nrg έγραψε: ↑27 Ιούλ 2020, 12:28
axilmar έγραψε: ↑27 Ιούλ 2020, 12:01
nrg έγραψε: ↑27 Ιούλ 2020, 11:54
Η όλη η διαδικασία είναι η απόλυτη απόδειξη ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Είναι μία διαδικασία όπου το παραμικρό λάθος οδηγεί σε παθολογικές καταστάσεις.
Αυτο δεν σημαινει οτι ο μηχανισμος αυτος ειναι σιγουρο δεν δημιουργηθηκε τυχαια.
Ειναι σαν να λες οτι μεσα απο τρισεκατομμυρια πιθανους τυχαιους συνδυασμους γραμματων, δεν μπορει να δημιουργηθει η λεξη 'αβιογενεση'.
Δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα.
Δεν μιλάμε για μία λέξη με 10 γράμματα, αλλά με 200 έως 400+ και μάλιστα φαντάσου τα γράμματα να έχουν 2 προσανατολισμούς, δηλαδή το «ε» με το «3» να είναι το ίδιο ψηφίο (αφού έχει τις ίδιες χημικές ιδιότητες), αλλά για κάποιον λόγο να είναι χρήσιμα μόνα αυτά που είναι «ε».
Και μετά φαντάσου να έχει σημασία και το τρισδιάστατο σχήμα της λέξης. Δηλαδή πάρε 200 τουβλάκια με ένα γράμμα επάνω και κόλλησε τα έτσι ώστε όχι μόνο να βγαίνει νόημα, αλλά να έχουν και το σωστό 3D σχήμα. Πόσους συνδυασμούς σχημάτων μπορεί να φτιάξεις, αλλά μόνο ένας να είναι ο σωστός;
Η διαφορά στις πιθανότητες είναι τεράστια. Αχανής.
Αχανής είναι και μόνο για 200 αμινοξέα στην σειρά. Μαζί με τις άλλες παραμέτρους, έχει τελειώσει η πιθανότητα σαν επιχείρημα. Μαθηματικά μιλώντας.
Να βοηθήσω λίγο:
η κωδικοποίηση των αμινοξέων σε πολυπεπτίδια γίνεται σε τρία επίπεδα. Μιλάμε για τριπλή κωδικοποίηση, όχι απλή. Δεν μιλάμε για 200 ή 400 γράμματα που μπαίνουν σε σειρά. Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο κωδικοποίησης. Τα άλλα δύο αφορούν το πώς μπαίνουν σε συγκεκριμένες θέσεις στο χώρο, και πώς αναδιπλώνονται ώστε να σχηματιστεί το τρισδιάτατο μοντέλο το οποίο λειτουργεί ολοτικά. Αν δεν γίνει ένα από τα τρία επίπεδα κωδικοποίησης αυστηρά, δεν λειτουργεί ο μηχανισμός.
Θα τα συναντήσει κανείς ως πρωτοταγή, δευτεροταγή και τριτοταγή δομή των πολυπεπτιδίων και θα το διαβάσει ακόμα και σε βιβλίο Βιολογία της Β' Λυκείου.
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547 ... ex1_2.html
Μέσα εκεί θα βρει ακόμα και τα εξής:
Η δομή των πρωτεϊνικών μορίων καθορίζει τη λειτουργία τους
Σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν περισσότερες από 30.000 διαφορετικές πρωτεΐνες. Καθεμιά από αυτές εμφανίζει έναν ιδιαίτερο βιολογικό ρόλο. Η αιμοσφαιρίνη, για παράδειγμα, είναι επιφορτισμένη με τη μεταφορά του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα. Το κολλαγόνο είναι δομική πρωτεΐνη ιστών (π.χ. του συνδετικού ιστού), ενώ τα ένζυμα επιταχύνουν τις αντιδράσεις που γίνονται μέσα στο κύτταρο.
Δηλαδή, το ανθρώπινο σώμα διαθέτει πάνω από 30.000 διαφορετικές πρωτεΐνες, τελείως μοναδικές, με τελείως μοναδική τριδιάστατη κωδικοποίηση (δομή) έτσι ώστε να συμμετέχουν στην ανθρώπινη βιολογία με ακριβείς και πολύ αυστηρές λειτουργίες.