Διαλεκτική - «Τα πάντα ρει» [Ηράκλειτος-Χέγκελ-Μαρξ]

[Sol]

[Καραμελίτσα]

Αν αυτό σήμαινε η φράση του Σαρτρ σε σχέση με το θεϊκό σχέδιο, θα ήταν καλή για καφενείο και δε θα τη θεωρούσε κανείς φιλοσοφία, έστω και για ανορθολογική σχολή.

Παρεμπιμπτόντως, ο ορισμός της ουσίας κατά τον Αριστοτέλη είναι η αρχή όλων των επιστημών, και προϋπόθεση κάθε επιστήμης και λογικής ανάλυσης.

Λυπαμαι που η φτωχια της σκεψης μου δεν μου επετρεψε να περιλαβω ολο το νοημα της φιλοσοφιας του σατρ σε μια προταση



Που διαφωνουμε;

Στο ότι η ουσία ενός αντικειμένου είναι ο λογικός του σχεδιασμός, στην ελληνική φιλοσοφία δηλαδή. Εξ ορισμού είναι λογικά προγενέστερη της ύπαρξης και δεν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος σύγκρισης τους εκτός από τον λογικό. Το να αντιστρέφεις τους όρους είναι απλά λεκτικό παιχνίδι, κάτι που χαρακτηρίζει όλες τις ανορθολογικές φιλοσοφίες.

Αυτό που θέλει να πει ο Σαρτρ είναι ότι η ανθρώπινη ουσία δεν εμπεριέχει α πριόρι κάποιες αξίες ή ταυτότητες. Το οποίο είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση (ή ίσως όχι) αν ισχύει, αλλά είναι και κοινότυπη.

[Αχθος Αρουρης]

Ουσια ειναι αυτο που υπαρχει καθ' εαυτο,
το υπαρχων ασχετως προς τι, ανθρωπος, ιππος,
πραγμα αυθυπαρκτον μη δεομενον ετερου
προς συστασιν.

1. Η ουσια δεν αποδεικνυεται.
2. Οταν οριζομε μια ουσια, ο ορισμος αυτος
δεν αποτελει αποδειξη της.

[stavmanr]

Η διαλεκτική από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Ως σταθμούς έχουμε τον σκοτεινό και προσωκρατικό ηράκλειτο με την λογική ρήση «τα πάντα ρει» και απο κει φτάνουμε στον τιτάνα της σκέψης Χεγκελ που έθεσε τους νόμους της νόησης και της διαλεκτικής. Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει ο Κάρολος Μαρξ που εμβάθυνε, πλάτυνε και ψήλωσε την διαλεκτική και την στέριωσε σε υλιστικά πλαίσια.

Και μετά εμφανίστηκε το φόρουμ.