Μορφές κοινωνικής συνείδησης ΙΙ: ⲒⲆⲈⲞⲖⲞⲄⲒⲀ

[Sol]

και τι ειναι οι εργοδοτες; εργαλεια, που τους βαζουν οι εργαζομενοι να τους πληρωνουν, και μολις βρουν καποιον να δινει περισσοτερα τους αφηνουν στα κρυα του λουτρου.

τι α καμς..

Το ερώτημα είναι γιατί ταυτίζεσαι με τη μειοψηφία του 10% ενώ αδιάφορεις για τα δεινά του 90%

δεν ταυτιζομαι με κανεναν, εξηγω την πραγματικοτητα.

Αυτή είναι η αστική αντίληψη, η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης που διαχέει την ιδεολογία της και στην υπόλοιπη κοινωνία αφού αυτή δίνει τον τόνο.
ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ

[Ασέβαστος]

Το ερώτημα είναι γιατί ταυτίζεσαι με τη μειοψηφία του 10% ενώ αδιάφορεις για τα δεινά του 90%

δεν ταυτιζομαι με κανεναν, εξηγω την πραγματικοτητα.

Αυτή είναι η αστική αντίληψη, η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης που διαχέει την ιδεολογία της και στην υπόλοιπη κοινωνία αφού αυτή δίνει τον τόνο.
ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ

αυτη ειναι αντιληψη, σκετο.

δυνατοτητα να αντιλαμβανεται κανεις πως λειτουργει ο κοσμος.

[Sol]

ευλογο αφού η αστική ως κυριαρχη τάξη φτιάχνει έναν κόσμο κατεικόνα και καθομοιωσιν

Και στην αρχαιότητα δικαιολογούνταν η δουλεία, π.χ. ο αριστοτέλης ως ιδεολογος της εποχής έλεγε πως οι άνθρωποι γεννιούνται ελευθεροι ή δούλοι και είναι στη φύση τους. Το αντίστοιχο ιδεολογικό τροπάρι έπαιζε ο χριστιανισμός κατόπιν με το ο θεος σε κάνει δούλο ή αφέντη. Και πράγματι ο κόσμος τους έτσι ήταν στην οικονομική του βάση και πάνω σε αυτή τη βάση αναπτυσσόταν το ιδεολογικό επικοδόμημα.

[Ασέβαστος]

ευλογο αφού η αστική ως κυριαρχη τάξη φτιάχνει έναν κόσμο κατεικόνα και καθομοιωσιν

Και στην αρχαιότητα δικαιολογούνταν η δουλεία, π.χ. ο αριστοτέλης ως ιδεολογος της εποχής έλεγε πως οι άνθρωποι γεννιούνται ελευθεροι ή δούλοι και είναι στη φύση τους. Το αντίστοιχο ιδεολογικό τροπάρι έπαιζε ο χριστιανισμός κατόπιν με το ο θεος σε κάνει δούλο ή αφέντη. Και πράγματι ο κόσμος τους έτσι ήταν στην οικονομική του βάση και πάνω σε αυτή τη βάση αναπτυσσόταν το ιδεολογικό επικοδόμημα.

καμμια αστικη ταξη δεν εχει φτιαξει τον κοσμο.

το κοσμο τον φτιαχνει το συνολο των πολιτων, ειναι ο τροπος που λειτουργουν ολοι.

[ΟΥΤΙΣ]

ευλογο αφού η αστική ως κυριαρχη τάξη φτιάχνει έναν κόσμο κατεικόνα και καθομοιωσιν

Και στην αρχαιότητα δικαιολογούνταν η δουλεία, π.χ. ο αριστοτέλης ως ιδεολογος της εποχής έλεγε πως οι άνθρωποι γεννιούνται ελευθεροι ή δούλοι και είναι στη φύση τους. Το αντίστοιχο ιδεολογικό τροπάρι έπαιζε ο χριστιανισμός κατόπιν με το ο θεος σε κάνει δούλο ή αφέντη. Και πράγματι ο κόσμος τους έτσι ήταν στην οικονομική του βάση και πάνω σε αυτή τη βάση αναπτυσσόταν το ιδεολογικό επικοδόμημα.

καμμια αστικη ταξη δεν εχει φτιαξει τον κοσμο.

το κοσμο τον φτιαχνει το συνολο των πολιτων, ειναι ο τροπος που λειτουργουν ολοι.

Ρε συ, επειδή, αλήθεια, σε συμπαθώ μην πετάς τέτοιες κοτσάνες.

Έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες από κοινωνιολόγους και όχι μόνο για την σχέση της εκάστοτε οικονομικοπολιτικής εξουσίας και της κυρίαρχης ιδεολογίας.

[Sol]

Δεν πετάει κοτσάνες, και οι δούλοι θεωρούσαν ότι είναι οκ που είναι δούλοι.

[Sol]

Περιουσία



Τι είναι άραγε ο εργαζόμενος; Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, τίποτα περισσότερο από ένα «περιουσιακό στοιχείο των επιχειρήσεων»! Αυτά λέει σε συνέντευξή του ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, χαρακτηρίζοντας τους εργαζόμενους «το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο» που έχουν οι επιχειρήσεις και θα πρέπει να το σέβονται!

Λέει κι άλλα ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής. Οτι έργο της Επιθεώρησης Εργασίας θα πρέπει να είναι η συμβολή στην «ενδυνάμωση του υγιούς επιχειρηματικού ανταγωνισμού» και η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας «που θα είναι η βάση για τη διαρκή βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και παράλληλα θα ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, μεταξύ επιχειρήσεων που λειτουργούν σύννομα και αποδοτικά». Κάτι, δηλαδή, σαν ...«μέντορας» εργαζομένων και εργοδοσίας, που θα καλλιεργεί «κουλτούρα συνεργασίας» μεταξύ τους, για να ενισχύεται ο «υγιής ανταγωνισμός».

Με τέτοιον ρόλο στο πλευρό της εργοδοσίας, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι χώροι δουλειάς θυμίζουν ολοένα και περισσότερο κάτεργα, όπου κάθε τρεις και μία ένας εργαζόμενος σακατεύεται ή σκοτώνεται. Ούτε είναι να απορεί κανείς με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση της συγκεκριμένης υπηρεσίας από όλες τις κυβερνήσεις, ως άλλοθι για την πλήρη απουσία ελέγχων. Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν είναι «περιουσία» κανενός εργοδότη. Εκτός αν η Ανεξάρτητη Αρχή αναγνωρίζει ότι οι εργασιακές συνθήκες που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες οι κυβερνήσεις, προσομοιώνουν με αυτές στην εποχή της δουλοκτησίας.


https://www.902.gr/eidisi/apopseis-shol ... /perioysia

assets μας χαρακτηρίζουν τα αφεντικά

[Sol]

[pylothess]

https://twitter.com/1Refuse_Resist/stat ... hBnx3pRCFw

Για τον πατέρα του ,την μάνα του, τον παππού και την γιαγιά του θα έλεγε τα ίδια;

[pylothess]

Δεν πετάει κοτσάνες, και οι δούλοι θεωρούσαν ότι είναι οκ που είναι δούλοι.

Γιατί ,σήμερα σε τι διαφέρουμε;

[Sol]

Δεν πετάει κοτσάνες, και οι δούλοι θεωρούσαν ότι είναι οκ που είναι δούλοι.

Γιατί ,σήμερα σε τι διαφέρουμε;

υπάρχουν ποιοτικές διαφορές στην εκμετάλλευση επομένως και στην ιδεολογία. Σήμερα έχουμε την πιο ώριμη εκμετάλλευση σε μορφή και περιεχόμενο. Επίσης ατομικά μπορεί κάποιος να αλλάξει τάξη έστω σαν δυνατότητα κάτι που επιδρά στην συνείδηση του.

[pylothess]

Περιουσία



Τι είναι άραγε ο εργαζόμενος; Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, τίποτα περισσότερο από ένα «περιουσιακό στοιχείο των επιχειρήσεων»! Αυτά λέει σε συνέντευξή του ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, χαρακτηρίζοντας τους εργαζόμενους «το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο» που έχουν οι επιχειρήσεις και θα πρέπει να το σέβονται!

Λέει κι άλλα ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής. Οτι έργο της Επιθεώρησης Εργασίας θα πρέπει να είναι η συμβολή στην «ενδυνάμωση του υγιούς επιχειρηματικού ανταγωνισμού» και η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας «που θα είναι η βάση για τη διαρκή βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και παράλληλα θα ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, μεταξύ επιχειρήσεων που λειτουργούν σύννομα και αποδοτικά». Κάτι, δηλαδή, σαν ...«μέντορας» εργαζομένων και εργοδοσίας, που θα καλλιεργεί «κουλτούρα συνεργασίας» μεταξύ τους, για να ενισχύεται ο «υγιής ανταγωνισμός».

Με τέτοιον ρόλο στο πλευρό της εργοδοσίας, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι χώροι δουλειάς θυμίζουν ολοένα και περισσότερο κάτεργα, όπου κάθε τρεις και μία ένας εργαζόμενος σακατεύεται ή σκοτώνεται. Ούτε είναι να απορεί κανείς με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση της συγκεκριμένης υπηρεσίας από όλες τις κυβερνήσεις, ως άλλοθι για την πλήρη απουσία ελέγχων. Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν είναι «περιουσία» κανενός εργοδότη. Εκτός αν η Ανεξάρτητη Αρχή αναγνωρίζει ότι οι εργασιακές συνθήκες που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες οι κυβερνήσεις, προσομοιώνουν με αυτές στην εποχή της δουλοκτησίας.


https://www.902.gr/eidisi/apopseis-shol ... /perioysia

assets μας χαρακτηρίζουν τα αφεντικά

Μήπως το εννοούσε μεταφορικά;
Δεν ζούμε στο 1800 , την εποχή του Καρόλου Ντίκενς στο Λονδίνο .
Μάλλον θα εννοεί επένδυση των επιχειρήσεων.
Η θέση του άλλωστε δεν θα του επέτρεπε να πει και τίποτε περισσότερο από την συναίνεση και την συνεργασία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας.
Ο ρόλος του κράτους αυτός είναι. Η διαιώνιση ,η παγίωση της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων ,του status quo. Μέσα στην κοινωνία υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Στην μέση μπαίνει το κράτος , ως "μαξιλαράκι" για να απορροφήσει τους κοινωνικούς κραδασμούς. Επειδή είμαι σίγουρος ότι ως αντεπιχείρημα θα μου πες πως το κράτος δεν είναι αμερόληπτο και μεροληπτεί υπέρ της εργοδοσίας θα σου απαντήσω ναι και αυτό εξαρτάται από την δύναμη που έχει κάθε ομάδα.Μήπως δεν υπάρχουν ομάδες εργαζομένων που είναι πιο ευνοημένες από τις άλλες;
Δεν στρέφομαι εναντίον άλλων κλάδων αλλά των κομματικών στρατών.

[Sol]

Περιουσία



Τι είναι άραγε ο εργαζόμενος; Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, τίποτα περισσότερο από ένα «περιουσιακό στοιχείο των επιχειρήσεων»! Αυτά λέει σε συνέντευξή του ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, χαρακτηρίζοντας τους εργαζόμενους «το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο» που έχουν οι επιχειρήσεις και θα πρέπει να το σέβονται!

Λέει κι άλλα ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής. Οτι έργο της Επιθεώρησης Εργασίας θα πρέπει να είναι η συμβολή στην «ενδυνάμωση του υγιούς επιχειρηματικού ανταγωνισμού» και η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας «που θα είναι η βάση για τη διαρκή βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και παράλληλα θα ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, μεταξύ επιχειρήσεων που λειτουργούν σύννομα και αποδοτικά». Κάτι, δηλαδή, σαν ...«μέντορας» εργαζομένων και εργοδοσίας, που θα καλλιεργεί «κουλτούρα συνεργασίας» μεταξύ τους, για να ενισχύεται ο «υγιής ανταγωνισμός».

Με τέτοιον ρόλο στο πλευρό της εργοδοσίας, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι χώροι δουλειάς θυμίζουν ολοένα και περισσότερο κάτεργα, όπου κάθε τρεις και μία ένας εργαζόμενος σακατεύεται ή σκοτώνεται. Ούτε είναι να απορεί κανείς με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση της συγκεκριμένης υπηρεσίας από όλες τις κυβερνήσεις, ως άλλοθι για την πλήρη απουσία ελέγχων. Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν είναι «περιουσία» κανενός εργοδότη. Εκτός αν η Ανεξάρτητη Αρχή αναγνωρίζει ότι οι εργασιακές συνθήκες που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες οι κυβερνήσεις, προσομοιώνουν με αυτές στην εποχή της δουλοκτησίας.


https://www.902.gr/eidisi/apopseis-shol ... /perioysia

assets μας χαρακτηρίζουν τα αφεντικά

Μήπως το εννοούσε μεταφορικά;
Δεν ζούμε στο 1800 , την εποχή του Καρόλου Ντίκενς στο Λονδίνο .
Μάλλον θα εννοεί επένδυση των επιχειρήσεων.
Η θέση του άλλωστε δεν θα του επέτρεπε να πει και τίποτε περισσότερο από την συναίνεση και την συνεργασία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας.
Ο ρόλος του κράτους αυτός είναι. Η διαιώνιση ,η παγίωση της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων ,του status quo. Μέσα στην κοινωνία υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Στην μέση μπαίνει το κράτος , ως "μαξιλαράκι" για να απορροφήσει τους κοινωνικούς κραδασμούς. Επειδή είμαι σίγουρος ότι ως αντεπιχείρημα θα μου πες πως το κράτος δεν είναι αμερόληπτο και μεροληπτεί υπέρ της εργοδοσίας θα σου απαντήσω ναι και αυτό εξαρτάται από την δύναμη που έχει κάθε ομάδα.Μήπως δεν υπάρχουν ομάδες εργαζομένων που είναι πιο ευνοημένες από τις άλλες;
Δεν στρέφομαι εναντίον άλλων κλάδων αλλά των κομματικών στρατών.

μήπως τα καπιταλιστικά κράτη δεν θεσμοθέτησαν 50 χρόνια μετά το σικάγο το 8ωρο; Μήπως δεν έφτιαξαν τα κεφαλαιοκρατικά κράτη κοινωνικές παροχές όταν η επίδραση της μεγάλης οκτωβριανής επανάστασης κινούσε την ιστορία και τις συνειδήσεις προς τα μπρός; Αλλά ας πάμε και λιγο πίσω, μήπως τα απολυταρχικά καθεστώτα με την επίδραση της μεγάλης γαλλικής επανάστασης και τον αγώνα των μαζών δεν άρχισαν να κάνουν συντάγματα έστω και μοναρχικά; Το ζήτημα εδω είναι πως επιδρά στην συνείδηση η ζωή, ε, με τις υπάρχουσες συνθήκες οι εργαζόμενοι είναι εργαλεία, ομιλούντα όπως έλεγε ο αριστοτέλης για τους σκλάβους.

[pylothess]

Δεν πετάει κοτσάνες, και οι δούλοι θεωρούσαν ότι είναι οκ που είναι δούλοι.

Γιατί ,σήμερα σε τι διαφέρουμε;

υπάρχουν ποιοτικές διαφορές στην εκμετάλλευση επομένως και στην ιδεολογία. Σήμερα έχουμε την πιο ώριμη εκμετάλλευση σε μορφή και περιεχόμενο. Επίσης ατομικά μπορεί κάποιος να αλλάξει τάξη έστω σαν δυνατότητα κάτι που επιδρά στην συνείδηση του.

\
Όπως για παράδειγμα ότι "θεωρητικά' μόνο 8 ώρες και μόνο 5 ημέρες δουλεύουμε και το υπόλοιπο διάστημα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε "αφεντικά" επειδή μπορούμε να καταναλώνουμε και να βάζουν άλλους να δουλεύουν για εμάς.

Και στην αρχαιότητα υπάρχει δυνατότητα ένας σκλάβος να απελευθερωθεί. Μόνο στην Ινδία δεν υπήρχε αυτό. Ακόμη υπάρχουν άτυπα οι κάστες στην Ινδία.

Αν κάποιος κερδίσει το λαχείο πάντως , θεωρείται ότι άλλαξε τάξη; Αν κάποιος κερδίσει το λαχείο ξέρει ότι χάρη στην τύχη καλυτέρεψε η οικονομική του κατάσταση οπότε δεν νομίζω να άλλαξε και πολύ η συνείδησή του.

[pylothess]

Περιουσία



Τι είναι άραγε ο εργαζόμενος; Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, τίποτα περισσότερο από ένα «περιουσιακό στοιχείο των επιχειρήσεων»! Αυτά λέει σε συνέντευξή του ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, χαρακτηρίζοντας τους εργαζόμενους «το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο» που έχουν οι επιχειρήσεις και θα πρέπει να το σέβονται!

Λέει κι άλλα ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής. Οτι έργο της Επιθεώρησης Εργασίας θα πρέπει να είναι η συμβολή στην «ενδυνάμωση του υγιούς επιχειρηματικού ανταγωνισμού» και η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας «που θα είναι η βάση για τη διαρκή βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και παράλληλα θα ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, μεταξύ επιχειρήσεων που λειτουργούν σύννομα και αποδοτικά». Κάτι, δηλαδή, σαν ...«μέντορας» εργαζομένων και εργοδοσίας, που θα καλλιεργεί «κουλτούρα συνεργασίας» μεταξύ τους, για να ενισχύεται ο «υγιής ανταγωνισμός».

Με τέτοιον ρόλο στο πλευρό της εργοδοσίας, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι χώροι δουλειάς θυμίζουν ολοένα και περισσότερο κάτεργα, όπου κάθε τρεις και μία ένας εργαζόμενος σακατεύεται ή σκοτώνεται. Ούτε είναι να απορεί κανείς με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση της συγκεκριμένης υπηρεσίας από όλες τις κυβερνήσεις, ως άλλοθι για την πλήρη απουσία ελέγχων. Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν είναι «περιουσία» κανενός εργοδότη. Εκτός αν η Ανεξάρτητη Αρχή αναγνωρίζει ότι οι εργασιακές συνθήκες που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες οι κυβερνήσεις, προσομοιώνουν με αυτές στην εποχή της δουλοκτησίας.


https://www.902.gr/eidisi/apopseis-shol ... /perioysia

assets μας χαρακτηρίζουν τα αφεντικά

Μήπως το εννοούσε μεταφορικά;
Δεν ζούμε στο 1800 , την εποχή του Καρόλου Ντίκενς στο Λονδίνο .
Μάλλον θα εννοεί επένδυση των επιχειρήσεων.
Η θέση του άλλωστε δεν θα του επέτρεπε να πει και τίποτε περισσότερο από την συναίνεση και την συνεργασία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας.
Ο ρόλος του κράτους αυτός είναι. Η διαιώνιση ,η παγίωση της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων ,του status quo. Μέσα στην κοινωνία υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Στην μέση μπαίνει το κράτος , ως "μαξιλαράκι" για να απορροφήσει τους κοινωνικούς κραδασμούς. Επειδή είμαι σίγουρος ότι ως αντεπιχείρημα θα μου πες πως το κράτος δεν είναι αμερόληπτο και μεροληπτεί υπέρ της εργοδοσίας θα σου απαντήσω ναι και αυτό εξαρτάται από την δύναμη που έχει κάθε ομάδα.Μήπως δεν υπάρχουν ομάδες εργαζομένων που είναι πιο ευνοημένες από τις άλλες;
Δεν στρέφομαι εναντίον άλλων κλάδων αλλά των κομματικών στρατών.

μήπως τα καπιταλιστικά κράτη δεν θεσμοθέτησαν 50 χρόνια μετά το σικάγο το 8ωρο; Μήπως δεν έφτιαξαν τα κεφαλαιοκρατικά κράτη κοινωνικές παροχές όταν η επίδραση της μεγάλης οκτωβριανής επανάστασης κινούσε την ιστορία και τις συνειδήσεις προς τα μπρός; Αλλά ας πάμε και λιγο πίσω, μήπως τα απολυταρχικά καθεστώτα με την επίδραση της μεγάλης γαλλικής επανάστασης και τον αγώνα των μαζών δεν άρχισαν να κάνουν συντάγματα έστω και μοναρχικά; Το ζήτημα εδω είναι πως επιδρά στην συνείδηση η ζωή, ε, με τις υπάρχουσες συνθήκες οι εργαζόμενοι είναι εργαλεία, ομιλούντα όπως έλεγε ο αριστοτέλης για τους σκλάβους.

Για τον Αριστοτέλη που λες, είναι ωραίο να έχει μερικούς να σου τσαπίζουν τις ελιές και τα αμπέλια και εσύ να φιλοσοφείς όλη μέρα.
Ή να έχεις τους Καλαματιανούς να οργώνουν , να χτίζουν ή οτιδήποτε άλλο για να ασχολείσαι εσύ όλη μέρα με τις πολεμικές τέχνες όπως οι Σπαρτιάτες.

Τι γίνεται όμως, όταν είσαι σκλάβος στην έπαυλη ενός πλουσίου ,που σε έχει ντυμένο με ρούχα μεταξωτά, σε ταϊζει με ακριβά φαγητά, μπορεί ακόμη να σου παρέχει και συνοδούς πολυτελείας και από την άλλη να βλέπεις στους δρόμους να περιφέρονται ελεύθεροι πολίτες ζητιάνοι;;;
Είναι προτιμότερο να είσαι ελεύθερος ζητιάνος η σκλάβος στην δούλεψη κάποιου πλουσόυ;

Την έχεις δει τη ταινία Σπάρτακος με τον Ντάγκλας; Δείχνει τους Μονομάχους που εξεγέρθηκαν , πως επεκτάθηκε η εξέγερση μετά στους αγρότες ,τους τεχνίτες κ.τ.λ. και μετά δείχνει έναν σκλάβο στο σπίτι του Κράσου , να τον βοηθάει με το μπάνιο και να μιλάει με αλαζονεία για το μεγαλείο της Ρώμης . Σε εκείνο το σημείο ο Σκλάβος το έσκασε και εντάχθηκε στον στρατό του Σπάρτακου. Αλλά και στον στρατό του Σπάρτακου τον πήραν λίγο στο ψιλό επειδή δεν ήξερε να κάνει κάποια χειρωνακτική εργασία παρά μόνο να διασκεδάζει τους Ρωμαίους.