Δημήτρης Λιαντίνης

[Gherschaagk]

δεν έχω διαβάσει Λιαντίνη, δεν θα άντεχα πιστεύω. στο πατρικό κυκλοφορεί μια γκέμμα η οποία δεν μου έκανε ποτέ την αίσθηση να την πιάσω στα χέρια μου. έχω δει βίντεο του (τα βρίσκω παιδικά, πολύς στόμφος και στήσιμο) κι εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να διαβάσω το γράμμα που άφησε στην κόρη του. η αίσθηση που μου βγάζει είναι ενός καλοδιαβασμένου μεγαλομανή, με τον εγωισμό να χτυπάει κόκκινο. οπότε ναι σε παλιότερες εποχές, σε ανθρώπους αγράμματους κι αδιάβαστους μπορεί να έκανε εντύπωση, αλλά σίγουρα ήταν κουραστικός και αρκετά έξυπνος για να το γνωρίζει αυτό. τώρα, όσον αφορά την αυτοκτονία του, αγνωστές οι βουλές του, αλλά με αφήνει παντελώς αδιάφορη και σαν κίνηση τη θεωρώ βλακώδη.

[Beria]

δεν έχω διαβάσει Λιαντίνη, δεν θα άντεχα πιστεύω. στο πατρικό κυκλοφορεί μια γκέμμα η οποία δεν μου έκανε ποτέ την αίσθηση να την πιάσω στα χέρια μου. έχω δει βίντεο του (τα βρίσκω παιδικά, πολύς στόμφος και στήσιμο) κι εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να διαβάσω το γράμμα που άφησε στην κόρη του. η αίσθηση που μου βγάζει είναι ενός καλοδιαβασμένου μεγαλομανή, με τον εγωισμό να χτυπάει κόκκινο. οπότε ναι σε παλιότερες εποχές, σε ανθρώπους αγράμματους κι αδιάβαστους μπορεί να έκανε εντύπωση, αλλά σίγουρα ήταν κουραστικός και αρκετά έξυπνος για να το γνωρίζει αυτό. τώρα, όσον αφορά την αυτοκτονία του, αγνωστές οι βουλές του, αλλά με αφήνει παντελώς αδιάφορη και σαν κίνηση τη θεωρώ βλακώδη.

Βαρουφάκης + κατάθλιψη

[ΟΥΤΙΣ]

Ο Καζαντζάκης έζησε και πέθανε με τις ιδέες το, επισης. Πλήρωσε ακριβό τίμημα γι αυτές και μάλλον υπήρξε καλύτερος φιλόσοφος από τον φιλόσοφο Λιαντίνη.

[Αίγαγρος]

O μεγαλύτερος νεο-Έλληνας στοχαστής πάντως (δεν θα χρησιμοποιήσω τον όρο φιλόσοφος γιατί ο ίδιος δεν τον αποδεχόταν,
και μάλλον προς το αντί-φιλόσοφος έτεινε), ήταν αυτός:

SpoilerShow

Ο ίδιος δήλωνε πως ήταν απλά, ένας ερευνητής των ανθρωπίνων πραγμάτων και της ανθρώπινης συμπεριφοράς μέσα στο γίγνεσθαι.
Ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε από τους Γερμανούς με το βραβείο Γκαίτε και έπειτα με το βραβείο Χούμπολτ, μέλος του ιδρύματος ανωτάτων σπουδών στο Βερολίνο και ο άνθρωπος που διέβλεψε τον επερχόμενο χαμό στα ελληνικά πράγματα, ήδη από τις αρχές του 90'.
Άσκησε δριμεία κριτική στην Μεταφυσική και κατέδειξε τις αντιφάσεις των μεγαλύτερων φιλοσόφων της νεότερης ιστορίας μας. Τρομερές γνώσεις ιστορίας, ιστορίας της φιλοσοφίας και με οξύτατη αναλυτική σκέψη. Ο χαμός του ήταν πράγματι τραγικός για τα ελληνικά γράμματα.

και η ειρωνεία ; πέθανε τον ίδιο μήνα και την ίδια χρονιά με τον αυτόχειρα Λιαντίνη, Ιούλιο του 98'.
ο πρώτος από ανθρώπινο λάθος στο Ασκληπιείο αν θυμάμαι σωστά, ο δεύτερος από δικό του χέρι στον Ταΰγετο.

[sys3x]

Αφήνω κι αυτόν εδώ.

[Σουβλίτσα]

δεν έχω διαβάσει Λιαντίνη, δεν θα άντεχα πιστεύω. στο πατρικό κυκλοφορεί μια γκέμμα η οποία δεν μου έκανε ποτέ την αίσθηση να την πιάσω στα χέρια μου. έχω δει βίντεο του (τα βρίσκω παιδικά, πολύς στόμφος και στήσιμο) κι εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να διαβάσω το γράμμα που άφησε στην κόρη του. η αίσθηση που μου βγάζει είναι ενός καλοδιαβασμένου μεγαλομανή, με τον εγωισμό να χτυπάει κόκκινο. οπότε ναι σε παλιότερες εποχές, σε ανθρώπους αγράμματους κι αδιάβαστους μπορεί να έκανε εντύπωση, αλλά σίγουρα ήταν κουραστικός και αρκετά έξυπνος για να το γνωρίζει αυτό. τώρα, όσον αφορά την αυτοκτονία του, αγνωστές οι βουλές του, αλλά με αφήνει παντελώς αδιάφορη και σαν κίνηση τη θεωρώ βλακώδη.

Βαρουφάκης + κατάθλιψη

Ναι

Αλλα ρε παιδιά, παραπάνω στο βίντο δείχνει τον αποθανόντα να παραληρεί μέσα στην στρατιωτική σχολή και η Γουλανδρή να παρακολουθεί με τέτοιο σέβας και θαυμασμό! (οι στρατιωτικοί δεν ξέρω αν όλοι επίσης θαυμάζουν, νυστάζουν ή απλά αναρωτιούνται αν είναι τόσο ηλίθιοι οι ίδιοι που δεν...)
Ήμαρτον δηλαδή, αν το κοιτάξετε θα καταλάβετε τί εννοώ, είναι ολίγον τι θλιβερό και γελοίο

[Βινόσαυρος]

δεν έχω διαβάσει Λιαντίνη, δεν θα άντεχα πιστεύω. στο πατρικό κυκλοφορεί μια γκέμμα η οποία δεν μου έκανε ποτέ την αίσθηση να την πιάσω στα χέρια μου. έχω δει βίντεο του (τα βρίσκω παιδικά, πολύς στόμφος και στήσιμο) κι εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να διαβάσω το γράμμα που άφησε στην κόρη του. η αίσθηση που μου βγάζει είναι ενός καλοδιαβασμένου μεγαλομανή, με τον εγωισμό να χτυπάει κόκκινο. οπότε ναι σε παλιότερες εποχές, σε ανθρώπους αγράμματους κι αδιάβαστους μπορεί να έκανε εντύπωση, αλλά σίγουρα ήταν κουραστικός και αρκετά έξυπνος για να το γνωρίζει αυτό. τώρα, όσον αφορά την αυτοκτονία του, αγνωστές οι βουλές του, αλλά με αφήνει παντελώς αδιάφορη και σαν κίνηση τη θεωρώ βλακώδη.

Βαρουφάκης + κατάθλιψη

Αυτό που κατακρίνετε τους μεγαλομανείς δε μπορώ να το καταλάβω. Και ο βαγκνερ το είχε αυτό το χαρακτηριστικό και αρκετοί άνθρωποι του πνευματος. Σιγά.

[Το_όνομά_μου]

Αποσκότησων με.

Στο πρώτο σκέλος νομίζω απάντησα. Για το δεύτερο δεν μπορώ να σου απαντήσω γιατί δεν τους γνωρίζω, αν θες μπορώ να σου πω για τον Πανούση.

Ο Αίγαγρος απάντησε πληρέστερα από όσο θα μπορούσα να απαντήσω εγώ.

Η δική μου θέση πάντως, αφού ρωτάς, είναι πως ήταν ένας σημαντικός σύγχρονος Έλληνας φιλόσοφος ο οποίος άσκησε κριτική τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν του ελληνισμού, εμφανώς επηρρεασμένος από την γερμανική παιδεία που πήρε. Από τις διαλέξεις του δε που υπάρχουν στο διαδίκτυο φαίνεται πως ήταν και ένας εξαιρετικός δάσκαλος, με φοβερή μεταδοτικότητα, αγάπη και πάθος για αυτό που δίδασκε.

Ας βάλω και εγώ μια διάλεξή του που μ'άρεσε, πέρα από αυτήν που έβαλε η tipiti klop.



Για το δεύτερο σκέλος δεν έχω τις γνώσεις να απαντήσω.

Η ανάλυση του Λιαντίνη για τους Σπαρτιάτες είναι στην ουσία νιτσεική και επομένως λαθασμένη. Η wikipedia παραθέτει το εξής απόσπασμα:

This lack of judicial protection is confirmed by Myron of Priene, who mentions killing as a standard mode of regulation of the Helot population. Thus, 2,000 helots were massacred in 491 BC in a carefully staged event.

"The helots were invited by a proclamation to pick out those of their number who claimed to have most distinguished themselves against the enemy, in order that they might receive their freedom; the object being to test them, as it was thought that the first to claim their freedom would be the most high spirited and the most apt to rebel. As many as two thousand were selected accordingly, who crowned themselves and went round the temples, rejoicing in their new freedom. The Spartans, however, soon afterwards did away with them, and no one ever knew how each of them perished."

Η φιλοσοφία του Νίτσε και του Λιαντίνη θεωρεί, ότι μπορείς να κάνεις τέτοιου μεγέθους έγκλημα και μετά να συνεχίσεις την ζωή σου σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αυτό βέβαια είναι ένα θεμελιώδες ψέμα.
Στην πραγματικότητα ένα τέτοιο αμάρτημα εάν δεν υπάρξει εξιλέωση, θα γίνει institutionalization από την κοινωνία ως ειδωλολατρία και θα περάσει στις επόμενες γενιές.
Το θεμελιώδες αυτό ψέμα του Νίτσε και του Λιαντίνη είναι κυρίαρχο στην κοινωνία. Για να εξηγήσω τι εννόω θα φέρω τα παραδείγματα 2 ταινιών:
Τον Νονό 1 και τον "Καιρό των Τσιγγάνων".

Ο κόσμος θεωρεί την ταινία Νονό 1 ως ρεαλιστική και τον Καιρό των Τσιγγάνων ως υπερρεαλιστική ως ένα βαθμό.
Βέβαια η πραγματικότητα είναι η αντίστροφη. Ο ΚτΤ είναι ρεαλιστική ταινία και ο Νονός 1 φανταστική.
Οποιος έχει δει τον Νονό 1 θα έπρεπε να έχει παρατηρήσει το εξής γεγονός: Αν και ο νονός είναι ένας πατριάχης που σημαίνει ότι στην οικογένεια έχει το βάρος της παραγωγής (δεν ασχολείται με παιδιά ή με σπίτι), σε όλη την ταινία δεν μας δείχνει ούτε για ένα δευτερόλεπτο πως παράγει εισόδημα! Και όμως λογικά η παραγωγή θα πρέπει να καλύπτει το 90 % του χρόνου του.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Εάν μας έδειχνε η ταινία πως ο νονός βγάζει το εισόδημάτου, η οικογένεια Κορλεόνε θα έχανε την γοητεία της.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μαφιόζοι με τα γοητευτικά χαρακτηριστικά του Δον Κορλεόνε, και έχω γνωρίσει μαφιόζους. Όταν στέλνεις τον μπράβο να "συλλέξει" χρήματα από έναν οικογενειάρχη μέσα σου έχεις αλλοιωθεί. Μπορεί να κάνεις υπεραναπλήρωση, αλλά και πάλι δεν μπορείς να καλύψεις την πραγματικότητα.
Πράγματι, όπως μας δείχνει ο Καιρός των Τσιγγάνων, ο άνθρωπος διαφθείρεται ακόμα και όταν δεν το θέλει, ακόμα και όταν ήταν αγαθός. Αυτό είναι το νόημα της ταινίας, η διαφθορά του αγαθού Perhan και η εν' τέλη απελπισία του.
Ακριβώς επειδή η νόηση του ανθρώπου είναι υπερβατική, αυτή η διαφθορά δεν μπορεί να περιγραφεί με "ρεαλιστική" φόρμα. Φυσικά και δεν είναι αφελής ο Κουστουρίτσα.

Ο Λιαντίνης, όπως και ο Νίτσε, ήταν αντι-χριστιανος. Το βίντεο για τους Σπαρτιάτες το αποδεικνύει.

Ο Λιαντίνης είχε ουσιαστικά την κατάληξη του Νίτσε, με την διαφορά ότι επειδή είχε την γνώση της κατάληξης του τελευταίου, επέλεξε τον πιο γρήγορο δρόμο.

[nik_killthemall]

Η ανάλυση του Λιαντίνη για τους Σπαρτιάτες είναι στην ουσία νιτσεική και επομένως λαθασμένη. Η wikipedia παραθέτει το εξής απόσπασμα:

This lack of judicial protection is confirmed by Myron of Priene, who mentions killing as a standard mode of regulation of the Helot population. Thus, 2,000 helots were massacred in 491 BC in a carefully staged event.

"The helots were invited by a proclamation to pick out those of their number who claimed to have most distinguished themselves against the enemy, in order that they might receive their freedom; the object being to test them, as it was thought that the first to claim their freedom would be the most high spirited and the most apt to rebel. As many as two thousand were selected accordingly, who crowned themselves and went round the temples, rejoicing in their new freedom. The Spartans, however, soon afterwards did away with them, and no one ever knew how each of them perished."

Η φιλοσοφία του Νίτσε και του Λιαντίνη θεωρεί, ότι μπορείς να κάνεις τέτοιου μεγέθους έγκλημα και μετά να συνεχίσεις την ζωή σου σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αυτό βέβαια είναι ένα θεμελιώδες ψέμα.
Στην πραγματικότητα ένα τέτοιο αμάρτημα εάν δεν υπάρξει εξιλέωση, θα γίνει institutionalization από την κοινωνία ως ειδωλολατρία και θα περάσει στις επόμενες γενιές.
Το θεμελιώδες αυτό ψέμα του Νίτσε και του Λιαντίνη είναι κυρίαρχο στην κοινωνία. Για να εξηγήσω τι εννόω θα φέρω τα παραδείγματα 2 ταινιών:
Τον Νονό 1 και τον "Καιρό των Τσιγγάνων".

Ο κόσμος θεωρεί την ταινία Νονό 1 ως ρεαλιστική και τον Καιρό των Τσιγγάνων ως υπερρεαλιστική ως ένα βαθμό.
Βέβαια η πραγματικότητα είναι η αντίστροφη. Ο ΚτΤ είναι ρεαλιστική ταινία και ο Νονός 1 φανταστική.
Οποιος έχει δει τον Νονό 1 θα έπρεπε να έχει παρατηρήσει το εξής γεγονός: Αν και ο νονός είναι ένας πατριάχης που σημαίνει ότι στην οικογένεια έχει το βάρος της παραγωγής (δεν ασχολείται με παιδιά ή με σπίτι), σε όλη την ταινία δεν μας δείχνει ούτε για ένα δευτερόλεπτο πως παράγει εισόδημα! Και όμως λογικά η παραγωγή θα πρέπει να καλύπτει το 90 % του χρόνου του.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Εάν μας έδειχνε η ταινία πως ο νονός βγάζει το εισόδημάτου, η οικογένεια Κορλεόνε θα έχανε την γοητεία της.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μαφιόζοι με τα γοητευτικά χαρακτηριστικά του Δον Κορλεόνε, και έχω γνωρίσει μαφιόζους. Όταν στέλνεις τον μπράβο να "συλλέξει" χρήματα από έναν οικογενειάρχη μέσα σου έχεις αλλοιωθεί. Μπορεί να κάνεις υπεραναπλήρωση, αλλά και πάλι δεν μπορείς να καλύψεις την πραγματικότητα.
Πράγματι, όπως μας δείχνει ο Καιρός των Τσιγγάνων, ο άνθρωπος διαφθείρεται ακόμα και όταν δεν το θέλει, ακόμα και όταν ήταν αγαθός. Αυτό είναι το νόημα της ταινίας, η διαφθορά του αγαθού Perhan και η εν' τέλη απελπισία του.
Ακριβώς επειδή η νόηση του ανθρώπου είναι υπερβατική, αυτή η διαφθορά δεν μπορεί να περιγραφεί με "ρεαλιστική" φόρμα. Φυσικά και δεν είναι αφελής ο Κουστουρίτσα.

Ο Λιαντίνης, όπως και ο Νίτσε, ήταν αντι-χριστιανος. Το βίντεο για τους Σπαρτιάτες το αποδεικνύει.

Ο Λιαντίνης είχε ουσιαστικά την κατάληξη του Νίτσε, με την διαφορά ότι επειδή είχε την γνώση της κατάληξης του τελευταίου, επέλεξε τον πιο γρήγορο δρόμο.

Ενδιαφέρουσα κριτική, αν και όλες του οι μη αμιγώς φιλοσοφικές, διαλέξεις του Λιαντίνη πάσχουν, ωστόσο το ίδιο επιχείρημα που διατυπώνεις εδώ για τον Λιαντίνη, δεν θα μπορούσες να το διατυπώσεις όχι μόνο για την απάνθρωπη Σπαρτιάτικη κοινωνία και την ρομαντική της εξειδανίκευση από τον Λιαντίνη, αλλά για όλες τις απάνθρωπες κοινωνίες προ Διαφωτισμού : την Αθηναϊκή, την Ρωμαϊκή, την χριστιανική Βυζαντινή κλπ ?

Πώς ακριβώς δηλ. οι χριστιανοί Βυζάντινοι ή ακόμα και ο ισαπόστολος Κων/νος έκάναν στην ζωή τους τεράστιες κτηνωδίες αλλά ωστόσο εν συνεχεία πορεύονταν χριστιανικά σα να μην συμβαίνει τίποτα ? (οι δύο εμφύλιοι του Κων/νου είχαν πάνω απο 100 χιλιάδες νεκρούς)

Θεωρώ λοιπόν πως αυτό που λες δεν βαρύνει μόνον την συγκεκριμένη θεώρηση του Λιαντίνη !

Μιας και θέτεις ως άξονα τον χριστιανισμό ίσως η διάλεξη αναφοράς μας για τον Λιαντίνη, θα έπρεπε να είναι αυτή :



Σε αυτήν την διάλεξη ο Λιαντίνης στο 56:45 ξεκινάει και λέει :

"Η Χριστιανική διδασκαλία, σαν διδασκαλία αυτή καθεαυτή, είναι ένα από τα πιο υπέροχα προϊόντα του ανθρώπινου πνεύματος ..."

Πολύ σχετικός λοιπόν ο ισχυρισμός πως ο Λιαντίνης ήταν αντι-χριστιανός ! Αντι-κληραλιστής, ναι αναμφισβήτητα ήταν ! Αλλά αντιχριστιανός μάλλον όχι, οπως λέει και ο ίδιος στη συνέχεια αιρετικός χριστιανός ήταν.

[Gherschaagk]

......

Η φιλοσοφία του Νίτσε και του Λιαντίνη θεωρεί, ότι μπορείς να κάνεις τέτοιου μεγέθους έγκλημα και μετά να συνεχίσεις την ζωή σου σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αυτό βέβαια είναι ένα θεμελιώδες ψέμα.
Στην πραγματικότητα ένα τέτοιο αμάρτημα εάν δεν υπάρξει εξιλέωση, θα γίνει institutionalization από την κοινωνία ως ειδωλολατρία και θα περάσει στις επόμενες γενιές.
Το θεμελιώδες αυτό ψέμα του Νίτσε και του Λιαντίνη είναι κυρίαρχο στην κοινωνία. Για να εξηγήσω τι εννόω θα φέρω τα παραδείγματα 2 ταινιών:
Τον Νονό 1 και τον "Καιρό των Τσιγγάνων".

Ο κόσμος θεωρεί την ταινία Νονό 1 ως ρεαλιστική και τον Καιρό των Τσιγγάνων ως υπερρεαλιστική ως ένα βαθμό.
Βέβαια η πραγματικότητα είναι η αντίστροφη. Ο ΚτΤ είναι ρεαλιστική ταινία και ο Νονός 1 φανταστική.
Οποιος έχει δει τον Νονό 1 θα έπρεπε να έχει παρατηρήσει το εξής γεγονός: Αν και ο νονός είναι ένας πατριάχης που σημαίνει ότι στην οικογένεια έχει το βάρος της παραγωγής (δεν ασχολείται με παιδιά ή με σπίτι), σε όλη την ταινία δεν μας δείχνει ούτε για ένα δευτερόλεπτο πως παράγει εισόδημα! Και όμως λογικά η παραγωγή θα πρέπει να καλύπτει το 90 % του χρόνου του.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Εάν μας έδειχνε η ταινία πως ο νονός βγάζει το εισόδημάτου, η οικογένεια Κορλεόνε θα έχανε την γοητεία της.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μαφιόζοι με τα γοητευτικά χαρακτηριστικά του Δον Κορλεόνε, και έχω γνωρίσει μαφιόζους. Όταν στέλνεις τον μπράβο να "συλλέξει" χρήματα από έναν οικογενειάρχη μέσα σου έχεις αλλοιωθεί. Μπορεί να κάνεις υπεραναπλήρωση, αλλά και πάλι δεν μπορείς να καλύψεις την πραγματικότητα.
Πράγματι, όπως μας δείχνει ο Καιρός των Τσιγγάνων, ο άνθρωπος διαφθείρεται ακόμα και όταν δεν το θέλει, ακόμα και όταν ήταν αγαθός. Αυτό είναι το νόημα της ταινίας, η διαφθορά του αγαθού Perhan και η εν' τέλη απελπισία του.
Ακριβώς επειδή η νόηση του ανθρώπου είναι υπερβατική, αυτή η διαφθορά δεν μπορεί να περιγραφεί με "ρεαλιστική" φόρμα. Φυσικά και δεν είναι αφελής ο Κουστουρίτσα.

Ο Λιαντίνης, όπως και ο Νίτσε, ήταν αντι-χριστιανος. Το βίντεο για τους Σπαρτιάτες το αποδεικνύει.

Ο Λιαντίνης είχε ουσιαστικά την κατάληξη του Νίτσε, με την διαφορά ότι επειδή είχε την γνώση της κατάληξης του τελευταίου, επέλεξε τον πιο γρήγορο δρόμο.

πολύ ωραία τοποθέτηση.
δίνεις μια εξήγηση για την αυτοκτονία αλλά μου βγάζει έναν ρομαντισμό που δυσκολεύομαι να δεχτώ.

οι άνθρωποι που δεν έχουν ηθικούς φραγμούς, δεν έχουν και την ανάγκη της εξιλέωσης. ίσως κάποιοι απ' αυτούς σε κάποια φάση της ζωής τους να μετανιώσουν αλλά σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι γνωρίζουν πως λίγο-πολύ, θα πεθάνουν όπως ζήσανε και ο κύκλος της βίας θα συνεχιστεί. όσο για την γοητεία, του εκάστοτε κακοποιού, εξάρταται πιστεύω από το κοινό, κι εδώ δεν αναφέρομαι στο φιλοθεάμον κοινό. αν εγώ θέλω για κάποιο λόγο να καλύψω κάποια κενά και βρω γοητευτικό έναν κακοποιό τότε θα το κάνω, ακόμη κι αν ο ίδιος δεν είναι. η γοητεία του Δον Κορλεόνε από την άλλη οφείλεται στην έλειψη αναστολών "που έχει", στο ότι έχει τον δικό του κώδικα τιμής και στην δύναμη - εξουσία που κατέχει. είναι Δον και είναι κάτι αποδεκτό απ' όλους, όσοι δεν τον αποκαλούν έτσι, είναι πιθανότατα συγγενείς ή μελοθάνατοι. επιπροσθέτως οι σκηνές απ' τον Νονό είναι ως ένα βαθμό λυρικές, αλλά και στερεοτυπικές. δεν έιναι έτσι οι πραγματικοί μαφιόζοι, αλλά έτσι θα έπρεπε να είναι. ειδικά για τους νεότερους, μιας και μας πάνε πίσω στον χρόνο, σε μια εποχή που έχει περάσει αμετάκλητα. ο Καιρός των Τσιγγάνων από την άλλη μου θυμίζει πιο πολύ Σεξπηρική ιστορία και είναι περισσότερο αλληγορική σαν ταινία κατά τη γνώμη μου. ο Περχάν δεν μπορεί να ξεφύγει από την μοίρα του, προσπαθεί αλλά δεν τα καταφέρνει, η ματαιότητα των πραγμάτων. και τελικά ο ήρωας πράτει το αναμενόμενο.

κι αφού αναλύσαμε 2 ταινίες, στο ζητούμενο, οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφθορά γιατί δεν θέλουν ή γιατί δεν μπορεί να γίνει συσχέτιση ανάμεσα σ' αυτή και τη νόηση;


και ναι ο Νίτσε ήταν βαθύτατα αντιχριστιανός.

[Gherschaagk]

και καλώς μας ήρθες.

[ΓΑΛΗ]

Ο Λιαντίνης μου ήταν συμπαθέστατος και -κατά τη γνώμη μου- είχε μια υγιή/ζώσα σχέση με τους μαθητές του, που στην τελική είναι οι καθ' ύλην αρμόδιοι να κρίνουν κάποιον επαρκή ή μη δάσκαλο. Δεν τον θεωρώ φιλόσοφο, ούτε βρίσκω συγκλονιστικά τα κείμενα του, απλώς βρίσκω στον τρόπο ομιλίας και τη ζωή του γενικότερα σαφείς ενδείξεις ενός παθιασμένου ανθρώπου και βρίσκω απολύτως άτοπη και άστοχη τη σύγκριση του συγκεκριμένου πάθους με τον σκηνοθετημένο ναρκισσισμό του Βαρουφάκη.

Από εκεί και πέρα, βρίσκω από παιδαριώδεις ως αφελείς τους συνειρμούς του επηρεασμού του Λιαντίνη από τον Νίτσε. Θεωρώ τον Λιαντίνη επηρεασμένο από την αρχαιοελληνική γραμματεία και μυθολογία, που τόσο σε φιλοσοφικό όσο και συμβολικό επίπεδο εκφράζουν μια αξεπέραστη πληρότητα. Αυτό που εννοώ είναι ότι η φιλοσοφία του Νίτσε ήταν αυτή που επηρεάστηκε από τον αρχαιοελληνικό τρόπο ζωής και σκέψης και όχι ο Λιαντίνης από τον Νίτσε.

Αν θέλετε μια ελληνική προσομοίωση του νιτσεϊκού τρόπου γραφής μην ψάχνετε στα κείμενα του Λιαντίνη αλλά του Καζαντζάκη.

[bizeli]

Εγώ παιδιά να σας πω την αλήθεια δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με τον Λιαντίνη και η εικόνα που έχω στο μυαλό μου είναι κάπως συγκεχυμένη και αρκετά θολή.
Την πρώτη φορά που τον έμαθα νομίζω ότι ήταν από την Νικολούλη που τον έψαχναν για καιρό και μετά νομίζω ότι τον βρήκαν νεκρό σε μια σπηλιά. Κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν με τράβηξε να μάθω περισσότερα για αυτόν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι ένα πρόσωπο τόσο σημαντικό που πρέπει όλοι να ασχολούνται με αυτόν. Φυσικά ίσως φταίει ότι δεν έχω αφιερώσει χρόνο για να μάθω περισσότερα αλλά γενικά με απωθούσε η ιδέα να ασχοληθώ με κάποιον που έγινε γνωστός εξαιτίας του θανάτου του και όχι εξαιτίας της ζωής του. Τουλάχιστον σε εμένα.
Και γενικά θεωρούσα τους φανς του λίγο "πειραγμένους".

Βέβαια, άμα κάτσω και ασχοληθώ παραπάνω ίσως αναθεωρήσω αλλά γενικά δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν "θόρυβο" με οποιονδήποτε τρόπο για να τραβήξουν την προσοχή.
Μπορεί να έγινε ακούσια από τον Λιαντίνη αυτό αλλά και πάλι προκάλεσε "θόρυβο".
nuhhhh...
dislike

[Βινόσαυρος]

Αν θέλετε μια ελληνική προσομοίωση του νιτσεϊκού τρόπου γραφής μην ψάχνετε στα κείμενα του Λιαντίνη αλλά του Καζαντζάκη.

το ένα δεν αναιρεί το άλλο

[ΓΑΛΗ]

Εγώ παιδιά να σας πω την αλήθεια δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με τον Λιαντίνη και η εικόνα που έχω στο μυαλό μου είναι κάπως συγκεχυμένη και αρκετά θολή.
Την πρώτη φορά που τον έμαθα νομίζω ότι ήταν από την Νικολούλη που τον έψαχναν για καιρό και μετά νομίζω ότι τον βρήκαν νεκρό σε μια σπηλιά. Κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν με τράβηξε να μάθω περισσότερα για αυτόν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι ένα πρόσωπο τόσο σημαντικό που πρέπει όλοι να ασχολούνται με αυτόν. Φυσικά ίσως φταίει ότι δεν έχω αφιερώσει χρόνο για να μάθω περισσότερα αλλά γενικά με απωθούσε η ιδέα να ασχοληθώ με κάποιον που έγινε γνωστός εξαιτίας του θανάτου του και όχι εξαιτίας της ζωής του. Τουλάχιστον σε εμένα.
Και γενικά θεωρούσα τους φανς του λίγο "πειραγμένους".

Βέβαια, άμα κάτσω και ασχοληθώ παραπάνω ίσως αναθεωρήσω αλλά γενικά δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν "θόρυβο" με οποιονδήποτε τρόπο για να τραβήξουν την προσοχή.
Μπορεί να έγινε ακούσια από τον Λιαντίνη αυτό αλλά και πάλι προκάλεσε "θόρυβο".
nuhhhh...
dislike

Η... σκεπτόμενη κοινωνία μας βρίθει από "καταραμένους" κατά φαντασίαν ήρωες και αντιήρωες (στο λογοτεχνικό, ιστορικό, πολιτικό, καλλιτεχνικό πεδίο) πολύ πιο θορυβώδεις από τον Λιαντίνη.

Ακόμη κι εσύ τον "ανακάλυψες" όταν άρχισε να τον ψάχνει η Νικολούλη.