AlienWay έγραψε: ↑08 Δεκ 2022, 14:59
Τεράστια συζήτηση κατά τη γνώμη μου. Να προκαλεί η τέχνη, γιατί όχι, ωστόσο θα πρέπει να αξιολογείται, να υπόκειται σε κριτική και -το κυριότερο- να σέβεται τους νόμους.
Κοίτα ο καλλιτέχνης ας κάνει το καλύτερο που μπορεί και τα άλλα θα τα κρίνει η ιστορία. Την απαίτηση του να σέβεται τους νόμους δεν μπορώ να την δεχθώ έτσι γενικά και αόριστα γιατί ιστορικά αρκετές φορές δεν δικαιώνεται. Δηλαδή όταν ο νόμος ήταν η θέληση του αυτοκράτορα ή του μονάρχη κι ο καλλιτέχνης που έκανε κάτι που αντίθετο στην θέλησή αυτών είχε συνέπειες, έχουμε μία κατάσταση που απέχει από το ιδανικό. Ανάλογα προβληματικός είναι και ο σεβασμός σε νόμους ολοκληρωτικών καθεστώτων που αφανίζουν καλλιτέχνες ή το έργο τους γιατί δεν συμφωνεί ο τάδε άσχετος κομισάριος ή γιατί ο καλλιτέχνης δεν εκφράζει τα ιδεώδη του καθεστώτος.
Να προκαλεί η τέχνη;
Η πρόκληση στην τέχνη είναι πολύ παλιά ιστορία. Είτε επειδή ο ίδιος ο καλλιτέχνης το επιθυμεί, είτε επειδή συμβαίνει ως αποτέλεσμα των επιλογών του.
Υπάρχουν δύο ειδών προκλήσεις. Αυτές που γίνονται με καλλιτεχνικά και αυτές που γίνονται με εξωκαλλιτεχνικά μέσα. Δηλαδή. Έστω ότι είσαι ζωγράφος. Πρόκληση με καλλιτεχνικά μέσα θα ήταν να χρησιμοποιήσεις τα στοιχεία της σύνθεσης με έναν τρόπο που μέχρι τότε δεν ήταν αποδεκτός. Το φως, την σκιά, τα χρώματα, τα περιγράμματα, το βάθος, την πινελιά. Τέτοια πράγματα. Να το βλέπουν οι σύγχρονοί σου και να λένε
"αυτό δεν γίνεται",
"αυτό δεν είναι τέχνη" κλπ. Πρόκληση με εξωκαλλιτεχνικά μέσα θα ήταν να σου αναθέσουν να ζωγραφίσεις μέσα σε ένα ναό και να αφήσεις να κυκλοφορήσει μια φήμη ότι είσαι άθεος ή σατανιστής ώστε να δημιουργηθεί ένας ντόρος γύρω από την απόφαση της ανάθεσης της εικονογράφησης ενός ναού σε σένα. Πρόκληση μπορεί να γίνει και με τα σύμβολα που χρησιμοποιήσεις στην σύνθεση. Να ζωγράφιζες πχ ένα άγιο με κάποιο περίεργο σύμβολο ή γυμνό. Μια τέτοια πρόκληση υπάγεται κατά την γνώμη μου περισσότερο στην δεύτερη και λιγότερο στην πρώτη κατηγορία, κι ας αποτελεί στοιχείο του έργου. Είναι κάτι που δεν έχει σχέση με το πόσο σπουδαίος καλλιτέχνης είσαι. Για να στο πω με ένα άλλο παράδειγμα αν γράψει κάποιος ένα τραγούδι σήμερα και το ονομάσει "Ωδή στον αδικημένο Χίτλερ", εξασφάλισε δημοσιότητα ακόμα κι αν είναι χείριστος συνθέτης. Ως εκ τούτου κάτι τέτοιο το κατατάσσω περισσότερο στα εξωκαλλιτεχνικά μέσα.
Για τις πρώτες προκλήσεις, αυτές που γίνονται με καλλιτεχνικά μέσα, δεν βλέπω κάποιο λόγο να είμαστε αντίθετοι. Ας κάνει ο καθένας ό,τι μπορεί και θα δούμε κάποια στιγμή τι αξίζει.
Οι προκλήσεις που γίνονται με εξωκαλλιτεχνικά μέσα δεν με αφορούν. Δεν με νοιάζει ο ντόρος που θα δημιουργήσει κάποιος αν η ίδια η τέχνη του δεν αξίζει κάτι. Δεν θα έβλεπα έναν πίνακα ενός ζωγράφου επειδή θα μου έλεγαν ότι αποφάσισε πχ να κάνει επεμβάσεις και να αλλάζει φύλο κάθε δύο χρόνια. Δεν βλέπω πως αυτό προάγει το σκέπτεσθαι και τι σχέση έχει με την τέχνη.
Εκεί που υπάρχει πραγματικά πρόβλημα είναι τι κάνεις αν ένας καλλιτέχνης έχει να επιδείξει σπουδαίο έργο αλλά είναι προβληματικός ως άνθρωπος ή διεστραμμένος. Δεν έχω εύκολη απάντηση που μπορεί να τα καλύπτει όλα. Θα σου έλεγα ότι σαν γενικό κανόνα θα ήθελα τα παιδιά να προστατεύονται με κάθε τρόπο.
Για το συγκεκριμένο θέμα. Η πρόκληση που χρησιμοποιεί η διαφήμιση εντάσσεται κυρίως στην δεύτερη κατηγορία, χρησιμοποιεί δηλαδή εξωκαλλιτεχνικά στοιχεία. Κάποτε η Benneton έκανε τέτοιες καμπάνιες όπου κανείς δεν ασχολείτο με το προϊόν της αυτό καθεαυτό αλλά με την αφίσα της. Αυτά που βλέπω κι εδώ αφορούν το marketing και δεν έχω να πω πολλά. Δεν επαρκούν οι γνώσεις μου. Αν η εταιρεία επιθυμούσε να την μάθουν πολλοί, το πέτυχε έστω και με αρνητική διαφήμιση. Ούτε εγώ τους ήξερα.