Ο ρόλος του διανοούμενου (στην Ελλάδα)

[Λίνο Βεντούρα]

Ανδρώθηκα (sic) με την εντύπωση ότι ο διανοούμενος πρέπει να στέκεται κριτικά απέναντι σε οιαδήποτε μορφή authority

Λάθος. Δεν ανδρώθηκες ποτέ, προφανώς. Αυτή είναι αντίληψη εφήβου. Επίσης η χρήση εγγλέζικων λέξεων. Και μάλιστα με λατινικό αλφάβητο…

[ΓΑΛΗ]

Ποιοι είναι οι Έλληνες διανοούμενοι; Γιατί με τα ονόματα που έδωσες, σκέφτομαι ότι στις ΗΠΑ στους διανοούμενους θα πρέπει να συμπεριλάβουμε τον Κάνυε Γουέστ και την Αλύσα Μιλάνο.

Έχει διευρυνθεί κατά πολύ ο όρος σε ένα τοπίο πνευματικης ανομβρίας

Πες μου εσύ ποιους θεωρείς

Ο Τατσόπουλος είναι σοβαρότερος του Δάντη;

Αν ένας όρος πρέπει να διευρυνθεί τόσο πολύ, μάλλον δεν έχει νόημα. Γιατί είμαστε σε άλλες εποχές από τότε που είχε νόημα και σε άλλη κοινωνία.

Αν είναι να τους ορίσεις με βάση επιδραστικότητα, η Δημουλίδου και η Μαντά είναι η κορυφή της Ελληνικής διανόησης, να μην πω για την Πάολα αφού θες να βάλεις μουσικούς μέσα. Αν είναι να τους ορίσεις με βάση το έργο τους, τότε μάλλον είναι τύποι που δεν τους ξέρουν τα μμε.

Προσωπικώς, γουστάρω περισσότερο την Πάολα από τη Δημουλίδου και τη Μαντά. Και σαφώς γράφω στα πεταμένα και όχι τα παλαιά των υποδημάτων μου, την κριτική από τα σύγχρονα μμε.

[stavmanr]

Ο ρόλος του διανοούμενου στην Ελλάδα διαμορφώθηκε επί Σωκράτη.
Τον σκοτώνουμε και ησυχάζουμε.

[taxalata xalasa]

Ο ρόλος του διανοούμενου στην Ελλάδα διαμορφώθηκε επί Σωκράτη.
Τον σκοτώνουμε και ησυχάζουμε.

ήταν δυσνοούμενος διανοούμενος... και γι αυτό τον φίλεψαν coño (κό-νιο). Αλλεργικός gayουλας.

[neon imposter]

Ο ρόλος του διανοούμενου στην Ελλάδα διαμορφώθηκε επί Σωκράτη.
Τον σκοτώνουμε και ησυχάζουμε.

καλός ορισμός και ευσύνοπτος

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Ο ρόλος του διανοούμενου στην Ελλάδα διαμορφώθηκε επί Σωκράτη.
Τον σκοτώνουμε και ησυχάζουμε.

Επί του Κώκκαλη προφανώς, για αυτό βάλαμε τον Γιωργάρα τον Ανατολάκη στη Βουλή να ξεδιπλώσει τη σκέψη του.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Εγώ πάλι δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ πως ορίζεται ο διανοούμενος στην πράξη. Υπάρχει κάποια αδελφότητα των
διανοούμενων που μοιράζει πιστοποιητικά διανόησης μέσω τελετών χρισμάτων που γίνονται στον φιλολογικό όμιλο
του Παρνασσού? Επίσης, γιατί πρέπει οι χρισμένοι διανοούμενοι να έχουν άποψη για τα πολιτικά ή τα κοινωνικά ζητήματα
που να υπερβαίνει σε κύρος αυτή ενός απλού πολίτη? Δε λέω, κάποιος διανοούμενος μπορεί να διανθίζει το λόγο του
με στατιστικά στοιχεία ή με την καταγραφή γεγονότων αλλά αυτό σε τι τον κάνει να διαφέρει από έναν καλό δημοσιογράφο?
Αν πάλι ο διανοούμενος τοποθετείται επί των ζητημάτων χρησιμοποιώντας πομπώδεις λέξεις και αυτό το κλασικό ύφος που
συνεπάγεται αργόσυρτη-αισθηματική φωνή λες και έχει κάποιον αραπή να τον σπρώχνει από πίσω μοιάζει απλώς με ένα
φαφλατά πολυτελείας.

[Μπίστης]

Ο Τατσόπουλος είναι σοβαρότερος του Δάντη;

Του Χρήστου ναι, τέτοια δυσκοιλιότητα στο τραγούδι μόνο ο Springsteen !

[Μπίστης]

Επί του Κώκκαλη προφανώς, για αυτό βάλαμε τον Γιωργάρα τον Ανατολάκη στη Βουλή να ξεδιπλώσει τη σκέψη του.

Toυ κυρίου Κόκκαλη έλεγε τότε ο λαός τρομαγμένος όταν έβγαινε στο ραδιόφωνο στον Γεωργίου ή σε αριστερούς κατσαπλιάδες του 94.6.
Φοβόταν μήπως τους παρακολουθούσαν και τους έστελναν στην Σιβηρία.

Τόσο γλείψιμο δεν έκαναν ούτε οι Ανδρουλάκης - ΛοΜβέρδος !!

[έργο_μακέτο]

Ο διαννοούμενος είναι ο αυνάνας της εποχής.

[έργο_μακέτο]

Όλο μιλάνε μιλάνε μιλάνε.....,με στόμφο, κι ο λόγος τους δεν έχει καμία (θετική) επιρροή στην κοινωνία η στο κατεστημένο. Είναι η τάση των τελευταίων 50 χρόνων αυτή, να κωλοκάθεσαι σε καναπέδες, να πίνεις το κρασάκι σου, και να λες παπαριές με αιθέριο ύφος.

Ώρες ώρες συμφωνώ με αυτό που είχε πει ο Μαρξ, ότι οι φιλόσοφοι προσπαθούν να εξηγήσουν την πραγματικότητα αλλά το ζήτημα είναι πως θα την αλλάξουμε.

[Rakomelofronas]

Η έννοια του διανοούμενου είναι νεωτερική, προψηφιακή και εκ γενετής εργαλείο στα χέρια του κράτους και άλλων μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, κάτι σαν τους σημερινούς επηρεαστές (influencers) αλλά ίσως με μεγαλύτερη δια ζώσης εμπειρία και έμφαση στη δική τους τεχνολογία αιχμής (βιβλία). Από τις χορηγούμενες πένες μέχρι και τους "οργανικούς διανοούμενους", η μεγάλη πλειοψηφία όσων (αυτο)τοποθετούνται σε αυτή την ομάδα δεν είναι ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι με δημόσιο λόγο και ευρύτατη σύνθεση πρωτότυπων ιδεών αλλά οπαδογράφοι και διαφημιστές.

[Καραμελίτσα]

Η έννοια του διανοούμενου είναι νεωτερική, προψηφιακή και εκ γενετής εργαλείο στα χέρια του κράτους και άλλων μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, κάτι σαν τους σημερινούς επηρεαστές (influencers) αλλά ίσως με μεγαλύτερη δια ζώσης εμπειρία και έμφαση στη δική τους τεχνολογία αιχμής (βιβλία). Από τις χορηγούμενες πένες μέχρι και τους "οργανικούς διανοούμενους", η μεγάλη πλειοψηφία όσων (αυτο)τοποθετούνται σε αυτή την ομάδα δεν είναι ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι με δημόσιο λόγο και ευρύτατη σύνθεση πρωτότυπων ιδεών αλλά οπαδογράφοι και διαφημιστές.

Υπάρχει ιεράρχηση και εξειδίκευση: ο επηρεαστής πουλάει προϊόντα, ο διαμορφωτής κοινής γνώμης πουλάει πολιτική,ο διανοούμενος πουλάει ιδεολογία. Γι' αυτό πιο πολλά λεφτά βγάζει ο επηρεαστής, πιο στενή σχέση με την εξουσία έχει ο διαμορφωτής και πιο κύρος έχει ο διανοούμενος. Αλλά ναι, την ίδια δουλειά κάνουν.

[ik_90]

Η έννοια του διανοούμενου είναι νεωτερική, προψηφιακή και εκ γενετής εργαλείο στα χέρια του κράτους και άλλων μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, κάτι σαν τους σημερινούς επηρεαστές (influencers) αλλά ίσως με μεγαλύτερη δια ζώσης εμπειρία και έμφαση στη δική τους τεχνολογία αιχμής (βιβλία). Από τις χορηγούμενες πένες μέχρι και τους "οργανικούς διανοούμενους", η μεγάλη πλειοψηφία όσων (αυτο)τοποθετούνται σε αυτή την ομάδα δεν είναι ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι με δημόσιο λόγο και ευρύτατη σύνθεση πρωτότυπων ιδεών αλλά οπαδογράφοι και διαφημιστές.

Θα συμφωνήσω ότι η έννοια του διανοούμενου είναι νεωτερική και θα παραθέσω σαν κατεξοχήν παράδειγμα τον Παπανούτσο -έχετε διαβάσει πιο ξύλινη και ανούσια γλώσσα;- αλλά θα πω επίσης ότι το νόημα της έννοιας προϋπήρχε και ουσιαστικά σύμβολό της είναι ο Σωκράτης, που ανέφερε και ο stavmanr. Πέρα από τον Καστοριάδη, στη σύγχρονη εποχή της Ελλάδας υπήρξε και ο Λιαντίνης, παρά την παλαβομάρα που ενδεχομένως τον έδερνε. Αυτή την εποχή, σε παγκόσμιο επίπεδο, μου αρέσει ο Σλάβοϊ Ζίζεκ.

Όπως και να' χει, θεωρώ ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και σήμερα, μόνο που δεν τους δίνεται βήμα. Όταν όλα τα μέσα είναι στρατευμένα πολιτικά (τα περισσότερα είναι και κομματικά) ένας ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος δεν μπορεί να σταθεί. Ποιός καναλάρχης, ιδιοκτήτης μεγάλου σάιτ κ.λπ. θα δεχόταν, λόγου χάρη, έναν αρθρογράφο που θα του ασκούσε κριτική; Μέχρι και σε εμάς μοιάζει παράδοξη μια τέτοια υπόθεση.

[ΓΑΛΗ]

Εμένα κάποτε με ψιλοεκνεύριζε ο προσδιορισμός "διανοούμενος" γιατί με παρέπεμπε στο "στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις". Τώρα που τον συνήθισα, δεν μου λέει κάτι.

Σε προσωπικό επίπεδο, αναφορικά με την έκφραση απόψεων προτιμώ τους Έλληνες που ήταν συγγραφείς. Ενδιαφέροντες θεωρώ τους Πετρόπουλο και Παπαγιώργη. Σαφώς υπάρχουν κι άλλοι αλλά ήταν οι πρώτοι που σκέφτηκα.