Άγονη Αμφισβήτηση

[Bazoomba]

"Παντού όπου οι πανάρχαιοι άνθρωποι έπλαθαν μια λέξη, πίστευαν πως είχαν ανακαλύψει κάτι. Πόσο διαφορετική ήταν η αλήθεια! Είχαν αγγίξει ένα πρόβλημα και πιστεύοντας ότι το έλυσαν όρθωναν ένα εμπόδιο στη λύση του. Τώρα για κάθε γνώση αναγκαστικά σκοντάφτει κανείς σε πέτρινες, πεθαμένες λέξεις κι επάνω εκεί μάλλον το πόδι σπάει παρά η λέξη»

Να παίξω; Να παιξω;

"
Η ιδιομορφη ομοιότητα όλης της φιλοσοφίας της Ινδίας, της Ελλάδας και της Γερμανίας εξηγείται αρκετά εύκολα. Eκει όπου υπάρχει γλωσσική συγγένεια, αυτη δεν μπορεί να αποφευχθεί καθόλου.Χάρις την ασυνείδητη κυριαρχια των ίδιων γραμματικών λειτουργιων, όλα είναι έτοιμα από την αρχή για ενα παρόμοιο σε αναπτυξη και αλληλουχια
μονοπατι,ετσι ωστε άλλες δυνατότητες ερμηνείας του κόσμου να φαινονται σχεδον
αδυνατες.”

Θα απαντήσεις στις ερωτησεις μικρή μου φιλη; Γιατί θεωρείς ότι "η εγγενής τάση για την γνώση" αποκλείει την εξάρτηση από τον τρόπο που αυτή πραγματώνεται; Φιλοσοφία με άρθρα του Πελεγρινη πάντως δεν γίνεται μικρή μου φιλη . Ούτε συζήτηση με αυτή την αγενή στάση.

[ΓΑΛΗ]

"
Η ιδιομορφη ομοιότητα όλης της φιλοσοφίας της Ινδίας, της Ελλάδας και της Γερμανίας εξηγείται αρκετά εύκολα. Eκει όπου υπάρχει γλωσσική συγγένεια, αυτη δεν μπορεί να αποφευχθεί καθόλου.Χάρις την ασυνείδητη κυριαρχια των ίδιων γραμματικών λειτουργιων, όλα είναι έτοιμα από την αρχή για ενα παρόμοιο σε αναπτυξη και αλληλουχια
μονοπατι,ετσι ωστε άλλες δυνατότητες ερμηνείας του κόσμου να φαινονται σχεδον
αδυνατες.”

Ενδιαφέρον.

[stavmanr]

Ενδιαφερουσα γνωμη. Δηλαδη μπορει να υπαρξει αναστοχαστικο ενεργημα πριν αυτο μεταφραστει σε γλωσσικη εκφραση;

Αμφιβάλλεις ότι υπήρχε αναστοχασμός πριν την εμφάνιση της οργανωμένης γλώσσας;
Αν δεν υπήρχε αναστοχασμός, δηλαδή προσαρμοστικότητα της σκέψης, θα ήμασταν ακόμη στα δέντρα.

Δεν μπορώ σταβη να κατανοήσω τι σχέση εχει η εγγενής τάση για την γνώση με τον αναστοχασμό...
Ο αναστοχασμός ειναι δομικό στάδιο της μετά γνωστικής διεργασίας...
Τι ορισμό δίνεις για τον αναστοχασμό και τα ταυτίζεις;
Λες προσαρμοστικότητα της σκέψης, εννοείς την αναθεώρηση της;

Καταρχήν, θα πρέπει να διαπιστώσουμε αν μόνο ο άνθρωπος, δηλαδή όσα ζώα ανέπτυξαν οργανωμένο λόγο, στοχάζεται, σκέφτεται οργανωμένα ή όχι.
Πιστεύεις ότι το μόνο ζώο, ικανό για σκέψη, στοχασμό, οποιασδήποτε μορφής, είναι ο άνθρωπος;

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Αμφιβάλλεις ότι υπήρχε αναστοχασμός πριν την εμφάνιση της οργανωμένης γλώσσας;
Αν δεν υπήρχε αναστοχασμός, δηλαδή προσαρμοστικότητα της σκέψης, θα ήμασταν ακόμη στα δέντρα.

Δεν ξερω αγαπητε σταβμαν-αρ, και πιστεψε με ειναι ενα ζητημα που με απασχολει. Υπαρχει σκεψη υπο την μορφη της εξωλεκτικης εκφρασης; Για να μην υπαρχουν ανουσιες παραφωνιες απο ουρανιες μορφες οπως παραπανω να ξεκαθαρισουμε οτι ως σκεψη νοειται η περισσεια των αποβλεψεων του ατομου. Ο ανθρωπος "των δεντρων" μπορει να επικοινωνησει μοναχα αυτα που του "δωριζει" προς διαμοιρασμο το περιβαλλον του. Αντιστοιχα η σουρικατα μπορει μεν να μεταβαλλει τονικα τις κραυγες της, ειναι ομως δεσμια των φαινομενων απο τα οποια αυτες προκυπτουν. Γενικως η μεταβαση απο την αμεσοτητα της εκφρασης στην εμμεση μορφη της ειναι αναγκαιο συστατικο της σκεψης, διοτι η σκεψη ειναι η αποκρυσταλλωση του ατομικου γιγνεσθαι.

Μπορούμε να αναφερθούμε καί στην πλατωνική σκέψη που ήθελε το νου σου ως καθρέπτισμα του αιώνιου Λόγου, του κόσμου των Ιδεών. Δηλαδή μιλάμε για τη φιλοσοφική εκείνη προσέγγιση που θεωρούσε ότι όσα σκέφτεσαι δεν είναι δικά σου, αλλά είναι ψευδαίσθηση, μερική και στρεβλωτική αντανάκλαση, παραμορφωτικός καθρέπτης του αιώνιου Λόγου που κυριαρχεί και οδηγεί τον κόσμο.
Βλέπεις, δεν υπάρχει μία φιλοσοφική σκέψη, αλλά μία φιλοσοφία ανά άτομο σε αυτό τον κόσμο, ακριβώς διότι καθένας νοεί και βιώνει τα πράγματα με τελείως μοναδικό τρόπο.
Μέχρι κι ο Καστοριάδης, διαλεκτικός υλιστής μέχρι θανάτου, ανήγαγε το σύνολο της φιλοσοφικής σκέψης στο "ριζικό φαντασιακό" του ανθρώπου, δηλαδή εκείνο το ακατέργαστο διαμάντι που ενυπάρχει μέσα του από τότε που δεν θυμάται τον εαυτό του, και που παράγει το σύνολο των σκέψεων, εννοιών και ειρμών.

Ο φιλος μας ο Νιτσες (οπως και πλειαδα φιλοσοφων που ασχοληθηκαν με το αινιγμα της γλωσσας )το παει ενα βημα παραπερα: προσπαθει να θεμελιωσει αυτη τη μεταβαση (αμεσοτητα->εμμεσοτητα) στην γλωσσα : “μπορουμε να σκεπτομαστε καθε στιγμη μοναχα αυτο για το οποιο εχουμε προχειρα λεξεις για να εκφρασουμε”.

Κι αμέσως γειώνει τον άνθρωπο λέγοντας "αυτά τα αφτιά δεν δημιουργήθηκαν για να σε ακούνε" βάζοντας ταφόπλακα στην ψευδαίσθηση πως μπορεί να υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος εκεί έξω που να μπορεί να σε ακολουθήσει στο βάθος της φιλοσοφικής σου προσέγγισης.

Είμαστε όλοι μοναδικοί και τελείως διαφορετικοί στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ακόμα κι όταν συμφωνούμε.

.


Τα παιδάκια πού αφέθηκαν στα δάση δεν εμαθαν ποτέ να μιλάνε και περπατάγανε στα 4.....

Σκέφτονταν ;;;

Εδώ τι λέει ο Αιώνιος Λόγος ;;;


.

[stavmanr]

Δεν ξερω αγαπητε σταβμαν-αρ, και πιστεψε με ειναι ενα ζητημα που με απασχολει. Υπαρχει σκεψη υπο την μορφη της εξωλεκτικης εκφρασης; Για να μην υπαρχουν ανουσιες παραφωνιες απο ουρανιες μορφες οπως παραπανω να ξεκαθαρισουμε οτι ως σκεψη νοειται η περισσεια των αποβλεψεων του ατομου. Ο ανθρωπος "των δεντρων" μπορει να επικοινωνησει μοναχα αυτα που του "δωριζει" προς διαμοιρασμο το περιβαλλον του. Αντιστοιχα η σουρικατα μπορει μεν να μεταβαλλει τονικα τις κραυγες της, ειναι ομως δεσμια των φαινομενων απο τα οποια αυτες προκυπτουν. Γενικως η μεταβαση απο την αμεσοτητα της εκφρασης στην εμμεση μορφη της ειναι αναγκαιο συστατικο της σκεψης, διοτι η σκεψη ειναι η αποκρυσταλλωση του ατομικου γιγνεσθαι.

Μπορούμε να αναφερθούμε καί στην πλατωνική σκέψη που ήθελε το νου σου ως καθρέπτισμα του αιώνιου Λόγου, του κόσμου των Ιδεών. Δηλαδή μιλάμε για τη φιλοσοφική εκείνη προσέγγιση που θεωρούσε ότι όσα σκέφτεσαι δεν είναι δικά σου, αλλά είναι ψευδαίσθηση, μερική και στρεβλωτική αντανάκλαση, παραμορφωτικός καθρέπτης του αιώνιου Λόγου που κυριαρχεί και οδηγεί τον κόσμο.
Βλέπεις, δεν υπάρχει μία φιλοσοφική σκέψη, αλλά μία φιλοσοφία ανά άτομο σε αυτό τον κόσμο, ακριβώς διότι καθένας νοεί και βιώνει τα πράγματα με τελείως μοναδικό τρόπο.
Μέχρι κι ο Καστοριάδης, διαλεκτικός υλιστής μέχρι θανάτου, ανήγαγε το σύνολο της φιλοσοφικής σκέψης στο "ριζικό φαντασιακό" του ανθρώπου, δηλαδή εκείνο το ακατέργαστο διαμάντι που ενυπάρχει μέσα του από τότε που δεν θυμάται τον εαυτό του, και που παράγει το σύνολο των σκέψεων, εννοιών και ειρμών.

Ο φιλος μας ο Νιτσες (οπως και πλειαδα φιλοσοφων που ασχοληθηκαν με το αινιγμα της γλωσσας )το παει ενα βημα παραπερα: προσπαθει να θεμελιωσει αυτη τη μεταβαση (αμεσοτητα->εμμεσοτητα) στην γλωσσα : “μπορουμε να σκεπτομαστε καθε στιγμη μοναχα αυτο για το οποιο εχουμε προχειρα λεξεις για να εκφρασουμε”.

Κι αμέσως γειώνει τον άνθρωπο λέγοντας "αυτά τα αφτιά δεν δημιουργήθηκαν για να σε ακούνε" βάζοντας ταφόπλακα στην ψευδαίσθηση πως μπορεί να υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος εκεί έξω που να μπορεί να σε ακολουθήσει στο βάθος της φιλοσοφικής σου προσέγγισης.

Είμαστε όλοι μοναδικοί και τελείως διαφορετικοί στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ακόμα κι όταν συμφωνούμε.

Τα παιδάκια πού αφέθηκαν στα δάση δεν εμαθαν ποτέ να μιλάνε και περπατάγανε στα 4.....

Σκέφτονταν ;;;

Εδώ τι λέει ο Αιώνιος Λόγος ;;;

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σκέφτονταν. Απλά δεν ανέπτυξαν τις μεθόδους επικοινωνίας που αναπτύσσει ένα παιδί μέσα στις ανθρωποκοινωνίες.

Από την άλλη, μπορείς να υποστηρίξεις ό,τι και οι αρχαίοι σου φιλόσοφοι: ότι ο άνθρωπος των κοινωνιών είναι γεμάτος επικοινωνιακές δοξασίες και καμία ουσία. Μπορείς δηλαδή να πεις ότι το σύνολο σχεδόν των σκέψεων που κάνει ο μέσος άνθρωπος καθημερινά είναι απλά αναμασήματα κοινωνικών δημιουργημάτων που έχουν ως στόχο απλά την επικοινωνία, όπως πχ. κάνουν τα υπόλοιπα ζώα με εκφράσεις και κινήσεις.

Γενικά, μπορείς να δημιουργήσεις κάθε λογής φιλοσοφικό πλαίσιο προσέγγισης της καθημερινότητας.

Όσο για τον Αιώνιο Λόγο, σίγουρα δεν είναι ο καθημερινός λόγος. Υπό μία οπτική, όλα όσα σκεπτόμαστε είναι στρεβλώσεις του Αιώνιου Λόγου που κυριαρχεί στον κόσμο αυτό. Όπως έγραψα και πιο πριν, ο ανθρώπινος νους -για μία φιλοσοφική προσέγγιση- είναι απλά ένας "κρύσταλλος" που αντικατοπτρίζει μέρος του Λόγου. Είναι ένας καθρέπτης που στρεβλώνει την Αλήθεια του κόσμου επειδή ακριβώς είναι ατελής κι ως ατελής παράγει στρεβλώσεις.

[ksk]

"Παντού όπου οι πανάρχαιοι άνθρωποι έπλαθαν μια λέξη, πίστευαν πως είχαν ανακαλύψει κάτι. Πόσο διαφορετική ήταν η αλήθεια! Είχαν αγγίξει ένα πρόβλημα και πιστεύοντας ότι το έλυσαν όρθωναν ένα εμπόδιο στη λύση του. Τώρα για κάθε γνώση αναγκαστικά σκοντάφτει κανείς σε πέτρινες, πεθαμένες λέξεις κι επάνω εκεί μάλλον το πόδι σπάει παρά η λέξη»

Νίτσε.

[ksk]

Με κάνεις quote για να πετάξεις μια ανοησία.

Ας πάμε όπου θες κι ας τα αφήσουμε όλα ξεχωριστή, ανόμοια κούκλαμ.

Για να μην υπαρχουν ανουσιες παραφωνιες απο ουρανιες μορφες οπως παραπανω να ξεκαθαρισουμε οτι ως σκεψη νοειται η περισσεια των αποβλεψεων του ατομου.

Περι αγενειας το αναγνωσμα!

[paul25]

Ως προς τι η διαμαχη; Για το αν σκεφτονταν οι ανθρωποι πριν την γλωσσα; Φυσικα! Πρωτα αναπτυχθηκε η νοηση και αυτο για να επικοινωνηθει δεν χρειαζεται την γλωσσα, μαρτυρα οι σπηλαιογραφιες, μπορει σε εμας να μοιαζουν παιδικες ζωγραφιες χωρις νοημα αλλα γι'αυτους μπορει να ηταν κατι σημαντικο. Μην ξεχναμε οτι σε καποια σπηλαια ζωγραφιζαν τις παλαμες τους, θελανε να αφησουν τα ιχνη τους, ισως ειχαν αρχισει να αντιλαμβανονται το πεπερασμενο της υπαρξης τους (οπως κανουμε σημερα που χαραζουμε το ονομα μας σε παγκακια), ωστοσο δεν θα μπορουσαν να το εκφρασουν με λεξεις. Το θεμα ειναι ποτε αρχισαν να σκεφτονται αφηρημενα και αν τοτε βοηθησε η δεν βοηθησε η γλωσσα.

[ksk]

Αμφιβάλλεις ότι υπήρχε αναστοχασμός πριν την εμφάνιση της οργανωμένης γλώσσας;
Αν δεν υπήρχε αναστοχασμός, δηλαδή προσαρμοστικότητα της σκέψης, θα ήμασταν ακόμη στα δέντρα.

Δεν μπορώ σταβη να κατανοήσω τι σχέση εχει η εγγενής τάση για την γνώση με τον αναστοχασμό...
Ο αναστοχασμός ειναι δομικό στάδιο της μετά γνωστικής διεργασίας...
Τι ορισμό δίνεις για τον αναστοχασμό και τα ταυτίζεις;
Λες προσαρμοστικότητα της σκέψης, εννοείς την αναθεώρηση της;

Καταρχήν, θα πρέπει να διαπιστώσουμε αν μόνο ο άνθρωπος, δηλαδή όσα ζώα ανέπτυξαν οργανωμένο λόγο, στοχάζεται, σκέφτεται οργανωμένα ή όχι.
Πιστεύεις ότι το μόνο ζώο, ικανό για σκέψη, στοχασμό, οποιασδήποτε μορφής, είναι ο άνθρωπος;

Οκ αν πρόκειται να μου δώσεις απαντήσεις ας γίνει ετσι...
Αναφέρεσαι στον οργανωμένο λόγο. Εννοείς να εχει διάρθρωση, δομή, συλλογιστική; Λιγο απίθανη αυτη η αναφορά.
Μαλλον εννοείς συστήματά επικοινωνίας οποτε η απάντηση ειναι ναι μεν αλλα αυτά τα συστήματά χαρακτηρίζονται απο αιτιώδης συνάψεις σε αντίθεση με την ανθρώπινη γλώσσα που ειναι αποτέλεσμα σύμβασης, συμφωνίας των ανθρώπων.
Επίσης στην ανθρώπινη γλώσσα υπάρχει η διακριτότητα και η αυτοαναφορικότητά.
Σκέψη...χμμ και οι υπολογιστές σκεφτονται
Υπάρχει προφανώς μια μορφή νοημοσύνης και σκέψης σε κάποια ζώα αλλα μονο οι ανθρωποι μπορούν και παίζουν φιλοσοφικά παιγνίδια.

[Bazoomba]

"Παντού όπου οι πανάρχαιοι άνθρωποι έπλαθαν μια λέξη, πίστευαν πως είχαν ανακαλύψει κάτι. Πόσο διαφορετική ήταν η αλήθεια! Είχαν αγγίξει ένα πρόβλημα και πιστεύοντας ότι το έλυσαν όρθωναν ένα εμπόδιο στη λύση του. Τώρα για κάθε γνώση αναγκαστικά σκοντάφτει κανείς σε πέτρινες, πεθαμένες λέξεις κι επάνω εκεί μάλλον το πόδι σπάει παρά η λέξη»

Νίτσε.

Θα προσπεράσω το γεγονός ότι συνεχίζεις την ίδια αγενή τακτική (διότι αγένεια δεν είναι το ύφος αλλά το να μην γνωρίζεις τι σήμαινει αυτό που δημοσιεύεις)
και θα ξαναρωτήσω: τι στην ερώτηση μου προς τον stavmanr ήταν ανάξιο σχολιασμού;

Υγ: Την προσθήκη του ονόματος για το quote την ποσταρες για εμένα;
1) Ουδεμία σχέση έχει με το θέμα συζήτησης μας
2)ακριβώς επειδή ήξερα την προέλευση του αποσπάσματος σου, προσπάθησα να μας επαναφέρω στο θέμα με ένα πραγματικα σχετικό απόσπασμα του ίδιου ατόμου.
3) άσε για λίγο την ασφάλεια των αφορισμών, ήταν κουλ μέχρι το λύκειο.

[ΓΑΛΗ]

Ως προς τι η διαμαχη; Για το αν σκεφτονταν οι ανθρωποι πριν την γλωσσα; Φυσικα! Πρωτα αναπτυχθηκε η νοηση και αυτο για να επικοινωνηθει δεν χρειαζεται την γλωσσα, μαρτυρα οι σπηλαιογραφιες, μπορει σε εμας να μοιαζουν παιδικες ζωγραφιες χωρις νοημα αλλα γι'αυτους μπορει να ηταν κατι σημαντικο. Μην ξεχναμε οτι σε καποια σπηλαια ζωγραφιζαν τις παλαμες τους, θελανε να αφησουν τα ιχνη τους, ισως ειχαν αρχισει να αντιλαμβανονται το πεπερασμενο της υπαρξης τους (οπως κανουμε σημερα που χαραζουμε το ονομα μας σε παγκακια), ωστοσο δεν θα μπορουσαν να το εκφρασουν με λεξεις. Το θεμα ειναι ποτε αρχισαν να σκεφτονται αφηρημενα και αν τοτε βοηθησε η δεν βοηθησε η γλωσσα.

Μα η γλώσσα είναι μια αντίστοιχη αποτύπωση/σχηματοποίηση της σκέψης, που μετατρέπεται σε εικόνα.
Δηλαδή ένας κώδικας επικοινωνίας που σχηματοποιεί το αφηρημένο που αναφέρεις.

Κι εδώ υπάρχει ένα παράδοξο (;). Όσο πιο πρωτόγονη είναι η έκφραση, τόσο πιο σαφής, κατανοητή -και σε κάποιο βαθμό πραγματική- είναι. Η ζωγραφιά ενός παιδιού που δεν έχει εξασκήσει ακόμη τον προφορικό λόγο εκφράζει τόσο τις σκέψεις όσο και τα συναισθήματα του παιδιού. Κρατάει ακόμη κάτι από την επικοινωνία των ζώων.

Όσο περισσότερο εμπλουτίζεται ο λόγος, τόσο μεγαλύτερο είναι το χάσμα επικοινωνίας που δημιουργεί στη συνεννόηση των ανθρώπων, γιατί δεν βλέπουν (σχηματοποιούν) όλοι την ίδια εικόνα.

[Bazoomba]

Ως προς τι η διαμαχη; Για το αν σκεφτονταν οι ανθρωποι πριν την γλωσσα; Φυσικα! Πρωτα αναπτυχθηκε η νοηση και αυτο για να επικοινωνηθει δεν χρειαζεται την γλωσσα, μαρτυρα οι σπηλαιογραφιες, μπορει σε εμας να μοιαζουν παιδικες ζωγραφιες χωρις νοημα αλλα γι'αυτους μπορει να ηταν κατι σημαντικο. Μην ξεχναμε οτι σε καποια σπηλαια ζωγραφιζαν τις παλαμες τους, θελανε να αφησουν τα ιχνη τους, ισως ειχαν αρχισει να αντιλαμβανονται το πεπερασμενο της υπαρξης τους (οπως κανουμε σημερα που χαραζουμε το ονομα μας σε παγκακια), ωστοσο δεν θα μπορουσαν να το εκφρασουν με λεξεις. Το θεμα ειναι ποτε αρχισαν να σκεφτονται αφηρημενα και αν τοτε βοηθησε η δεν βοηθησε η γλωσσα.

Μα η γλώσσα είναι μια αντίστοιχη αποτύπωση/σχηματοποίηση της σκέψης, που μετατρέπεται σε εικόνα.
Δηλαδή ένας κώδικας επικοινωνίας που σχηματοποιεί το αφηρημένο που αναφέρεις.
.

Χμμ δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Αν θες τσεκαρε ένα σχόλιο μου σε προηγούμενη σελίδα. Πάνω στις παρατηρήσεις του λινκ ( εννοώ της αλληλεπίδρασης όχι της ανθρωπολογικής έρευνας στους Hopi που αξίζει νήμα από μόνο του) και στην αντιμετώπιση της αμφιδρομικοτητας γλώσσας- αντίληψης θεμελιώνεται η διχοτόμηση ανάμεσα στην ηπειρωτική και την αναλυτική σκέψη. Με λίγα λόγια αν η γλώσσα ήταν ένας αναπαραστασιάκος μηχανισμός τότε θα αποκλειόταν οποιαδήποτε επενέργεια του στην διαδικασία της διαμόρφωσης της αιτιακης παράστασης. Αυτή ακριβώς η σχέση οδηγεί στην φαινομενικά παράλογη θέση του Γκανταμερ για ένα κόσμο γλωσσολογικά κατασκευασμένο.

[ΓΑΛΗ]

Ως προς τι η διαμαχη; Για το αν σκεφτονταν οι ανθρωποι πριν την γλωσσα; Φυσικα! Πρωτα αναπτυχθηκε η νοηση και αυτο για να επικοινωνηθει δεν χρειαζεται την γλωσσα, μαρτυρα οι σπηλαιογραφιες, μπορει σε εμας να μοιαζουν παιδικες ζωγραφιες χωρις νοημα αλλα γι'αυτους μπορει να ηταν κατι σημαντικο. Μην ξεχναμε οτι σε καποια σπηλαια ζωγραφιζαν τις παλαμες τους, θελανε να αφησουν τα ιχνη τους, ισως ειχαν αρχισει να αντιλαμβανονται το πεπερασμενο της υπαρξης τους (οπως κανουμε σημερα που χαραζουμε το ονομα μας σε παγκακια), ωστοσο δεν θα μπορουσαν να το εκφρασουν με λεξεις. Το θεμα ειναι ποτε αρχισαν να σκεφτονται αφηρημενα και αν τοτε βοηθησε η δεν βοηθησε η γλωσσα.

Μα η γλώσσα είναι μια αντίστοιχη αποτύπωση/σχηματοποίηση της σκέψης, που μετατρέπεται σε εικόνα.
Δηλαδή ένας κώδικας επικοινωνίας που σχηματοποιεί το αφηρημένο που αναφέρεις.
.

Χμμ δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Αν θες τσεκαρε ένα σχόλιο μου σε προηγούμενη σελίδα. Πάνω στις παρατηρήσεις του λινκ ( εννοώ της αλληλεπίδρασης όχι της ανθρωπολογικής έρευνας στους Hopi που αξίζει νήμα από μόνο του) και στην αντιμετώπιση της αμφιδρομικοτητας γλώσσας- αντίληψης θεμελιώνεται η διχοτόμηση ανάμεσα στην ηπειρωτική και την αναλυτική σκέψη. Με λίγα λόγια αν η γλώσσα ήταν ένας αναπαραστασιάκος μηχανισμός τότε θα αποκλειόταν οποιαδήποτε επενέργεια του στην διαδικασία της διαμόρφωσης της αιτιακης παράστασης. Αυτή ακριβώς η σχέση οδηγεί στην φαινομενικά παράλογη θέση του Γκανταμερ για ένα κόσμο γλωσσολογικά κατασκευασμένο.

Δεν θεωρώ ότι είναι απλά τα πράγματα. Το σχόλιο μου αφορούσε αυτό που είπε o paul, σε συνέχεια αυτού που ρώτησε ο Σκεπτικός, απάντησε ο σταβ κλπ
Και ναι, θεωρώ ότι σ' αυτό το στάδιο η γλώσσα ήταν ένας αναπαραστασιακός μηχανισμός, ως πρωταρχική ανάγκη επικοινωνίας της ανθρώπινης αγέλης. Για την εξέλιξη της σε κάτι περισσότερο κάνω μια στοιχειώδη αναφορά στη συνέχεια του μηνύματος μου.

[the comet the course the tail]

άλλος τρολλαρει με όσα έχει παπαγαλίσει, άλλος παριστάνει ότι καταλαβαίνει, άλλος δεν καταλαβαίνει τίποτα. εγωισμοί και γλώσσα.

[Bazoomba]

άλλος τρολλαρει με όσα έχει παπαγαλίσει, άλλος παριστάνει ότι καταλαβαίνει, άλλος δεν καταλαβαίνει τίποτα. εγωισμοί και γλώσσα.

ονόματα και διευθύνσεις