mark έγραψε:
Μαρία, από πού να το πρωτοπιάσω, ας απαντήσω σε αυτά που έγραψες ένα-ένα.
MARIA έγραψε:
Μου είναι δύσκολο ν΄αντιληφθώ το γεγονός ότι υπάρχει παραδοχή πως η παγκοσμιοποίηση (έτσι όπως άχαρα επιβάλλεται) δεν είναι ότι καλύτερο και στον αντίποδα, αδυνατούμε να παραδεχτούμε ότι υπάρχει κάτι καλύτερο …
Πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο, πάντα δηλαδή μέχρι να φτάσουμε το τέλειο. Όλοι θα έπρεπε να το γνωρίζουν αυτό, από όλες τις πλευρές. Η παγκοσμιοποίηση επιβάλλεται αλλά πότε άλλοτε στην ιστορία δεν είχε επιβληθεί ένα καινούριο σύστημα; Πάντοτε υπήρχαν αντιδράσεις σε κάτι νέο, είτε καλό είτε κακό. Και άσχετα αν η παγκοσμιοποίηση είναι καλή ή κακή, οι περισσότεροι άνθρωποι αντιδρούν στην αλλαγή, ειδικότερα οι συντηρητικοί και οπισθοδρομικοί, και αυτοί που πλήττονται άμεσα από τις αλλαγές, που ξεβολεύονται. Ο άνθρωπος υποτίθεται πως είναι προσαρμοστικό ον, αλλά έχω αρχίσει να αμφιβάλω κατά πόσο αυτό αληθεύει.
MARIA έγραψε:
Έχουμε κρίση στην Ευρώπη αλλά αν κανείς καταδυθεί δίπλα από το παγόβουνο, θ΄ανακαλύψει ότι ενώ βλέπει στην κορυφή του την σκληρή οικονομική κρίση, παρακάτω θα βρει την κρίση αξιών, πολιτισμού, ταυτότητας, πίστης, οικογένειας, ανισοτήτων…
Γιατί αυτό? Διότι όταν υπήρξε μεγάλη οικονομική ευμάρεια, οι ήδη κοιμισμένοι, βολεύονταν με τις υπάρχουσες, προβληματικές καταστάσεις, ενώ τις διέκριναν…Οι λαοί –σύμφωνα με την εκπαίδευσή τους- έδιναν μείζονα προτεραιότητα στα της ύλης και ελάσσονα στα του πνεύματος.
Όταν ξαφνικά η σκληρή πραγματικότητα χτύπησε την πόρτα τους, δεν γνώριζαν πώς να διαχειριστούν την κατάσταση, κάνοντας ακραία άλματα…-όπως τα ονομάζεις- Μήπως αυτά τα ακραία άλματα είναι η ανάγκη προστασίας του πολιτισμού τους?
Σίγουρα η οικονομική κρίση έχει φέρει και άλλες «κρίσεις». Και αυτό είναι ένα από τα πολλά καλά της κρίσης. Γιατί φαίνεται καθαρά πλέον στον καθένα μας τι και ποιοι είναι αυτοί που αξίζουν τελικά. Όλα αυτά που είχαν σαθρές βάσεις, όπως αξίες, ιδέες, πρόσωπα και πράγματα, χάνονται δια παντός. Όλα αυτά που έχουν διαχρονική αξία, που παραμένουν αναλλοίωτα στον χώρο και τον χρόνο, διατηρούνται, καθώς μια κρίση σαν και αυτήν εδώ, δε μπορεί να τα κλονίσει τόσο εύκολα. Τι παραμένει λοιπόν;
Μπα, χεστήκανε για τον πολιτισμό τους, αυτό το έχουν πει τόσες πολλές φορές στον εαυτό τους που τελικά το πιστέψανε κιόλας. Τόσα χρόνια που τον αμαυρώνανε και τον αλλοιώνανε, δεν τους πείραζε, τώρα τους μάρανε; Τα ακραία άλματα είναι λόγω της ανάγκης επιβίωσής τους, τόσο υλικής όσο και πνευματικής. Το πρώτο εξασφαλίζεται με την ανάγκη διατήρησης και προσκόλλησης στο προηγούμενο οικονομικό μοντέλο που ήμασταν βολεμένοι. Ενώ το δεύτερο, με την υποστήριξη κάποιων απόψεων, σε τέτοιο υπερβολικό και φανατικό βαθμό ώστε να μην αφήνουν περιθώριο της παραμικρής αμφιβολίας πως είναι ορθό, διαφορετικά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να χαθούν σε ένα ατέρμονο τρυπάκι επαναξιολόγησης των αξιών τους και επαναπροσδιορισμού του εαυτού τους. Η τάχαμου-τάχαμου προστασία του πολιτισμού τους είναι η καραμέλα που γλύφουν για να μην συμβεί το παραπάνω.
MARIA έγραψε:
Μιλάνε κάποιοι για ξενοφοβία…Δεν έχουν όμως αντιληφθεί ούτε και σήμερα, ότι η ποιότητα των ανθρώπων που βρίσκονται στη γη της Ευρώπης, είναι τέτοια που τους επιτρέπει με μια απλή εκπαίδευση να βάλουν σε κίνηση το όνειρό τους για παγκόσμια ισλαμοποίηση-με ότι μπορεί να εμπεριέχεται σε αυτό τ όνειρο-…
Μην ξεχνάμε ότι η θρησκεία του ισλάμ είναι εύκολη και εύπεπτη για όσους δεν έχουν την κατάλληλη παιδεία….
Δεν πιστεύω πως το όνειρο των Ευρωπαίων διανοούμενων και των πολιτών (πιστών και απίστων) ήταν αυτό, απλά, ξέφυγε η κατάσταση και πιθανά -το απέυχομαι- θα συνεχίσει να ξεφεύγει…
Γενικότερα, όσοι είναι αμόρφωτοι, απαίδευτοι και ακαλλιέργητοι, και δεν ζούνε αξιοπρεπώς, είτε υπάρχει θρησκεία είτε όχι, είναι επιρρεπείς στον φανατισμό και στην βία. Ο φανατισμός συνήθως έρχεται από τον ιδεαλισμό των θρησκειών, αλλά υπάρχουν και άλλες μορφές ιδεαλισμού, κοινωνικοπολιτικού. Και βέβαια δεν είναι μόνο οι παραπάνω που καταλήγουν σε βία. Πολλοί μορφωμένοι, πλούσιοι και κοινωνικά καταξιωμένοι την έχουν πατήσει, όπως ο Βενέρ που σχολιάζω παρακάτω. Είναι πάντως αλήθεια πως η αφομοίωση μουσουλμάνων σε δυτικές κοινωνίες έχει πολλά προβλήματα και θέλει αρκετό χρόνο για να γίνει. Παράδειγμα οι Ινδοί και Πακιστανοί μετανάστες στην Αγγλία που έπρεπε να περάσουν 3 γενιές για να αρχίσουν να προσαρμόζονται και να λαμβάνουν υψηλές θέσεις στην αγγλική κοινωνία. Και αρκετοί βέβαια παραμένουν ακόμα απροσάρμοστοι. Σε αντίθεση με π.χ. εμάς τους έλληνες που αμέσως προσαρμοστήκαμε στις χώρες που λαθρομεταναστεύσαμε μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
MARIA έγραψε:
Ο Βενέρ, δεν αυτοκτόνησε λόγω των γάμων των ομοφυλοφίλων, ας μην γελιόμαστε.
Ο Βενέρ αυτοκτόνησε στη δύση της ζωής του διότι έβλεπε ότι ο διεθνισμός, η παγκοσμιοποίηση και ο ηθικός ξεπεσμός, κατασπαράσσει πολιτισμούς ολόκληρους...
Σου παραθέτω ολόκληρη την επιστολή του…
http://occamsrazormag.wordpress.com/201 ... cide-note/
Την διάβασα την επιστολή, ευχαριστώ, καθώς και τα τελευταία του κείμενα. Φαίνεται πως ο Βενέρ αυτοκτόνησε εξαιτίας της μουσουλμανοποίησης του γαλλικού πληθυσμού και του ξεριζωμού του παραδοσιακού τρόπου ζωής των Γάλλων, και της Ευρώπης γενικότερα. Μου θυμίζει κάτι από Λιαντίνη. Και ίσως ο πρόσφατος γαλλικός νόμος υπέρ των γάμων των ομοφυλόφιλων, γιατί και σε αυτό ήταν κάθετα αντίθετος, τον συντάραξε τόσο, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, που αποφάσισε να δώσει τέλος στην ζωή του. Λέγεται επίσης πως έπασχε από σοβαρή ανίατη ασθένεια, ίσως θέλησε να δώσει εμφατικό τόνο στον επικείμενο θάνατό του.
Το ότι αυτοκτόνησε όμως για μια ιδεολογία, δεν σημαίνει και απαραίτητα πως αυτή η ιδεολογία ήταν η σωστή. Και άλλοι άλλωστε έχουν αυτοκτονήσει για εντελώς αντίθετες ιδεολογίες. Και εγώ αν αύριο αυτοπυρποληθώ στο Σύνταγμα αφήνοντας μια επιστολή υπέρ του μαρξισμού ή του διεθνισμού, τι θα λέει αυτό; Όπως και να έχει, θεωρώ ότι η αυτοκτονία είναι πάντα μια πράξη παραίτησης. Πιστεύω πως ο Βενέρ ήταν αθεράπευτα συντηρητικός, αδιάλλακτος, απόλυτος, κολλημένος με την παράδοση και το έθνος και πως δεν μπορούσε με τίποτα να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Γιατί αν το έκανε αυτό, θα ήταν σαν να ακύρωνε όλη του την ζωή, η ζωή του θα έχανε το νόημα που της είχε δώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αν ήτανε δε ηγέτης του γαλλικού κράτους, το πιο πιθανό θα ήταν να εξολοθρεύσει άμεσα τις απειλές, τους μουσουλμάνος και τους ομοφυλόφιλους δηλαδή, και όλους αυτούς που θεωρούσε εχθρούς του έθνους. Όπως παρόμοια έχει γίνει στην Ιστορία σε άλλες χώρες με φασιστικά καθεστώτα. Είπε βέβαια ότι οι γάλλοι πρέπει να ξυπνήσουν, να μη μείνουν στα λόγια και να προχωρήσουν σε πράξεις. Πράξεις βίας φαντάζομαι εννοούσε εναντίον των προοδευτικών, μουσουλμάνων, ομοφυλόφιλων και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.
Τέτοιοι άνθρωποι έχουν τόσο μεγάλη πίστη σε αυτά που πιστεύουν που μπορούν και επιβάλλουν πολύ εύκολα τις απόψεις τους στους άλλους. Γιατί αν κάποιος έχει αδύναμο χαρακτήρα, ανησυχίες και τα πράγματα δεν του πηγαίνουν καλά, και ακούσει κάποιον άλλο με τόσο μεγάλη πειθώ και σιγουριά για τον εαυτό του, το πιο πιθανό σενάριο είναι να ταυτιστεί μαζί του.
MARIA έγραψε:
Είναι εξαιρετικά ουτοπικό να φαντάζεται κανείς ότι στην Ελλάδα, άπαξ και βρουν δουλειά όλοι οι μετανάστες, οι λαθρομετανάστες και οι Έλληνες, η κατάσταση θα επιστρέψει π.χ. στο 2003…
Πρώτον διότι είμαστε ΠΟΛΛΟΙ, δεύτερον διότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, ακόμα και αν η ανεργία πέσει στο 10% -όταν και άμα-.
Αυτά που λες ότι είμαστε πολλοί και ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, δεν έχουν να κάνουν με το αν τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα όταν και άμα η ανεργία μειωθεί σε φυσιολογικά επίπεδα, αλλά με τις δυσκολίες που υπάρχουν μέχρι να καλυτερεύσει η κατάσταση.
MARIA έγραψε:
Βλέπεις ότι ήδη δημιουργείται αργά και σταθερά μια νέα τάση στον Έλληνα η οποία τον θέλει ν’ αγοράζει και να κατασκευάζει ελληνικά προϊόντα από ελληνικά χέρια. Αυτή η τάση αρχίζει να εδραιώνεται στον εγκέφαλό του.
Ναι, ίσως αρχίζει. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι τελικά θα αγοράσουν τα πιο οικονομικά προϊόντα, ο καθένας βέβαια ανάλογα με τις ανάγκες του. Εξαρτάται και από το προϊόν. Αν κάτι είναι πιο ακριβό και χειρότερο σε ποιότητα, και δεν υπάρχει οικονομική άνεση, ε τότε δύσκολα να το αγοράσεις, μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικό.
MARIA έγραψε:
Προτιμάς το αμάξι από το πατίνι. Σε διαβεβαιώνω και εγώ το ίδιο. Χρησιμοποιώ καθημερινά την τεχνολογία και είναι κάτι το εξαιρετικό.
Η παγκοσμιοποίηση, θέλει την πρόοδο? Με ποιο κόστος όμως? Και ποια πρόοδο?
Αντιλαμβάνομαι και το έχω γράψει ξανά πως οι χώρες θα πρέπει να επιτρέπουν ελεύθερη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών. Σκέψου όμως κάτι:
Έχω μια μικρή βιομηχανία που κατασκευάζει μπλουζάκια.
Αυτά τα μπλουζάκια επιθυμώ να τα εξάγω. Το κόστος μου για το κάθε μπλουζάκι ανέρχεται στα 10 ευρώ (πάγια, ικα κλπ).
Στην Ινδία υπάρχει μια αντίστοιχη βιομηχανία. Το κόστος για εκείνους ανέρχεται στα 2 ευρώ...εκείνη την στιγμή ο ινδός αποφασίζει να εξάγει τα μπλουζάκια του στην Ελλάδα -καταπληκτική κίνηση-.
Τι θα γίνει με εμένα όμως?
Φαντάζομαι πως ή θ΄αναγκαστώ να κλείσω την επιχείρησή μου, ή θα πρέπει να πληρώνω τους υπαλλήλους μου με ινδικό μεροκάματο….
Δεν είναι ακριβώς ότι η παγκοσμιοποίηση θέλει την πρόοδο, αλλά ότι η παγκοσμιοποίηση έρχεται ως φυσική απόρροια της προόδου, νομοτελειακά, αν το θες. Όπως παλιότερα η φεουδαρχία αντικαταστάθηκε από τον καπιταλισμό. Τελικά ο Μαρξ είχε άδικο, ο κομμουνισμός δεν ήταν το τελευταίο σκαλί στην εξέλιξη του ανθρώπου, αλλά ο παγκόσμιος καπιταλισμός ή αλλιώς η παγκοσμιοποίηση. Εκτός και αν ο κομμουνισμός έρθει μετά, θα δείξει!
Η κίνηση των Ινδών, σαφέστατα συμφέρει τους Ινδούς, αλλά δεν συμφέρει εμάς τους Έλληνες. Συνεπώς, με αυτό το μοντέλο, υπάρχει μια διαρροή πλούτου από τις πλούσιες χώρες στις φτωχές, που θα σταματήσει όταν το βιοτικό επίπεδο σε όλες τις χώρες εξισωθεί. Μπορεί να μη μας συμφέρει, αλλά αν πραγματικά θέλουμε ισότητα και δικαιοσύνη, θα πρέπει να επιδιώξουμε κάτι τέτοιο, κατά των συμφερόντων μας.
MARIA έγραψε:
Η παγκοσμιοποίηση αυξάνει τις ανισότητες αντί να τις λειαίνει αφού τα οφέλη της διοχετεύονται στους συγκεκριμένους ισχυρούς πόλους ενώ ενισχύει το νέο αποικιακό μοντέλο.
Σίγουρα μπορείς να βρεις περιστατικά μέσα στην παγκοσμιοποίηση όπου οι ανισότητες αυξάνονται. Συνολικά αν το δεις πάντως, εγώ πιστεύω πως το αντίθετο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται, όπως με το παράδειγμα των Ινδών παραπάνω.
MARIA έγραψε:
Και μιας που μίλησες για πατίνια, θα σου πω ότι μου θυμίζεις την φράση που έχει σαν καραμέλα η παγκοσμιοποίηση : ‘καλύτερα με 2 ευρώ την ημέρα, παρά με τίποτα’, γιατί ενώ οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης βλέπουν ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και ισότητα μεταξύ των λαών, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση..
Αυτό δεν το λένε μόνο οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης αλλά και ο απλός κόσμος, ανεξαιρέτως πεποιθήσεων.
MARIA έγραψε:
Επίσης, βλέπω ότι ενώ οι θιασώτες της παγκοσμιοποίησης (ΔΝΤ, Παγκόσμια τράπεζα) υποστηρίζουν την ελεύθερη διακίνηση αγαθών δεν διαθέτουν τα μέσα για να διαχειριστούν τις νέες καταστάσεις που προκύπτουν…
Υπάρχουν πολλά προβλήματα σε όλο αυτό το εγχείρημα, τίποτα δεν είναι εύκολο. Μια μεγάλη δυσκολία είναι η εύρεση του αφορολόγητου μαύρου χρήματος. Και εκεί γίνονται πολύ μεγάλες προσπάθειες τελευταία, με αρκετά μεγάλη επιτυχία θα έλεγα. Ένα άλλο είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει ενιαία οικονομική πολιτική, φορολογία σε όλες τις χώρες. Γιατί πώς μπορεί να υπάρξει παγκοσμιοποίηση, αν οι επιχειρήσεις είναι ελεύθερες να επιλέξουν πού θα φορολογηθούν και να πάνε σε φορολογικούς παραδείσους. Ο ανταγωνισμός θα είναι άνισος μεταξύ δύο επιχειρήσεων που η μια δηλώνει έδρα την Γερμανία, και η άλλη τους νήσους Κέυμαν. Αυτά αλλάζουν σιγά-σιγά αλλά θέλει χρόνο.
Οι θιασώτες της π. δεν είναι παντοδύναμοι, υπάρχουν και άλλες δυνάμεις, που δρουν υπογείως και δεν φαίνονται. Πολλοί άλλωστε υποστηρικτές της π., όπως π.χ. ο Στίγκλιτζ, έχουν κάνει αυστηρή κριτική στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Globalizat ... iscontents
Τέλος να υπενθυμίσω πως οι διαφορές της εποχής μας με τις εθνικιστικές δράσεις του προηγούμενου αιώνα είναι εμφανείς, καθώς οι στρατιωτικές συγκρούσεις έχουν περιοριστεί σε τεράστιο βαθμό, ποτέ άλλοτε η Ευρώπη δεν είχε διανύσει τόσο μεγάλη περίοδο ειρήνης, αλλά και οι ευρωπαίοι έχουμε γίνει πολύ πολιτισμένοι. Αυτό δεν έγινε τυχαία, κάποιοι προσπάθησαν για να γίνει, έφτιαξαν οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, την UNESCO, την Ε.Ε. και τα Ηνωμένα Έθνη, και η παγκοσμιοποίηση είναι η συνέχεια αυτής της προσπάθειας. Το αν θα επιτύχει αυτό το όραμα είναι αμφιλεγόμενο, αλλά κανείς δε μπορεί να αναιρέσει όλη αυτή την προσπάθεια ή να υποστηρίξει πως έγινε για κακούς σκοπούς και μόνο.