Το κόστος της "αφύπνισης" (του να είναι δηλαδή κάποιος SJW)
Το κόστος της "αφύπνισης" (του να είναι δηλαδή κάποιος SJW)
Παρακολουθώ εδώ και καιρό τη Γαλλίδα Alice Capelle που είναι αφυπνισμένη, δηλαδή woke. "Woke" αυτοαποκαλούνται στις μέρες μας οι SJW, γιατί το "SJW" θεωρείται πλέον βρισιά.
Η Alice μας εξηγεί το πόσο ψυχοφθόρο και επίπονο είναι το να είναι κάποιος "αφυπνισμένος" (Woke).
Τρεις παρατηρήσεις έχω να κάνω.
1. Στο 5.42 αναφέρεται σε μία λεσβία συγγραφέα που έγραψε ένα βιβλίο, η οποία δέχτηκε απειλές, μπούλινγκ και ψόφους στα σόσιαλ μίντια. Μας λέει επίσης ότι η συγγραφέας αυτοαποκαλείται "μίσανδρη" και το προσπερνάει σαν να μην πρόκειται για κάτι το μεμπτό. Απορία: Είναι κακές οι απειλές και το μπούλινγκ που δέχεται, ή μήπως το να δηλώνει με περηφάνια ότι είναι "μίσανδρη" είναι εξίσου κακό; Επίσης όλοι γνωρίζουμε το πόσο εύκολο είναι να φτιάξει κάποιος ψεύτικα account στα σόσιαλ μίντια για να κάνει προβοκάτσια. Ποιος μας εγγυάται ότι όλοι αυτοί οι τρολο-λογαριασμοί δεν είναι στημένοι από "συμμάχους" της;
2. Στο 7.34 μέχρι το τέλος, μας λέει ότι είναι προβληματική η ιδανική εικόνα που καλλιεργείται από τα συστημικά μέσα για τους "αφυπνισμένους" και τους ακτιβιστές. Διότι στόχος των αφυπνισμένων είναι να πηγαίνουν κόντρα στα ρεύματα που επιβάλλει το σύστημα. Κόντρα δηλαδή στη "δόξα". Εν ολίγοις, μας λέει ότι οι αφυπνισμένοι είναι εσκεμμένα μ@υνόπανα και επιδιώκουν να πρήζουν τα @@ του κόσμου. Επίσης παραδέχεται ότι πολλά από τα συστημικά μέσα είναι -στο μεγαλύτερο βαθμό- με το μέρος τους. Το αποτέλεσμα είναι να δίνουν τροφή στους συντηρητικούς, ώστε να καταδικάζουν τους αφυπνισμένους. Σε ποια "δόξα" πάνε κόντρα όμως όταν οι πολυεθνικές είναι με το μέρος τους; Μήπως αποτελούν οι ίδιοι το κατεστημένο; Και μη ξεχνάμε ότι το "αφυπνισμένο πλήθος" ευθύνεται για την κουλτούρα ακύρωσης και το μπούλινγκ που γίνεται σε δημοφιλή πρόσωπα.
3. Το κερασάκι στην τούρτα: Στο 6.34 λέει για τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ότι έχει γίνει "ο αγαπημένος των συντηρητικών". Το αναφέρει λες και οι απόψεις του έχουν ξεπεραστεί πλέον. Ο "προοδευτισμός" του χθες έχει γίνει ο "συντηρητισμός" του σήμερα.
Η Alice μας εξηγεί το πόσο ψυχοφθόρο και επίπονο είναι το να είναι κάποιος "αφυπνισμένος" (Woke).
Τρεις παρατηρήσεις έχω να κάνω.
1. Στο 5.42 αναφέρεται σε μία λεσβία συγγραφέα που έγραψε ένα βιβλίο, η οποία δέχτηκε απειλές, μπούλινγκ και ψόφους στα σόσιαλ μίντια. Μας λέει επίσης ότι η συγγραφέας αυτοαποκαλείται "μίσανδρη" και το προσπερνάει σαν να μην πρόκειται για κάτι το μεμπτό. Απορία: Είναι κακές οι απειλές και το μπούλινγκ που δέχεται, ή μήπως το να δηλώνει με περηφάνια ότι είναι "μίσανδρη" είναι εξίσου κακό; Επίσης όλοι γνωρίζουμε το πόσο εύκολο είναι να φτιάξει κάποιος ψεύτικα account στα σόσιαλ μίντια για να κάνει προβοκάτσια. Ποιος μας εγγυάται ότι όλοι αυτοί οι τρολο-λογαριασμοί δεν είναι στημένοι από "συμμάχους" της;
2. Στο 7.34 μέχρι το τέλος, μας λέει ότι είναι προβληματική η ιδανική εικόνα που καλλιεργείται από τα συστημικά μέσα για τους "αφυπνισμένους" και τους ακτιβιστές. Διότι στόχος των αφυπνισμένων είναι να πηγαίνουν κόντρα στα ρεύματα που επιβάλλει το σύστημα. Κόντρα δηλαδή στη "δόξα". Εν ολίγοις, μας λέει ότι οι αφυπνισμένοι είναι εσκεμμένα μ@υνόπανα και επιδιώκουν να πρήζουν τα @@ του κόσμου. Επίσης παραδέχεται ότι πολλά από τα συστημικά μέσα είναι -στο μεγαλύτερο βαθμό- με το μέρος τους. Το αποτέλεσμα είναι να δίνουν τροφή στους συντηρητικούς, ώστε να καταδικάζουν τους αφυπνισμένους. Σε ποια "δόξα" πάνε κόντρα όμως όταν οι πολυεθνικές είναι με το μέρος τους; Μήπως αποτελούν οι ίδιοι το κατεστημένο; Και μη ξεχνάμε ότι το "αφυπνισμένο πλήθος" ευθύνεται για την κουλτούρα ακύρωσης και το μπούλινγκ που γίνεται σε δημοφιλή πρόσωπα.
3. Το κερασάκι στην τούρτα: Στο 6.34 λέει για τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ότι έχει γίνει "ο αγαπημένος των συντηρητικών". Το αναφέρει λες και οι απόψεις του έχουν ξεπεραστεί πλέον. Ο "προοδευτισμός" του χθες έχει γίνει ο "συντηρητισμός" του σήμερα.
Ζούμε σε ένα σύστημα.