ΤΙ ΠΕΤΥΧΕ ΚΑΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ;

[wooded glade]

Ο Ερντογάν και γενικώς η Τουρκία έχουν πετύχει το εξής:
Δεν θα δείτε πλατφόρμες πετρελαίου στο Αιγαίο και στα πέριξ, σαν αυτές της Βορείου θαλάσσης ούτε το 17000 μετά Χριστόν.
Ούτε Ελληνικής εκμετάλλευσης, ούτε συνεκμετάλλευσης, ούτε Τουρκικής.

Αλλά η Τουρκία δείχνει υπομονή. Γιαβάς-γιαβάς, ο Αλλάχ έχει.
Από τη μάχη του Ματζινκέρτ μέχρι την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως πέρασαν 382 χρόνια. 382 χρόνια μέσα στα οποία έγιναν πολλά:
Νταβός - κεμπάπ Μπαϊρακτάρη - απονομή βραβείου Ιπεκτσί στον Κυριάκο Μητσοτάκη ...
Μέχρι όμως που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.

Στην πρόσφατη ιστορία πάντως ο Ερντογάν δεν τα έχει πάει και τόσο καλά.
Τα πρώτα χρόνια, 2003-2008, τα πήγαινε καλά. Τον αγάπαγε ο Μπους, ο Μπλερ, ο Στόλτενμπεργκ αλλά και η Χίλλαρυ.
Είχε μεγάλο σουξέ διπλωματικά αλλά και -κυρίως- αεροπλανικά.
Αλλά το πρώτο στραπάτσο ήρθε το 2008. Δεν τον δέχτηκε η Ε.Ε. Την κράτησε την Τουρκιέ σαν υποψήφια προς ένταξη χώρα που τυπικά ισχύει ακόμα και σήμερα, αλλά πρακτικά τον έκανε ξου. Αμερική-Αγγλία (Μπλερ) υποστήριζαν αλλά η συνδυασμένη δύναμη των Γκαλλίος-Γκερμανίος-Ιταλίος τον έκανε ξεπαρεούεν.
Αυτό έγινε για να αποφευχθεί η μαζική μετανάστευση ισλαμιών στην Ευρώπη βέβαια, δεν συνοδεύτηκε από μία στροφή των δυτικών δυνάμεων υπέρ της Ελλάδος, αλλά ήταν στραπάτσο.

Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα το Αμερικίος και το Αγγλίος συνέχιζαν να υποστηρίζουν πάντως.
Για το θέμα της ΕΟΚ τα μπλερο-μπρεξιτόνια της Αγγλίας έλεγαν "να η Ελλάδα έβαλε βέτο".
Κάτι τέτοιο δεν ίσχυε βέβαια. Σε εποχή love affair των Κωστάκη-Γιωργάκη με Ερντογάν, η Ελλάδα δεν έβαλε κανένα βέτο.
Αυτοί που το έλεγαν (κακοβούλως) δεν ξέρω ακριβώς αν ήταν μπλερικοί ή μπρεξιτικοί. Δεν με βοηθάει η μνήμη μου, ή μάλλον τα blog-forum που τα διάβαζα αυτά τότε δεν θυμάμαι ποιανωνών ήταν.

Ο Ερντογάν δεν μπορούσε βέβαια ποτέ να "έρθει νύχτα" αλλά και δεν ήταν τόσο εξωπραγματικό όσο είναι σήμερα.
Για να κάνει τους Τούρκους να ξεχάσουν την ΕΟΚ, εισήγαγε σταδιακά τον νεο-οθωμανισμό από το 2010 και μετά.
Τελικά η μεγάλη ευκαιρία -great white hope- σε σχέση με την Ελλάδα δεν άργησε να φανεί.
Η προ-κωλοτουμπική μπαάντερμαϊνχοφική κυβέρνηση Σύριζα του 2015 και το "όχι" ήταν ταμάμ για μαμ.
Έγινε όμως η κωλοτούμπα και σταδιακά χάθηκε αυτή η ευκαιρία.

Τα υπόλοιπα, από εποχής κωλοτούμπας μέχρι 2019 και από το 2019 μέχρι σήμερα είναι γνωστά.
Έκανε την προσέγγιση προς τον Πούτιν, λέει και τα διάφορα σαχλούτς-τσαπούρ, σουρτζούκ-μουρτζούκ που λέει εναντίον της Ελλάδος δεν πάει καλά.
Αλλά έχει χάσει και το πιό γερό του χαρτί -το Αγγλίος- που δεν ενδιαφέρεται πιά.
Το Αγγλίος το 1964 που είχε κάνει τους βομβαρδισμούς η Τουρκία στην Κύπρο έλεγε "α' τι ωραίοι βομβαρδισμοί".
Το Αμερικίος του Lyndon Baines Johnson τουλάχιστον έλεγε "βρείτε τα", δεν έλεγε "τι ωραίοι βομβαρδισμοί".

Τι μπορεί να κάνει τώρα κοντά ;
Υπάρχουν τα τρελά σενάρια:

α) Σανταμχουσεϊνική επίθεση εναντίον της Ελλάδος - νέο Ναυαρίνο.
β) Εγκατάλειψη ΝΑΤΟ, συμμαχία με Πούτιν, Ρωσοτουρκική επίθεση εναντίον της Ελλάδος.

Εγώ τα βρίσκω τρελά όμως. Προκρίνω το γιαβάς-γιαβάς.
Γιατί όμως δεν του άρεσε η μεσοσταθμική κατάσταση των ετών 2010-2019 ; Αυτό είναι κάπως περίεργο. Δείχνει ότι η αιτία είναι η κατάσταση της οικονομίας και οι επερχόμενες εκλογές του 2023 (μπας και κάνει τίποτα).