Re: Στοχασμοί και σκόρπιες σκέψεις ενός παράκαιρου πνεύματος
Δημοσιεύτηκε: 28 Ιαν 2022, 13:27
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://www.phorum.com.gr/
Ωραίο κείμενο (διάλογος).
ψωνάρα τιντερού έγραψε: ↑10 Απρ 2022, 14:42αν και ο Bazoombaς βυθίζεται γοργά και σταθερά στην συντονιστική πρόζα, το σιωνιστικό μειδίαμα, την ελιτίστικη σοβαροφάνεια, τα αστειάκια ξεψυχισμένης κραυγής, την απομόνωση περσόνας και μοιραία την διάβρωση της όποιας ζωντάνιας του,
πολύ καλός στο παρόν νήμα
Η αλήθεια είναι ότι η γλώσσα περισσότερο από την επιστήμη είναι ακρογωνιαίος λίθος του πολιτισμού. Από τη γλώσσα απορέουν όλα τα υπόλοιπα. Από το συμφωνημένο τρόπο επικοινωνίας. Χωρίς αυτόν όλα υπάρχουν μέσα σε κενό.Interregnum έγραψε: ↑12 Μαρ 2021, 13:34Επιστήμη: Εκ του ρήματος «επίσταμαι», ομόρριζο του ρήματος «οίδα» (δηλαδή γνωρίζω). Η ακριβής, πλήρης, συστηματική, αποδεικτέα και ως εκ τούτου ασφαλής γνώση. Κατά τον Ακαδημεικό Σπεύσιππο («Όροι»), αμετάβλητος υπό του λόγου αντίληψη της Ψυχής («ΥΠΟΛΗΨΙΣ ΨΥΧΗΣ ΑΜΕΤΑΠΤΩΤΟΣ ΥΠΟ ΛΟΓΟΥ»), αληθής λόγος ο οποίος παραμένει αμετάβλητος κατά το νόημα, ενώ κατά τον Πυθαγόρα ένα εκ των 4 «στηριγμάτων» της ανθρώπινης Ψυχής («ΤΑ ΓΑΡ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΣΤΙ, ΝΟΥΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΔΟΞΑ, ΑΙΣΘΗΣΙΣ», αποσπ. υπό Ιωάννου του Λυδού).Ian Donnelly: “Language is the foundation of civilization. It is the glue that holds a people together. It is the first weapon drawn in a conflict.”
Colonel Weber: Louise, this is Ian Donnelly. Louise Banks, Ian Donnelly.
Dr. Louise Banks: That’s quite a greeting.
Ian Donnelly: Yeah, well, you wrote it.
Dr. Louise Banks: Yeah. It’s the kind of thing you write as a preface. Dazzle them with the basics.
Ian Donnelly: Yeah, it’s great. Even if it’s wrong.
Dr. Louise Banks: It’s wrong?
Ian Donnelly: Well, the cornerstone of civilization isn’t language, it’s science.
Πρώτος ο Πλάτων («Τίμαιος», 29b-d) κάνει διάκριση μεταξύ της απλής γνώμης («δόξης») και της βεβαίας και αποδεικτέας γνώσεως («επιστήμης»). Ο ίδιος ορίζει την Επιστήμη, στον «Θεαίτητο» (201d), ως αιτιολογημένη δια της Λογικής γνώση. Ομοίως, ο Αριστοτέλης ορίζει την Επιστήμη ως αιτιολογημένη και αποδεδειγμένη γνώση σχετικά με «τις αρχές και τις αιτίες» και απαριθμεί ως χαρακτηριστικά αυτής (στο «Μετά τα Φυσικά») την ορθολογική γνώση (σε ότι αφορά τις Αιτίες και τις Αρχές), το αποδεδειγμένο και αιτιολογημένο της γνώσεως «μετά λογου», την διανοητική διαδρομή προς τα άγνωστα μέσα από τα άμεσα, γνώριμα και ήδη δεδομένα ως αληθή, την μέθοδο «συλλογισμός-ορισμός-απόδειξη», την γνώση της αιτίας του κάθε πράγματος, την ενασχόληση με την ακίνητο και αιώνια Ουσία των πραγμάτων και, τέλος, την αφετηρία από τα πολλά εμπειρικά δεδομένα με προορισμό μία καθολική θέση, η οποία να ισχύει για όλα τα όμοια.
Κατά τον Επίκουρο, η Επιστήμη, όπως και κάθε άλλη ανθρώπινη προσπάθεια, έχει ως σκοπό την γαλήνη της Ψυχής (η οποία στην περίπτωση της Επιστήμης επιτυγχάνεται δια της εξακριβωμένης γνώσεως) και ως συνέπεια την Ευδαιμονία. Κατά κανόνα, στην Ελληνική Γραμματεία ο όρος είναι ταυτόσημος της Φιλοσοφίας.
Στην Era Vulgaris ωστόσο, κατά την οποία η Φιλοσοφία εκακοποιήθη ποικιλοτρόπως, η Επιστήμη (επί του προκειμένου βεβαίως μόνον η μετρητική των φυσικών δεδομένων και τεχνολογική της παρωδία, την οποία υπηρετούν ειδικευμένοι ημιμαθείς) εθεωρήθη δήθεν διάφορος ή και αντίπαλος ακόμη της Φιλοσοφίας υπό των λεγομένων «θετικιστών» ή «επιστημονιστών» και καθυβρίσθη ως ανωφελής τάχα κατατριβή με «θεολογικά», «αφηρημένα» και «μεταφυσικά» μόνον ζητήματα.
[«Θύραθεν» φιλοσοφικό λεξικό]