Μορφές κοινωνικής συνείδησης ΙΙ: ⲒⲆⲈⲞⲖⲞⲄⲒⲀ

[Sol]

Αυτό λέμε, ο ανθρωπος αλλοτριωνεται στην κεφαλιοκρατική παραγωγή, αποξενωνεται από την δουλειά που κάνει, αποξενωνεται από τον εαυτό του από την φύση του.

[Sol]

Η ιδεολογία τώρα και τα επιμέρους ιδεολογήματα προσπαθούν να δικαιολογησουν την εκμετάλλευση ή ότι για την ζωή του εργαζόμενου φταίει ο ίδιος για τα δεινά του, το ότι είναι άνεργος, χαμηλόμισθος κ.α.

[Sol]

[Sol]

[Sol]

[Sol]

[Sol]

[Sol]

[Ληστοσυμμορίτης]

συμπερίληψη και το "δικαίωμα" των συνταξιούχων να δουλεύουνε

[Ληστοσυμμορίτης]

ατομική ευθύνη του θύματος στην γυναικοκτονία σύμφωνα με της αστική ιδεολογία.

[Ληστοσυμμορίτης]

Γιατί δηλαδή, έχεις την εντύπωση ότι αν πας στις Σεϋχέλλες, στο αρχιπέλαγος των Φιλιππίνων και στο Πουκέτ θα δεις ντόπιους να κάνουν διακοπές; Και πολύ κράτησε αυτό το αστείο με τους ντόπιους κακομοίρηδες να θέλουν και διακοπές.

Ειδικά οι Ροδίτες καλά να πάθουν που πέρυσι έφτιαχναν τοστάκια για τους πυροπαθείς τουρίστες, αντί να τους αφήσουν να πάει το στομάχι στην πλάτη και να μείνει το νησί για τους συμπατριώτες τους.

αντανάκλαση του οικονομικού ανταγωνισμού στη συνείδηση, τη μεταφυσική ανάλυση της κοινωνίας ως άθροισμα των ξεχωριστών ατόμων, τα οποία διατηρούν τάχα τον δικό τους «ζωτικό χώρο» που δεν πρέπει να παραβιάζεται. Ετσι, τα άλλα άτομα δεν είναι «συγκοινωνοί» ή συνάδελφοι, αλλά ξένοι, ανταγωνιστές, οιονεί εχθροί. Στην καλύτερη περίπτωση, τα ξεχωριστά άτομα αναπτύσσουν μεταξύ τους κάποια «συναλλαγή» - «ανταλλαγή».

δεν είμαστε ζωα που ανταγωνιζόμαστε για την επιβίωση, είμαστε ανθρώπινη κοινωνία.

[Ληστοσυμμορίτης]

Λίγο πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Aγώνων, που φέτος θα διεξαχθούν στο Παρίσι, η Nike, μία από τους χορηγούς της διοργάνωσης και εταιρεία ένδυσης, που ντύνει πολλούς από τους αθλητές που θα λάβουν μέρος σε αυτή, δημοσίευσε ένα προπαγανδιστικό - διαφημιστικό βίντεο ενόψει της έναρξης των αγωνισμάτων. Σε αυτό εμφανίζονται αθλητές από διαφορετικά αθλήματα που μέσα από πολλά κοντινά πλάνα προσπαθεί να καταγραφεί στο πρόσωπό τους η αποφασιστικότητα να νικήσουν, ενώ συνοδεύεται από έναν σχολιασμό ενδεικτικό και αποκαλυπτικό των μηνυμάτων που θέλει να περάσει, αλλά κυρίως των αξιών που εκπροσωπεί...

Ο αφηγητής, λοιπόν, σε θέση αθλητή που κυνηγά την κορυφή, αναρωτιέται: "Είμαι κακός άνθρωπος; Έχω μία και μοναδική επιδίωξη, είμαι δόλιος, έχω εμμονή, είμαι εγωιστής. Αυτό με κάνει κακό άνθρωπο; Είμαι ένας κακός άνθρωπος; Δεν έχω καμία ενσυναίσθηση, δε σε σέβομαι, δεν είμαι ποτέ ευχαριστημένος, έχω μία εμμονή με τη δύναμη. Είμαι παράλογος, δεν έχω τύψεις, δεν έχω καμία αίσθηση συμπόνιας, έχω παραισθήσεις, είμαι μανιακός. Πιστεύεις ότι είμαι κακός άνθρωπος; Πες μου, είμαι;".

Αυτό το σχεδόν παραληρηματικού τύπου μήνυμα που προμοτάρει ακόμα και δόλια μέσα για να φτάσεις στην κορυφή, ενώ προσδίδει στον αθλητή χαρακτηριστικά, όπως η ασέβεια προς τους υπόλοιπους συναθλητές του και η έλλειψη ενσυναίσθησης συνεχίζει σε ακόμα πιο δραματικό τόνο και ο αφηγητής πεισμώνει τη φωνή του και συνεχίζει για την κορύφωση: "Πιστεύω ότι είμαι καλύτερος από όλους τους υπόλοιπους. Θέλω να κατακτήσω αυτό που είναι δικό σου και να μην το επιστρέψω ποτέ. Αυτό που είναι δικό μου είναι δικό μου και αυτό που είναι δικό σου είναι δικό μου. Αυτό με κάνει κακό άνθρωπο;".

Για να καταλήξει τελικά στο μήνυμα: "Η νίκη δεν είναι για όλους, είναι γι' αυτούς που κάνουν οτιδήποτε χρειαστεί", που το συνοδεύει μάλιστα με αντίστοιχο hashtag #WinningIsntForEveryone. Και κάπως έτσι ολοκληρώνεται το διαφημιστικό σποτ με την εταιρεία ουσιαστικά να παρακινεί τους αθλητές να κατακτήσουν την κορυφή με κάθε κόστος, με οποιοδήποτε μέσο, με όλους τους τρόπους, αφού αυτό είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, αυτό είναι που μετράει. Σε αυτό το πλαίσιο είναι θεμιτά μέσα η ασέβεια, η δολιότητα, η εμμονή, ακόμα και αν όλα αυτά κάνουν τον αθλητή να μοιάζει με "τέρας". Όλα αυτά δεν έχουν σημασία μπροστά στη νίκη που είναι αυτοσκοπός...
https://www.odigitis.gr/article/Otan-i- ... kos-Agnes/
Φυσικά τα παραπάνω δε θυμίζουν σε τίποτα αθλητισμό, ένα αγαθό που αποτελεί κοινωνικό δικαίωμα, που μπορεί να προωθήσει τη συλλογικότητα, τη σωματική και ψυχική υγεία, την ψυχαγωγία, χωρίς να το βρωμίζουν οι χορηγοί με τα αντιαθλητικά τους σποτ. Και σίγουρα δε θυμίζουν σε τίποτα Ολυμπιακούς Αγώνες, αφού τα χαρακτηριστικά που υποτίθεται προωθούν, όπως είναι η ευγενής άμιλλα και το ευ αγωνίζεσθαι πάνε περίπατο με την υπογραφή των πολυεθνικών κολοσσών. Αυτό, βέβαια, δεν είναι καινούριο, αφού οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μετατραπεί κι αυτοί σε ένα άκρως εμπορευματοποιημένο προϊόν που τους κανόνες τους βάζουν οι χορηγοί και οι πολυεθνικές.

Γι' αυτό και περνούν στον αθλητισμό τις αξίες της κοινωνικής ζούγκλας του καπιταλισμού, του ανταγωνισμού, της επικράτησης του ισχυρότερου. Βλέπουν τον αθλητισμό όπως την αγορά και προσπαθούν να κερδίσουν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας των κερδών από τους ανταγωνιστές. Είναι μία αντανάκλαση της κοινωνικής πραγματικότητας και του συστήματος που βάζει πάνω απ' όλα τα κέρδη των λίγων.

Κι έτσι για τους αθλητές το αγώνισμά τους μετατρέπεται σε μία μάχη επιβίωσης αφού με αυτό τον τρόπο, με τις επιτυχίες και τις νίκες, θα προσελκύσουν χορηγούς, θα καταφέρουν να επιβιώσουν για να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που αγαπάνε. Ακόμα κι αυτό βγαίνει συνεχώς λαβωμένο από τις ευτελείς αξίες και τα ιδανικά που προσπαθούν να επιβάλλουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα...

[Ληστοσυμμορίτης]

[Ληστοσυμμορίτης]

θεωρώ ότι ο κυριότερος λόγος για την υπογεννητικότητα δεν είναι η οικονομία αλλά ο ατομικισμός
σε όλες τις παλαιότερες εποχές οι άνθρωποι βρίσκονταν σε δεινότερη οικονομική κατάσταση, σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, αλλά δεν υπήρχε το φαινόμενο της υπογεννητικότητας

σήμερα, οι άνθρωποι γαλουχημένοι από μια νοοτροπία εγωκεντρισμού σε μια ατομικιστική κοινωνία, θέτουν τον εαυτό τους και τους προσωπικούς τους στόχους πάνω από την οικογένεια και τυχόν παιδιά. τα παιδιά και η δημιουργία οικογένειας αποτελούν τροχοπέδη για την προσωπική τους εξέλιξη. όλα γυρνάνε γύρω από τον εαυτό τους άλλωστε. οπότε και στη Δύση που επικρατεί ο φιλελευθερισμός οι άνθρωποι είναι ατομικιστές και προτιμούν τη δική τους εξέλιξη από τη δημιουργία οικογένειας.

Στις χώρες της Ασίας που οι άνθρωποι είναι πιο παραδοσιακοί δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα

tl;dr δεν είναι η οικονομία, είναι η νοοτροπία

Και πάνω σε πια βάση ορθώνεται αυτή η νοοτροπία;
παλιότερα οι άνθρωποι έχτιζαν τα προιόντα με τα χέρια τους ή με τη βοήθεια της κοινότητας-γειτονιάς και τα χρησιμοποιούσαν-κατανάλωναν, για ποιο λόγο; γιατι η παραγωγικ΄τοητα της εργασίας και ο καταμερισμός εργασίας ήταν χαμηλότερου επιπέδου. Σήμερα οι άνθρωποι φτιάχνουν τα προιόντα αλλά είναι ξένα για αυτούς, δεν μπορούν να τα χαρούν, πρέπει να μπουν σαν "ανταγωνιστές" στην αγορά για να βιοποριστούν και να αγοράσουν τα προιόντα που χρειάζονται. Έτσι γεννιέται η νοοτροπία του ατομικισμού. Ο άνθρωπος σήμερα αισθάνεται μόνος και ανήμπορος να ξεπεράσει τα οικονομικά τείχη που ορθώνονται γύρω του. Αυτή είναι η αστική κοινωνία, η τελευταία ζωώδης κοινωνία όπου ο άνθρωπος δεν καθορίζει την μοίρα του αλλά οι σιδερένιοι νόμοι της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής, για να επιβιώσει πρέπει να φάει τους άλλους και να κυριαρχίσει αυτός.

[Ληστοσυμμορίτης]