Περί Θεού ο λόγος γενικά. Τί και πώς τον Αντιλαμβάνεται ο Άνθρωπος. Υπάρχει; Γνώμες και απόψεις.

[relativer777]

Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι γιατί δεν έχουμε βρει εμείς ζωή στο σύμπαν. Το ερώτημα είναι γιατί από τα δισεκατομμύρια τρισεκατομμύρια άλλων πιθανών κόσμων και πολιτισμών κανείς ποτέ δεν μας βρήκε. Η απάντηση είναι φυσικά επειδή δεν υπάρχει άλλη ζωή στο σύμπαν εξελιγμένη στο δικό μας σημείο. Είμαστε σπάνιοι και είμαστε μόνοι μας.

Δεν ειναι μονο αυτη η πιθανή απάντηση, ειναι μια απο τις πολλες. Το σύμπαν ειναι αχανες, οι αποστάσεις είναι τεραστιες, σε πολλες περιπτώσεις ειναι αδύνατο ή εξαιρετικά δύσκολο να επικοινωνήσεις λογω απόστασης και διαστολής, που σημαίνει οτι οι μακρινές αποστάσεις γίνονται ακομα πιο μακρινες. Πολιτισμοι μπορεί να έχουν υπαρξει, σαν τους δικους μας, να.εχουν καταστραφεί στο περασμα των χρόνων, να μην εχουν δυνατότητα να φτάσουν σε εμάς, να μην ενδιαφέρονται να φτασουν σε εμας λογω τεχνολογικής ανάπτυξης (πχ στροφη στην εικονική πραγματικότητα) ή για αλλους λόγους, υπάρχουν πολλοι πιθανοι λόγοι.

Ένας ανώτερος πολιτισμός θα έκανε ότι μπορούσε αρχικά φτιάχνοντας αποικίες σε κοντινούς πλανήτες κι έπειτα ταξιδεύοντας σε άλλα ηλιακά συστήματα. Η επιβίωση του θα εξαρτόταν από αυτό.
Αυτό σε δισεκατομμύρια χρόνια τεχνολογικής εξέλιξης θα σήμαινε τελικά επικοινωνία.

Το ίδιο ισχύει και για εμάς. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε θα πρέπει να κοιτάξουμε προς τα αστέρια. Ο ήλιος κάποια στιγμή θα σβήσει. Κάποιος μετεωρίτης θα πέσει. Η ζωή είναι εύθραυστη. Διαλέγω να πιστέψω ότι δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ εξελιγμένη ζωή που δεν κατάφερε να κάνει το απαραίτητο βήμα προς τα αστέρια γιατί αυτό θα σήμαινε αυτόματα και την δική μας αποτυχία και επερχόμενο αφανισμό.

Ρέ Εξαρχίδη, πάλι καλά που δέν είσαι απαισιόδοξος !
Τα συμπεράσματά σου από πού προκύπτουν ?
Εάν ασχοληθείς με μοριακή βιολογία και γενετική, θα διαπιστώσεις ότι τα πάντα προέρχονται από σχέδιο.
Ένας τόσο πολύπλοκο σχεδιασμό προϋποθέτει μία υπερδιάνοια. Οι επιστήμονες της γενετικής, δεν μπόρεσαν να φτιάξουν ουτε ένα απο τα απλούστερα αμινοξέα που δημιουργεί το R.N.A.
Τόοοοσω σημαντικοί είμαστε.
Πάντως οι γενετιστές είναι πολύ αισιόδοξοι.
Με την πρόοδο της επιστήμης, είναι θέμα χρόνου λένε για να καταφέρουμε να φτιάξουμε το πρώτο αμινοξέα.
Το πολύ σε διάστημα 200 χρόνων θα μπορέσουμε να φτιάξουμε το πρώτο τεχνητό αμινοξέο στο
εργαστήριο !!!
Οπότε το θέλουμε ή όχι υπάρχει αυτή η υπερ διάνοια που έφτιαξε τα πάντα και τα προγραμμάτισε.
Κάποιοι την αποκαλούν Θεό.
Εσύ αποκάλεσε την όπως θέλεις, Τύχη ? σύμπτωση ? φύση ?
Το θέμα είναι ότι υπάρχει. Πέρα από το Άν εμείς πιστεύουμε στην ύπαρξή της ή όχι.

[A0ANACIVC]

Τουλάχιστον ένας άγγελος Κυρίου είναι πάντοτε κοντά σε κάθε έναν από τους πιστούς Του, η αμαρτωλότητά μας όμως και η μίξη μας με τον κόσμο δεν επιτρέπει στενότερες επαφές και αποκαλύψεις. Απαιτείται κάθαρση, απαιτείται αγνότητα... μετά την κάθαρση έρχεται ο φωτισμός και η θεωρία.

Αναφέρθηκε η σιωπή του Θεού και το δυσδιάκριτο της βασιλείας Του. Ή μικρή μου πείρα στα πνευματικά με δίδαξε ότι μόνο οι δαίμονες σπεύδουν, σαν υπάκουα σκυλιά, όταν τους επικαλείσαι. Δεν είναι ο Κύριος και οι δυνάμεις Του, διαφημιστές, τσιρκολάνοι και δουλικοί θεατρίνοι...

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Δεν ειναι μονο αυτη η πιθανή απάντηση, ειναι μια απο τις πολλες. Το σύμπαν ειναι αχανες, οι αποστάσεις είναι τεραστιες, σε πολλες περιπτώσεις ειναι αδύνατο ή εξαιρετικά δύσκολο να επικοινωνήσεις λογω απόστασης και διαστολής, που σημαίνει οτι οι μακρινές αποστάσεις γίνονται ακομα πιο μακρινες. Πολιτισμοι μπορεί να έχουν υπαρξει, σαν τους δικους μας, να.εχουν καταστραφεί στο περασμα των χρόνων, να μην εχουν δυνατότητα να φτάσουν σε εμάς, να μην ενδιαφέρονται να φτασουν σε εμας λογω τεχνολογικής ανάπτυξης (πχ στροφη στην εικονική πραγματικότητα) ή για αλλους λόγους, υπάρχουν πολλοι πιθανοι λόγοι.

Ένας ανώτερος πολιτισμός θα έκανε ότι μπορούσε αρχικά φτιάχνοντας αποικίες σε κοντινούς πλανήτες κι έπειτα ταξιδεύοντας σε άλλα ηλιακά συστήματα. Η επιβίωση του θα εξαρτόταν από αυτό.
Αυτό σε δισεκατομμύρια χρόνια τεχνολογικής εξέλιξης θα σήμαινε τελικά επικοινωνία.

Το ίδιο ισχύει και για εμάς. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε θα πρέπει να κοιτάξουμε προς τα αστέρια. Ο ήλιος κάποια στιγμή θα σβήσει. Κάποιος μετεωρίτης θα πέσει. Η ζωή είναι εύθραυστη. Διαλέγω να πιστέψω ότι δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ εξελιγμένη ζωή που δεν κατάφερε να κάνει το απαραίτητο βήμα προς τα αστέρια γιατί αυτό θα σήμαινε αυτόματα και την δική μας αποτυχία και επερχόμενο αφανισμό.

Ρέ Εξαρχίδη, πάλι καλά που δέν είσαι απαισιόδοξος !
Τα συμπεράσματά σου από πού προκύπτουν ?
Εάν ασχοληθείς με μοριακή βιολογία και γενετική, θα διαπιστώσεις ότι τα πάντα προέρχονται από σχέδιο.
Ένας τόσο πολύπλοκο σχεδιασμό προϋποθέτει μία υπερδιάνοια. Οι επιστήμονες της γενετικής, δεν μπόρεσαν να φτιάξουν ουτε ένα απο τα απλούστερα αμινοξέα που δημιουργεί το R.N.A.
Τόοοοσω σημαντικοί είμαστε.
Πάντως οι γενετιστές είναι πολύ αισιόδοξοι.
Με την πρόοδο της επιστήμης, είναι θέμα χρόνου λένε για να καταφέρουμε να φτιάξουμε το πρώτο αμινοξέα.
Το πολύ σε διάστημα 200 χρόνων θα μπορέσουμε να φτιάξουμε το πρώτο τεχνητό αμινοξέο στο
εργαστήριο !!!
Οπότε το θέλουμε ή όχι υπάρχει αυτή η υπερ διάνοια που έφτιαξε τα πάντα και τα προγραμμάτισε.
Κάποιοι την αποκαλούν Θεό.
Εσύ αποκάλεσε την όπως θέλεις, Τύχη ? σύμπτωση ? φύση ?
Το θέμα είναι ότι υπάρχει. Πέρα από το Άν εμείς πιστεύουμε στην ύπαρξή της ή όχι.

Δεν διαφωνώ ακριβώς. Πολύ πιθανό να υπάρχει διάνοια εκτός από σύμπτωση πίσω από την ύπαρξη μας. Προσωπικά πιστεύω πως είμαστε αποτέλεσμα τύχης. Δεν είναι μεταφυσική ωστόσο να πιστεύεις σε δημιουργό. Μεταφυσική είναι να πιστεύεις σε επόμενες ζωές.
Αυτό που λέω είναι ότι ο θάνατος είναι αμετάκλητος και ο παράδεισος παραμύθι.

[relativer777]

Ένας ανώτερος πολιτισμός θα έκανε ότι μπορούσε αρχικά φτιάχνοντας αποικίες σε κοντινούς πλανήτες κι έπειτα ταξιδεύοντας σε άλλα ηλιακά συστήματα. Η επιβίωση του θα εξαρτόταν από αυτό.
Αυτό σε δισεκατομμύρια χρόνια τεχνολογικής εξέλιξης θα σήμαινε τελικά επικοινωνία.

Το ίδιο ισχύει και για εμάς. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε θα πρέπει να κοιτάξουμε προς τα αστέρια. Ο ήλιος κάποια στιγμή θα σβήσει. Κάποιος μετεωρίτης θα πέσει. Η ζωή είναι εύθραυστη. Διαλέγω να πιστέψω ότι δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ εξελιγμένη ζωή που δεν κατάφερε να κάνει το απαραίτητο βήμα προς τα αστέρια γιατί αυτό θα σήμαινε αυτόματα και την δική μας αποτυχία και επερχόμενο αφανισμό.

Ρέ Εξαρχίδη, πάλι καλά που δέν είσαι απαισιόδοξος !
Τα συμπεράσματά σου από πού προκύπτουν ?
Εάν ασχοληθείς με μοριακή βιολογία και γενετική, θα διαπιστώσεις ότι τα πάντα προέρχονται από σχέδιο.
Ένας τόσο πολύπλοκο σχεδιασμό προϋποθέτει μία υπερδιάνοια. Οι επιστήμονες της γενετικής, δεν μπόρεσαν να φτιάξουν ουτε ένα απο τα απλούστερα αμινοξέα που δημιουργεί το R.N.A.
Τόοοοσω σημαντικοί είμαστε.
Πάντως οι γενετιστές είναι πολύ αισιόδοξοι.
Με την πρόοδο της επιστήμης, είναι θέμα χρόνου λένε για να καταφέρουμε να φτιάξουμε το πρώτο αμινοξέα.
Το πολύ σε διάστημα 200 χρόνων θα μπορέσουμε να φτιάξουμε το πρώτο τεχνητό αμινοξέο στο
εργαστήριο !!!
Οπότε το θέλουμε ή όχι υπάρχει αυτή η υπερ διάνοια που έφτιαξε τα πάντα και τα προγραμμάτισε.
Κάποιοι την αποκαλούν Θεό.
Εσύ αποκάλεσε την όπως θέλεις, Τύχη ? σύμπτωση ? φύση ?
Το θέμα είναι ότι υπάρχει. Πέρα από το Άν εμείς πιστεύουμε στην ύπαρξή της ή όχι.

Δεν διαφωνώ ακριβώς. Πολύ πιθανό να υπάρχει διάνοια εκτός από σύμπτωση πίσω από την ύπαρξη μας. Προσωπικά πιστεύω πως είμαστε αποτέλεσμα τύχης. Δεν είναι μεταφυσική ωστόσο να πιστεύεις σε δημιουργό. Μεταφυσική είναι να πιστεύεις σε επόμενες ζωές.
Αυτό που λέω είναι ότι ο θάνατος είναι αμετάκλητος και ο παράδεισος παραμύθι.

Ο Παράδεισος είναι παραμύθι, αλλά ο θάνατος δεν είναι το τέλος όπως νομίζεις αλλά μια νέα αρχή με διαφορετική υπόσταση.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Αν από τη νέα υπόσταση λείπει η συνείδηση του εαυτού συμφωνώ. Αν εννοείς ότι η ψυχή μας πλούσια σε αναμνήσεις και συναισθήματα συνεχίζει να υπάρχει, όχι.

[User_601]

Θα ήθελα να ισχύει ότι κάπου ζούμε για πάντα αλλά δυστυχώς πρόκειται για παραμύθι για να γίνει η ζωή μας πιο ανεκτή. Δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη μεταθανάτιας ζωής. Στο μόνο που μπορείς να ελπίζεις είναι μια καλή ζωή εδώ.
Δεν θα έπρεπε να μας τρομάζει η σκέψη της μονιμότητας του θανάτου. Είναι κάτι φυσικό.

Μα δεν υπαρχει μονιμοτητα στο θανατο. Στον θανατο και στην ανυπαρξια , χρονος δεν υφισταται.
Σαφως και δεν χουμε αποδειξη για μεταθανατια ζωη,αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει.Επισης δεν εχουμε αποδειξη μη μεταθανατιας ζωης.Και δεν ειναι μονο η μεταθανατια ζωη
.Εγω δεν ειμαι σιγουρη οτι δεν κανουμε κυκλους ζωης.Εσυ εισαι σιγουρος οτι ΔΕΝ;Με ποιο σκεπτικο;Το οτι δεν βλεπουμε κατι δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει.
Επισης αν ησουν σκουλικι θα ηξερες οτι υπαρχει ο πλανητης αρης και οι μαυρες τρυπες;
Ξερεις,η μεγαλομανια μας ,μας κανει να πιστευουμε οτι ειμαστε ότι πιο μεγαλο εχει να επιδειξει το συμπαν.Ειμαστε ομως;

Ο θάνατος είναι μόνιμη κατάσταση φίλη Εσθήρ. Αυτό εννοώ. Μόνιμη στο ότι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναγυρίσουμε εκεί που ήμασταν ή να συνεχίσουμε για κάπου αλλού. Η ανυπαρξία είναι μόνιμη κατάσταση. Δεν υπάρχει επιστροφή.
Αν ήμουν σκουλήκι θα ήμουν ένα πλάσμα χωρίς συνείδηση του εαυτού του. Μα είμαι άνθρωπος. Δεν μπορώ ούτε να συγκρίνω τον εαυτό μου με ένα σκουλήκι. Θα ήταν σαν να συγκρίνω έναν άνθρωπο με έναν Θεό. Μην απατάσαι. Είμαστε το τελειότερο πλάσμα στον κόσμο. Εμείς ορίζουμε τον κόσμο. Εμείς δημιουργούμε και ξεχνούμε τους Θεούς. Δεν υπάρχει τίποτα σε όλο το απέραντο σύμπαν που να μας πλησιάζει.

Οταν λεω σκουλικι εννοω οτι δεν εχει τις σωματικες δυνατοτητες να αντιληφθει πραγματα περα απο τις δυνατοτητες του.Το ιδιο ανετα μπορει να συμβαινει και με εμας,Σαφως δεν μπορεις να αντιληφθεις αυτο που λεω διοτι νομιζεις οτι τα αντιλαμβανεσαι ΟΛΑ.Αποδειξη για αυτο δεν υπαρχει.Και δεν μπορει να υπαρξει.Διοτι αν ειχαμε αποδειξη θα το αντιλαμβανομασταν.
Εισαι απιστευτα αλαζονας και λυπαμαι,αλλα δεν υπαρχει κανενας λογος για αυτο αγαπουλα.
Περα απο το συμπαν που αντιλαμβανομαστε ανετα μπορει αν υπαρχει ακτι αλλο που ουτε καν διαννοουμαστε,οπως και το σκουλικι και να γελαει και μαζι μας.Ειδικα με τους ξερολες.
Ξεκαβαλα λιγο και μαθε να σκεφτεσαι.Διοτι ετσι δεν προκειται να πας παραπερα απο οτι εισαι τωρα.Ταπεινη γνωμη μου.Αλλα η ιστορια αυτο δειχνει.Οποιος δεν ψαχνει , μενει στασιμος.Και ψαχνεις οταν αμφισβητεις και οχι οταν δεχεσαι δογματα και θεσφατα.Ή μόνο αυτα που βλεπεις.
Ολα αυτα που λες ειναι απλως θεσφατα ενος αλαζονα.Ουτε αποδειξη,ουτε ενδειξη ,ουτε τιποτα,οποτε με θεσφατα κουβεντα δεν μπορει να γινει.Εισαι δογματικος,Με γεια σου με χαρα σου,αλλα δεν μπορεις να κανεις συζητησεις ετσι.

[hellegennes]

εγώ από όλες τις ιδιότητες που προσάπτουν οι άνθρωποι στον θεό αποδέχομαι μία...ότι ο θεός είναι αθάνατος και ότι υπάρχουν πολλά τέτοια αθάνατα όντα τίποτα άλλο...ούτε παντοδύναμος είναι , ούτε μας έφτιαξε, ούτε ασχολείται με μας

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι ο θεός όμως. Είναι απλώς ένα αθάνατο ον.

[Antares]

Γιατί να λείπει η συνείδηση του εαυτού μετά θάνατον; Ίσως περνάς σε μια κατάσταση που έχεις καλύτερη εποπτεία και αν υπάρχουν άλλες ζωές σου (για όσους δέχονται αυτή την θεωρία και είναι πολλοί, ανάμεσα σε αυτούς και οι αρχαίοι Έλληνες) να έχεις εποπτεία σε όλες, ακόμη και στην μελλοντική, αν πρόκειται να ενσαρκωθείς στη γη ξανά.
Αν ενσαρκωθείς στη γη ξανά περνάς στη λήθη. Αυτά από την θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων οι οποίοι δεν δέχονταν την μετενσάρκωση σε ζώο ή φυτό κλπ. αλλά μόνο σε άνθρωπο. Οι αρχαίοι μύθοι τα περιγράφουν.
Ο χριστιανισμός έως το 400-500 μ.χ. ήταν επηρεασμένος από όλα αυτά.

[stargazer]

Γιατί να λείπει η συνείδηση του εαυτού μετά θάνατον;

Γιατί παρατηρώντας την φύση βλέπω ότι είναι μια μηχανή ανακύκλωσης, χαλάει κάτι και με τα υλικά που έμειναν φτιάχνει κάτι άλλο

Πχ Ένα δέντρο γερνάει και πεθαίνει. Μπορεί από τα απομεινάρια του στο έδαφος να φυτρώσει ένα άλλο δέντρο η μπορεί και περισσότερα, θα φυτρώσει όμως ποτέ το ίδιο;

Βασικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι για να γεννηθεί κάτι πρέπει κάτι άλλο να πεθάνει, στον υλικό κόσμο τουλάχιστον. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι το ίδιο γίνεται και στον πνευματικό. (Αν υπάρχει)

Αυτό που έχω παρατηρήσει επίσης σε σχεδόν όλες τις θεολογικές διδασκαλίες είναι ότι ο δρόμος προς την θέωση περνά από την κατάργηση της ατομικότητας και την συγχώνευση με κάτι μεγαλύτερο. Αν συγχωνεύεσαι χάνεις τον "εαυτό".

[A0ANACIVC]

Οι ψυχές των πεθαμένων δε χάνουν τη συνείδησή τους, δε χάνουν καν τις (κακές ή αγαθές) προδιαθέσεις και κλίσεις τους, βλ. την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου @Λκ. ιστ' 22-28. Οπότε, ήδη λαμβάνουν, τρόπον τινά, μια πρόγευση της Κρίσεως, όπου η αγάπη του Θεού γίνεται αντιληπτή είτε ως φως ιλαρόν είτε ως το αναλίσκον πυρ του αμετανόητου αμαρτωλού.

[stargazer]

Ε αφού το λέει η παραβολή του Λαζάρου, έτσι θα είναι...

[Antares]

Γιατί να λείπει η συνείδηση του εαυτού μετά θάνατον;

Γιατί παρατηρώντας την φύση βλέπω ότι είναι μια μηχανή ανακύκλωσης, χαλάει κάτι και με τα υλικά που έμειναν φτιάχνει κάτι άλλο

Πχ Ένα δέντρο γερνάει και πεθαίνει. Μπορεί από τα απομεινάρια του στο έδαφος να φυτρώσει ένα άλλο δέντρο η μπορεί και περισσότερα, θα φυτρώσει όμως ποτέ το ίδιο;

Βασικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι για να γεννηθεί κάτι πρέπει κάτι άλλο να πεθάνει, στον υλικό κόσμο τουλάχιστον. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι το ίδιο γίνεται και στον πνευματικό. (Αν υπάρχει)

Αυτό που έχω παρατηρήσει επίσης σε σχεδόν όλες τις θεολογικές διδασκαλίες είναι ότι ο δρόμος προς την θέωση περνά από την κατάργηση της ατομικότητας και την συγχώνευση με κάτι μεγαλύτερο. Αν συγχωνεύεσαι χάνεις τον "εαυτό".

Νομίζω ότι παντού γίνεται δεκτό ότι η ψυχή είναι άφθαρτη και αθάνατη. Σε όλες τις θρησκείες. Είναι φτιαγμένη από την ουσία των αθανάτων. Επιστημονικά δεν υπάρχει εξήγηση. Αλλά στο μέλλον δεν θα μπορούσε η γήινη επιστήμη να κατασκευάσει έναν κλώνο από dna ενός πεθαμένου ανθρώπου; Ή θα μπορούσε να γίνει και σήμερα ακόμη. Τι ηθικά διλήμματα θα παρουσιάζονταν σε τέτοιες περιπτώσεις;

[stavmanr]

Η ερώτηση ήταν σαφής. Ποιος ο λόγος δημιουργίας ενός άπειρου σύμπαντος, αν δεν θεωρήσουμε ότι έχει ζωή απ άκρη σε άκρη.

Συνήθως η ευθεία ερώτηση συνοδεύεται από ερωτηματικό.

Έλα μου ντε. Γιατί δεν έχουμε βρει πουθενά σημεία ζωής σε όλο το γνωστό μας σύμπαν;
Αν παρακάμψουμε το θεολογικό κομμάτι, μπορείς να αιτιολογήσεις τις πιθανότητες να εμφανιστεί ζωή μόνο σε μία τόσο απειροελάχιστη περιοχή του σύμπαντος;

To ξέχασα

Είχα γράψει κάτι πριν από αυτό

Έχω σκεφτεί πιθανές απαντήσεις

1) Υπάρχει και αλλού ζωή, μάλιστα θα έλεγα σε μεγάλο αριθμό πλανητών. Οι γραφές μας είναι λάθος.

2) Για να υπάρχει η γη έπρεπε να φτιαχτεί το σύμπαν ως backbone

3)Τα σωματιδια έχουν συνείδηση

4) Δεν υπάρχει θεός έτσι όπως το αντιλαμβανομαστε

5) Υπάρχει θεός και του αρέσουν τα lego ( )

Eνα απ όλα η συνδυασμός. Κάθε προσθήκη η κράξιμο καλοδεχούμενα

Και πάλι δεν απαντάς στο ερώτημα πώς γίνεται στο "γνωστό" μας σύμπαν να μην υπάρχουν σημεία ζωής, παρά το γεγονός ότι είναι τεράστιο σε σχέση με τη Γη μας;
Προτείνω δηλαδή να αφήσουμε τα άγνωστα, αυτά για τα οποία απλώς εικάζουμε και να επικεντρωθούμε σε όσα γνωρίζουμε.

[A0ANACIVC]

Ας υμνήσουμε και δοξάσουμε τον Κύριο ειδικά τώρα που δύει ο ήλιος Του...

Φως ιλαρόν αγίας δόξης
Αθανάτου Πατρός,
ουρανίου, αγίου, μάκαρος,
Ιησού Χριστέ,
Ελθόντες επί την ηλίου δύσιν,
ιδόντες φως εσπερινόν,
υμνούμεν Πατέρα, Υιόν
και Άγιον Πνεύμα, Θεόν.

Άξιόν Σε εν πάσι καιροίς
υμνείσθαι φωναίς αισίαις
Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς
διό ο κόσμος Σε δοξάζει.

[relativer777]

Ας υμνήσουμε και δοξάσουμε τον Κύριο ειδικά τώρα που δύει ο ήλιος Του...

Φως ιλαρόν αγίας δόξης
Αθανάτου Πατρός,
ουρανίου, αγίου, μάκαρος,
Ιησού Χριστέ,
Ελθόντες επί την ηλίου δύσιν,
ιδόντες φως εσπερινόν,
υμνούμεν Πατέρα, Υιόν
και Άγιον Πνεύμα, Θεόν.

Άξιόν Σε εν πάσι καιροίς
υμνείσθαι φωναίς αισίαις
Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς
διό ο κόσμος Σε δοξάζει.

Εάν θέλεις με Ειλικρίνεια και ταπεινότητα να υμνήσεις και δοξάσεις το Θεό, κάνε το με έργα όπως είπε ο Χριστός και όχι με λόγια.
Καλοί οι ύμνοι, αλλά ο Θεός προτιμάει τα καλά έργα.
Αυτό δίδαξε ο Χριστός. Εκτός και δεν είσαι Χριστιανός. Τότε δικιολογίσαι.