Μορφές κοινωνικής συνείδησης Ι: ⲏⲑⲓⲕⲏ

[ΓΑΛΗ]

Γιατί όχι; Μια κομμουνιστική ή σοσιαλιστική κοινωνία γιατί να μην θεσμοθετήσει την ευθανασία;

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Η πλήρης συνείδηση είναι το μόνο ζητούμενο.

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

[Maspoli]

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

Αυτό εννοώ

[ΓΑΛΗ]

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

Αυτό εννοώ

Άρα επιχειρείς μεταφορά της ευθύνης και τίποτα περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση, ρίξε πάλι μια ματιά στην άποψη που ανέβασες και αν θέλεις να την αναλύσουμε πρόταση-πρόταση, θα το κάνουμε.

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Γιατί άλλο οι μορφές και άλλο τα πλασέμπο της κοινωνικής συνείδησης.

[Maspoli]

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

Αυτό εννοώ

Άρα επιχειρείς μεταφορά της ευθύνης και τίποτα περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση, ρίξε πάλι μια ματιά στην άποψη που ανέβασες και αν θέλεις να την αναλύσουμε πρόταση-πρόταση, θα το κάνουμε.

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Γιατί άλλο οι μορφές και άλλο τα πλασέμπο της κοινωνικής συνείδησης.

Δεν σε καταλαβαίνω. Την ευθύνη για την αυτοκτονία ποιος μπορεί/πρέπει να την έχει, αν όχι αυτός που θέλει να μη ζει πια; Η ευθύνη της κοινωνίας είναι στο να προσπαθεί να μην κάνει κάποιον να νιώσει ότι η ύπαρξή του θεωρείται βάρος απο αυτήν.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό εννοώ

Άρα επιχειρείς μεταφορά της ευθύνης και τίποτα περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση, ρίξε πάλι μια ματιά στην άποψη που ανέβασες και αν θέλεις να την αναλύσουμε πρόταση-πρόταση, θα το κάνουμε.

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Γιατί άλλο οι μορφές και άλλο τα πλασέμπο της κοινωνικής συνείδησης.

Δεν σε καταλαβαίνω. Την ευθύνη για την αυτοκτονία ποιος μπορεί/πρέπει να την έχει, αν όχι αυτός που θέλει να μη ζει πια; Η ευθύνη της κοινωνίας είναι στο να προσπαθεί να μην κάνει κάποιον να νιώσει ότι η ύπαρξή του θεωρείται βάρος απο αυτήν.

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

[Maspoli]

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

Δεν σε καταλαβαίνω και πάλι

[ΓΑΛΗ]

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

Δεν σε καταλαβαίνω και πάλι

Οκ, θα επιχειρήσω μια πιο απλή προσέγγιση.

Πότε ένας άνθρωπος σε μια σοσιαλιστική/κομμουνιστική κοινωνία θεωρείται άσκοπο για την κοινωνία βάρος; Σε ηθικό και πρακτικό πλαίσιο.

[ΓΑΛΗ]

Με λίγα λόγια, είναι ηθικό ή πρακτικό το πρόβλημα;

[Maspoli]

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

Δεν σε καταλαβαίνω και πάλι

Οκ, θα επιχειρήσω μια πιο απλή προσέγγιση.

Πότε ένας άνθρωπος σε μια σοσιαλιστική/κομμουνιστική κοινωνία θεωρείται άσκοπο για την κοινωνία βάρος; Σε ηθικό και πρακτικό πλαίσιο.

Ως φυσική παρουσία προσωπικά δε νομίζω να θεωρείται κάποιος βάρος εκτός κι αν μιλάμε για κάποιον εγκληματία που η περίπτωση του δεν παρουσιάζει δυνατότητα αναμόρφωσης. Ως κοινωνικός ρόλοι θα υπάρχουν αρκετοί, στα πρώιμα τουλάχιστον στάδια αλλά αυτό δεν εχει απαραίτητα να κάνει με τη φυσική παρουσία. Για παράδειγμα: ο κοινωνικός ρόλος ενός Μπάφετ είναι βάρος και θα καταργηθεί, ο ίδιος ο Μπάφετ όμως ως άτομο δεν θα ήταν βάρος, θα γίνονταν προσπάθεια να αξιοποιηθεί με παραγωγικό τρόπο για την κοινωνία.