neon imposter έγραψε: ↑28 Οκτ 2022, 14:22
Ανδρώθηκα (sic) με την εντύπωση ότι ο διανοούμενος πρέπει να στέκεται κριτικά απέναντι σε οιαδήποτε μορφή authority
Δεν μπορώ να κτλβω πότε ακριβώς κουνήθηκαν τα κουτάκια και μπήκαν μέσα τους οι (σύγχρονοι) διανοούμενοι υιοθετώντας το Στέκομαι απέναντι στη νδ Στέκομαι απέναντι στον σύριζα ως μανιχαϊστικό δίπολο που τους νομιμοποιεί να ξιφουλκούν έναντι αόρατων εχθρών παριστάνοντας τους ιππότες της διανόησης αλλά κάνοντας στην ουσία μια τρύπα στο νερό
Αν το έκαναν για μια Δουλτσινέα να πω πάει στο καλό, αλλά να το κάνουν για τη τσέπη τους; Τόσο πια ερωτευμένοι με αυτή;
Με το διανοούμενους εννοώ όλο το φάσμα, δλδ βάζω και τον Δάντη μέσα (όχι τον ντεμέκ, τον Χρήστο εννοώ) αλλά και τον Ρένο Χαραλαμπίδη - για να μην έχει κανείς παράπονο
Εσείς αντιληφθήκατε πότε έγινε αυτό το
ποιοτικό άλμα στο κενό;
Προσωπικές απόψεις, εννοείται...
Για να είναι κάποιος διανοούμενος πρέπει να είναι φιλόσοφος. Δεν εννοώ να έχει βγάλει τη φιλοσοφική αλλά να είναι φιλόσοφος με την πραγματική έννοια του όρου.
Πρέπει να ασκεί διαλεκτική σε όλες τις φάσεις της ζωής του. Να αναζητάει την αλήθεια, την αρετή και το ανώτερο.
Να είναι πολιτικοποιημένος αλλά όχι κομματικοποιημένος. Ο διανοούμενος πρέπει να είναι ανεπηρέαστος.
Να ελέγχει -με τη Σωκρατική έννοια του όρου- κάθε καινούρια ιδέα, τάση κ.λπ.
Να ελέγχει -με τη σημερινή έννοια του όρου- την εκάστοτε εξουσία και -αν χρειάζεται- να έρχεται σε κόντρα μαζί της.
Να σχολιάζει, κριτικάρει κάθε ασχημοσύνη, ιδιαίτερα όταν προέρχεται από ΜΜΕ, πολιτικούς, καλλιτέχνες, γιατί αυτοί επηρεάζουν τη μάζα.
Να απευθύνεται στο πόπολο και να προσπαθεί να το χειραφετήσει (το δυσκολότερο απ' όλα).
Να χαίρεται όταν δεν είναι αρεστός και ενοχλεί το εκάστοτε σύστημα. Μόνο τότε σημαίνει ότι κάνει πραγματικά σωστή «δουλειά.»
Να μην ενδιαφέρεται να γίνει πλούσιος και να μην έχει πολλές υλικές βλέψεις. Να είναι σαν τους φιλόσοφους-βασιλιάδες του Πλάτωνα, όσον αφορά στη στάση του απέναντι στη ζωή.
Τέλος, να αποτελεί πρότυπο ηγέτη αλλά να μην μπλέκεται ποτέ με την πολιτική...