... rtal-foto/
https://www.keyt.com/news/odd-news/this ... /995673629
https://www.sciencemag.org/news/2019/01 ... er-thought
https://www.nytimes.com/2019/01/30/scie ... umans.html

[The Rebel]

4/3/19
Παλιό κτήμα 1,600 ετών πλούσιου Σαμαρείτη ανακαλύφθηκε στο Ισραήλ ... Μόνο που είχε ελληνική επιγραφή.


Το αρχαίο οινοποιείο και η ελληνική επιγραφή που αποκαλύφθηκε στο Tzur Natan

Το κτήμα, που ανακαλύφθηκε σε μια μεγάλη ανασκαφή της υπηρεσίας αρχαιοτήτων του Ισραήλ πριν από την κατασκευή νέων οικισμών που ξεκίνησε από την υπηρεσία οικισμών του Ισραήλ, περιέχει μια σπάνια ελληνική επιγραφή, προσθέτοντας τα στοιχεία για έναν εκτεταμένο οικισμό Σαμαρειτών στην περιοχή.
(Σ.Σ. Καταλαβαίνανε του σ Σαμαρείτες γιατί μιλούσαν Ελληνικά ;)

"Μόνο ο Θεός βοηθά την όμορφη ιδιοκτησία του Δάσκαλου Αδιού, αμήν." (* ΣΣ έχει γίνει προφανώς λάθος του ισραηλινού μεταφραστή, η επιγραφή αναγράφει τα εξής: Εις Θεός βοή(θει) τη Κυρά Διονυσία τη Φιλοκάλω Αμήν). Αυτή είναι η επιγραφή 1,600 ετών που βρέθηκε στις ανασκαφές της υπηρεσίας αρχαιοτήτων του Ισραήλ στο Tzur Natan στη νότια πεδιάδα Sharon. Οι ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν πρίν από την κατασκευή νέων οικισμών που ξεκίνησε από την υπηρεσία τοπικής αυτοδιοίκησης του Ισραήλ και τελείωσαν αυτή την εβδομάδα.

Η επιγραφή, στα ελληνικά, αποκρυπτογραφήθηκε και μεταφράστηκε από τον καθηγητή Leah Di Segni του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. Χρονολογείται στον πρώιμο πέμπτο αιώνα, η περίοδος κατά την οποία ο οικισμός των Σαμαρειτών έφτασε στο απόγειο εξουσίας και της ευημερίας της στη νότια πεδιάδα Sharon.

Σύμφωνα με τον Δρ. Hagit Torge, διευθυντή των ανασκαφών εξ ονόματος της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ... "Η επιγραφή ανακαλύφθηκε σε ένα συλλέκτη προϊόντων για οινοποίηση που ήταν προφανώς μέρος του αγροτικού αυτού κτήματος ενός πλούσιου ατόμου που ονομάζεται Άδιός (Adios). Αυτό είναι το δεύτερο που ανακαλύφθηκε στο Ισραήλ και να περιέχει μια επιγραφή ευλογίας συνδεδεμένη με τους Σαμαρείτες. Το πρώτο ανακαλύφθηκε πριν από λίγα χρόνια στην Απολλωνία κοντά στο Χερτζλιά. "


Εργασίες συντήρησης στο χώρο

Κοντά στο οινοποιείο οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν πέτρινα λατομεία με κοραλλιογενείς κοιλότητες που χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια αμπελιών, προφανώς μέρος του κτήματος του Κύρ (Δάσκαλου) Αδιού (Adios). Ο Κύρ ....."Δάσκαλος" (ΣΣ Η Κυρά εν προκειμένω) ''''ήταν ένα τιμητικό επίθετο που δόθηκε σε ανώτερα μέλη της κοινότητας και βεβαιώνει την υψηλή κοινωνική θέση των ιδιοκτητών του κτήματος ", λέει ο Torge. "Η τοποθεσία του οινοποιείου βρίσκεται κοντά στην κορυφή του Tel Tzur Natan, όπου βρέθηκαν υπολείμματα μιας Σαμαρειτικής συναγωγής με μια άλλη επιγραφή και αποκαλύπτει την υψηλή κοινωνική θέση του Αδειού ", προσθέτει.

(Σ.Σ.Μόλις έγινε μια μεγάλη κοινότητα, ο πληθυσμός του Σαμαρειτών φαίνεται να έχει συρρικνωθεί σημαντικά μετά την αιματηρή καταστολή των επαναστάσεων των Σαμαρειτών(κυρίως στο 529 και 555 μ.Χ.) εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η μετατροπή τους σε χριστιανούς στους Βυζαντινούς χρόνους μειώνει επίσης τον αριθμό τους.)

Η συναγωγή Σαμαρειτών στο σημερινό Tzur Natan μετατράπηκε σε εκκλησία τον 6ο αιώνα. Μια εγκατάσταση που ανακαλύφθηκε στο παρελθόν , με μεγάλα δωμάτια και χώρους για την παραγωγή κρασιού, ελαίου και αλεύρου. Σε ένα από αυτά βρέθηκε ένας μύλος γαϊδουριού τύπου «Πομπηίας», που χρησιμοποιήθηκε για να αλέσει το αλεύρι .


Η ελληνική επιγραφή πιθανά αναφέρει ...«Μόνο ο Θεός βοηθά την όμορφη ιδιοκτησία του Κύρ Αδιού,(;) Αμήν» [* έχει γίνει προφανώς λάθος του ισραηλινού μεταφραστή, η επιγραφή αναγράφει τα εξής: Εις Θεός βοή(θει) τη Κυρά Διονυσία τη Φιλοκάλω Αμήν).

Η επιγραφή στο πιεστήριο σταφυλιών είναι μια πρόσθετη μαρτυρία για έναν κάποτε εκτεταμένο Σαμαρειτικό οικισμό στη νότια πεδιάδα του Σαρόν κατά τη βυζαντινή περίοδο. Οι Σαμαρείτες πρωτοεμφανίστηκαν στη χώρα αυτή ως μέρος της ασσυριακής πολιτικής της τότε εποχής και εγκαταστάθηκαν αρχικά γύρω από το Όρος Gerizim.

Με τα χρόνια ο πληθυσμός μεγάλωσε και επεκτάθηκε στη νότια περιοχή Sharon ανάμεσα σε άλλα μέρη. Διατήρησαν τα ειδικά έθιμα και τις παραδόσεις τους, που μοιάζουν με τις εβραϊκές παραδόσεις σε πολλές απόψεις.

Κατά τη βυζαντινή περίοδο οι Σαμαρείτες επαναστάτησαν κατά της κυβέρνησης σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν την ταυτότητά τους. Μετά τις εξεγέρσεις η κοινότητα μειώθηκε σε μέγεθος και επέστρεψε στην περιοχή του Όρους Gerizim. Μια κοινότητα Σαμαρειτών εξακολουθεί να ζει στο Όρος Gerizim, καθώς και στην πόλη Holon νότια του Τελ Αβίβ.

Πηγή: Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ
* Η ΣΣ διόρθωση έχει γίνει από τον αναγνώστη μας Krasos
https://ellinondiktyo.blogspot.com/2019 ... .html#more

[Μηχανικός]

Αίγυπτος: Περιγραφές Ηροδότου επιβεβαίωσε αποκάλυψη αρχαίου ναυαγίου
http://www.skai.gr/news/culture/article ... 18-3-2019/

Επιβεβαιώνονται 2.469 χρόνια μετά, οι ιστορικές καταγραφές του Ηροδότου, που αφορούν τα baris, ιδιαιτέρως εξελιγμένα και ασυνήθιστα, ποταμόπλοια που έπλεαν τον 5ο αιώνα στον Νείλο της Αιγύπτου, αφού ενάλια αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως ναυάγιο πλοίου, κοντά στο βυθισμένο λιμάνι του Θώνης- Ηρακλείου, που φέρει τα χαρακτηριστικά που παραθέτει στο έργο του ο ιστορικός.

O Ηρόδοτος τον 5ο αιώνα π.Χ και συγκεκριμένα το 450 π.Χ, είχε ταξιδέψει στην Αίγυπτο και στα γραπτά του έκανε λόγο για παράξενα ποταμόπλοια στο Νείλο, τα baris.

Η περίπλοκη περιγραφή της κατασκευής ενός «baris» παρατίθεται μάλιστα σε απόσπασμα 23 γραμμών, στο ιστορικό του έργο, αφού είχε παρακολουθήσει την κατασκευή ενός τέτοιου πλοίου.
Για αιώνες, μελετητές αντιμετώπιζαν κριτικά τις εν λόγω περιγραφές, επειδή δεν υπήρχαν άλλα αρχαιολογικά στοιχεία ή αποδείξεις ότι τέτοια πλοία υπήρξαν ποτέ.

Όλα αυτά όμως μέχρι σήμερα.

Το καταπληκτικά συντηρημένο ναυάγιο στα νερά γύρω από το βυθισμένο λιμάνι του Θώνης-Ηρακλείου αποκάλυψε πόσο ακριβής ήταν ο ιστορικός.

"Μόλις εντοπίσαμε ναυάγιο συνειδητοποιήσαμε ότι ο Ηρόδοτος είχε δίκιο", δήλωσε ο Δρ Damian Robinson, διευθυντής του κέντρου ναυτικής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο οποίος δημοσιεύει τα ευρήματα της ανασκαφής. "Ακριβώς αυτό που περιγράφει ο Ηρόδοτος ήταν αυτό που είδαμε, υπογραμμίζει."

Ο Ηρόδοτος βλέποντας τις κατασκευαστικές διαδικασίες του πλοίου παρατήρησε τους εργάτες "έκοψαν σανίδες δύο ράβδους (περίπου 100 εκατοστά) και τα στοίβαξαν σαν τούβλα".

"Στις ισχυρές και μακρές επιφάνειες (ξύλινα κομμάτια) προσθέτουν δύο σανίδες. Όταν έχουν κατασκευάσει το πλοίο τους με αυτόν τον τρόπο, τεντώνουν τις δοκούς πάνω τους ... Κλείνουν τις ραφές από μέσα με τον πάπυρο. Υπάρχει ένα πηδάλιο, που διέρχεται από μια τρύπα στη τρόπιδα. Ο ιστός είναι από ακακία και τα πανιά του παπύρου ... "

Ο Ρόμπινσον είπε ότι οι προηγούμενοι μελετητές "είχαν κάνει κάποια λάθη" προσπαθώντας να ερμηνεύσουν το κείμενο χωρίς αρχαιολογικά στοιχεία.

"Είναι ένα από αυτά τα αινιγματικά κομμάτια. Οι μελετητές είχαν μια θεωρητική αντίληψη των περιγραφών με βάσει τα μέχρι τότε ευρήματα», είπε.

Εντούτοις, η αποκάλυψη του Πλοίου 17, όπως και ονομάστηκε, έχει αποκαλύψει ένα τεράστιο κύτος σε σχήμα ημισελήνου που περιλαμβάνει χοντρά σανίδες συναρμολογημένα - όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος ο οποίος όμως περιγράφει ένα ελαφρώς μικρότερο σκάφος.

Το πλοίο 17, με μήκος περί τα 28 μέτρα, είναι ένα από τα πιο παλιά αιγυπτιακά εμπορικά σκάφη που έχουν βρεθεί ποτέ.

Ο Ρόμπινσον πρόσθεσε: "Ο Ηρόδοτος περιγράφει τα σκάφη ως έχοντα μακρά εσωτερικά πλευρά. Κανείς δεν ήξερε πραγματικά τι σήμαινε ... Η δομή αυτή δεν έχει δει ποτέ αρχαιολογικά πριν.

Ανακαλύψαμε αυτή τη μορφή κατασκευής σε αυτό το συγκεκριμένο σκάφος και είναι απολύτως αυτό που έλεγε ο Ηρόδοτος ».

Περίπου το 70% του σκάφους είναι καλά διατηρημένο.

Οι σανίδες της ακακίας κατέστη δυνατό να διατηρηθούν με μεγάλες πλευρικές ράβδους μήκους περίπου 2 μ.

Έχουν στερεωθεί κατά τέτοιο τόπο που δημιουργούν γραμμές «εσωτερικών πλευρών» μέσα στο κύτος.

Ο Ρόμπινσον δήλωσε: "Όπου οι σανίδες είναι ενωμένες μεταξύ τους για να σχηματίσουν το κύτος, συνήθως συνδέονται με αρμούς και πύρους που στερεώνουν μια σανίδα με την άλλη.

Εδώ έχουμε μια εντελώς μοναδική μορφή κατασκευής, που δεν βλέπουμε πουθενά αλλού ".

Ο Alexander Belov, του οποίου η έρευνα για το ναυάγιο, 17 Ship 17 δημοσιεύεται αυτό το μήνα, επισημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά του ευρήματος είναι τόσο κοντά στην περιγραφή του Ηροδότου
και δείχνουν ακριβώς πως ο ιστορικός είχε επισκεφθεί το ναυπηγείο κατά την κατασκευή.

Η ανάλυση λέξη προς λέξη του κειμένου του καταδεικνύει ότι σχεδόν κάθε λεπτομέρεια αντιστοιχεί ακριβώς στα αποδεικτικά στοιχεία.

[The Rebel]

2 Μαΐου 2019
Ανακάλυψη – έκπληξη:
Βρέθηκαν οι αρχαιότερες μούμιες αλλά δεν είναι… αιγυπτιακές!



Οι πρώτοι άνθρωποι που μουμιοποίησαν τους νεκρούς τους δεν ήταν οι Αιγύπτιοι, αλλά οι κάτοικοι της ξηρότερης περιοχής στη Γη. Πρόκειται για τον πολιτισμό των Chinchorro, που ζούσε στην έρημο Ατακάμα, στην περιοχή όπου βρίσκεται η σημερινή Χιλή, περίπου το 7.000 π.Χ. και ανέπτυξε τεχνικές μουμιοποίησης γύρω στο 5.000 π.Χ.

Χρησιμοποιούσαν, δηλαδή, την τεχνική 2.000 χρόνια πριν οι Αιγύπτιοι ξεκινήσουν να θάβουν τους Φαραώ τους κατά αυτόν τον τρόπο. Και σε αντίθεση με εκείνους, οι Chinchorro τιμούσαν κατ’ αυτόν τον τρόπο όλους τους νεκρούς τους, ανεξαρτήτως τάξης.

Η Χιλή, για να διασώσει τη σημαντική ιστορική της κληρονομιά, θέλει να συμπεριληφθεί ο αρχαιολογικός χώρος στα Παγκόσμια Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ώστε να διασωθούν οι μούμιες και να λάβουν την προσοχή που τους αξίζει.

Οι μούμιες εντοπίστηκαν από τον Γερμανό αρχαιολόγο Max Uhle πριν από περίπου έναν αιώνα. Οι αρχαιότερες εξ αυτών εντοπίστηκαν σε ανασκαφές το 1978. Πιστεύεται πως έχουν καταφέρει να συντηρηθούν τόσα χρόνια είναι λόγω του ξηρού κλίματος της περιοχής και της υψηλής αλμυρότητας του εδάφους, που βρίσκεται κοντά σε ακτή.

«Ιερή συλλογή»
Οι μούμιες φιλοξενούνται στο Azapa Archaeological Museum στο μικρό χωριό San Miguel de Azapa. Το μουσείο έχει περίπου 300, αλλά εκτίθεται μόλις το 10% αυτών. Και αυτό γιατί δεν υπάρχουν ούτε τα χρήματα ούτε οι υποδομές για να μπορέσουν οι μούμιες να γνωρίσουν τη δόξα που τους πρέπει χωρίς να καταστραφούν.

«Είναι ιερή συλλογή γιατί η πλειονότητα των αντικειμένων συνδέεται με την τελετή του θανάτου», σημείωσε η έφορος του μουσείου Mariela Santos, μιλώντας στο CNNi.

Μαύρες και κόκκινες μούμιες



Οι κάτοικοι της περιοχής ξεκίνησαν τις μουμιοποιήσεις με μωρά και έμβρυα (ίσως λόγω των υψηλών ποσοστών θνησιμότητας στην περιοχή, το έδαφος της οποίας ήταν πλούσιο σε αρσενικό) και στη συνέχεια επεκτάθηκαν σε ενήλικες. Υπήρχαν πέντε διαφορετικά στυλ που διαμορφώθηκαν κατά τη διάρκεια 4.000 ετών, ωστόσο η Santos σημείωσε πως δύο ήταν αυτά που κυριαρχούσαν:
οι μαύρες και οι κόκκινες μούμιες. Κάθε μία εξ αυτών απαιτούσε διαφορετική τεχνοτροπία και είχε διαφορετικό οπτικό αποτέλεσμα.

Η πρόταση της Χιλής να συμπεριληφθούν οι ιεροί χώροι των Chinchorro στη λίστα της UNESCO, αναμένεται να εξεταστεί το 2020. Έως ότου γίνει αυτό, η τοπική κυβέρνηση επιχειρεί να προωθήσει τον αρχαιολογικό τουρισμό και να πείσει τις κοινότητες της περιοχής να «υιοθετήσουν» τα ταφικά μνημεία των Chinchorro.

Παράλληλα, το μουσείο που φιλοξενεί τις μούμιες αναμένεται να ανοίξει μία νέα πτέρυγα και να εκθέσει περισσότερες σε μία προσπάθεια να αγαπήσουν οι Χιλιανοί την παράδοση της χώρας τους και να βοηθήσουν στην ανάδειξη της παγκοσμίως.

«Αυτό που προσπαθούσε να δείξουμε είναι πως όχι μόνο έχουμε τα αρχαιότερα δείγματα μουμιοποίησης, αλλά αυτοί που την έκαναν ήταν άνθρωποι της προκεραμικής νεολιθικής περιόδου (σ.σ. που ζούσαν) σε ένα πρωτόγονο περιβάλλον που υπάρχει και σήμερα».
https://www.cnn.com/travel/article/worl ... index.html
https://ithominews.blogspot.com/2019/05 ... ost_2.html

[The Rebel]

17/07/2019
Προϊστορική πόλη κοντά στην Ιερουσαλήμ αποκαλύπτει μυστικά των πρώτων πολιτισμών.
Εκτιμάται πως είναι ηλικίας 9.000 ετών.



Ένας τεράστιος προϊστορικός οικισμός που ανακαλύφθηκε κοντά στην Ιερουσαλήμ από Ισραηλινούς αρχαιολόγους παρέχει νέα στοιχεία όσον αφορά στο πώς αναπτύχθηκαν πολιτισμοί κατά τα τέλη της Λίθινης Εποχής.

Η 9.000 ετών πόλη, που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια έρευνας πριν την κατασκευή νέου αυτοκινητοδρόμου, είναι μία από τις μεγαλύτερες που έχουν βρεθεί ποτέ, ανέφερε την Τρίτη η Ισραηλινή Υπηρεσία Αρχαιοτήτων.



Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πως 2.000 με 3.000 άνθρωποι ζούσαν εκεί- κάτι που, με τα σημερινά στάνταρ, αντιστοιχεί σε πόλη. Κάλυπτε δεκάδες στρέμματα κοντά σε αυτό που είναι σήμερα η πόλη της Μότζα, περίπου 5 χλμ δυτικά της Ιερουσαλήμ.

Πριν την ανακάλυψη αυτή πιστευόταν ευρέως ότι η περιοχή αυτή ήταν ακατοίκητη κατά την διάρκεια της εν λόγω περιόδου, όταν οι άνθρωποι περνούσαν από το στάδιο του κυνηγού σε έναν πιο στατικό τρόπο ζωής, που περιελάμβανε γεωργικές δραστηριότητες.



«Πρόκειται πιθανότατα για τη μεγαλύτερη ανασκαφή σχετικά με αυτή τη χρονική περίοδο στη Μέση Ανατολή, που θα επιτρέψει στην έρευνα να πραγματοποιήσει άλματα σε σχέση με το πού βρισκόμαστε σήμερα, απλά και μόνο από την ποσότητα υλικού που είμαστε σε θέση να διασώσουμε και να διατηρήσουμε από αυτόν τον χώρο» είπε στο Reuters η Λόρεν Ντέιβις, αρχαιολόγος που εργάζεται στην ισραηλινή αρχαιολογική υπηρεσία.

Η ανασκαφή έφερε στο φως μεγάλα κτίρια, οδούς και χώρους ταφής, στοιχεία ενός σχετικά εξελιγμένου επιπέδου σχεδιασμού, ανέφερε σε ανακοίνωσή της η υπηρεσία. Επίσης, βρέθηκαν αποθηκευτικοί χώροι με μεγάλες ποσότητες οσπρίων (κυρίως φακές) οι σπόροι των οποίων είχαν διατηρηθεί πολύ καλά κατά το πέρασμα των χιλιετιών.



«Η ανακάλυψη αυτή είναι απόδειξη πρακτικών εντατικής γεωργίας» σύμφωνα με την ανακοίνωση. «Οστά ζώων που βρέθηκαν στον χώρο δείχνουν πως οι κάτοικοι του οικισμού εξειδικεύονταν όλο και περισσότερο στην εκτροφή προβάτων, ενώ η χρήση του κυνηγιού για την επιβίωση σταδιακά μειωνόταν»

Επίσης βρέθηκαν πέτρινα εργαλεία, περιλαμβανομένων χιλιάδων αιχμών βελών, τσεκουριών για την κοπή δέντρων, λεπιδών δρεπανιών και μαχαιριών.
https://www.huffingtonpost.gr/entry/pro ... gr-culture

[The Rebel]

Παρασκευή, 2 Αυγούστου 2019
Ανακάλυψαν στη Βέροια ξεχασμένο γλυπτό πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.



Ένα εντυπωσιακό εύρημα, ένα γλυπτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου που ήρθε στο φως, όπως αναφέρει η Αγγελική Κοτταρίδη, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας.

Ένα άγνωστο μέχρι σήμερα υστεροελληνιστικό γλυπτό πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που βρισκόταν επί δεκαετίες ξεχασμένο στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Βέροιας, διέσωσε από τη λήθη και σκοπεύει να αναδείξει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, Αγγελική Κοτταρίδη.

Με ανάρτησή της στην προσωπική της σελίδα αναφέρει:


Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΗΜΑΘΙΑ!

«Ήθελα να σας τον φανερώσω αύριο, αλλά με έπιασε ανυπομονησία! Ένα «ολοκαίνουριο» πορτραίτο του Μεγαλέξανδρου, άγνωστο ακομη σε αρχαιολόγους και φιλότεχνους…

Για δεκαετίες χαμένος σε μια σκοτεινή γωνιά της αποθήκης του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βέροιας ανάμεσα σε κλούβες με κεραμεική, μισοκρυμμένος κάτω από παλιά κονιάματα και ρύπους -βλέπετε είχε χρησιμοποιηθεί σαν οικοδομικό υλικό και βρέθηκε στα μπάζα κοντά σε ένα χωριό του ημαθιώτικου κάμπου…

Πριν μερικούς, μήνες καθώς αδειάζαμε τις αποθήκες για τις αναπροσαρμογές, τον είδα… παρά τις πληγές που άφησαν στο ωραίο του πρόσωπο οι αιώνες και η άγνοια, η λεοντίσια χαίτη, τα ονειροπόλα μάτια, το απαραγνώριστο βλέμμα ήταν εκεί… ο Αλέξανδρος που αναζητούμε τα ζωντανά του ίχνη στην Οικουμένη!…

Ένα υστεροελληνιστικό πορτραίτο με έντονο τον απόηχο του Περγαμηνού μπαρόκ, ένας Αλέξανδρος θεός, όπως είχαν μάθει να τον βλέπουν οι πολίτες του κόσμου που εκείνος ονειρεύτηκε, πίσω στην πατρώα γη, τόσο κοντά στους τάφους των προγόνων και του γιου του, ένας απροσδόκητος και ανέλπιστος θησαυρός, που στα χέρια των άξιων συντηρητών μας ξαναβρήκε κάτι από την παλιά του αίγλη!….

Αυτός ο Αλέξανδρος θα πρωταγωνιστήσει στην έκθεση «Οικουμένης Αντίδωρο» που μαζί με την μεγάλη έκθεση «Αιγών μνήμη» θα ανοίξει στο τέλος του 2020 το νέο μουσείο των Αγών για τους φίλους της ιστορίας και του πολιτισμού!….»
https://krasodad.blogspot.com/2019/08/blog-post.html

[The Rebel]

Τρίτη, 6 Αυγούστου 2019
Ασύλητο τάφο του 1ου αιώνα π.Χ έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην Κοζάνη.



Μοναδικό για τον βορειοελλαδαδικό χώρο θεωρείται το εύρημα της χάλκινης νεκρικής κλίνης που εντοπίστηκε σε ασύλητο τάφο κατά τη διάρκεια ανασκαφής στη Μαυροπηγή Κοζάνης.

Σε σχετική ανακοίνωση της Εφορίας Αρχαιοτήτων Κοζάνης σημειώνεται:
«Κατά τη διάρκεια των εν εξελίξει ανασκαφών της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης στο λιγνιτωρυχείο Μαυροπηγής, της ΔΕΗ Α.Ε., εντός του εν μέρει κατεδαφισθέντος σύγχρονου οικισμού της Μαυροπηγής, συγκεκριμένα κάτω από τη θεμελίωση οικίας, αποκαλύφθηκε λακκοειδής τάφος, των υστεροελληνιστικών χρόνων (προς τα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ.), με πλούσια κτερίσματα. Ο τάφος εντοπίστηκε ασύλητος από την αρχαιότητα και αδιατάρακτος από τη σύγχρονη δόμηση.



Είναι ορθογώνιος, στον τύπο του λακκοειδούς, ενώ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν έφερε κάποιο είδος κάλυψης. Πρόκειται για γυναικεία ταφή. Η νεκρή ήταν τοποθετημένη πάνω σε περίτεχνη χάλκινη νεκρική κλίνη, με προσανατολισμό βόρεια – νότια.
Ήταν κτερισμένη με πέντε πήλινα αγγεία (μυροδοχεία και αμφορέα) και ένα γυάλινο, καθώς και κάποια άλλα μικροαντικείμενα. Στην κεφαλή της διατηρήθηκαν χρυσά ελάσματα που πιθανόν κοσμούσαν κάποιο ύφασμα ή κόσμημα κεφαλής από άλλο υλικό. Στο στόμα της βρέθηκε πεπιεσμένο χρυσό έλασμα – πιθανόν επιστόμιο, ενώ πάνω στο δεξί της χέρι διατηρήθηκαν χρυσές ίνες και μικρό χρυσό αντικείμενο, πιθανόν από διακοσμημένο ύφασμα.



Η ανασκαφή στην περιοχή είναι εξέλιξη. Σημειώνουμε, ωστόσο, τη μοναδικότητα του ευρήματος της χάλκινης νεκρικής κλίνης, για τον βορειοελλαδικό τουλάχιστον χώρο και ως ακέραιο αντικείμενο για το σύνολο του ελλαδικού χώρου, σύμφωνα με τα διαθέσιμα δημοσιευμένα αρχαιολογικά δεδομένα, που αναφέρονται μόνο σε κτιστές ή λαξευτές κλίνες. Παράλληλα, το εύρημα παρέχει πολύτιμες πληροφορίες όχι μόνο για την επίπλωση της περιόδου την περιοχή και το ανεπτυγμένο επίπεδο της μεταλλοτεχνίας, αλλά και για τα ταφικά έθιμα και την κοινωνική διαστρωμάτωση του οικισμού στον οποίο ανήκει η ταφή.



Θεωρούμε πολύ πιθανή τη σύνδεσή της με τον σημαντικό και ανασκαμμένο εν μέρει τη δεκαετία του ’80 ελληνιστικό οικισμό στη θέση Κάστρο, στον οποίο φαίνεται να ανήκουν και τα οικιστικά και άλλα ταφικά κατάλοιπα που φέρνει σταδιακά τα τελευταία χρόνια στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην επέκταση του λιγνιτωρυχείου Μαυροπηγής».
https://krasodad.blogspot.com/2019/08/1.html

[The Rebel]

8 Αυγούστου 2019
Ένας αμύθητος ΕΘΝΙΚΟΣ θησαυρός σε αποθήκη.



Όλα αυτά τα κράνη Ελλήνων πολεμιστών, βρίσκονται αποθηκευμένα σε ένα δωμάτιο του μουσείου της Αρχαίας Ολυμπίας. Κράνη ηρώων, κράνη που δοξάστηκαν σε μάχες, αδιάψευστοι μάρτυρες της ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού, βρίσκονται... σε μία αποθήκη. Οποιοδήποτε άλλο κράτος εάν είχε έναν τέτοιο εθνικό θησαυρό, θα είχε φτιάξει όχι πτέρυγα, αλλά ολόκληρο μουσείο για να τα προβάλλει.
George Karamouzis
https://www.facebook.com/george.karamou ... e9Bba3AISI