Και σε εμάς το έλεγαν. Το λένε αλλά δεν είναι αλήθεια. Ας εξηγήσω γιατί. Πρώτα απ' όλα, ο μισθός έχει παραμείνει σταθερός για 20 χρόνια τουλάχιστον. Ο κατώτατος μισθός καθόλου. Η σίτιση, όταν υπηρετούσα*, ήταν περίπου 25 ευρώ τον μήνα σε άμεσες προμήθειες και άλλα τόσα σε έμμεσες (τις έμμεσες τις είχα υπολογίσει με μέση τιμή σε κιλά, ή άμεση ήταν 99 λεπτά ανά ημέρα παρουσίας στο στρατόπεδο).
Τα έξοδα εξοπλισμού είναι ελάχιστα. Σου δίνουν δύο στολές εργασίας, δύο ζευγάρια άρβυλα, ένα τζάκετ, ένα μπουφάν, δύο τζόκεϊ, μία στολή εξόδου, δύο πετσέτες, ένα σακ βουαγιάζ, ένα λουκάνικο, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια και από καιρό σε καιρό δίνουν 1 ή 2 ζευγάρια εσώρουχα. Ανάλογα με τα κέφια τους δίνουν ένα ρολό χαρτί υγείας τον μήνα και βερνίκι γυαλίσματος με βάση το πετρέλαιο. Δεν δίνουν κάλτσες, φυσιολογικά εσώρουχα, είδη ατομικής υγιεινής, κλινοσκεπάσματα, κουβέρτες. Ή μάλλον τα τελευταία τα δίνουν αλλά η τελευταία φορά που πλήρωσαν γι' αυτά ήταν το 1960, οπότε δεν μετράνε σαν έξοδα κι έτσι κι αλλιώς δεν τα παίρνεις μαζί σου.
Με βάση το τι δίνουν, υπολογίζω ένα έξοδο της τάξης των 150 ευρώ**. Επειδή είμαι γενναιόδωρος, θα πω 300 ευρώ. Φυσικά, επειδή μίζες, μπορεί στην πραγματικότητα το ποσό να είναι πολύ μεγαλύτερο, αλλά αυτό δεν μπορούμε σοβαρά να το λογίσουμε σαν έξοδο.
Στο μεταξύ αυτά που δεν παρέχει ο στρατός κοστίζουν πολύ περισσότερο.
300 ευρώ ένδυση, λοιπόν, διά 9 μήνες = 33,33. Επειδή είμαι και γαμώ τους γενναιόδωρους, θα πω 50 ευρώ. Συν 50 ευρώ σίτιση, ίσον 100 ευρώ. Τι άλλο κόστος υπάρχει; Θέρμανση, φως και νερό. Επειδή έχω τρελαθεί τελείως, θα πω άλλα 100 ευρώ ανά φαντάρο, που δεν πληρώνεις ούτε για δυάρι. Σύνολο 200 ευρώ. Πόσο απέχει από τα 500 ευρώ του κατώτατου μισθού του 2003, που πρέπει να ήταν το χαμηλότερο όριο; Κι αυτό με εξωφρενικές παραδοχές.
Σημειώνω ότι εγώ έπαιρνα γύρω στα 70 ευρώ, αλλά ο μισθός και τότε ήταν ίδιος (ή μάλλον ήταν 8,60, ανέβηκε έκτοτε 20 λεπτά).
* το 2003-2004
** με βάση τιμές χοντρικής που βρίσκω εγώ. Ο ΕΣ θα πρέπει να κάνει πολύ καλύτερες συμφωνίες.
