Εφιαλτική πρόβλεψη απο ΟΗΕ-η επισιτιστική κρίση λόγω Ουκρανίας και κυρώσεων θα φέρει μαζική μετανάστευση προς την ΕΕ

[Mitharadir]

«Αν δεν πληρώσετε τώρα για να περιορίσετε την επισιτιστική κρίση, ίσως βρεθείτε αντιμέτωποι με ένα μεταναστευτικό κύμα άνευ προηγουμένου από βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή που θα σας κοστίσει πολύ πιο ακριβά», προειδοποιεί τους Ευρωπαίους ο Ντέιβιντ Μπίσλι, διευθυντής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος

Ο επικεφαλής της μεγαλύτερης υπηρεσίας επισιτιστικής βοήθειας στον κόσμο προειδοποιεί τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι θα πρέπει να ετοιμαστούν για μια «κόλαση», εν μέσω των αναταράξεων που έχουν προκαλέσει στις διεθνείς αγορές τροφίμων οι εξελίξεις στην Ουκρανία, αλλά και άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες που συνθέτουν – μαζί με τον πόλεμο – την «τέλεια καταιγίδα».

«Πληρώστε τώρα περισσότερα για την αντιμετώπιση της πείνας παγκοσμίως, αλλιώς αργότερα θα βρεθείτε μπροστά σε μια μεταναστευτική κρίση που θα την πληρώσετε πολύ πιο ακριβά.Αν η Ευρωπαική Ένωση αγνοήσει την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική τότε η μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική θα έλθει στην ΕΕ». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει ο Ντέιβιντ Μπίσλι, εκτελεστικός διευθυντής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (World Food Programme) του ΟΗΕ στους ισχυρούς της Ευρώπης, μέσω μιας ενδιαφέρουσας συνέντευξης που παραχώρησε στο Politico.



Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στις διεθνείς αγορές τροφίμων, επιδεινώνοντας το ήδη σοβαρό πρόβλημα της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης με διακοπές στην αλυσίδα εφοδιασμού και αύξηση τιμών προϊόντων σε πολλές χώρες. Λόγω αυτών των εξελίξεων, στις πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη που μαστίζονται από πείνα, υπάρχει πλέον μεγαλύτερος κίνδυνος να προκληθεί πολιτικό χάος, δημιουργώντας μια μεταναστευτική κρίση άνευ προηγουμένου, εξηγεί ο Μπίσλι.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει επειγόντως τις δωρεές κονδυλίων για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης, αλλιώς θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις συνέπειες. «Μας λείπουν δισεκατομμύρια…Αν δεν καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε αυτή τη χρονιά μερικά επιπλέον δισεκατομμύρια δολάρια, θα έχουμε στον πλανήτη πείνα, αποσταθεροποίηση και μαζική μετανάστευση».

https://www.newmoney.gr/roh/diethni/axi ... ke-kolasi/

[Mitharadir]

Την μαζική μετανάστευση εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία (Ρωσία και Ουκρανία είναι οι σιτοβολώνες του κόσμου) σε φτωχές χώρες που στηρίζουν την διατροφή τους στα σιτηρά σε μεγάλο βαθμό προβλέπουν πάντες https://www.imerisia.gr/oikonomia/38988 ... is-kai-tis

[Mitharadir]

Ο Απόστολος Πιστολάς προβλέπει νέα Αραβική άνοιξη και εκτιμά πως η μαζική μετανάστευση απο την Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική(Αραβικό κόσμο) θα φέρει σε εκείνες τις χώρες ταραχές και το μεταναστευτικό τσουνάμι που θα χτυπήσει την ΕΕ θα οδηγήσει σε αρδην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στις χώρες της ΕΕ.


Όταν ξεκίνησε η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού, και επιλέχθηκε από τις ηγεσίες των χωρών το lockdown ως το βασικό μέτρο αντιμετώπισής της, ήταν μερικοί αναλυτές που είχαν επισημάνει την απορρύθμιση που αυτά θα προκαλούσαν στην αγορά και την ακρίβεια που θα ερχόταν στην ενέργεια, αλλά και στα τρόφιμα σε δεύτερη φάση. Η Ευρώπη όδευε δηλαδή πως μια, ενδεχομένως αρκετά διαχειρίσιμη, μίνι κρίση.

Η εισβολή όμως της Ρωσίας στην Ουκρανία, και οι κυρώσεις που αποφασίστηκαν ως αντίποινα έναντι της Ρωσίας, οδηγούν σε πολλαπλασιασμό του μεγέθους της οικονομικής κρίσης αλλά πολύ πιθανό και της διάρκειάς της. Ενώ έχουν γραφτεί άρθρα για τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις στα νοικοκυριά της Ευρώπης σε ελληνικό και ξένο (κυρίως) τύπο, ελάχιστοι (εάν όχι κανείς) έχουν ασχοληθεί έως τώρα με τις πιθανές επιπτώσεις της κρίσης αυτής στην εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων των χωρών της Ευρώπης. Και τα δεδομένα που έχουμε από τους οικονομικούς αναλυτές δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει κυριαρχήσει στο εκλογικό σκηνικό των χωρών της Ευρώπης. Και εάν σήμερα αυτό δημιουργεί μια συσπείρωση γύρω από τις ηγεσίες των χωρών (το έχουμε αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο), αυτό δε θα κρατήσει πολύ και το αύριο φαίνεται πως θα έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η κρίση ενέργειας έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα της Δύσης. Αυτή οδηγεί με τη σειρά της σε άνοδο στις τιμές των λιπασμάτων, άνοδο τιμών ζωοτροφών και άρα είτε σε άνοδο τιμών των τελικών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων στο ράφι είτε σε απόφαση για μη παραγωγή από κάποιους παραγωγούς αφού δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε να αγοράσουν τα λιπάσματα, άρα σε προσφορά που δε θα καλύπτει τη ζήτηση, γεγονός που θα ενισχύσει την ακρίβεια.

Αυτό επιτείνεται και από το γεγονός πως οι εμπόλεμες χώρες (και ο θύτης – Ρωσία και το θύμα – Ουκρανία) είναι αυτές που προμηθεύουν σε μεγάλο ποσοστό τον κόσμο με μεγάλες ποσότητες σιτηρών και άλλων προϊόντων. Εντελώς ενδεικτικά: Ρωσία και Ουκρανία μαζί έχουν το 30% των εξαγωγών της παγκόσμιας αγοράς στο σιτάρι, ενώ η Ουκρανία μόνη της το 14% του καλαμποκιού. Επίσης οι δύο χώρες είναι μακράν οι δύο πρώτες σε παραγωγή και εξαγωγή ηλιέλαιου παράγοντας το 60% της παγκόσμιας παραγωγής και εξάγοντας το 75% αυτού. Στη Ρωσία έχουν επιβληθεί κυρώσεις για τα προϊόντα της ενώ στην Ουκρανία δεν είναι σίγουρο ούτε εάν θα καταφέρουν να σπείρουν οι αγρότες, πόσο μάλλον να έχουν μια καλή παραγωγή. Όλα αυτά οδηγούν σε μια επισιτιστική κρίση στον κόσμο, που οι περισσότεροι πλέον τη βλέπουν να πλησιάζει απειλητικά και που προφανώς θα επηρεάσει σε ένα βαθμό και την Ευρώπη (θα είναι σε μικρότερο βαθμό από ότι σε άλλες χώρες καθώς ως οι «πλούσιοι» της περιοχής θα φροντίσουμε να προμηθευτούμε με όσο περισσότερη παραγωγή γίνεται ώστε να μην επέλθει επισιτιστική κρίση στη γηραιά ήπειρο). Εάν το όλο θέμα τελείωνε εδώ τότε θα μιλούσαμε για μια πιθανή άνοδο περισσότερο των αριστερών αντισυμβατικών κομμάτων, καθώς το κυρίαρχο στοιχείο της κρίσης είναι το οικονομικό. Οι επιπτώσεις όμως του πολέμου στην Ουκρανία και των κυρώσεων έναντι της Ρωσίας δεν τελειώνουν εδώ.

Οι χώρες που φαίνεται πως θα επηρεαστούν σε πολύ μεγάλο βαθμό από τον πόλεμο είναι αυτές της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Οι περιοχές αυτές εισάγουν το 50% των σιτηρών τους από Ουκρανία και Ρωσία. Ενδεικτικά: το 85% του σιταριού της Αιγύπτου και το 73% του ηλιέλαιου έρχεται από τη Ρωσία. Ο Λίβανος εισάγει το 66% σιταριού από την Ουκρανία και το 12% τη Ρωσία. Επίσης η αποθηκευτική ικανότητα της χώρας έχει μειωθεί κατά 50% μετά την έκρηξη στη Βηρυτό τον Αύγουστο του 2020. Παρόμοια προβλήματα φαίνεται να αντιμετωπίζουν χώρες όπως η Τουρκία, το Ιράν, η Υεμένη, η Ιορδανία και το Μπαγκλαντές. Χώρες φτωχές των οποίων οι διατροφικές συνήθειες βασίζονται σε υψηλό βαθμό στο σιτάρι. Αυτά είναι τα μη αμφισβητήσιμα δεδομένα. Που θα οδηγήσουν όμως αυτά τα δεδομένα τις χώρες αυτές και πώς αυτό θα επηρεάσει την Ευρώπη; Είναι αρκετά πιθανό μια επισιτιστική κρίση να οδηγήσει σε κάποιες από τις χώρες αυτές σε εξεγέρσεις. Σε μια νέα «αραβική άνοιξη». Όταν το δούμε αυτό (αλλά και δίχως να το δούμε μπορεί να γίνει), θα πρέπει να είμαστε ήδη έτοιμοι ως Ευρώπη (δηλαδή θα πρέπει ήδη να ετοιμαζόμαστε από τώρα για ένα τέτοιο σενάριο) για την αντιμετώπιση νέου μεταναστευτικού κύματος.

Όπως έχω γράψει αρκετές φορές το μεταναστευτικό είναι ένα θέμα με κορυφές και κοιλάδες στη σημαντικότητά του ως κριτήριο ψήφου. Μία οικονομική κρίση όμως μπορεί μέσω ενός γεγονότος με υψηλή σημαντικότητα (πχ. Αύξηση μεταναστευτικών ροών) να κρατήσουν τη σημαντικότητα του μεταναστευτικού ψηλά στην κορυφή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μεγάλη σημασία για το πως θα εξελιχθούν τα γεγονότα θα παίξει ο συνδυασμός δύο παραγόντων: 1) του μεγέθους και της έντασης των ροών και 2) της αντίδρασης των κυβερνήσεων την ευρωπαϊκών κρατών και της ΕΕ συνολικά. Σε περίπτωση μεγάλων ροών ή/και μη έγκαιρη και έγκυρη αντιμετώπιση του μεταναστευτικού με τον τρόπο που θα επιζητούν ολοένα και περισσότεροι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι λόγω της ακρίβειας (η κρίσης φέρνει γκρίνια, θυμό και αναζήτηση εξιλαστήριου θύματος) τότε θα έχουμε υψηλή σημαντικότητα ως κριτήριο ψήφου στο συνδυασμό των θεμάτων της ακρίβειας και του μεταναστευτικού.

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η βιβλιογραφία της συμπεριφοράς ψηφοφόρων είναι ξεκάθαρη: όταν υπάρχει συνδυασμός οικονομικής και ταυτοτικής κρίσης ανεβαίνουν εκλογικά κυρίως συντηρητικοί αντισυμβατικοί πολιτικοί/υποψήφιοι. Το τι είδους αντισυμβατικών υποψηφίων θα ανέβει εκλογικά σε κάθε χώρα (εάν θα ανήκει στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας ή θα βρίσκεται εκτός αυτού) εξαρτάται από τα δεδομένα κάθε χώρας. Το βασικό στοιχείο που θα δείξει πως θα κινηθεί το εκλογικό σώμα είναι ποιος θα φανεί ως υπαίτιος για την κατάσταση. Η κυβέρνηση μόνο ή το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του και οι δημοκρατικοί θεσμοί της χώρας. Όσο έχουμε το πρώτο ως κύριο αποτέλεσμα, θα έχουμε μεγαλύτερη άνοδο συντηρητικού αστικοδημοκρατικού κόμματος. Εάν όμως κυριαρχήσει στους ψηφοφόρους η δεύτερη οπτική τότε το συντηρητικό κόμμα που θα ανέβει εκλογικά θα βρίσκεται εκτός πλαισίου αστικής δημοκρατίας (όπως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ το 2012).

Προφανώς κάθε χώρα έχει το δικό της πλαίσιο άρα τα χαρακτηριστικά των υποψηφίων/κομμάτων που θα ανέβουν θα διαφέρει. Για παράδειγμα σε μια χώρα που δεν υπάρχει σοβαρό μεταναστευτικό πρόβλημα και η ακρίβεια παίζει σχεδόν αποκλειστικό ρόλο στην κρίση περισσότερο θα ανέβουν εκλογικά τα αριστερά κόμματα/υποψήφιοι (κυρίως αντισυμβατικά εκτός κι εάν συμβατικό κόμμα έχει λάβει σωστή τοποθέτηση). Σε μια χώρα πάλι που το μεταναστευτικό γίνει σημαντικό θέμα και δεν υπάρχει δεξιό αντιπολιτευτικό κόμμα με αστικοδημοκρατικά χαρακτηριστικά θα ανέβει συντηρητικό κόμμα που δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας. Το πλαίσιο κάθε χώρας θα παίξει επίσης ρόλο και στο μέγεθος ανόδου. Όσο πιο βίαιη και μεγαλύτερη σε διάρκεια η κρίση τόσο μεγαλύτερη η άνοδος των αντισυμβατικών υποψηφίων/κομμάτων.

Μπαίνουμε λοιπόν σε μια περίοδο με μεγάλο εκλογικό ενδιαφέρον, με αρκετές χώρες να έχουν εκλογές τα επόμενα δύο χρόνια και τις ευρωεκλογές του 2024 να φαίνονται στον ορίζοντα. Η ένταση της οικονομικής κρίσης και το ντόμινο των εξελίξεων από αυτήν θα δείξει μέσα στον επόμενο ένα – ενάμιση χρόνο εάν αυτό το σενάριο επιβεβαιωθεί ή εάν θα πρόκειται για «λάθος συναγερμό». Μέχρι τότε θα συνιστούσα να προσδεθείτε. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος. https://dailypost.gr/eklogiki-skakiera/ ... on-1-i-ee/

[Mitharadir]

Στο προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στη συμπεριφορά ψηφοφόρων μέσα σε κρίση και το πως μπορεί μια κρίση να ανεβάσει αντισυμβατικά κόμματα, αριστερών ή δεξιών χαρακτηριστικών.
Σε αυτό το άρθρο, λαμβάνοντας το παράδειγμα της Ελλάδος, θα περιγράφουμε τις διάφορες εκλογικές μάχες μέσα σε μια κρίση. Τον δρόμο δηλαδή που οδηγεί στην άνοδο των αντισυμβατικών κομμάτων. Πριν όμως πάμε στα στάδια που εκλογικού πολέμου θα πρέπει να δούμε σε τι είδους κρίση μπαίνουμε.
Αυτό διότι από το είδος της κρίσης θα εξαρτηθεί και το είδος των κομμάτων/υποψηφίων που θα ανέβουν εκλογικά. Όταν μια κρίση είναι κυρίως οικονομική τότε ανεβαίνουν εκλογικά περισσότερο αριστερά αντισυμβατικά κόμματα/υποψήφιοι, ενώ όταν μια κρίση περιέχει το συνδυασμό οικονομίας και ταυτότητας τότε ανεβαίνουν εκλογικά κυρίως δεξιά αντισυμβατικά κόμματα. Το πρώτο είδος κρίσης το βίωσαν οι Έλληνες ψηφοφόροι την περίοδο 2010-2015. Μια βαθιά, βίαιη οικονομική κρίση που χτύπησε την ελληνική κοινωνία. Είχε βέβαια και ταυτοτικά στοιχεία («μένουμε Ευρώπη» εναντίον «ανεξαρτησίας») τα οποία οδήγησαν σε άνοδο ένα κόμμα με καθαρά «δεξιό» ακροατήριο όμως η κύρια άνοδος κόμματος βασίστηκε στην οικονομία και δεν ήταν άλλη από τη μετεωρική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ από το 4% του 2009 στο 36% του 2015.
Τι είδους κρίσης θα είναι λοιπόν αυτή στην οποία μπαίνουμε; Θα έχει μόνο οικονομικά χαρακτηριστικά ή θα έχει και σημαντικό βαθμό ταυτοτικών στοιχείων; Κανείς δε μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Όμως επειδή η κρίση, όπως εξηγήσαμε στο προηγούμενο άρθρο, είναι πολύ πιθανό να γίνει επισιτιστική, τουλάχιστον σε συγκεκριμένες χώρες, είναι αρκετά πιθανό κατά την άποψή μου να οδηγηθούμε σε νέα μεταναστευτικά κύματα. Επειδή η χώρα μας είναι από τις 3-4 κύριες πύλες εισόδου μεταναστών στην Ευρώπη ένα τέτοιο σενάριο θα οδηγούσε σε ύψωση της ταυτότητας ως σημαντικό κριτήριο ψήφου μέσα στην κρίση, άρα σε εκλογική άνοδο «δεξιών» αντισυμβατικών κομμάτων. Για να απαντήσουμε όμως στην ερώτηση: τι είδους αντισυμβατικά κόμματα θα ανέβουν θα πρέπει να δούμε τις «μάχες» μιας κρίσης που πρέπει να δοθούν για να κερδηθεί ο πόλεμός από ένα τέτοιο κόμμα.
Η πρώτη μάχη που δίνεται μέσα σε κρίση (εδώ βρισκόμαστε στην Ελλάδα) είναι αυτή της υπαιτιότητας της κρίσης. Είναι λογικό η κυβέρνηση να προσπαθεί να πείσει πως είναι εξωγενής ενώ η αντιπολίτευση να επιχειρηματολογεί πως κομμάτι ευθύνης φέρει και η κυβέρνηση (είτε μέσω της συναπόφασης των κυρώσεων είτε/και μέσω των ελλιπών μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης). Όσο πιο βίαιη και όσο μεγαλύτερη διάρκεια θα έχει η κρίση τόσο πιο πιθανό είναι να επικρατήσει το τελευταίο.
Η δεύτερη μάχη είναι αυτή του θυμού/οργής εναντίον του φόβου. Στο μυαλό όσων ψηφοφόρων επικρατήσει ο θυμός η απόφαση είναι ειλημμένη: ο υπαίτιος της κρίσης πρέπει να απομακρυνθεί/τιμωρηθεί (γι αυτό στην πρώτη μάχη η κυβέρνηση προσπαθεί να δείξει πως δεν έχει ευθύνες για την κρίση). Οι ψηφοφόροι οι οποίοι οδηγούνται στην κάλπη με το φόβο και την αβεβαιότητα για το μέλλον να κυριαρχούν μέσα τους λαμβάνουν συνήθως λιγότερο ριψοκίνδυνες αποφάσεις από αυτούς που διακατέχονται από θυμό. Έτσι είναι λογικό η κυβέρνηση να προσπαθήσει να πείσει πως οτιδήποτε πλην εκείνης δημιουργεί επιπλέον αβεβαιότητα. Κι εδώ, όσο πιο βίαιη και μεγαλύτερη σε διάρκεια η κρίση τόσο πιο πιθανό να κυριαρχήσει σε περισσότερους ψηφοφόρους το πρώτο σενάριο.
Έπειτα έρχεται η τρίτη μάχη. Αυτή που θα καθορίσει στο μυαλό του ψηφοφόρου εάν για την κρίση φταίει μόνο η κυβέρνηση ή ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί της αστικής δημοκρατίας. Εάν στους περισσότερους ψηφοφόρους που αντιδρούν επικρατήσει το πρώτο σενάριο τότε θα οδηγηθούμε σε μεγαλύτερη άνοδο αντισυμβατικών δεξιών κομμάτων/υποψηφίων εντός πλαισίου αστικής δημοκρατίας. Εάν έχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό το δεύτερο σενάριο τότε θα έχουμε άνοδο μη αντισυμβατικών δεξιών κομμάτων που τοποθετούνται εκτός αστικού δημοκρατικού πλαισίου.
Ύστερα από αυτές τις μάχες έρχεται το τελικό στάδιο του ποιο από τα αντισυμβατικά κόμματα του είδους που θα «σηκώσει» περισσότερο η κρίση έχει τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας που απαιτούνται από το εκλογικό κοινό να έχει ώστε να τον ψηφίσουν σε περίοδο κρίσης (έχουμε αναφερθεί σε αυτά σε παλαιότερο άρθρο).
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να είναι για ένα μεγάλο ποσοστό η μόνη κυβερνητική εναλλακτική, αλλά που αρχίζουν να συνειδητοποιούν στην κυβέρνηση πως η αυτοδυναμία φεύγει από στόχος και γίνεται επιθυμία. Επίσης η κυβέρνηση χάνει ψηφοφόρους προς τη γκρίζα ζώνη και προς μικρά κόμματα στα δεξιά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σταθεροποιηθεί με ανοδικές τάσεις ενώ το ΚΙΝΑΛ μετά την κορυφή που έκανε προσπαθεί να βρει σημείο ισορροπίας λίγο κάτω από αυτήν. Ένα αντισυμβατικό δεξιό κόμμα που δεν ανήκει στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, με τον αρχηγό του μάλιστα στη φυλακή, δείχνει να έχει ελπίδες να μπει στη Βουλή. Ένα άλλο δεξιό κόμμα, αστικοδημοκρατικού χαρακτήρα, δείχνει να γεννιέται. Βρισκόμαστε στο τέλος της προηγούμενης φάσης του πολιτικού σκηνικού και στην αρχή ενός καινούριου. Πόσο διαφορετικό θα είναι όμως; Πώς θα το αλλάξει η κρίση στην οποία έχουμε ήδη μπει;
Το σημαντικό στοιχείο για να δούμε ποιοι υποψήφιοι/κόμματα θα ανέβουν εκλογικά στη χώρα μας είναι το σε ποια εκλογική μάχη θα διεξαχθούν οι εκλογές, όπως επίσης και το ποιος θα κερδίσει τις μάχες. Θα καταφέρει η κυβέρνηση να κρατήσει και να κερδίσει την πρώτη μάχη; Εάν ναι, τότε οι υπόλοιπες δε θα γίνουν. Πόσοι είναι οι ψηφοφόροι που αντιδρούν (με άλλα λόγια πόσοι είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν την ψήφο τους προς αντισυμβατικά κόμματα τη δεδομένη στιγμή των εκλογών;). Θα οδηγηθούμε σε ύψωση σημαντικότητας του μεταναστευτικού τόση ώστε να διαχυθεί σε μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων; Εάν οδηγηθούμε μέχρι την τελευταία μάχη, θα θεωρηθεί υπεύθυνο για την κρίση το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί ή η ευθύνη θα περιοριστεί στην κυβέρνηση; Όπως γίνεται κατανοητό όσο περνούν τα στάδια των μαχών υποψήφιοι με σωστή αντισυμβατική τοποθέτηση από κάθε «περιοχή του εκλογικού χάρτη» θα ανέβουν. Όμως το κύριο ερώτημα είναι: ποιον θα ευνοήσει το πλαίσιο στο μεγαλύτερο βαθμό; Ποιος θα κερδίσει όλες τις μάχες. Ενδείξεις για το που πάμε μπορεί να υπάρχουν (και δε δημιουργούν αισιοδοξία) όμως τη δεδομένη χρονική στιγμή όλα είναι στον αέρα. Μπαίνουμε σε εποχή περίεργη. Η παγωμένη λίμνη όχι απλά έχει σπάσει. Έχει ανακατευτεί για τα καλά.

https://dailypost.gr/eklogiki-skakiera/ ... -i-ellada/

[Mitharadir]

Οι συνέπειες του πολέμου στον εφοδιασμό
Με βάση τα στοιχεία του FAO (Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ), η Ουκρανία και η Ρωσία αντιπροσωπεύουν πάνω από το 1/3 των εξαγωγών σιτηρών παγκοσμίως. Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σιταριού στον κόσμο, ενώ η Ουκρανία ο πέμπτος μεγαλύτερος. Ρωσία και Ουκρανία αντιπροσωπεύουν το 19% της παγκόσμιας προσφοράς κριθαριού, το 14% του σιταριού και το 4% του αραβοσίτου, το 52% των παγκόσμιων εξαγωγών ηλιελαίου, ενώ είναι και οι κύριοι προμηθευτές ελαιοκράμβης. Η Ρωσία είναι επίσης κύριος παραγωγός και προμηθευτής λιπασμάτων στον κόσμο.

Τούτων δοθέντων το πρόβλημα είναι διπλό: για την Ουκρανία είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει σε σχετικά ικανοποιητικό βαθμό να προστατεύσει από τη φθορά τα αποθέματα σιτηρών της και να τα διοχετεύσει στη διεθνή αγορά, αλλά ακόμη περισσότερο να πραγματοποιήσει τη σπορά και τη συγκομιδή της νέας περιόδου. Η σπορά αρχίζει σε μερικές βδομάδες και η συγκομιδή γίνεται στις αρχές μέχρι τα μέσα καλοκαιριού. Κάθε μέρα παράτασης του πολέμου είναι και ένα πλήγμα στην παγκόσμια διατροφική «ασφάλεια».


Για τη Ρωσία, από την άλλη πλευρά, το ζήτημα είναι οι κυρώσεις (ή και «αυτοκυρώσεις») της Δύσης, που σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα απαγορεύσεων στην εξαγωγή των ρωσικών δημητριακών. Στο σημείο αυτό λάμπει η υποκρισία των Δυτικών που, στο όνομα της «μη χρηματοδότησης του πολέμου του Πούτιν», στην πραγματικότητα εκδικούνται περίπου 50 χώρες (ανάμεσά τους και ευρωπαϊκές, κυρίως όμως της Ασίας, της Β. Αφρικής και της Μ. Ανατολής) οι οποίες εξαρτώνται κατά 30% και πλέον από τα ρωσικά και ουκρανικά σιτηρά. Ειδικά οι περιορισμοί στις ρωσικές εξαγωγές θα πλήξουν χώρες της Ευρώπης και της κεντρικής Ασίας που βασίζονται σε ποσοστό πάνω από 50% για τις προμήθειες λιπασμάτων (που θα επηρεάσουν τη φετινή ή και την επόμενη σοδειά).

Τα προβλήματα στην πηγή συμπληρώνουν τα προβλήματα στον εφοδιασμό. Η Ουκρανία είναι ήδη αποκομμένη από τη Μαύρη Θάλασσα και με την πιθανολογούμενη πτώση της Μαριούπολης αποκόπτεται και από την Αζοφική. Απομένουν έτσι μόνο οι χερσαίες οδοί μεταφοράς, σε συνθήκες που ο σιδηρόδρομος και οι αυτοκινητόδρομοι ελάχιστα μπορούν να αναπληρώσουν την απώλεια των θαλάσσιων μεταφορών. Οσο για τη Ρωσία, αυτή θα πρέπει να αναζητήσει δικές της «οδούς» και μέσα μεταφοράς…

Επί προεδρίας Ζελένσκι καταργήθηκε το μορατόριουμ που εμπόδιζε τη μεταβίβαση δημόσιας γης σε ιδιώτες. Αυτή η απελευθέρωση είχε προκαλέσει διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των μικροκαλλιεργητών τα προηγούμενα χρόνια. Επέτρεψε όμως τη συγκέντρωση της αγροτικής γης και τη δημιουργία ή και προσέλκυση μεγάλων εταιρειών και τραπεζικών κεφαλαίων. Ο «επισιτιστικός ανταγωνισμός» ανέδειξε τις Ρωσία και Ουκρανία σε παγκόσμιες υπερδυνάμεις του χώρου. Ηρθε όμως τώρα η στιγμή που αυτό τροφοδοτεί την παγκόσμια επισιτιστική κρίση.


https://www.efsyn.gr/themata/thema-tis- ... -na-meinei

[Animal]

Κάτι μου λέει ότι οι Έλληνες θα καταστούν μειονότητα στην χώρα τους πολύ πιο σύντομα από όσο προβλεπαμε.

[talaipwros]

Σε πουλμανακι και ολοι Ρωσία

[Awesomatic]

Εξαιρετικά νέα

Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχει να φροντίσει 4+ εκατομμύρια Ουκρανούς πρόσφυγες, μεγάλη ακρίβεια στην ενέργεια και συνεχώς αυξανόμενο κόστος ζωής.

Μια μαζική εισβολή από μετανάστες στα σύνορα της Ευρώπης θα είναι η τέλεια καταιγίδα για να κάνει την Ευρώπη να κουνηθεί και να πάρει μέτρα για να τελειώνουμε με το λαθρομεταναστευτικό μια και καλή.

[OANNHSEA]

Κοίτα να δεις, τώρα τα γράφουν αυτά!!!
Όταν εμείς ξεκινήσαμε πριν από 15+ χρόνια να τα γράφουμε, ήμασταν φασίστες!!!

Τώρα ανησυχεί ακόμα και η πορδή από αριστερό κώλο!!!

.

[stavmanr]

Εξαιρετικά νέα

Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχει να φροντίσει 4+ εκατομμύρια Ουκρανούς πρόσφυγες, μεγάλη ακρίβεια στην ενέργεια και συνεχώς αυξανόμενο κόστος ζωής.

Μια μαζική εισβολή από μετανάστες στα σύνορα της Ευρώπης θα είναι η τέλεια καταιγίδα για να κάνει την Ευρώπη να κουνηθεί και να πάρει μέτρα για να τελειώνουμε με το λαθρομεταναστευτικό μια και καλή.

Θα τους φροντίσει όπως φροντίζει το μισό πλανήτη κάθε χρόνο.
Όταν μιλάμε για Ευρώπη δεν μιλάμε για Ρωσία ή Κίνα. Μιλάμε για πολιτισμό πάνω από όλα, με όλα τα στραβά κι όλες τις αδυναμίες του.

https://www.aueb.gr/en/node/12266

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.


Διατροφικά δεν έχουμε μεγάλο πρόβλημα στο Ελλάντα.....


Μιά δίαιτα πάντως γιά τους ΣαμπρελοΧοντρούς Ελληνες πρέπει να επιβληθεί μέσω καμπάνιας.....


.







.

[Mitharadir]

Έρχεται μεγάλη πίεση στην ΕΕ.

[AlienWay]

Πάνω που είπαμε να βάλουμε... "κοστούμι και γραβάτα" ως χώρα και να "σοβαρευτούμε", η κατάσταση σηκώνει μπουφάν τύπου φλάι, φορεμένο ανάποδα.

[dna replication]

[Magnus3]

Κάτι άκουσα για την frontex οτι ανασταλεί η χρηματοδότηση της.

Πάντως δεν υπάρχει λόγος να αγχωνόμαστε, περαστικοί θα είναι. Στην Γερμανία θέλουν να πανε.