Kauldron έγραψε: ↑02 Νοέμ 2019, 22:54
stergiosbik έγραψε: ↑02 Νοέμ 2019, 21:17
Για τις ιδιωτικες τι να πουμε;
Φυσικα και υπαρχουν δυνατοτητες,και μαλιστα πολλες.
Το θεμα ειναι οτι το κρατος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ καμμια προοδο και αναπτυξη της γιατι πολυ απλα δεν το ενδιαφερει η επιβιωση της χωρας.
Τοσο απλο ειναι το θεμα.
Συμφωνώ.
Να ενημερώσω και για την Theon:
https://www.theon.com/
Ακόμα μια εταιρία με τεράστιες δυνατότητες, που πρέπει να στηριχθεί.
Αγις έγραψε: ↑02 Νοέμ 2019, 21:21
συντομο παλιο ανεκδοτο που το εχουμε χρυσοπληρωσει .
Δε μιλάμε για τον δημόσιο τομέα, αν και πρέπει και εκείνος να στηριχθεί, κατά τη γνώμη μου.
Οπως με τα ναυπηγεια και τις ΤΠΚ ;
διαβασε και κλαψε
''Το ιστορικό των Super Vita
Για την πληρότητα της εικόνας, παραθέτουμε ένα μικρό ιστορικό για τη ναυπήγηση των πυραυλακάτων τύπου Super Vita.
Η σύμβαση, λοιπόν, με την ονομασία 001B/00 υπογράφηκε στις 07.01.2000 και αφορούσε στην προμήθεια τριών νέων Ταχέων Περιπολικών Κατευθυνομένων Βλημάτων, με δικαίωμα προαίρεσης (option) για την προμήθεια μέχρι τεσσάρων επιπλέον όμοιων πλοίων, για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Η σύμβαση ενεργοποιήθηκε στις 03.03.2000 και ξεκίνησε η ναυπήγηση των Ρουσσέν Ρ67, Δανιόλος Ρ68 και Κρυσταλλίδης Ρ69.
Στις 28.08.2003 ενεργοποιήθηκε η Τροποποίηση 3 της αρχικής σύμβασης 001Β/00 με την οποία ασκήθηκε το δικαίωμα προαίρεσης για τη ναυπήγηση δύο επιπλέον πυραυλακάτων τύπου Ρουσσέν, όπως είναι η εξελληνισμένη ονομασία των Super Vita, ήτοι των ΤΠΚ Νo 4 και Νo 5.
Πέντε χρόνια αργότερα, στις 06.11.2008 ενεργοποιήθηκε η Τροποποίηση 10 για τη ναυπήγηση δύο επιπλέον πλοίων, των ΤΠΚ Νo 6 και Νo 7 (τις οποίες αφορούσε το δημοσίευμά μας). Στο μεταξύ, ο Ρουσσέν Ρ67 είχε παραδοθεί στις 20.12.2005, ο Δανιόλος Ρ68 στις 22.02.2006 και ο Κρυσταλλίδης Ρ69 στις 08.05.2006. Η ΤΠΚ Νo 4, που ονομάστηκε Γρηγορόπουλος Ρ70, παραλήφθηκε από το Ναυτικό στις 30.10.2010.
Οι άλλες τρεις πυραυλάκατοι, που είχαν παραγγελθεί, προβλεπόταν να παραδοθούν ως εξής: ΤΠΚ Νo 5 τον 02.2011, ΤΠΚ Νo 6, τον 09.2012 και ΤΠΚ Νo 7 τον 03.2013. Αυτό όμως δεν έγινε.
Στις 12.06.2013 με το Νόμο 4160/13 ενεργοποιήθηκε η Τροποποίηση 11, που ρύθμιζε τα ακόλουθα:
Την ολοκλήρωση των δοκιμών αποδοχής της ΤΠΚ Νo 5 και τη συνέχιση ναυπήγησης των ΤΠΚ Νo 6 και Νo 7.
Τα χρονοδιαγράμματα παραδόσεων των ΤΠΚ επανακαθορίστηκαν ως εξής: της Νo 5 στις 12.03.2014, της Νo 6 στις 12.06.2015 και της Νo 7 στις 12.04.2016.
Το άνοιγμα ανέκκλητων πιστώσεων σε υποκατασκευαστές των ΤΠΚ Νo 6 και Νo 7.
Στις 18.12.2014 ενεργοποιήθηκε η Τροποποίηση 12 της Κύριας Σύμβασης 001Β/00 στο πλαίσιο του Ν. 4313/2014 (ΦΕΚ Α’ 261/17.12.2014) με τον οποίο, μεταξύ άλλων, ρυθμίζονταν τα παρακάτω:
Η παραλαβή της ΤΠΚ Νo5, που ονομάστηκε Ρίτσος Ρ71, στην κατάσταση που ήταν. Ο Ρίτσος Ρ71 ύψωσε σημαία στις 30.01.2015. Ολοκλήρωσε την πλειονότητα των συμβατικών δοκιμών εν όρμω και εν πλω και στις 14.10.2015 έγινε έναρξη της επιχειρησιακής του εκπαίδευσης.
Το σύνολο του εξοπλισμού των ΤΠΚ Νo 6 και Νo 7, αξίας περίπου € 85.000.000, το οποίο παρακρατούνταν από την εταιρεία BAE Systems λόγω καταγγελίας της υποκατασκευαστικής τους σύμβασης με τις ΝΒΕΕ, να περιέλθει στην κυριότητα του Ναυτικού, προκειμένου να μπορεί να συνεχιστεί απρόσκοπτα από τις ΝΒΕΕ η ναυπήγηση των πλοίων.
Με το Νόμο 4361/16 ΦΕΚ Α΄ αρ 10 από 01.02.2016, κυρώθηκε από την Βουλή των Ελλήνων η συμφωνία μεταξύ του Ναυτικού και ΝΒΕΕ σχετικά με την ολοκλήρωση ναυπήγησης των ΤΠΚ Νo 6 και Νo 7, με τις εργασίες ναυπήγησης και προμήθειας των απαιτουμένων προς αυτό υλικών, καθώς και την κάλυψη δαπανών μισθοδοσίας και παγίων εξόδων των Ναυπηγείων (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ), για χρονικό ορίζοντα 29 μηνών, με κόστος 40.000.000€ (που κατανέμονταν: 10 εκ. € το 2016, 20 εκ € το 2017 και 10 εκ € το 2018) τα οποία καταλογίστηκαν στα ΝΒΕΕ.
Το Πολεμικό Ναυτικό, σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο, συνέβαλε στο συνολικό κόστος καθαρών μισθών, εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών με καταβολή του 70% αυτών, καθώς και στο 60% των τρεχόντων λογαριασμών κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ). Τα λοιπά βιομηχανικά έξοδα (π.χ. φύλαξη, καθαριότητα, τηλεφωνία, άδειες μηχανογραφικών εφαρμογών) βάρυναν αποκλειστικά την ΝΒΕΕ Α.Ε. Κατά μέσο όρο μηνιαίως το κόστος καθαρών μισθών, εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών και λογαριασμών κοινής ωφέλειας που καλύπτονται από το Ναυτικό ανερχόταν στο ποσό των 700.000 € και 70.000€ αντίστοιχα.
Όσον αφορά στην εξέλιξη του συνόλου των υποθέσεων προμήθειας υλικών και αναθέσεων εργασιών/παροχής υπηρεσιών, με ή χωρίς τεχνική προδιαγραφή, σημειώνεται ότι έχει «συμβασιοποιηθεί» περίπου το 91% αυτών, ενώ έχει παραληφθεί ήδη το 85% των εν λόγω αντικειμένων.
Παρόλα αυτά, η εξέλιξη του ναυπηγικού έργου ολοκλήρωσης των ΤΠΚ υπολείπεται σημαντικά του αρχικού χρονοδιαγράμματος. Η – ας την πούμε – καθέλκυση της ΤΠΚ No 6 έγινε τελικά στις 02.06.2018, ενώ αυτή της ΤΠΚ No 7, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, εκτιμάται ότι σίγουρα θα γίνει μετά τον χειμώνα του 2018. Επιπλέον, το χρονοδιάγραμμα της παράδοσης των πλοίων δεν είναι δυνατόν, επί του παρόντος, να καθορισθεί επακριβώς, αλλά σε κάθε περίπτωση θα υπάρξει πολύμηνη καθυστέρηση.
Η τελευταία εξέλιξη στην υπόθεση ναυπήγησης των πυραυλακάτων Super Vita / Ρουσσέν είναι ότι στις 30.07.2018 με το σχετικό Νόμο 4557/18 τροποποιήθηκε το άρθρο 32 του Νόμου 4361/16 και παρατάθηκε μέχρι την 30η Ιουνίου 2019 το πρόγραμμα ναυπήγησης των ΤΠΚ Νο 6 και Νο 7.''