Συμφωνία Πρεσπών - επανεκτίμηση της ιστορίας της συμφωνίας Πρεσπών

[wooded glade]

Το Σκοπιανό είναι ένα εθνικό θέμα που δημιουργήθηκε γύρω στα 1990.
Οι διάφορες φάσεις από τις οποίες πέρασε είναι γνωστές και χιλιαπλάκις ειπωμένες.
Εδώ όμως θα σταθώ σε μία άλλη οπτική γωνία. Την οπτική γωνία των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας. Για να καταλήξω στους Τσίπρα-Ελένη Κουντουρά.

Τι έλεγαν λοιπόν τα κόμματα ; Ας τα πάρω από τα αριστερά προς τα δεξά.

ΚΚΕ λοιπόν. Το ΚΚΕ είναι βέβαια αυτό που ιστορικά συνδημιούργησε το κρατίδιο των Σκοπίων μαζί με τη ΣΝΟΦ. Το 1990 στις αρχές που πρωτοεμφανίστηκε ο Γκλιγκόροφ μάλλον φιλοσκοπιανό ήταν, ή έστω κρυπτο-φιλοσκοπιανό. Προσυπέγραψε όμως τη συμφωνία της διασκέψεως Ζολώτα. Σήμερα οι γκουρού του Περισσού έχουν εφεύρει το αφήγημα ότι το όλο θέμα είναι ένα θέμα "νατοϊκού προτεκτορατισμού", χωρίς όμως να διευκρινίζουν αν κατά τη γνώμη τους η Μακεδονία είναι Ελληνική ή Σκοπιανή.

ΣΥΡΙΖΑ του 3%. Φιλοσκοπιανοί.

Πασοκοκεντροαριστερά. Εδώ έχει σημασία. Το αρχαίο Πασόκ της εποχής του 40 ήταν βέβαια μακεδονομάχοι, αλλά το νεώτερο αυριανικό ακόμα Πασόκ στις αρχές του 1990 έλεγε κι αυτό το je m'en fous για την υπόθεση. Άλλαξε όμως, προσυπέγραψε τη συμφωνία της συνδιάσκεψης και το 1993 ήταν σούπερ-μακεδονομαχικό πλέον. Ποιά είναι η σημασία ; Η σημασία είναι σιγά τον μακεδονομαχισμό που είχε η Αυριανή, το είπε όμως ο Αντρέας.

Δεξά. Πανικός στην αρχή. Ματς-κατς Μητσοτάκη-Σαμαρά. Μακεδονομάχοι όμως στη συνέχεια.

Χούντα. Μακεδονομάχοι αλλά δεν υπήρχαν.


Το θέμα μου είναι το εξής:
Αφού ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι 90% αυριανικός και αφού τα σκληρά φιλοσκοπιανά στοιχεία έχουν ούτως ή άλλως πιλαφοποιηθεί από το 15, τι τον εμπόδιζε τον Αλέξις να γίνει κι αυτός μακεδονομάχος ; Μην στεκόσαστε στα διάφορα "μα-α-ου-ι" που λένε σήμερα, γιατί απλά θα ακούγατε άλλα "μα-α-ου-ι", ότι φτιάξει το μαγειρείο της Κουμουνδούρου.

Σαν αποτέλεσμα:

- Θα κέρδιζε τις εκλογές του 19 εύκολα ή δύσκολα, μπορεί και να ήγετο εις ευτυχήν κατάληξιν η σκευωρία Novartis.
- Το Σκοπιανό αυτό καθ' εαυτό μάλλον θα παρέμενε εκκρεμές, ως είχε μέχρι πρόπερσι. Η Ευρώπη ή ότι έχει απομείνει από αυτήν δεν θα έπαιρνε σκληρές ανθελληνικές αποφάσεις, να ρισκάρει μία επανασκλήρυνση της Αθήνας, μία επιστροφή του "γκοχοουμμερκελισμού" προς χάριν του κρατιδίου. Το δε επικίνδυνο Αγγλίος των Τόρυς ήταν πλέον στη γωνία από δική του επιλογή.

Γιατί λοιπόν προτίμησε ο Αλέξις τη συμφωνία των Πρεσπών ;

Το τοποθετώ σε δύο άξονες:

- Βλακεία Τσίπρα: Οι ζαίοι είναι παροιμιώδεις βλάκες. Πρόσφατα με έπαιρναν τηλέφωνο μερικοί και με ρώταγαν τι να κάνουν για να στοιχηματίσουν πολλά χρήματα υπέρ του Κόρμπυν. Ένας μου είπε ότι ήθελε να παντρευτεί και αν νίκαγε ο Κόρμπυν και κέρδαγε και το στοίχημα θα παντρευόταν ενώ αλλοιώς πάει ο γάμος. Του λέω βρε άνθρωπε του γιαραμπέως δεν ξέρω, να σε φέρω αν θες σε επαφή με Άγγλο τρέϊντερ αν θες να ανακατευτείς με τα του Αγγλικού εκλογικού στοιχήματος να σου πει αυτός τα σχετικά και μετά να νίψω τας χείρας μου. Όχι Κόρμπυν έλεγε αυτός, αλλά από μία στιγμή και μετά σταμάτησε να τηλεφωνάει. Ο Τσίπρας λοιπόν μπορεί να πίστεψε στο Νόμπελ, μπορεί να πίστεψε ότι θα γινόταν ο νέος Σαρλ Ντε Γκωλ της Ευρώπης. Μπορεί να πίστεψε και σε κάποια ταξίματα, χάντρες-καθρεφτάκια που θα τον βοηθούσαν να δημιουργήσει ευνοϊκό πολιτικό κλίμα.
- Κακή εκτίμηση Ελληνικού πολιτικού βαρομέτρου: Πίστεψε ότι από το θόρυβο θα ευνοείτο περισσότερο η Χρυσή Αυγή εις βάρος της Νέας Δημοκρατίας και άρα αυτός.