Μαρούσι: 17χρονη μαχαίρωσε και σκότωσε 23χρονη

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Γυναικοκτονια!

Κάθε μα κάθε φόνος γυναίκας, ασχετα με το ποιος και γιατί το κάνει είναι Γυναικοκτονια

Πως και κάθε φόνος άνδρα είναι ανδροκτονια

[Naida]

Μπορείς να πάρεις τα πρωτογενή δεδομένα που σου παρέχει το συνάφι της νεο-δυτικής κουλτούρας και να δημιουργήσεις ελεύθερα πάνω σε αυτά.

Επειδή όμως θα γίνουν ορατές οι εσωτερικές αντιφάσεις των πρωτογενών δεδομένων, δεν το κάνει κανείς.

Αν θες τη γνώμη μου, το μόνο που εμποδίζει τον αβίαστο χαρακτηρισμό του εν λόγω εγκλήματος ως γυναικοκτονία, είναι το γεγονός ότι κάποιοι έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν έτσι ειρωνικά, ΠΡΙΝ αποκτήσουν πρόσβαση σε περισσότερα στοιχεία και πληροφόρηση.

Η εξίσωση είναι συγκεκριμένη: Ο κάθε άνθρωπος οφείλει -λέει- να ΕΙΝΑΙ αυτό που ΑΥΤΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ότι είναι. Το έγκλημα πάθους με θύμα γυναίκα και δράστη άντρα, ορίζεται ως γυναικοκτονία. Η κτητική αντιμετώπιση του θύματος από το θύτη, θεωρείται εκ των προτέρων πατριαρχική συμπεριφορά, άρα ενέχει το στοιχείο του ρατσισμού (;).

Είναι δύσκολο το να μη χαρακτηριστεί το έγκλημα γυναικοκτονία.

Και πολύ εύστοχα ρωτάει παραπάνω ο Αγις: Τι είναι η "γυναίκα" στο ορισμό της γυναικοκτονίας;

Ας ξεκινήσουμε από αυτό που χρησιμοποιείς ως περιγραφή σε μια δολοφονία. Αυτό που τόσα χρόνια δηλαδή περιεγραφαν τις γυναικοκτονίες έτσι ώστε να εμφανίζεται ο δράστης ως ένας άνθρωπος βαθιά καψουρης που πανω στη τρελά του έρωτα και τον πόνο της απόρριψης, εγκατάλειψης κτλ σκότωσε την σύντροφο του. Κέρδιζε και λίγο την συμπάθεια της κοινωνίας. Άλλαξαν τα πράγματα πλέον ττο έγκλημα πάθους είναι η γυναικοκτονία και η αιτία δεν είναι η καψούρα αλλά ο υπέρμετρος εγωισμός "είσαι κτήμα μου" που καλλιεργεί η πατριαρχική νοοτροπία.
Αλλά μην ανησυχείς ανοίγουμε τα παράθυρα να ξεμυρίσει ο τόπος από την μούχλα.

Και ποιος σου είπε ότι αυτό που έλεγαν παλιά ήταν σωστό. Σημασία δεν έχει τι λέγανε παλιά και τι λένε τώρα, αλλά να προσεγγίσουμε κάπως την αντικειμενική αλήθεια.

Δεν ξέρω, εσύ χρησιμοποίησες τον όρο η μόνη και αντικειμενική αλήθεια είναι αυτή που οι αρνητές της γυναικοκτονίας αποφεύγουν παθιασμένα.

[ΓΑΛΗ]

Έχω ήδη απαντήσει. Δεν είναι γυναικείο ή αντρικό χαρακτηριστικό.

Η απόρριψη είναι η μήτρα της βίας στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Δεν ειπα οτι ειναι γυναικειο χαρακτηριστικο

Αλλα λεω, ενα τετοιο μισος, βαθυ, πως προηλθε; Ανεξαρτητα αν προερχεται απο εναν αντρα η μια γυναικα.

Η απορριψη εχει συμβει σε ολους. Καποιοι φαινεται οτι το διαχειριζονται αυτο, καποιοι οχι. Ρωταω τι ειναι αυτο κατα την γνωμη σου που διαχωριζει τους ανθρωπους σε αυτες τις δυο κατηγοριες

Ας πουμε ειναι η απορριψη, η η μανια για ελεγχο;

Η μανία για έλεγχο είναι οξύμωρο σχήμα.

Μάλλον εννοείς την μανία κτητικότητας που ξεφεύγει από τον έλεγχο.

[Blackdog]

Ποιο πλυντήριο ρε Νάιδα; Το κορίτσι είχε χοντρά ψυχιατρικά θέματα.

Η διαγνωση ηταν "διπολικη διαταραχη"

Ιδια με αυτου που πεταξε την αλλη απ τον γκρεμο.

[AlienWay]

δηλαδή οι γκει σίριαλ κίλερ μισούν τους άνδρες; απλά οι άνδρες σκοτώνουν περισσότερο από τις γυναικες, και οι γυναίκες ως αντικείμενο του ποθού και της εξουσίας που θέλουν να ασκήσουν, είναι κι αυτές μέσα στα θύματα τους. δεν έχει σχέση με μίσος, μόνο συγκεκριμένες περιπτώσεις, βλέπε incel.
γι αυτό άλλωστε υπάρχει τόσο συζήτηση όταν κάνουν εγκλήματα γυναίκες. επειδή δεν είναι σύνηθες. το να σκοτώσει ένας άνδρα έναν άλλο άνδρα είναι μπας κλας. πχ αυτή η σειρά με τις deadly women είναι εντελώς βαρετή. τέτοια εγκλήματα της πλάκας κάνουν οι άνδρες κάθε ώρα. εδώ δεν έχουν ντοκιμαντέρ για σίριαλ κίλερ με άνω των 20 θυμάτων, και ασχολούμαστε με την κάθε κυράτσα που σκότωσε τον άνδρα η τη φίλη της.

Στις ίνσελ περιπτώσεις έχουμε πλήρη ταύτιση του ορισμού με το έγκλημα. Το κίνητρο είναι το μίσος για το γυναικείο φύλο.

(Αυτά στη θεωρία, γιατί στη πράξη ένα μεγάλο μέρος των όσων σκοτώνουν οι ίνσελ shooters πάνω στην οργή τους, είναι άντρες).

Στα εγκλήματα πάθους, ο ορισμός γενικεύεται ως εξής:

Ο θύτης τις περισσότερες φορές είναι άνδρας (αυτό με βάση τα στατιστικά είναι γεγονός). Από εκεί και πέρα το έγκλημα αποδίδεται είτε σε κτητική συμπεριφορά (αυτό το λένε στις περιπτώσεις που το αίτιο είναι η ζήλια) είτε στην άρνηση της απόρριψης (όταν το θύμα παίρνει την απόφαση να ξεκόψει από το δεσμό). Η κτητική συμπεριφορά, θεωρείται γνώρισμα της πατριαρχίας (γιατί η πατριαρχία θεωρείται ότι αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως κτήμα του ανδρός).

Αρα στις περιπτώσει που το κίνητρο είναι η ζήλια ή η απόρριψη, θεωρείται εκ των προτέρων ότι η γυναίκα-θύμα αντιμετωπίζεται ως κτήμα/αντικείμενο και επομένως έχει ρατσιστική αντιμετώπιση.

Δηλαδή εάν με ζηλεύει και με θεωρεί ως δικό της (κτημα ) ή γυναίκα μου , είναι ρατσισμός απενεργοποίηση μου ;

Οχι. Ανήκεις σε ένα κοινωνικό σύνολο που θεωρείται εκ των προτέρων και αναντίρρητα "προνομιούχο", επομένως δεν υπάρχει -λέει- αντίστροφος ρατσισμός σε αυτή την περίπτωση.

Και άστεγος με τρύπιο παντελόνι να ήσουν, ΕΣΥ είσαι ο προνομιούχος.

Το βασικό πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι με βάση αυτή τη φιλοσοφία, δεν αντιμετωπίζεσαι ως μια μοναδικότητα/προσωπικότητα, αλλά ταξινομείσαι σε κάποια κλάση με ομοιόμορφα χαρακτηριστικά. Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για μονο-μορφοποίση.

Και δεν φταίνε (μονο) οι woke γι αυτό. Στα 90s τα lifestyle περιοδικά, προωθούσαν εμμονικά τις κοινωνικές κλάσεις. Τότε ήταν οι ρέηβερς, οι ρεμπέτες, τα ξέκωλα, τα πιπίνια, οι κωλονακιώτισσες, οι δυτικοί, οι οπαδοί, αργότερα οι emo, τώρα οι τρανς κλπ. Παλιά, σε κάθε τεύχος, περιέγραφαν κοινωνικές κλάσεις προκειμένου να πουλήσουν συγκεκριμένα προιόντα και υπηρεσίες.

Ε, τώρα η μόδα έχει αλλάξει. Τώρα έχεις τη δυνατότητα να επιλεξεις ανάμεσα σε 121 κοινωνικά φύλα, προκειμένου να διαλαλήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το τι ακριβώς κάνεις στο κρεβάτι σου.

[Blackdog]

Έχω ήδη απαντήσει. Δεν είναι γυναικείο ή αντρικό χαρακτηριστικό.

Η απόρριψη είναι η μήτρα της βίας στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Δεν ειπα οτι ειναι γυναικειο χαρακτηριστικο

Αλλα λεω, ενα τετοιο μισος, βαθυ, πως προηλθε; Ανεξαρτητα αν προερχεται απο εναν αντρα η μια γυναικα.

Η απορριψη εχει συμβει σε ολους. Καποιοι φαινεται οτι το διαχειριζονται αυτο, καποιοι οχι. Ρωταω τι ειναι αυτο κατα την γνωμη σου που διαχωριζει τους ανθρωπους σε αυτες τις δυο κατηγοριες

Ας πουμε ειναι η απορριψη, η η μανια για ελεγχο;

Η μανία για έλεγχο είναι οξύμωρο σχήμα.

Μάλλον εννοείς την μανία κτητικότητας που ξεφεύγει από τον έλεγχο.

Ε δεν ειναι

Ειναι η μανια να εχεις ελεγχο της σχεσης. Αυτο γινεται με υποτιμηση, παραλογες απαιτησεις, παουερ γκεημς, απαξιωση κλπ. Και γινεται γιατι μονο ετσι ο δραστης νιωθει ασφαλης σε μια σχεση.

Μην με κανεις παλι να βαζω ψυχολογικες ερμηνειες και να ψαχνω λινκ, πιστεψε με και μια φορα

[ΓΑΛΗ]

Θα παραφράσω κάποιους στίχους του Καζαντζάκη.

Όποιον με αγαπά, τον αγαπώ.
Όποιος πάψει να με αγαπά
ανεξαρτήτως με το αν συνεχίζω να τον αγαπώ
τον σκοτώνω.

Αυτό πιστεύω ότι ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις των εγκλημάτων πάθους.

[Naida]

Εν τω μεταξύ αν ήταν δράστης ο άντρας θα είχε αρχίσει το πληντύριο ότι έπασχε ψυχιατρικά, έπαιρνε αγωγή κτλ. Τώρα που είναι κοπέλα " α ήταν ομοφυλοφιλη, η απόρριψη στον έρωτα" κτλ κτλ
Εν τω μεταξύ διαβάζοντας τα όσα είπε
ο πατέρας της, εκδίκηση προς τους γονείς της μου θυμίζει η περίπτωση.

Ποιο πλυντήριο ρε Νάιδα; Το κορίτσι είχε χοντρά ψυχιατρικά θέματα.

Ή εννοείς ότι αν ήταν άντρας και σκότωνε τη γκόμενα, δεν θα το εκλάμβανες ως "γυναικοκτονία" ακόμη και αν έπασχε από ίδιο ψυχιατρικό σύνδρομο με τη συγκεκριμένη κοπέλα;

Α σωπα. Γιατί μέχρι πριν μας έλεγες για την ομοφυλοφιλία και πως θα ταιριάξει ο όρος γυναικοκτονία στο έγκλημα. Που δεν έχει σχέση ούτως ή άλλως με γυναικοκτονία. Εμένα δεν με απασχολεί αν παίρνει φάρμακα ή όχι από την στιγμή που είναι λειτουργική έχει διαπράξει έγκλημα και της αναλογεί η αντίστοιχη ευθύνη και ποινή που εύχομαι να είναι βαρύτατη. Αν δεν ήταν λειτουργική και ήταν για ψυχιατρείο και την είχαν έξω, να αποδώσουν και αλλού ευθύνες όχι μόνο στην ίδια . Οι ζωές δεν γυρίζουν πίσω.
Αν ηταν άντρας και σκότωνε την γυναίκα θα το βλέπαμε κάτω από ποιες συνθήκες το έκανε. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι εσείς θα ξεκίναγατε την αφηγηση του ψυχιατρικού του θέματος και της αγωγής που λάμβανε. Στανταρακι αυτό.

[ΓΑΛΗ]

Δεν ειπα οτι ειναι γυναικειο χαρακτηριστικο

Αλλα λεω, ενα τετοιο μισος, βαθυ, πως προηλθε; Ανεξαρτητα αν προερχεται απο εναν αντρα η μια γυναικα.

Η απορριψη εχει συμβει σε ολους. Καποιοι φαινεται οτι το διαχειριζονται αυτο, καποιοι οχι. Ρωταω τι ειναι αυτο κατα την γνωμη σου που διαχωριζει τους ανθρωπους σε αυτες τις δυο κατηγοριες

Ας πουμε ειναι η απορριψη, η η μανια για ελεγχο;

Η μανία για έλεγχο είναι οξύμωρο σχήμα.

Μάλλον εννοείς την μανία κτητικότητας που ξεφεύγει από τον έλεγχο.

Ε δεν ειναι

Ειναι η μανια να εχεις ελεγχο της σχεσης. Αυτο γινεται με υποτιμηση, παραλογες απαιτησεις, παουερ γκεημς, απαξιωση κλπ. Και γινεται γιατι μονο ετσι ο δραστης νιωθει ασφαλης σε μια σχεση.

Μην με κανεις παλι να βαζω ψυχολογικες ερμηνειες και να ψαχνω λινκ, πιστεψε με και μια φορα

Το ίδιο λέμε. Άλλο να θέλεις να έχεις τον έλεγχο των πραγμάτων με την έννοια να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι, πράγμα που συνεπάγεται ΚΑΙ αυτογνωσία και άλλο να θέλεις να είσαι ο κυρίαρχος ελεγκτής της σχέσης... γιατί έτσι.

Αυτό κάθε άλλο παρά έλεγχος είναι.

[Blackdog]

Θα παραφράσω κάποιους στίχους του Καζαντζάκη.

Όποιον με αγαπά, τον αγαπώ.
Όποιος πάψει να με αγαπά
ανεξαρτήτως με το αν συνεχίζω να τον αγαπώ
τον σκοτώνω.

Αυτό πιστεύω ότι ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις των εγκλημάτων πάθους.

Το σκοτωνω εχει και μια μεγαλη δοση αυτοκαταστροφης νομιζω.

Και αν ισχυε γενικως κατι τετοιο θα ειχαν γεμισει οι δρομοι πτωματα.

Πιστευω οτι η απορριψη ειναι το τριγγερ βαθυτερων προβληματων που ερχονται ετσι στην επιφανεια.

[ΓΑΛΗ]

Θα παραφράσω κάποιους στίχους του Καζαντζάκη.

Όποιον με αγαπά, τον αγαπώ.
Όποιος πάψει να με αγαπά
ανεξαρτήτως με το αν συνεχίζω να τον αγαπώ
τον σκοτώνω.

Αυτό πιστεύω ότι ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις των εγκλημάτων πάθους.

Το σκοτωνω εχει και μια μεγαλη δοση αυτοκαταστροφης νομιζω.

Και αν ισχυε γενικως κατι τετοιο θα ειχαν γεμισει οι δρομοι πτωματα.

Πιστευω οτι η απορριψη ειναι το τριγγερ βαθυτερων προβληματων που ερχονται ετσι στην επιφανεια.

Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.

Αλλά θα προσθέσω κάτι που σκέφτηκα με την ανάρτηση σου, μια και πιάσαμε τις αναλύσεις.

Ότι οι άντρες που αυτοκτονούν αμέσως μετά τις γυναικοκτονίες ή και παιδοκτονίες λόγω ερωτικής αντιζηλίας, είναι συντριπτική πλειοψηφία.

Σπανίως οι γυναίκες δολοφόνοι αυτοκτονούν.

Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι κάποια τέτοια περίπτωση.

[Naida]

Θα παραφράσω κάποιους στίχους του Καζαντζάκη.

Όποιον με αγαπά, τον αγαπώ.
Όποιος πάψει να με αγαπά
ανεξαρτήτως με το αν συνεχίζω να τον αγαπώ
τον σκοτώνω.

Αυτό πιστεύω ότι ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις των εγκλημάτων πάθους.

Το σκοτωνω εχει και μια μεγαλη δοση αυτοκαταστροφης νομιζω.

Και αν ισχυε γενικως κατι τετοιο θα ειχαν γεμισει οι δρομοι πτωματα.

Πιστευω οτι η απορριψη ειναι το τριγγερ βαθυτερων προβληματων που ερχονται ετσι στην επιφανεια.

Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.

Αλλά θα προσθέσω κάτι που σκέφτηκα με την ανάρτηση σου, μια και πιάσαμε τις αναλύσεις.

Ότι οι άντρες που αυτοκτονούν αμέσως μετά τις γυναικοκτονίες ή και παιδοκτονίες λόγω ερωτικής αντιζηλίας, είναι συντριπτική πλειοψηφία.

Σπανίως οι γυναίκες δολοφόνοι αυτοκτονούν.

Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι κάποια τέτοια περίπτωση.

Δηλαδή πόσοι άντρες δολοφόνησαν την σύντροφο τους και αυτοκτόνησαν και πόσες γυναίκες δολοφόνησαν τον σύντροφο τους εφετος; για να μπορούμε να έχουμε μια εκτίμηση στο πλήθος δολοφονιών.

[ΓΑΛΗ]

Το σκοτωνω εχει και μια μεγαλη δοση αυτοκαταστροφης νομιζω.

Και αν ισχυε γενικως κατι τετοιο θα ειχαν γεμισει οι δρομοι πτωματα.

Πιστευω οτι η απορριψη ειναι το τριγγερ βαθυτερων προβληματων που ερχονται ετσι στην επιφανεια.

Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.

Αλλά θα προσθέσω κάτι που σκέφτηκα με την ανάρτηση σου, μια και πιάσαμε τις αναλύσεις.

Ότι οι άντρες που αυτοκτονούν αμέσως μετά τις γυναικοκτονίες ή και παιδοκτονίες λόγω ερωτικής αντιζηλίας, είναι συντριπτική πλειοψηφία.

Σπανίως οι γυναίκες δολοφόνοι αυτοκτονούν.

Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι κάποια τέτοια περίπτωση.

Δηλαδή πόσοι άντρες δολοφόνησαν την σύντροφο τους και αυτοκτόνησαν και πόσες γυναίκες δολοφόνησαν τον σύντροφο τους εφετος; για να μπορούμε να έχουμε μια εκτίμηση στο πλήθος δολοφονιών.

Ψάξε και βρες στατιστικές, μην τα θέλεις όλα στο πιάτο.

Εγώ δεν αναφερόμουν στην ετήσια καταγραφή αλλά στο γενικότερο πλαίσιο (ελληνικό και διεθνές).

Αν έκανα λάθος εκτίμηση λόγω άγνοιας, θα το παραδεχθώ.

[Blackdog]

Η μανία για έλεγχο είναι οξύμωρο σχήμα.

Μάλλον εννοείς την μανία κτητικότητας που ξεφεύγει από τον έλεγχο.

Ε δεν ειναι

Ειναι η μανια να εχεις ελεγχο της σχεσης. Αυτο γινεται με υποτιμηση, παραλογες απαιτησεις, παουερ γκεημς, απαξιωση κλπ. Και γινεται γιατι μονο ετσι ο δραστης νιωθει ασφαλης σε μια σχεση.

Μην με κανεις παλι να βαζω ψυχολογικες ερμηνειες και να ψαχνω λινκ, πιστεψε με και μια φορα

Το ίδιο λέμε. Άλλο να θέλεις να έχεις τον έλεγχο των πραγμάτων με την έννοια να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι, πράγμα που συνεπάγεται ΚΑΙ αυτογνωσία και άλλο να θέλεις να είσαι ο κυρίαρχος ελεγκτής της σχέσης... γιατί έτσι.

Αυτό κάθε άλλο παρά έλεγχος είναι.

Πιστευω οτι τετοιες συμπεριφορες προκυπτουν απο ατομα ανασφαλη, με χαμηλη αυτοεκτιμηση και αισθηση αυτο-απαξιας

Δηλαδη η μονη επιτυχημενη σχεση στο μυαλο τους θα ειναι αυτη που θα μπορουν να ελεγξουν 100%

Εννοειται οτι μιλαμε για ελεγχο σε αρρωστημενο πλαισιο, οχι σε ενα τσεκαρισμα.


Κατα την γνωμη μου οταν χανεται ο ελεγχος τοτε ειναι που τα ατομα αυτα αφηνιαζουν. Η απορριψη ειναι μια αφορμη και δεν ειναι η μονη που θα μπορεσει να πυροδοτησει θυμο.

[foscilis]

Το σκοτωνω εχει και μια μεγαλη δοση αυτοκαταστροφης νομιζω.

Και αν ισχυε γενικως κατι τετοιο θα ειχαν γεμισει οι δρομοι πτωματα.

Πιστευω οτι η απορριψη ειναι το τριγγερ βαθυτερων προβληματων που ερχονται ετσι στην επιφανεια.

Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.

Αλλά θα προσθέσω κάτι που σκέφτηκα με την ανάρτηση σου, μια και πιάσαμε τις αναλύσεις.

Ότι οι άντρες που αυτοκτονούν αμέσως μετά τις γυναικοκτονίες ή και παιδοκτονίες λόγω ερωτικής αντιζηλίας, είναι συντριπτική πλειοψηφία.

Σπανίως οι γυναίκες δολοφόνοι αυτοκτονούν.

Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι κάποια τέτοια περίπτωση.

Δηλαδή πόσοι άντρες δολοφόνησαν την σύντροφο τους και αυτοκτόνησαν και πόσες γυναίκες δολοφόνησαν τον σύντροφο τους εφετος; για να μπορούμε να έχουμε μια εκτίμηση στο πλήθος δολοφονιών.

Παντως αν το περιορισεις στις λεσβιες υπαρχει σχεδον απολυτη ισοφαριση.