Πολεμική ανικανότητα του Έλληνα Στρατιώτη

[Belisarius]

H εποχή των κληρωτών στρατιωτών έχει παρέλθει, εκτός αν μιλάμε για στρατούς τύπου Ισραήλ.

8. Μονάδες 100% επαγγελματικές και 90% Εφεδρικές (επαγγελματίες σε θέσεις κλειδιά). Η μείξη ΕΠΟΠ-κληρωτών είναι καταστροφή.

Ενδιαφέρον το συγεκριμένο,γιατι το πιστεύεις;

Υπηρέτησα στις δύο, νομίζω αντικειμενικά, πιο "μάχιμες" μονάδες που μπορεί να υπηρετήσει έφεδρος.

Στη πρώτη, οι οπλίτες ήταν νεαροί 18χρονοι έφεδροι. Υπαξιωματικοί (ομαδάρχες-βοηθοί διμοιρίτη) ήταν έφεδροι μεγαλύτεροι σε ηλικία, συνήθως πτυχιούχοι και ωριμότεροι. Διμοιρίτες ήταν μόνιμοι ανώτεροι ΥΠ/ΑΞ και αξιωματικοί. Φυσικά οι λοχαγοί και τα ρέστα ήταν μόνιμοι αξιωματικοί.
Η μονάδα πέταγε. Υπήρχε αυτοπεποίθηση , εκπαίδευση*, γνώσεις*, σοβαρότητα και ικανοποιητικός εξοπλισμός*. Στα (*) υπήρχε υπολογίσιμη υστέρηση σε σχέση με επ/οπ αλλά με βάση την μετέπειτα εμπειρία μου, τίποτα που να μη καλύπτεται εύκολα αν η πολιτεία ενδιαφερθεί για τον έφεδρο μετά το πέρας της θητείας. Πάντα ο επ/οπ θα είναι καλύτερος, ο έφεδρος όμως μπορεί να φτάσει σε καλά επίπεδα αποτελεσματικότητας ώστε να μην συμφέρει να απασχολείς επαγγελματίες σε μεγάλους αριθμούς. Ένας μέσος απόφοιτος λ.χ. θετικών επιστημών ή ένας μηχανικός μπορεί να μάθει πολύ γρήγορα.

Στη δεύτερη, υπήρχε ένας βασικός κορμός μονίμων που πλαισιώνονταν από κληρωτούς. Οι αξιωματικοί υπολόγιζαν μόνο τους επ/οπ εφόσον, και στον πόλεμο αλλά και (κυρίως) στη καθημερινότητα, αυτούς θα έτρωγαν στη μάπα. Στις ασκήσεις, λοιπόν, πήγαιναν κυρίως επ/οπ και ελάχιστοι έφεδροι, αν περίσσευαν θέσεις. Οι μόνιμοι αντιμετώπιζαν ως παραδουλεύτρες τους έφεδρους και τους καταπίεζαν (και την άλλη περίπτωση βέβαια υπήρχαν οι σειρές). Το μόνο που άκουγες από τη μία πλευρά του στρατοπέδου στην άλλη (100% αλήθεια) είναι το ποιος θα βάλει μέσο και πότε ώστε να πάει σε θέση να φιδιάζει/γλυτώσει. Ενώ υπήρχαν επ/οπ που έκαναν τη δουλειά και έβγαζαν ασπροπρόσωπο τον διοικητή όταν χρειάζονταν να δείξει έργο στους ανώτερους, οι υπόλοιποι δεν είχαν ούτε καλές γνώσεις, ούτε αυτοπεποίθηση. Η ίδια η μονάδα θα ήταν πολύ καλύτερη αν ήταν 100% επαγγελματική. Εδώ οι έφεδροι έχαναν απλά χρόνο από τη ζωή τους υποφέροντας.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1950 και μετά θεωρούσαν ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε την Τουρκία σε εξοπλισμό η σε στρατιωτική δύναμη και ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι δεύτερο χαρτί σε σχέση με την διπλωματία στην εξωτερική μας πολιτική
Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είχαν το δόγμα της αποτροπής δηλαδή ότι θα νικήσουμε μεν από τους Τούρκους αλλά θα υποστούν και αυτοί τόσες απώλειες που θα είναι ασύμφορη τυχόν επίθεση τους

Μια χώρα έχει τις ένοπλες δυνάμεις που θέλει η εξουσία που κάνει κουμάντο στην χώρα
Και στην Ελλάδα η ελίτ που κάνει κουμάντο στην χώρα στηρίζεται πιο πολύ στιε διπλωματικές σχέσεις της εξωτερικής πολιτικής παρά στην καθαυτό στρατιωτική ισχύ

γιατι εφυγαν οι γενιες που πολεμησαν στους βαλκανικους,στην μικρα ασια κ.λπ
οπου παρολο που ειχαν κρατος πολυ λιγοτερο ισχυρο του σημερινου δεν βλεπαν την οθωμανικη αυτοκρατορια τοτε ως ακλονητη ...υπερδυναμη!
μολονοτι στηριχτηκαμε αναντιρρητα και τοτε στην διπλωματια υπηρχε η θεληση και το θαρρος ανα πασα στιγμη για συρραξη,καθως και η πεποιθηση νικης.Μιλαμε για γενια που νικουσε διαρκως απο τον Μακεδονικο ακομα αγωνα και εφτασε εξω απο την Αγκυρα(οπου και το σαρακι της φυλης και η βουλιμια μεγαλου μερους της ελιτ της Παλαιας Ελλαδας ολοκληρωσαν την δουλεια που ειχαν αρχισει λιγα χρονια πριν,καταστρεφοντας την δυνατοτητα επικρατησης με τους χειρισμους τους)
τελευταια μεγαλη στιγμη θαρρους εκεινων των γενιων και των παιδιων τους ηταν το επος του 40

κατοπιν αρχιζε να κυριαρχει η κεντροαριστερα σε σημαντικο σωμα της κοινωνιας(παρα την ηττα της στα πεδια μαχης),στην νοοτροπια,αρχιζε σιγα σιγα να επιβαλλεται η οπτικη της απεναντι στα πραγματα.
οταν πια αποχωρησαν αποτ ο προσκηνιο οι πιο παλιες γενιες
ηρθε το 74,οπου ουσιαστικα ο ελληνισμος με ηρωικες εξαιρεσεις ΔΕΝ πολεμησε για την Κυπρο συσσωμος,ουτε επι χουντας,ουτε επι δημοκρατιας,για την ακριβεια
οσο οι ελλαδιτες πανηγυριζαμε(!) την πτωση της χουντας,την ιδια μερα γινοταν η εισβολη και η εθνοκαθαρση ακομα μιας γωνιας του ελληνισμου

μετα το επος του 40 εχουμε να επιδειξουμε εναν εμφυλιο που γινεται για την ανατροπη του κοινωνικοοικονομικου συστηματος(!),με εξαιρεση το τελευταιο κομματι του που πλεον ειναι μαλλον εθνικος πολεμος.
το πολυτεχνειο
αγωνες εναντιον των μνημονιων κ.λπ

ουσιαστικα η τελευταια μεγαλη εθνικη στιγμη ειναι η ΕΟΚΑ.

Η ίδια οικονομική εξουσιαστική ντόπια εθνική ελληνική ελίτ η οποία έως την μικρασιατική εκστρατεία στήριζε τα συμφέροντα της στην εθνική εδαφική εξάπλωση του Νεοελληνικού κράτους , από την εποχή της ΕΟΚ τα στηρίζει σε αντεθνικους στόχους στο να γίνει ουραγός του διεθνούς κεφαλαίου
Στόχος μας τώρα πλέον δεν είναι το να πάρουμε την Πόλη και την Αγία Σοφία αλλά η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ..
Αυτό εξυπηρετεί την ντόπια οικονομική εξουσιαστική ελληνική ελίτ

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

σε όλες όμως αυτές τις συγκρούσεις χρησιμοποιήθηκαν και έφεδροι αναγκαστηκά. Καμία χώρα πλην ΗΠΑ δεν έχει αρκετούς άντρες επαγγελματίες για μια ολοκληρωτική σύγκρουση

Και να το πάμε στην Ελλάδα το έγκλημα που κάνει ο στράτος είναι ότι στα κέντρα έβαζε νέους στρατιώτες από την ΣΣΕ που δεν είναι ψημένοι σε μονάδες εκστρατείας ως δριτες αντί για έμπειρους από μονάδες εκστρατείας. Όπως και νεαρούς λοχίες ως υπαξ.

Αν το σύστημα του επαγγελματικού στρατού δομηθεί σωστά, μπορείς να δημιουργήσεις και αξιόλογη εφεδρεία. Πχ επταετή συμβόλαια, στο τέλος των οποίων οι οπλίτες αποστρατεύονται και περνάνε στην εφεδρεία, ενώ παράλληλα προσλαμβάνονται άλλοι. Μπορούν να γίνουν πολλά για τη βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης στην Ελλάδα προφανώς, αλλά εγώ προσωπικά δεν βλέπω λύση στα πιο βασικά, που είναι η έλλειψη πολεμικής εμπειρίας στους πάντες και η αδυναμία των κληρωτών να προσαρμοστούν στο χάος του σύγχρονου πεδίου μάχης, που είναι πιο σύνθετο από ποτέ. Δες πόσο εύκολα λιάνισαν οι Αζέροι τους αρμένιους φαντάρους με τα UCAV, τους ειδικοδυναμίτες και τους επαγγελματίες τζιχαντιστές τους.

Κάπου είχα διαβάσει κάτι αντίστοιχο για τον πόλεμο στα Φωκλαντς. Οι Αργεντινοι κληρωτοι χεστηκαν πάνω τους οταν έσκασαν τα κομαντος των Βρετανών. Λενε οτι πολλοι έκλαιγαν, παραδόθηκαν χωρίς πολλά πολλά, είχαν πολλα προβλήματα ανεπαρκούς εκπαίδευσης σε οπλικά συστήματα κ.α.

Πολύ καλό και το παράδειγμα των Φώκλαντ. Αποδείχτηκε ότι με εξαίρεση τους πεζοναύτες, όλοι οι υπόλοιποι κληρωτοί της Αργεντινής ήταν κατάλληλοι μόνο για στατική άμυνα μερικών ωρών. Τους έκαναν κυμά οι Άγγλοι και ας απολάμβαναν ένα σωρό πλεονεκτήματα.

Ότι μπορούν να γίνουν πολλά μπορούν και οι προτάσεις του βελισάριου είναι πολύ καλές (έχει και το παιδί την εμπειρία με ασκήσεις έξω ) αλλά δεν έχετε και εσείς οι επαγγελματίες την θέληση .Πολλές φορές κυριαρχεί η βόλεψη σας και όχι οι πολλές αλλάγες (που αυτό γίνεται σε κάθε επαγγελματικό κλάδο ) .Δεν φταίει η πολιτική ηγεσία για το πως δομείται η εκπαίδευση αλλά καθαρά οι στρατιωτικοί .

Τα πάντα είναι θέμα πολιτικής βούλησης
Χωρίς να έχεις κάλυψη η υποστήριξη από την επίσημη ηγεσία δεν μπορείς ως βαθμοφόρος στρατιωτικός να ελέγξεις ούτε τον φαντάρο που καθαρίζει το γραφείο σου

[Belisarius]

ολα αυτα που λες χρειαζονται ανθρωπους μιας καποια ευφυιας,με θεληση να βγουν απο το καβουκι τους.
ποσοι τετοιοι να υπαρχουν;

Υπάρχουν πολλές αγκυλώσεις, δεν θα γίνει τίποτα.

[Belisarius]

αλλά εγώ προσωπικά δεν βλέπω λύση στα πιο βασικά, που είναι η έλλειψη πολεμικής εμπειρίας στους πάντες και η αδυναμία των κληρωτών να προσαρμοστούν στο χάος του σύγχρονου πεδίου μάχης, που είναι πιο σύνθετο από ποτέ.

Μεγάλες αλήθειες.

[dotcom]

8. Μονάδες 100% επαγγελματικές και 90% Εφεδρικές (επαγγελματίες σε θέσεις κλειδιά). Η μείξη ΕΠΟΠ-κληρωτών είναι καταστροφή.

Ενδιαφέρον το συγεκριμένο,γιατι το πιστεύεις;

Υπηρέτησα στις δύο, νομίζω αντικειμενικά, πιο "μάχιμες" μονάδες που μπορεί να υπηρετήσει έφεδρος.

Στη πρώτη, οι οπλίτες ήταν νεαροί 18χρονοι έφεδροι. Υπαξιωματικοί (ομαδάρχες-βοηθοί διμοιρίτη) ήταν έφεδροι μεγαλύτεροι σε ηλικία, συνήθως πτυχιούχοι και ωριμότεροι. Διμοιρίτες ήταν μόνιμοι ανώτεροι ΥΠ/ΑΞ και αξιωματικοί. Φυσικά οι λοχαγοί και τα ρέστα ήταν μόνιμοι αξιωματικοί.
Η μονάδα πέταγε. Υπήρχε αυτοπεποίθηση , εκπαίδευση*, γνώσεις*, σοβαρότητα και ικανοποιητικός εξοπλισμός*. Στα (*) υπήρχε υπολογίσιμη υστέρηση σε σχέση με επ/οπ αλλά με βάση την μετέπειτα εμπειρία μου, τίποτα που να μη καλύπτεται εύκολα αν η πολιτεία ενδιαφερθεί για τον έφεδρο μετά το πέρας της θητείας. Πάντα ο επ/οπ θα είναι καλύτερος, ο έφεδρος όμως μπορεί να φτάσει σε καλά επίπεδα αποτελεσματικότητας ώστε να μην συμφέρει να απασχολείς επαγγελματίες σε μεγάλους αριθμούς. Ένας μέσος απόφοιτος λ.χ. θετικών επιστημών ή ένας μηχανικός μπορεί να μάθει πολύ γρήγορα.

Στη δεύτερη, υπήρχε ένας βασικός κορμός μονίμων που πλαισιώνονταν από κληρωτούς. Οι αξιωματικοί υπολόγιζαν μόνο τους επ/οπ εφόσον, και στον πόλεμο αλλά και (κυρίως) στη καθημερινότητα, αυτούς θα έτρωγαν στη μάπα. Στις ασκήσεις, λοιπόν, πήγαιναν κυρίως επ/οπ και ελάχιστοι έφεδροι, αν περίσσευαν θέσεις. Οι μόνιμοι αντιμετώπιζαν ως παραδουλεύτρες τους έφεδρους και τους καταπίεζαν (και την άλλη περίπτωση βέβαια υπήρχαν οι σειρές). Το μόνο που άκουγες από τη μία πλευρά του στρατοπέδου στην άλλη (100% αλήθεια) είναι το ποιος θα βάλει μέσο και πότε ώστε να πάει σε θέση να φιδιάζει/γλυτώσει. Ενώ υπήρχαν επ/οπ που έκαναν τη δουλειά και έβγαζαν ασπροπρόσωπο τον διοικητή όταν χρειάζονταν να δείξει έργο στους ανώτερους, οι υπόλοιποι δεν είχαν ούτε καλές γνώσεις, ούτε αυτοπεποίθηση. Η ίδια η μονάδα θα ήταν πολύ καλύτερη αν ήταν 100% επαγγελματική. Εδώ οι έφεδροι έχαναν απλά χρόνο από τη ζωή τους υποφέροντας.

Για το δεύτερο σενάριο συμφωνώ μέχρι κεραίας - έτσι ήταν η μονάδα που ήμουν που ήταν mix.Όμως αυτή η εικόνα ειναι πολύ καλύτερη από
τη συντριπτική πλειοψηφεία των μονάδων που είναι μόνο κληρωτοί και είναι απίστευτα χυμεία.Στις περισσότερες βλέπεις όλα τα κακά χωρίς κανένα από τα θετικά που έχει το mingling με τους ΕΠΟΠ.

[John Brown Gun Club]

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1950 και μετά θεωρούσαν ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε την Τουρκία σε εξοπλισμό η σε στρατιωτική δύναμη και ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι δεύτερο χαρτί σε σχέση με την διπλωματία στην εξωτερική μας πολιτική
Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είχαν το δόγμα της αποτροπής δηλαδή ότι θα νικήσουμε μεν από τους Τούρκους αλλά θα υποστούν και αυτοί τόσες απώλειες που θα είναι ασύμφορη τυχόν επίθεση τους

Μια χώρα έχει τις ένοπλες δυνάμεις που θέλει η εξουσία που κάνει κουμάντο στην χώρα
Και στην Ελλάδα η ελίτ που κάνει κουμάντο στην χώρα στηρίζεται πιο πολύ στιε διπλωματικές σχέσεις της εξωτερικής πολιτικής παρά στην καθαυτό στρατιωτική ισχύ

γιατι εφυγαν οι γενιες που πολεμησαν στους βαλκανικους,στην μικρα ασια κ.λπ
οπου παρολο που ειχαν κρατος πολυ λιγοτερο ισχυρο του σημερινου δεν βλεπαν την οθωμανικη αυτοκρατορια τοτε ως ακλονητη ...υπερδυναμη!
μολονοτι στηριχτηκαμε αναντιρρητα και τοτε στην διπλωματια υπηρχε η θεληση και το θαρρος ανα πασα στιγμη για συρραξη,καθως και η πεποιθηση νικης.Μιλαμε για γενια που νικουσε διαρκως απο τον Μακεδονικο ακομα αγωνα και εφτασε εξω απο την Αγκυρα(οπου και το σαρακι της φυλης και η βουλιμια μεγαλου μερους της ελιτ της Παλαιας Ελλαδας ολοκληρωσαν την δουλεια που ειχαν αρχισει λιγα χρονια πριν,καταστρεφοντας την δυνατοτητα επικρατησης με τους χειρισμους τους)
τελευταια μεγαλη στιγμη θαρρους εκεινων των γενιων και των παιδιων τους ηταν το επος του 40

κατοπιν αρχιζε να κυριαρχει η κεντροαριστερα σε σημαντικο σωμα της κοινωνιας(παρα την ηττα της στα πεδια μαχης),στην νοοτροπια,αρχιζε σιγα σιγα να επιβαλλεται η οπτικη της απεναντι στα πραγματα.
οταν πια αποχωρησαν αποτ ο προσκηνιο οι πιο παλιες γενιες
ηρθε το 74,οπου ουσιαστικα ο ελληνισμος με ηρωικες εξαιρεσεις ΔΕΝ πολεμησε για την Κυπρο συσσωμος,ουτε επι χουντας,ουτε επι δημοκρατιας,για την ακριβεια
οσο οι ελλαδιτες πανηγυριζαμε(!) την πτωση της χουντας,την ιδια μερα γινοταν η εισβολη και η εθνοκαθαρση ακομα μιας γωνιας του ελληνισμου

μετα το επος του 40 εχουμε να επιδειξουμε εναν εμφυλιο που γινεται για την ανατροπη του κοινωνικοοικονομικου συστηματος(!),με εξαιρεση το τελευταιο κομματι του που πλεον ειναι μαλλον εθνικος πολεμος.
το πολυτεχνειο
αγωνες εναντιον των μνημονιων κ.λπ

ουσιαστικα η τελευταια μεγαλη εθνικη στιγμη ειναι η ΕΟΚΑ.

Καποτε ο πολεμος ηταν μια ηρωικη υποθεση, η μαχη δινοταν στηθος με στηθος, σαν ενας μεγαλος καυγας ας πουμε. Και μετα ηρθαν τα δυο βιομηχανικα σφαγεια του πρωτου και δευτερου παγκοσμιου, και ο ηρωισμος του να πεθαινεις μεσα στις λασπες με χυμενα αντερα απο θραυσμα οβιδας απο πυροβολαρχια εικοσι χιλιομετρα μακρια ή απο χημικα αερια ή απο αεροπορικο βομβαρδισμο επαψε να ειναι και τοσο γοητευτικος.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Οι τριακόσιοι του Λεωνίδα σήμερα , θα έπιναν καφέ δίπλα από κονσόλες και υπολογιστές οπλικών συστημάτων , ενώ ο Λεωνίδας θα έλεγε το Μολών Λαβε στον Ξέρξη μέσω Twitter ..

[Belisarius]

Για το δεύτερο σενάριο συμφωνώ μέχρι κεραίας - έτσι ήταν η μονάδα που ήμουν που ήταν mix.Όμως αυτή η εικόνα ειναι πολύ καλύτερη από
τη συντριπτική πλειοψηφεία των μονάδων που είναι μόνο κληρωτοί και είναι απίστευτα χυμεία.Στις περισσότερες βλέπεις όλα τα κακά χωρίς κανένα από τα θετικά που έχει το mingling με τους ΕΠΟΠ.

Οι κληρωτοί χρειάζονται μαντρόσκυλα να τους μαζεύουν. Δε το συζητάμε. Γι' αυτό πιστεύω και στο σύστημα παλιός-νέος και στην αντιπαλότητα που καλλιεργείται (δημιουργούνται και πολύ άσχημες καταστάσεις από αυτό αλλά είναι το τίμημα που θα πρέπει να πληρωθεί). Επίσης είναι σημαντικός ο ρόλος των υπαξ σε ρόλο "χωροφύλακα".

Στη πρώτη μονάδα, η τάξη επιβάλλονταν από τους μεγαλύτερης ηλικίας, πτυχιούχους κληρωτούς υπαξ. Είναι σημαντικό να έχεις τέτοιους και αν είναι δυνατόν να τους διαχωρίζεις με παραπάνω εκπαίδευση, προνόμια κτλ από τη κύρια μάζα ώστε να δημιουργείται μία διαφορετική κάστα πρόθυμη να βάλει τάξη αντί να συμβάλει στο χυμαδιό.

Στη δεύτερη μονάδα που περιέγραψα είχε υπηρετήσει ο αδερφός μου όταν ήταν μόνο κληρωτή. Μου περιγράφει καταστάσεις όπως στη πρώτη δική μου.

Είναι δυνατόν να υπάρξει και τρίτος τύπος (κυρίως για εφεδρικά τάγματα υψηλής ετοιμότητας). Μονάδες που μέχρι τους ομαδάρχες να είναι επαγγελματικές και οι ομάδες να πλαισιώνονται από κληρωτούς. Έτσι έχεις και την απαιτούμενη τάξη που θα μπαίνει από τον επαγγελματία, έχεις την εμπειρία και τις γνώσεις του αλλά στηρίζεσαι και στους κληρωτούς και αναγκάζεσαι να τους εκπαιδεύσεις.

[John Brown Gun Club]

Οι τριακόσιοι του Λεωνίδα σήμερα , θα έπιναν καφέ δίπλα από κονσόλες και υπολογιστές οπλικών συστημάτων , ενώ ο Λεωνίδας θα έλεγε το Μολών Λαβε στον Ξέρξη μέσω Twitter ..

...και ξαφνικα, οι συναγερμοι θα αρχιζαν να χτυπανε σαν τρελοι και μεσα σε λιγα δευτερολεπτα, τα παντα θα μετατρεπονταν σε μια μαζα απο θραυσματα μεταλλου, γυαλιου, καμενης σαρκας και φλεγομενων καυσιμων, οταν η τεχνολογια του αντιπαλου οπλικου συστηματος αποδεικνυοταν στην πραξη ανωτερη των διαθεσιμων αντιμετρων.

[sharp]

Οι τριακόσιοι του Λεωνίδα σήμερα , θα έπιναν καφέ δίπλα από κονσόλες και υπολογιστές οπλικών συστημάτων , ενώ ο Λεωνίδας θα έλεγε το Μολών Λαβε στον Ξέρξη μέσω Twitter ..

Μόνο αν στο επέτρεπε ο αμερικάνικος παράγοντας σέρβερ

[zoltan]

Αναφορικά με την εκπαίδευση οπλιτών, κληρωτών και επαγγελματιών, ο ΕΣ υποφέρει από αδυναμίες στη κουλτούρα και στο δυναμικό που διαθέτει. Για το πρώτο αναφέρομαι στο ότι ο ΕΣ δεν έχει κουλτούρα σοβαρής εκπαίδευσης, και μάλλον ποτέ δεν είχε, άσχετα με το τι θέλουμε να πιστεύουμε. Πχ για να γίνει κάποιος δεκανές περνάει ΛΥΒ, είτε είναι ΕΠΟΠ είτε φαντάρος. Οι ΕΠΟΠ γίνονται όλοι δεκανείς σε κάποια φάση. Περνάνε ένα ΛΥΒ 4 εβδομάδων. Οι κληρωτοί περνάνε ένα ΛΥΒ δύο εβδομάδων. Συγκριτικά, ο Φινλανδός φαντάρος που επιλέγεται να γίνει δεκανέας περνάει 15 εβδομάδες εκπαίδευση βαθμοφόρου.
Άλλο παράδειγμα: πριν λίγα χρόνια σε ένα μπλογκ έγραψε ένας δυο λόγια για την εμπειρία του. Ο τύπος είχε διπλή υπηκοότητα και χρειάστηκε να κάνει 6 μήνες θητεία στον αυστριακό στρατό και 6 μήνες θητεία στον ελληνικό. Και στις δύο περιπτώσεις αν θυμάμαι καλά στο μηχανικό, σκαπανέας κι έτσι. Έγραφε ότι ο αυστριακός στρατός είναι ένας οργανισμός που στερείται σκοπού και αποστολής, κανείς δεν τον πολυπαίρνει σοβαρά, που οι φαντάροι πηγαίνουν σπίτι τα σαββατοκύριακα. Εντούτοις έγραφε, κάθε εβδομάδα υπάρχει εκπαίδευση και κάθε Παρασκευή γραπτή εξέταση, όπου όσοι αποτυγχάνουν μένουνε το σαββατοκύριακο μέσα ως τιμωρία. Δεν θυμάμαι τι άλλο έγραφε άλλα ήταν σαφής ότι παρότι ο ΕΣ έχει ξεκάθαρη αποστολή και δήθεν προετοιμάζεται για πόλεμο, η σύγκριση μεταξύ αυστριακού και ελληνικού στρατού ήταν αρνητική για τον ΕΣ. Απλά πράγματα.
Άλλο παράδειγμα: υπάρχει κάπου ένα μπλογκ ενός Εσθονού προγραμματιστή ο οποίος κλήθηκε να κάνει υποχρεωτική θητεία σχεδόν παράλληλα με εμένα. Αυτός μπήκε στον εσθονικό στρατό Ιούνιο του 2013, εγώ στον ελληνικό Μάιο του 2013. Αυτός απολύθηκε Απρίλιο του 2014 (10 μήνες θητεία) εγώ τον Φεβρουάριο (9 μήνες θητεία). Αυτός δεν ήθελε να πάει στρατό. Πήγε γιατί ήταν υποχρεωτικό. Τον κάνανε οδηγό στο όπλο των διαβιβάσεων. Εγώ πήγα ειδικές δυνάμεις. Κράτησε στο μπλογκ του ένα εβδομαδιαίο ημερολόγιο της θητείας του. Λοιπόν, δεν θυμάμαι όλες τις λεπτομέρεις, δεν το διάβασα όλο, αλλά η σύγκριση ήταν θλιβερή. Η βασική εκπαίδευση που κάνανε διαρκούσε 11 εβδομάδες, είχε πολύ περισσότερα αντικείμενα από εμάς, σοβαρές ασκήσεις, και κάθε στρατιώτης αξιολογούταν και βαθμολογούταν. Εμείς, δήθεν καταδρομείς, στο κέντρο δεν κάναμε τίποτα πέρα από στρώσιμο κρεβατιού, παρέλαση και προετοιμασία για την ορκομωσία, και στο ΤΠΕΝ διάρκειας 3 εβδομάδων, τσάτρα-πάτρα μας κάναν μια πυκνή αλλά πρόχειρη εκπαίδευση, πρωτού μας απονείμουν τον τιμημένο πράσινο μπερέ.
Από πολίτης καταδρομέας σε 8 εβδομάδες.
Για να κάνω μια σύγκριση, στην Κύπρο ο 18 χρονος κληρωτός υποψήφιος καταδρομέας που καλείται για 14 μήνες θητείας, κάνει 6 εβδομάδες στο κέντρο βασική εκπαίδευση, κατόπιν ειδικότητα, και κατόπιν 6 εβδομάδες ΤΠΕΝ για να πάρει τον πράσινο μπερέ. Παίνρει τον μπερέ κάπου στον 5ο μήνα θητείας.
Στην Ελλάδα ένα μόνιμο στέλεχος (όχι ΕΠΟΠ) για να πάρει πράσινο μπερέ κανονικά πρέπει να περάσει από το Σχολείο Καταδρομών διάρκειας 10 εβδομάδων (ή 13 όπως διάβασα κάπου αλλού). Οι ΕΠΟΠ, όταν παίρναμε, έπρεπε να περάσουν το ειδικό για ΕΠΟΠ σχολείο, το ΣΠΕΠΟΠΕΔ, διάρκειας 8 εβδομάδων. Οι δόκιμοι περνάνε το ΣΒΕΚ διάρκειας 4 εβδομάδων. Όπως καταλαβαίνει κανείς το τι σημαίνει για τον ΕΣ καταδρομέας είναι πράγμα σχετικό.
Γιατί υπάρχουν τόσες διαφορές ανάλογα με την κατηγορία στρατιωτικού; Προφανώς δεν είναι ότι δεν φτάνουν οι 9 ή 12 μήνες, αλλά ότι ο ΕΣ δεν διαθέτει τους πόρους να εκπαιδεύσει όπως πρέπει κάθε ΕΣΣΟ κληρωτών.

[Κόκκορας]

ωραιο σχολιο,ουσιαστικο.


ε τοτε τι θελουν τους περισσοτερους;

ας εκπαιδευσουν καλα τουλαχιστον αυτους που μπορουν
οσοι ειναι αυτοι,ας κανουν ενα πλανο

πιστευω δεν ειναι τοσο αχρηστοι οι ανωτατοι που δεν το βλεπουν,ουτε και σκετο δημοσιο υπαλληλοι(με την κακη εννοια) μηνας μπαινει μηνας βγαινει
ελπιζω δηλαδη
μια καλη κινηση ηταν το κλεισιμο καποιων στρατοπεδων τις προηγουμενες δεκαετιες καιρος και γρηγορα να αλλαξουν και καποια ουσιωδη πραγματα.

[Belisarius]

Αναφορικά με την εκπαίδευση οπλιτών, κληρωτών και επαγγελματιών, [...] αλλά ότι ο ΕΣ δεν διαθέτει τους πόρους να εκπαιδεύσει όπως πρέπει κάθε ΕΣΣΟ κληρωτών.

Πολύ καλή παρέμβαση.

[Κόκκορας]

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1950 και μετά θεωρούσαν ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε την Τουρκία σε εξοπλισμό η σε στρατιωτική δύναμη και ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι δεύτερο χαρτί σε σχέση με την διπλωματία στην εξωτερική μας πολιτική
Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είχαν το δόγμα της αποτροπής δηλαδή ότι θα νικήσουμε μεν από τους Τούρκους αλλά θα υποστούν και αυτοί τόσες απώλειες που θα είναι ασύμφορη τυχόν επίθεση τους

Μια χώρα έχει τις ένοπλες δυνάμεις που θέλει η εξουσία που κάνει κουμάντο στην χώρα
Και στην Ελλάδα η ελίτ που κάνει κουμάντο στην χώρα στηρίζεται πιο πολύ στιε διπλωματικές σχέσεις της εξωτερικής πολιτικής παρά στην καθαυτό στρατιωτική ισχύ

γιατι εφυγαν οι γενιες που πολεμησαν στους βαλκανικους,στην μικρα ασια κ.λπ
οπου παρολο που ειχαν κρατος πολυ λιγοτερο ισχυρο του σημερινου δεν βλεπαν την οθωμανικη αυτοκρατορια τοτε ως ακλονητη ...υπερδυναμη!
μολονοτι στηριχτηκαμε αναντιρρητα και τοτε στην διπλωματια υπηρχε η θεληση και το θαρρος ανα πασα στιγμη για συρραξη,καθως και η πεποιθηση νικης.Μιλαμε για γενια που νικουσε διαρκως απο τον Μακεδονικο ακομα αγωνα και εφτασε εξω απο την Αγκυρα(οπου και το σαρακι της φυλης και η βουλιμια μεγαλου μερους της ελιτ της Παλαιας Ελλαδας ολοκληρωσαν την δουλεια που ειχαν αρχισει λιγα χρονια πριν,καταστρεφοντας την δυνατοτητα επικρατησης με τους χειρισμους τους)
τελευταια μεγαλη στιγμη θαρρους εκεινων των γενιων και των παιδιων τους ηταν το επος του 40

κατοπιν αρχιζε να κυριαρχει η κεντροαριστερα σε σημαντικο σωμα της κοινωνιας(παρα την ηττα της στα πεδια μαχης),στην νοοτροπια,αρχιζε σιγα σιγα να επιβαλλεται η οπτικη της απεναντι στα πραγματα.
οταν πια αποχωρησαν αποτ ο προσκηνιο οι πιο παλιες γενιες
ηρθε το 74,οπου ουσιαστικα ο ελληνισμος με ηρωικες εξαιρεσεις ΔΕΝ πολεμησε για την Κυπρο συσσωμος,ουτε επι χουντας,ουτε επι δημοκρατιας,για την ακριβεια
οσο οι ελλαδιτες πανηγυριζαμε(!) την πτωση της χουντας,την ιδια μερα γινοταν η εισβολη και η εθνοκαθαρση ακομα μιας γωνιας του ελληνισμου

μετα το επος του 40 εχουμε να επιδειξουμε εναν εμφυλιο που γινεται για την ανατροπη του κοινωνικοοικονομικου συστηματος(!),με εξαιρεση το τελευταιο κομματι του που πλεον ειναι μαλλον εθνικος πολεμος.
το πολυτεχνειο
αγωνες εναντιον των μνημονιων κ.λπ

ουσιαστικα η τελευταια μεγαλη εθνικη στιγμη ειναι η ΕΟΚΑ.

Η ίδια οικονομική εξουσιαστική ντόπια εθνική ελληνική ελίτ η οποία έως την μικρασιατική εκστρατεία στήριζε τα συμφέροντα της στην εθνική εδαφική εξάπλωση του Νεοελληνικού κράτους , από την εποχή της ΕΟΚ τα στηρίζει σε αντεθνικους στόχους στο να γίνει ουραγός του διεθνούς κεφαλαίου
Στόχος μας τώρα πλέον δεν είναι το να πάρουμε την Πόλη και την Αγία Σοφία αλλά η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ..
Αυτό εξυπηρετεί την ντόπια οικονομική εξουσιαστική ελληνική ελίτ

οπως δεν ειναι φρονιμο που βλεπαμε τα ιστορικα γεγονοτα απαλλαγμενα απο την οικονομικη πτυχη προ μαρξισμου
ετσι και μετα δεν γινεται καθε ενεργεια να εχει αναφορες σε οικονομικα συμφεροντα,αποκλειστικα!