Σχετικά γεγονότα αλληλουχίας...
Πριν από την ανάρρηση του Ιερώνυμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο προηγήθηκε η αντικανονική απομάκρυνση του τότε αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου από τη Δικτατορία και τα ανάκτορα. Η ανατροπή του διευκολύνθηκε από το γεγονός πως ο Χρυσόστομος ήταν ηλικιωμένος και αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Τη Μεγάλη Παρασκευή, 28 Απριλίου του 1967, μετά από ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο κατά την περιφορά του Επιταφίου μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό, όπου παρέμεινε για περισσότερο από ένα μήνα. Ακολούθως, στις 6 Μαΐου, αξιωματούχος των Ανακτόρων παρέδωσε στον Χρυσόστομο δύο παραλλαγές επιστολής παραίτησης για να διαλέξει ποια θα υπογράψει. Σε επιστολή του προς τον τότε βασιλιά, ο Χρυσόστομος δήλωνε την άρνησή του να παραιτηθεί,[ με εξαίρεση την περίπτωση διαδοχής του από τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ΄.
Κρατουσε χρονια αυτη η κωλόνιαΣτις 10 Μαΐου 1967 η δικτατορική κυβέρνηση Κόλλια, προχώρησε στη
θέσπιση του αναγκαστικού νόμου 3/1967 με τον οποίο
ανέτρεψε το υφιστάμενο από το 1923 κανονικό εκκλησιαστικό καθεστώς. Έτσι επιβλήθηκε η σύσταση
αριστίνδην* Ιεράς Συνόδου για εκλογή νέου αρχιεπισκόπου.
Κατήργησε δηλαδή τη Σύνοδο της Ιεραρχίας ως ανώτατη εκκλησιαστική αρχή και επέβαλε στην Εκκλησία της Ελλάδος μια Αριστίνδην Σύνοδο, από οκτώ μητροπολίτες που διορίσθηκαν ήδη την επομένη με βασιλικό διάταγμα και οι οποίοι ήταν εκείνοι, οι ελάχιστοι κατά μία εκτίμηση ιεράρχες, που δέχονταν να συνεργαστούν ανοικτά με το νέο πολιτικό καθεστώς.
*ΠΡΟΣΟΧΗ στους αυτοκλητους ΑΡΙΣΤΟΥΣ... και έχουμε και Ιερώνυμο Β'... φτου φτου φτου....
Ακολούθως ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Καλαμποκιάς κήρυξε τον αρχιεπισκοπικό θρόνο εν χηρεία, επεκτείνοντας και στον Χρυσόστομο την αντίστοιχη διάταξη του νομοθετικού διατάγματος 4589/1966, που υποχρέωνε σε αποχώρηση τους μητροπολίτες και βοηθούς επισκόπους μόλις αυτοί συμπλήρωναν το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας τους.
Ο Ιερώνυμος Κοτσώνης επιλέχθηκε ως ένας από τους τρεις υποψηφίους προς την οκταμελή αριστίνδην Ιερά Σύνοδο, ως εκλεκτός του βασιλιά Κωνσταντίνου. Η εκλογή του έγινε στις 13 Μαΐου 1967 από την Αριστίνδην Σύνοδο υπό την εποπτεία του ίδιου του Γεωργίου Παπαδόπουλου και του Στυλιανού Παττακού, οι οποίοι από την πλευρά τους εικάζεται πως προτιμούσαν την εκλογή του μητροπολίτη Καστοριάς Δωροθέου Γιανναρόπουλου Την επόμενη μέρα χειροτονήθηκε μητροπολίτης και η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε στις 17 Μαΐου.
Ενδεικτικό της αντικανονικότητας της κατάστασης είναι το γεγονός πως η χειροτονία του Ιερώνυμου έγινε στις 4 Μαΐου 1967, χωρίς να έχει παραιτηθεί ο κανονικός αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄, του οποίου η εξαναγκασμένη παραίτηση έφερε τελικά ημερομηνία 11 Μαΐου 1967. Η ανάρρηση του Ιερώνυμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο αποτελεί την πρώτη και κυριότερη φάση του πραξικοπήματος στην Εκκλησία της Ελλάδος. ΜΠΑΧΑΛΟΚΡΑΤΕΣ με ΟΠΛΑ
Με την αντικανονική εκλογή του θεωρήθηκε ευθέως ευνοούμενος της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, με την οποία άλλωστε ταυτίστηκε. Για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η ενθρόνιση του Ιερωνύμου, είναι χαρακτηριστική η εισήγηση του μητροπολίτη Κορίνθου Παντελεήμονος στην Έκτακτη Πολυμελή Σύνοδο στις 5 Μαρτίου του 1974: «Εκ των μέχρι τούδε λεχθέντων συνάγεται ότι η άνοδος του Ιερωνύμου εις τον αρχιεπισκοπικόν θρόνον υπήρξε πάντη ανώμαλος και άκρως αντικανονική, επί πλέον πάσχουσα και εκ της χρησιμοποιήσεως δι’ αυτήν κοσμικών αρχόντων».
Πατρις-
Θρησκεια-Οικογενεια στο στόχαστρο από τα τάνκς των ηλίθιων κορόνελων...
Ευτυχώς δηλαδή πούσανται πατριώτες... αλλιώς γάματα......
Υπόψιν, πως οι κορονέλοι ήσαν διαβόλοι (με την εννοια, την αρχαια) που φύτεψαν και αρχιεπίσκοπο στην αθηνα με το ετσι θελω και εναντια στην θεληση του προηγουμενου που θα υπογραφε μονο αν αναλαμβανε ο Μακαριος ο Γου της Τζιπρου...ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ... 7 μόνον ημέρες από την έναρξη της στρατοκαβλίασης... στην Αθήνα, αυτά.... όχι στην Τζίπρον... το 67... και το ξέρανε οι χουνταίοι..... Μεγαλη Παρασκευη έγινε το έγκλημα... Οι χουνταίοι το κάνανε... ΤΙΜΑΤΕ ΤΟΥΣ οι στρατογκαβλοι... με τον σταυρό στο εθνόσημο... Καλύτερα να βγάλετε τον σταυρό και να βάλετε τον Φοινικα... ουτως η άλλως εφτουνοι οι χουνταιοι δεν εισαν Έλληνες... Φοινικες μπενχανάδες ήσαντε και για άλλους δουλεύανε... Οι διαβόλοι εν έτος 1967. ωραίος τίτλος για βιβλίο... Ευτυχώς πουσανται χριστιανοι ορθοδοξοι δηλαδις και δεν ηταν αθεοι κομμουνισται να μας κλέψουν την περιουσία...
Σωθηκαμαν με τη εθνοσωτηριο επανασταση καταστροφης της αναστασης...
Τα γεγονότα της Κύπρου, ξεκινάνε αμέσως με την κατάληψη της εξουσίας δια της βίας από τους καταληψίες κορονέλους... Για ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ μιλάμε...
Οι διαβολοκορονέλοι επιτέθησαν και στην θρησκεία που υποτίθετο ότι προστάτευαν...
Όλο αυτό το συμβάν είναι ακριβώς η περιγραφή της αλληλουχίας «ὕβρις → ἄτη → νέμεσις → τίσις»
Η ἄτη μεγαλούργησε από το 67 ως το 74 και επήλθε νέμεσις και τίσις. Δεν τα λέει ο taxalataxalasa... άλλοι τα λένε....
Η ύβρις ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του (σωματική, αλλά κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική), συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο - που επέβαλλαν όρια στην ανθρώπινη δράση -, θεωρούνταν ότι διέπραττε «ὕβριν», δηλαδή παρουσίαζε συμπεριφορά με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς, με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους.
Η βίαια, αυθάδης και αλαζονική αυτή στάση/συμπεριφορά, που αποτελούσε για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο παραβίαση της ηθικής τάξης και απόπειρα ανατροπής της κοινωνικής ισορροπίας και γενικότερα της τάξης του κόσμου, πιστευόταν ότι (επαναλαμβανόμενη, και μάλιστα μετά από προειδοποιήσεις των ίδιων των θεών) οδηγούσε τελικά στην πτώση και καταστροφή του «ὑβριστοῦ» (ὕβρις > ὑβρίζω > ὑβριστής).
Αποδίδοντας την αντίληψη σχετικά με την ύβρη και τις συνέπειές της, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στην αρχαιότερή της μορφή, με το σχήμα ὕβρις → ἄτη → νέμεσις → τίσις μπορούμε να πούμε ότι οι αρχαίοι πίστευαν πως μια «ὕβρις» συνήθως προκαλούσε την επέμβαση των θεών, και κυρίως του Δία, που έστελνε στον υβριστή την «ἄτην», δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου. Αυτή με τη σειρά της οδηγούσε τον υβριστή σε νέες ύβρεις, ώσπου να διαπράξει μια πολύ μεγάλη α-νοησία, να υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα, το οποίο προκαλούσε την «νέμεσιν», την οργή και εκδίκηση δηλαδή των θεών, που επέφερε την «τίσιν», δηλ. την τιμωρία και τη συντριβή/καταστροφή του.
Από την κλασική εποχή και μετά, σε πολλές περιπτώσεις οι έννοιες Άτη, Δίκη και Νέμεσις φαίνεται να αποκτούν στη συνείδηση των ανθρώπων ισοδύναμη σημασία, αυτήν της θείας τιμωρίας.
Η λέξη ύβρις πέρα από τη λόγια νεοελληνική χρήση της με τις σημασίες «βρισιά» (κυρίως στον πληθυντικό αριθμό «ύβρεις») και συνακόλουθα «κάτι που θίγει την τιμή και την αξιοπρέπεια κάποιου» - οι οποίες είναι φυσιολογικές εξελίξεις της αρχαίας σημασίας -, αρκετές φορές χρησιμοποιείται και στην εποχή μας, σε πιο προσεγμένο επίπεδο λόγου, με την αρχαιοελληνική σημασία της για να χαρακτηρίσει ανάλογες αλαζονικές συμπεριφορές συνανθρώπων μας. ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΣΑΝΤ ΕΛΛΗΝΕΣ οι χουνταιοι αλλα ελληνόγλωσσοι γυφταίοι.... Θελαν και ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ οι μαλακες... την ειδανε Οκτάβιος, Μαρκαντώνης και Λεπίδις... με προγραφές... οι συνωμότες καταληψίες φοίνικογυφταίοι...
Δεν υπάρχει περίπτωση να πας αντίθετα από τους άγραφους νόμους της φύσης...
Ειδικά όταν πυροβολάς τα ποδάρια σου... Αυτοί θα έπρεπε να έχουν γίνει βιβλίο εγχειρίδιο προς αποφυγήν και να διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές. Να μείνουν διάσημοι ως ηλίθιοι ΥΒΡΙΣΤΕΣ...στον 20ο αι. να τους θυμούνται και στον 30ο αι..και στο 40ο και στον 50ο αιωνα. Να μην κάνουν τα ίδια και τότενες...
αν υπάρχει κάτι μέχρι τότενες... who knows?
καλό είναι να προβλέψουμε... και να ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΑΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ μας... τουλάχιστον... είμαστε ειδικοί σε αυτό για αιώνες... μη πω χιλιετηρίδες και φάνω εθνικιστης αρχαιολατρης εκ ατλαντίδος με το φλιτ στα χερια ετοιμοπόλεμος....