Ας δούμε μερικά σημεία της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995 με τα Σκόπια:Leporello έγραψε: ↑24 Ιούλ 2019, 10:08Την οποία εξεπλήρωσαν κατά 90%, αλλά δεν πειράζει, πρέπει να κάνουν και τα συριζόπουλα την προπαγάνδα τους. Εγώ πάντως τόσα χρόνια δεν έχω δεί ήλιο Βεργίνας παρά μόνο σε ιδιωτικούς χώρους. Υπάρχει ακόμη στο σήμα ενός τηλεοπτικού σταθμού. Δεν ξέρω αν μετράει ότι βρίσκεται επάνω στις ασπίδες των στρατιωτών του Μ.Αλεξάνδρου στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων.Rakomelofronas έγραψε: ↑24 Ιούλ 2019, 09:20Ήδη από την Ενδιάμεση Συμφωνία είχαν αυτή την υποχρέωση αλλά ΟΚ.
https://hellasjournal.com/2017/09/i-end ... -to-onoma/
Η Ελλάδα αναγνώριζε τα Σκόπια ως Π.Γ. Δημοκρατία της Μακεδονίας.Ειδικότερα στο Άρθρο 1 προβλεπόταν η αναγνώριση της Π.Γ.Δ.Μ. από την Ελλάδα με το όνομα που αναφέρονταν στην παρούσα Συμφωνία, ενώ παράλληλα θα συνάπτονταν το ταχύτερο δυνατό διπλωματικές σχέσεις και θα ιδρύονταν Γραφεία Συνδέσμων σε Αθήνα και Σκόπια.
Ούτε βόρεια, ούτε αντολική, ούτε σέντερ χαφ. Πρώην Γιουγκοσλαβική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.
Αλίμονο.Στο 2ο Άρθρο αναγνωρίζονταν η μονιμότητα των ισχυόντων συνόρων
Δηλαδή, τέλος διαπραγμάτευσης για όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί., ενώ στο Άρθρο 3 τα δύο μέρη δήλωναν ευθαρσώς ότι σέβονται μεταξύ τους την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία, καθώς επίσης δεσμεύονταν να απέχουν από πράξεις υπονόμευσης των προειρημένων.
Αυτονόητο και σωστό.Στο Άρθρο 4 οι δύο χώρες αποποιούνταν τον οποιοδήποτε επιθετικό σχεδιασμό, ο οποίος θα αποσκοπούσε στη μεταβολή της υπάρχουσας μεθορίου.
Παρότι η Ελλάδα δεσμεύτηκε στο όνομα στο πρώτο άρθρο, είχε επιπλέον την υποχρέωση να διαπραγματευτεί νέο όνομα της ΠΓΔΜ που θα αποσκοπούσε σε βιώσιμη λύση της ΠΓΔΜ. Δηλαδή, έπρεπε να διαπραγματευτούμε επάνω σε ένα θέμα στο οποίο υπήρχε για την ΠΓΔΜ δίκτυ ασφαλείας (την ήδη αποδεκτή ονομασία ΠΓ Δημοκρατία της Μακεδονίας), ενώ η Ελλάδα δεν διέθετε καμία πρότερη εξασφάλιση.Στο 5ο Άρθρο Ελλάδα και Π.Γ.Δ.Μ. αναλάμβαναν την υποχρέωση να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις με στόχο την εξεύρεση βιώσιμης λύσης στο επίμαχο ζήτημα του ονόματος. Παράλληλα καλούνταν να διευθετήσουν τις λεπτομέρειες για την ομαλή διεξαγωγή του εμπορίου και των συναλλαγών.
Αυτονόητο.Στο Άρθρο 6 η Π.Γ.Δ.Μ. δεσμεύονταν πως οι Συνταγματικές Διατάξεις (Προοίμιο, Άρθρα 3 και 49), επ’ ουδενί λόγω δεν αποτελούσαν βάση διεκδίκησης περιοχών των γειτονικών χωρών, και αφορμή για επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των, προκειμένου να προστατευθούν πρόσωπα που θεωρούνται πολίτες των συγκεκριμένων χωρών.
"Αποθάρρυνση κάθε προπαγανδιστικής πρωτοβουλίας" κατά της συμφωνίας.Το Άρθρο 7 είχε ιδιαίτερη σημασία για την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων, καθότι αφενός αποθαρρύνονταν κάθε εχθρική και προπαγανδιστική κρατική ή ιδιωτική πρωτοβουλία, αφετέρου αποσύρονταν ο «Ήλιος της Βεργίνας» από τη σημαία της γείτονας χώρας.
Σωστό.Με το 8ο Άρθρο αναλήφθηκε η υποχρέωση να απέχουν αμφότερα τα Μέρη, από την προβολή οποιουδήποτε κωλύματος όσον αφορά τη διακίνηση προσώπων και αγαθών.
Σωστό.Τα Άρθρα 9 και 10 αναφέρονται στα ανθρώπινα και πολιτιστικά δικαιώματα. Ειδικότερα με το Άρθρο 9 τα δύο Μέρη δεσμεύονταν να συντονίσουν τη δράση τους σύμφωνα με το σύνολο των βασικών διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου, όπως ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, η Τελική Πράξη του Ελσίνκι, η Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών κ.α. Στο Άρθρο 10 γίνονταν μνεία στην αναγκαιότητα βελτίωσης των ανθρώπινων επαφών μεταξύ των πολιτών των δύο χωρών, σε όλα τα επίπεδα.
Εδώ η Ελλάδα παραιτείται οριστικά από βέτο στους διεθνείς οργανισμούς για οποιοδήποτε ζήτημα και ταυτόχρονα ανοίγει την πόρτα σε εκείνους να χρηματοδοτούν την "ΠΓ Δημοκρατία της Μακεδονίας" μέχρι και την ένταξή της σε εκείνους.Το Άρθρο 11 εστίαζε στις σχέσεις της F.Y.R.O.M. με τους Διεθνείς και Πολυμερείς Οργανισμούς, ενώ η Ελλάδα αναλάμβανε την υποχρέωση να μην αντιταχθεί σε πιθανό αίτημα εισδοχής της γειτονικής χώρας, ως μέλος σε Δ.Ο. Παράλληλα η Ελλάδα αναγνώριζε την ανάγκη για οικονομική υποστήριξη της Π.Γ.Δ.Μ. από τους ανάλογους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.
Σωστό.Μέσω των Άρθρων 12-14 ρυθμίζονταν οι συμβατικές σχέσεις. Ειδικότερα στο Άρθρο 12 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, αναλαμβάνονταν η υποχρέωση να λογίζονται υπόψη οι διμερείς Συμβάσεις που διαμείφθηκαν μεταξύ Ελλάδας και Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας στις 18 Ιουνίου 1959, ήτοι: α) Σύμβαση επί των αμοιβαίων δικαστικών σχέσεων, β) Συμφωνία αμοιβαίας αναγνώρισης και εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων, γ) Συμφωνία περί υδρο-οικονομίας. Τα Μέλη καλούνταν να συνάψουν και νέες Συμβάσεις όπου κρίνονταν αναγκαίο, πλην όμως σύμφωνες με το «πνεύμα» του παρόντος Άρθρου.
Είναι το γνωστό "ο Σύριζα έδωσε το Αιγαίο στα Σκόπια"...Στο 13ο Άρθρο αναγνωρίζονταν η γεωγραφική «ιδιαιτερότητα» της Π.Γ.Δ.Μ. ως «Κράτος Περίκλειστο», και η Ελλάδα καλούνταν να εφαρμόσει τις ισχύουσες διατάξεις του Δίκαιου της Θάλασσας, για ανάλογες περιπτώσεις. Στο Άρθρο 14 Ελλάδα και F.Y.R.O.M. ενθαρρύνονταν να αναπτύξουν σε αμοιβαία βάση σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας, να προάγουν ζητήματα τηλεπικοινωνιών, ελεύθερης διακίνησης των πολιτών, εμπορικών μεταφορών και συναλλαγών, και γενικότερα να ενδυναμώσουν τη διμερή οικονομική συνεργασία.
Πού να ήξερες ότι αυτά είχαν ήδη συμφωνηθεί χρόνια πριν, και απλά η νέα συμφωνία αναγκαστικά περιελάμβανε και τα ήδη συμφωνηθέντα!
Βέβαια, το να αναγνωρίσει κανείς τα Σκόπια ως περίκλειστο κράτος είναι σα να ανακαλύπτει την Αμερική...
Αυτονόητα.Στα επόμενα πέντε Άρθρα (15-20), ρυθμίστηκαν οι εμπορικές, περιβαλλοντικές και οι νομικές σχέσεις των συμβαλλομένων. Στο 15ο Άρθρο τονίζονταν η ανάγκη για βελτίωση της συνεργασίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και την περαιτέρω σύσφιξη των οικονομικών σχέσεων (τομέας επενδύσεων κεφαλαίου, βιομηχανική συνεργασία), ενώ η βελτίωση της διεπιστημονικής συνεργασίας, και η ανταλλαγή τεχνογνωσίας προβλέπονταν στο Άρθρο 16. Στο Άρθρο 17 τα δύο Μέλη καλούνταν να εντείνουν τη διασυνοριακή συνεργασία στην κατεύθυνση προστασίας του περιβάλλοντος και της εξάλειψης των μορφών ρύπανσης στις παραμεθόριες περιοχές, ενώ στο επόμενο Άρθρο (18), δεσμεύονταν να συνεργαστούν σε περίπτωση φυσικών καταστροφών. Σύμφωνα με το Άρθρο 19 οι δύο χώρες θα κατέβαλλαν κοινές προσπάθειες για την επίσπευση των τελωνειακών και μεθοριακών διατυπώσεων, καθώς επίσης και την απλούστευση της διαδικασίας έκδοσης θεωρήσεων προς τους πολίτες. Στο Άρθρο 20 λαμβάνονταν μέριμνα για τη συνεργασία σε υποθέσεις καταστολής του οργανωμένου εγκλήματος, της τρομοκρατίας, του εμπορίου ναρκωτικών, και μια σειρά άλλων ποινικών παραβάσεων.
Όλα τα θέματα στο δικαστήριο της Χάγης, πλην του ζητήματος της ονομασίας. Δηλαδή δεν είχαμε καν δικαίωμα να προσφύγουμε σε δικαστήριο της Χάγης αν αυτοαποκαλούνταν "Μακεδονία".Τέλος στα Άρθρα 21-23 προβλέπονταν οι τελικές διατάξεις της Συμφωνίας. Στο Άρθρο 21 οι δύο χώρες δεσμεύονταν ότι θα επιλύουν την οποιαδήποτε διαφορά, με ειρηνικά μέσα. Εφόσον υπάρχει δυσεπίλυτη διάσταση απόψεων σχετικά με την ερμηνεία άρθρων της Συμφωνίας, προβλέπονταν η δυνατότητα προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, πλην του ζητήματος της ονομασίας (Άρθρο 5 παρ.1).
Λογικό.Στο Άρθρο 22 διασαφηνίζονταν ότι η τρέχουσα Συμφωνία δεν στρέφονταν εναντίον τρίτης κρατικής οντότητας.
Αφού πέρασαν 7 χρόνια από τη συμφωνία αυτή, δηλαδή από το 2003 κι έπειτα, κυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ επί 2 χρόνια, η ΝΔ επί 5 χρόνια και συνδυασμός τους άλλα 3 χρόνια.Μέσω του Άρθρου 23 ρυθμίζονταν η ισχύς της Συμφωνίας. Προβλέπονταν η έναρξη εφαρμογής της, τριάντα ημέρες μετά την υπογραφή του τελικού κειμένου. Η Σύμβαση θα παρέμενε σε ισχύ έως ότου αντικατασταθεί από μια οριστική Συμφωνία (μεταβατικός χαρακτήρας Συμφωνίας). Η οριστική Συμφωνία θα προέκυπτε όταν οι συνθήκες για την επίλυση του ονόματος θα κρίνονταν πολιτικά ώριμες. Ωστόσο, μετά την παρέλευση επτά ετών, θα μπορούσε οποιοδήποτε Μέρος να αποσυρθεί, υπό τον όρο ότι πρωτίστως θα ειδοποιούσε γραπτώς το έτερο Μέρος για την εν λόγω πρόθεση. Η αποχώρηση από την Ενδιάμεση Συμφωνία, θα ολοκληρώνονταν δώδεκα μήνες μετά την γραπτή επίδοση του συγκεκριμένου αιτήματος.
Κανείς τους δεν υπέγραψε το απλό αίτημα ακύρωσης της συμφωνίας όπως προβλέπονταν από την ίδια τη συμφωνία.