Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
Αυτό ακριβώς είναι η κουλτούρα βιασμού Χέλη. Αυτό ακριβώς. Να προσάπτεις ευθύνες στο θύμα. Το "ας μην έπινε". Το "τι δουλεια είχε να πάει σπίτι τους". Το κάθε λογής "ας πρόσεχε". Το οτιδήποτε αφαιρεί έστω και 0.0000001% της ευθύνης από τους βιαστες.
Φυσικά και μπορείς να λές ό,τι θέλεις, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς την ύπαρξη κουλτούρας βιασμού, ειδικά όσον αφορά αυτό που έγραψες παραπάνω.
Να πω κι εγώ τον προβληματισμό μου. Τα βλέπω ως δύο ξεχωριστά πράγματα. Αφενός την ευθύνη αυτού που βιάζει που την αναλαμβάνει εξ' ολοκλήρου και αφετέρου την ευθύνη εκείνου που δεν έλαβε ένα μίνιμουμ μέτρων προκειμένου να μην βρεθεί βιασμένος. Το ότι ο δεύτερος έχει ευθύνες που δεν προστάτεψε στοιχειωδώς τον εαυτό του δεν συνεπάγεται ότι ο πρώτος απαλλάσσεται μερικώς που βίασε.
Επίσης η ουσιαστική διαφωνία μου με την Naida δεν είναι μόνο στο θεωρητικό αλλά κυρίως στο πρακτικό μέρος. Αν της δώσουμε δίκιο και θεωρήσουμε το θύμα άμοιρο κάθε ευθύνης (όχι για τον βιασμό, αλλά την αφέλεια, την απερισκεψία και τα μεγάλα ρίσκα), τότε δίνουμε ένα πολύ λανθασμένο μήνυμα στις γυναίκες (κυρίως) του στυλ "κάντε ό,τι θέλετε και άμα πείτε όχι, είναι όχι" που θα τις βάλει σε πολλές περιπέτειες.
Δεν υπάρχουν σε παράλογο βαθμό με το δεν υπάρχουν έχει διαφορά.
Ναι, έχει την διαφορά ότι δεν μπορείς να ονομάσεις «κουλτούρα βιασμού» το να πω ότι η γκόμενα που κατέβασε 10 σφηνάκια και πήγε στο σπίτι τριών τελείως αγνώστων που συνάντησε στο μπαρ και κατόπιν βιάστηκε έχει ευθύνες.
Αυτό ακριβώς είναι η κουλτούρα βιασμού Χέλη. Αυτό ακριβώς. Να προσάπτεις ευθύνες στο θύμα. Το "ας μην έπινε". Το "τι δουλεια είχε να πάει σπίτι τους". Το κάθε λογής "ας πρόσεχε". Το οτιδήποτε αφαιρεί έστω και 0.0000001% της ευθύνης από τους βιαστες.
Φυσικά και μπορείς να λές ό,τι θέλεις, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς την ύπαρξη κουλτούρας βιασμού, ειδικά όσον αφορά αυτό που έγραψες παραπάνω.
Οι ευθύνες δεν είναι συμψηφιστικό σύστημα για να λες ότι οι ευθύνες του Χ αφαιρούν από τις ευθύνες του Υ, είναι αθροιστικό. Ευθύνη σε ένα γεγονός είναι οτιδήποτε έχει γίνει συνειδητά, όταν και εφόσον γνωρίζεις ότι μπορεί να έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δηλαδή, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο βιασμός μιας πιωμένης που έχει πάει στο σπίτι αγνώστων οικειοθελώς, είναι ένα γεγονός που συνέβη και επειδή κάποιος ασέλγησε πάνω της και επειδή αυτή βρέθηκε εκεί -όχι συμπτωματικά και όχι χωρίς την θέλησή της-, όταν δεν είχε καμμία δουλειά να βρίσκεται εκεί.
Σύγκρινέ το με τον βιασμό μιας γυναίκας που συνέβη στον δρόμο ή στο σπίτι της ή με απαγωγή.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Αυτό ακριβώς είναι η κουλτούρα βιασμού Χέλη. Αυτό ακριβώς. Να προσάπτεις ευθύνες στο θύμα. Το "ας μην έπινε". Το "τι δουλεια είχε να πάει σπίτι τους". Το κάθε λογής "ας πρόσεχε". Το οτιδήποτε αφαιρεί έστω και 0.0000001% της ευθύνης από τους βιαστες.
Φυσικά και μπορείς να λές ό,τι θέλεις, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς την ύπαρξη κουλτούρας βιασμού, ειδικά όσον αφορά αυτό που έγραψες παραπάνω.
Να πω κι εγώ τον προβληματισμό μου. Τα βλέπω ως δύο ξεχωριστά πράγματα. Αφενός την ευθύνη αυτού που βιάζει που την αναλαμβάνει εξ' ολοκλήρου και αφετέρου την ευθύνη εκείνου που δεν έλαβε ένα μίνιμουμ μέτρων προκειμένου να μην βρεθεί βιασμένος. Το ότι ο δεύτερος έχει ευθύνες που δεν προστάτεψε στοιχειωδώς τον εαυτό του δεν συνεπάγεται ότι ο πρώτος απαλλάσσεται μερικώς που βίασε.
Επίσης η ουσιαστική διαφωνία μου με την Naida δεν είναι μόνο στο θεωρητικό αλλά κυρίως στο πρακτικό μέρος. Αν της δώσουμε δίκιο και θεωρήσουμε το θύμα άμοιρο κάθε ευθύνης (όχι για τον βιασμό, αλλά την αφέλεια, την απερισκεψία και τα μεγάλα ρίσκα), τότε δίνουμε ένα πολύ λανθασμένο μήνυμα στις γυναίκες (κυρίως) του στυλ "κάντε ό,τι θέλετε και άμα πείτε όχι, είναι όχι" που θα τις βάλει σε πολλές περιπέτειες.
Κι όλα αυτά γιατί Στάθη μου;
Γιατί,
επαφή με την πραγματικότητα : πολύ μακριά.
Ναι, έχει την διαφορά ότι δεν μπορείς να ονομάσεις «κουλτούρα βιασμού» το να πω ότι η γκόμενα που κατέβασε 10 σφηνάκια και πήγε στο σπίτι τριών τελείως αγνώστων που συνάντησε στο μπαρ και κατόπιν βιάστηκε έχει ευθύνες.
Αυτό ακριβώς είναι η κουλτούρα βιασμού Χέλη. Αυτό ακριβώς. Να προσάπτεις ευθύνες στο θύμα. Το "ας μην έπινε". Το "τι δουλεια είχε να πάει σπίτι τους". Το κάθε λογής "ας πρόσεχε". Το οτιδήποτε αφαιρεί έστω και 0.0000001% της ευθύνης από τους βιαστες.
Φυσικά και μπορείς να λές ό,τι θέλεις, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς την ύπαρξη κουλτούρας βιασμού, ειδικά όσον αφορά αυτό που έγραψες παραπάνω.
Οι ευθύνες δεν είναι συμψηφιστικό σύστημα για να λες ότι οι ευθύνες του Χ αφαιρούν από τις ευθύνες του Υ, είναι αθροιστικό. Ευθύνη σε ένα γεγονός είναι οτιδήποτε έχει γίνει συνειδητά, όταν και εφόσον γνωρίζεις ότι μπορεί να έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δηλαδή, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο βιασμός μιας πιωμένης που έχει πάει στο σπίτι αγνώστων οικειοθελώς, είναι ένα γεγονός που συνέβη και επειδή κάποιος ασέλγησε πάνω της και επειδή αυτή βρέθηκε εκεί -όχι συμπτωματικά και όχι χωρίς την θέλησή της-, όταν δεν είχε καμμία δουλειά να βρίσκεται εκεί.
Σύγκρινέ το με τον βιασμό μιας γυναίκας που συνέβη στον δρόμο ή στο σπίτι της ή με απαγωγή.
Δλδ στο δικαστήριο θα πρέπει να εχουν και οι δυο πλευρές ποινη. Και ο βιαστης και το θυμα.
Αν το παράδειγμα με την γκόμενα που γίνεται ντίρλα και μετά πάει στο σπίτι αγνώστων δεν καθιστά σαφές τι σημαίνει ότι το θύμα μπορεί να φέρει ευθύνες για τον βιασμό του, ίσως αυτό να το κάνει πιο ξεκάθαρο:
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Δλδ στο δικαστήριο θα πρέπει να εχουν και οι δυο πλευρές ποινη. Και ο βιαστης και το θυμα.
Όχι βέβαια. Στην πράξη νομίζω το δικαστήριο θα προσπαθήσει να διακρίνει το αν υπήρξε συναίνεση ή όχι. Εκεί το γεγονός ότι πήγε κάποιος οικειοθελώς στο σπίτι κάποιου άλλου θα παίξει ρόλο. Για να μη βρεθείς λοιπόν και κερατάς και δαρμένος αποφεύγεις να βάλεις τον εαυτό σου σε τέτοιες καταστάσεις. Κανείς δεν λέει μπράβο του βιαστή επειδή η άλλη ήπιε υπερβολικά πολύ.
Ας μας πει κάποιος που γνωρίζει τα νομικά καλύτερα.
Το δικαστήριο δεν θα κρίνει ως ελαφρυντικό το ότι η άλλη ήταν παντελώς ηλίθια και το ότι φέρει ευθύνες έχει αποκλειστικά και μόνο συνέπειες για εκείνην.
Επιπροσθέτως σημαίνει ότι το να πούνε όλοι οι υπόλοιποι ότι φέρει ευθύνες για τον βιασμό της δεν σημαίνει επ' ουδενί ότι: δικαιολογούν τον βιασμό, καταλογίζουν λιγότερες ευθύνες στον βιαστή, είναι σεξιστές και καλλιεργούν κουλτούρα βιασμού.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Το δικαστήριο δεν θα κρίνει ως ελαφρυντικό το ότι η άλλη ήταν παντελώς ηλίθια και το ότι φέρει ευθύνες έχει αποκλειστικά και μόνο συνέπειες για εκείνην.
Επιπροσθέτως σημαίνει ότι το να πούνε όλοι οι υπόλοιποι ότι φέρει ευθύνες για τον βιασμό της δεν σημαίνει επ' ουδενί ότι: δικαιολογούν τον βιασμό, καταλογίζουν λιγότερες ευθύνες στον βιαστή, είναι σεξιστές και καλλιεργούν κουλτούρα βιασμού.
ok τώρα το μάζεψες κάπως.
φέρει προσωπική ευθύνη, όσο ένας άνθρωπος που περπατάει στο δρόμο ενώ ξέρει ότι μπορεί να πέσει ένα αμάξι πάνω του.
φέρει προσωπική ευθύνη, όσο ένας άνθρωπος που περπατάει στο δρόμο ενώ ξέρει ότι μπορεί να του πέσει ένα αμάξι πάνω του.
Βάλε κάτι παραπάνω. Ένας άνθρωπος πχ που διασχίζει μεθυσμένος νύχτα κάθετα μια λεωφόρο ας πούμε;
Εκτίθεται σε μεγάλο και άμεσο κίνδυνο όποιος πάει μεθυσμένος σε σπίτια αγνώστων. Δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων.
ρε σεις τρολλάρετε βραδιάτικα (και μάλιστα σε τόσο ευαίσθητο ζήτημα) ή ρετάρετε;
το αν είναι μεθυσμένος είναι η ποιοτική διαφορά;
καταλαβαίνεις την διαφορά της προσωπικής ευθύνης, του προσωπικού ρίσκου, από το να διαπράξεις έγκλημα;
φέρει προσωπική ευθύνη, όσο ένας άνθρωπος που περπατάει στο δρόμο ενώ ξέρει ότι μπορεί να του πέσει ένα αμάξι πάνω του.
Βάλε κάτι παραπάνω. Ένας άνθρωπος πχ που διασχίζει μεθυσμένος νύχτα κάθετα μια λεωφόρο ας πούμε;
Εκτίθεται σε μεγάλο και άμεσο κίνδυνο όποιος πάει μεθυσμένος σε σπίτια αγνώστων. Δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων.
το αν είναι μεθυσμένος είναι η ποιοτική διαφορά;
καταλαβαίνεις την διαφορά της προσωπικής ευθύνης, του προσωπικού ρίσκου, από το να διαπράξεις έγκλημα;
Το έχουμε γράψει οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως ότι συμφωνούμε ότι η ευθύνη του βιασμού καταλογίζεται τον βιαστή. Εξ΄ολοκλήρου. Πόσες φορές πρέπει να το γράψουμε ακόμα; Διάβασε παραπίσω σελίδες.
Απλά υπογραμμίζουμε ότι το να πεις σταμάτα και να σταματήσει ο άλλος έτσι όπως το φαντάζεται η Naida, αν μπλέξεις με λάθος άτομο είναι ευσεβής πόθος στον πραγματικό κόσμο και γιαυτό είναι καλό να προσέχει κανείς.
Βάλε κάτι παραπάνω. Ένας άνθρωπος πχ που διασχίζει μεθυσμένος νύχτα κάθετα μια λεωφόρο ας πούμε;
Εκτίθεται σε μεγάλο και άμεσο κίνδυνο όποιος πάει μεθυσμένος σε σπίτια αγνώστων. Δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων.
το αν είναι μεθυσμένος είναι η ποιοτική διαφορά;
καταλαβαίνεις την διαφορά της προσωπικής ευθύνης, του προσωπικού ρίσκου, από το να διαπράξεις έγκλημα;
Το έχουμε γράψει οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως ότι συμφωνούμε ότι η ευθύνη του βιασμού καταλογίζεται τον βιαστή. Εξ΄ολοκλήρου. Πόσες φορές πρέπει να το γράψουμε ακόμα; Διάβασε παραπίσω σελίδες.
Απλά υπογραμμίζουμε ότι το να πεις σταμάτα και να σταματήσει ο άλλος έτσι όπως το φαντάζεται η Naida, αν μπλέξεις με λάθος άτομο είναι ευσεβής πόθος στον πραγματικό κόσμο και γιαυτό είναι καλό να προσέχει κανείς.
μπα, στις 2 τελευταίες σελίδες του νήματος, κάποιοι είτε τρολλάρουν κακόγουστα είτε σοβαρολογούν ανησυχητικά.
καταλαβαίνεις την διαφορά της προσωπικής ευθύνης, του προσωπικού ρίσκου, από το να διαπράξεις έγκλημα;
Νομίζω ότι ξεχώρισα επαρκώς αυτά τα δύο (ευθύνη του βιαστή εξ' ολοκλήρου). Ίσως είμαι κουρασμένος και δεν μπορώ να τα γράψω πιο ξεκάθαρα. Βλέπω ότι ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια.
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
