Έλα, χαζομάρες. Αν δεις δίκες, θα δεις ότι είναι πολύ συχνό φαινόμενο άτομα που υποστηρίζουν ότι παραδέχτηκαν εγκλήματα να λένε ότι το έκαναν γιατί πιέστηκαν ή γιατί ήθελαν να ξεμπερδεύουν, κτλ.
'Εχει συμβεί σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις να πιεστούν άτομα από την αστυνομία να ομολογήσουν εγκλήματα που δεν έκαναν, αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι τρομερά σπάνιες, τις έχουμε σαν αξιοπερίεργα υπό συζήτηση, και έχουν προκύψει από απίστευτο manipulation των ανακριτικών αρχών, που σκοπός τους είναι να βρούνε ένοχο για να κλείσουν υποθέσεις, συνήθως φόνους.
Σκέψου τι σημαίνει να ζητήσεις συγγνώμη ή να αποδεχτείς ενοχή για ένα έγκλημα. Σημαίνει ότι όλοι θα θεωρούν ότι το διέπραξες. Αναλογίσου αν θα έκανες ποτέ τέτοιο πράγμα, να αφήσεις τον κόσμο και πολύ περισσότερο το οικογενειακό και φιλικό σου περιβάλλον να πιστεύει ότι έκανες ένα έγκλημα. Δεν θα το έκανες ούτε για να σώσεις κάποια καριέρα ούτε για να ξεμπερδεύεις με δίκες. Δεν παίζει αυτό.
Ένας αθώος νιώθει ότι τον πνίγει το δίκιο όταν κατηγορείται για κάτι και πάντα θα υποστηρίζει σθεναρά ότι δεν έκανε κάτι κακό. Είναι βασική αρχή της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας.