Όποιος θέλει το υπερασπίζεται

[AOC]

Θέλω να μου πείτε τι το τόσο γαμάτο έχει το "στον δρόμο" του Κέρουακ. Ένας τύπος μετά από ένα διαζύγιο κάνει ότο στοπ, πηδάει και γράφει τις, στην πλειονότητά τους αδιάφορες, εμπειρίες του παραθέτοντας έναν κατάλογο από αμερικάνικα τοπωνύμια. Κι έστω, αν είσαι Αμερικάνος καταλαβαίνω να σου αρέσει ως λαογραφική καταγραφή μιας συγκεκριμένης εποχής, αλλά σε έναν Έλληνα τι έχει να προσφέρει;

Θεωρώ έχει λογοτεχνική αξία ο δρόμος. Σου δημιουργεί ένα αίσθημα ελευθερίας, και εμπεριέχουν μια ευχάριστη "αλητεία" όλες αυτές οι άσκοπες περιπλανήσεις του ήρωα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά στην εποχή των social media, μοιάζει όλο και πιο μακρινή αυτή η Αμερική που περιγράφει ο Κέρουακ και τέτοιου είδους περιπέτειες εκείνης της γενιάς...

[Bazoomba]

Γράψε και τίτλους. Θέλω να δω κάτι.

Αυτές τις ερωτήσεις-αξιώσεις τις έχεις ρωτήσει-απαιτήσει και από άλλους χρήστες;

Δεν είναι αξίωση ή απαίτηση, είναι απλή περιέργεια. Αν βρήκες τη Γκέμμα "αχταρμάδικη" θέλω να δω ποιο βιβλίο του Νίτσε διάβασες και βρήκες πιο μετριοπαθές και συγκροτημένο. Προσωπικώς τουλάχιστον, διακρίνω περισσότερη έξαψη στον τρόπο γραφής του Νίτσε, παρά στον Λιαντίνη αν και υποστηρίζουν αμφότεροι τον "ηρωϊκό" τρόπο ζωής. Η διαφορά τους είναι ότι ο Νίτσε είναι μηδενιστής, ενώ ο Λιαντίνης δεν είναι. Το ίδιο ισχύει για τον Επίκουρο και τον Καντ. Δεν είναι μηδενιστές αλλά εκφράζουν τελείως διαφορετικές κοσμοθεάσεις.

Ελπίζω να σου λύθηκε η απορία.

Το ότι βρηκε την Γκεμμα αχταρμά, δεν προϋποθέτει ότι ελκεται από μετριοπαθή βιβλια. Επι της ουσιας τα πρωιμα εργα του Νιτσε είναι πιο ''μετριοπαθη'' και ακαδημαικως συγκροτημένα(γεννεση της τραγωδίας, ιστορια και ζωη ακομα και οι ανεπίκαιροι στοχασμοι).Αυτό βεβαια δεν σημαινει ότι η μετέπειτα σκεψη του είναι αχταρμάς. Το υφος δεν σχετίζεται με την ουσια. Ο Λιαντινης είναι αξιόλογος στον βαθμο που κατευθυνε την σκεψη του προς ένα συγκεκριμενο σημειο, αλλα σε καμια περιπτωση ουτε η γκεμμα ουτε κανενα άλλο γραπτο εργο του δεν είναι εργα ουσιας( με την εννοια ότι δεν λενε κατι αυθεντικο δικο του).Μπλεκει εξισώσεις σρεντιγκερ , αστερες νεντρονιων, εβραικη μεταφυσικη σε ένα εργο. Αυτό είναι ο ορισμος του αχταρμα

[Γενιά της Αμαρτίας]

Εγώ, τα γουστάρω τα βιβλία, μ' αρέσουν όλα.

[Βλήμα]

... καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς

1) Δεν το έχω μπροστά μου, τα βιβλία που δεν μ' αρέσουν τα δίνω στην δανειστική βιβλιοθήκη, αλλά το θυμάμαι. Ο Μήσιος δίνει μισές πληροφορίες για να καταλήξει σε βεβιασμένα συμπεράσματα. Ας πούμε λέει ότι για να γλυτώσει την εξορία κάποιος εξόριστος το μόνο που είχε να κάνει ήταν να υπογράψει μία δήλωση ότι αποκηρύσσει τον κομμουνισμό. Τότε οι δεξιοί λέγανε "α, δικός μας έγινε, ας τον στείλουμε πίσω". Το κόμμα, για ακατανόητους λόγους, δεν άφηνε κανέναν να υπογράψει αυτή την δήλωση κι υπέφερε ο κόσμος στις εξορίες. Αν κάποιος την υπέγραφε τον απομονώνανε. Δεν λέει όμως πουθενά ότι, μαζί με αυτή την δήλωση, έπρεπε να δώσεις και πληροφορίες, να ρουφιανέψεις συντρόφους. Έτσι, η κριτική που κάνει στο κόμμα, δεν έχει σχέση με ώριμη πολιτική άποψη. Λέει ψέμματα. Έτσι το αφήγημα "το ΚΚΕ απομόνωνε τους συντρόφους που το μόνο που κάνανε ήταν να ρίξουν μία τζίφρα" μετατρέπεται σε "το ΚΚΕ, ακόμα και τους ρουφιάνους του, το μόνο που τους έκανε ήταν να τους απομονώσει". Το ότι το έχει ζήσει το κόμμα, μου λέει ότι αυτά τα ψέμματα δεν είναι προϊόν παραπληροφόρησής του αλλά δόλου, έγραφε εσκεμμένα ψέμματα με τρόπο ώστε να κάνει τον αναγνώστη να μισήσει το ΚΚΕ χωρίς να μπορεί να τεκμηριώσει. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, κάποιος που έμαθε στα είκοσί του να γράφει; Κάπου 'μολόγησε, του είπανε "στρέψε τον κόσμο μακριά από το ΚΚΕ" και 'ξηγήθηκε με τον φτωχό τρόπο που μπορούσε.

2)Χρησιμοποιεί συνέχεια αποσιωπητικά αρχίζοντας από τον τίτλο και μη τελειώνοντας ποτέ. Αν ανοίξετε σε μία τυχαία σελίδα θα βρείτε τουλάχιστον τρεις φορές αποσιωπητικά και μάλιστα καμία από αυτές δεν θα αφορά σε άνθρωπο που τον διακόψανε.

[klg]

Συνεχίζω στο Εκκρεμές του Φουκώ. Η ιστορία έχει ένα ενδιαφέρον αλλά ξεχειλώνει το θέμα τόσο όσο δε πάει. Αυτό μάλιστα τεκμηριώνεται από την επιθυμία του Eco να γράψει αριθμό κεφαλαίων που να εξυπηρετεί κάποιους μαγικούς αριθμούς (120 κεφάλαια και άλλες μαγικές υποδιαιρέσεις που δε θυμάμαι). Αυτό σημαίνει ότι είτε κάτι αναγκάστηκε να προσθέσει, είτε να αφαιρέσει, απλά για να συμπληρωθεί ο αριθμός εις βάρος της ποιότητας του περιεχομένου. Επίσης, έχει κάνει καταπληκτική δουλειά στη συγκέντρωση πληροφοριών (δουλειά του ήταν άλλωστε) αλλά θέλει να συνδυάσει κάθε ιστορία, πληροφορία και δοξασία χωρίς να παραλείψει τίποτα. Ε κάποια στιγμή χάνεται η μπάλα και απλά γράφει για να γράψει. Το βιβλίο δεν είναι άθλιο αλλά θα ήταν 1000 φορές καλύτερο αν ήταν το μισό σε μέγεθος.

Είναι ξεκάθαρο ότι το εκκρεμές δεν είναι βιβλίο που απευθύνεται σε όλους, αμφιβάλλω αν στους 1000 που θα ρωτήσεις, έστω και ένας θα γνωρίζει το Atalanta Fugiens ή ποιος είναι ο Καλιόστρο. Το βίβλιο είναι απόσταγμα έρευνας σχεδόν μιας 10ετίας από τον Έκο, με υπέροχη παρανοϊκή πλοκή που συνδυάζει αριστοτεχνικά σχεδόν όλα τα μεγάλα occult ρεύματα από ένα span μεγαλύτερο χιλιετίας και με εξαιρετικούς χαρακτήρες. Είναι αναμφίβολλα το opus majus του, κάτι που άλλωστε και ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνεύντεξή του.

[Βλήμα]

Πάω στη Μυστηριώδη Φλόγα της Βασίλισσας Αοάνα. Εδώ, πέραν κάποιων μικρών παράπλευρων ιστοριών που εξελίσσονται αργά, το βιβλίο δεν αποτελεί παρά ένα περιγραφικό κατάλογο. Ο τύπος κυριολεκτικά έχει πάρει μία λίστα παλαιών περιοδικών και περιγράφει τα εξώφυλλα. Ατελείωτη περιγραφή εξώφυλλων. Μόλις τελειώσουν τα εξώφυλλα και πεις αμήν, θα προχωρήσει η ιστορία, αρχίζει μια άλλη ατελείωτη περιγραφή νέων εξώφυλλων, δίσκων αυτή τη φορά. Αν είσαι συμπατριώτης, συνομήλικος και με τα ίδια αναγνώσματα και ακούσματα με τον συγγραφέα τότε ναι το βιβλίο σπέρνει και είναι απίστευτα νοσταλγικό. Αν δεν πληροίς όλες τις προϋποθέσεις, καλύτερα να διαβάσεις αντ αυτού τον χρυσό οδηγό. Πάλι το βιβλίο θα ήταν καλό αν πετάξεις όλες τις περιγραφές και κρατήσεις ότι μένει σαν διήγημα μερικών σελίδων.

Υπάρχει άθρωπος που του αρέσει η βασίλισσα Λοάνα;
Το καλύτερο που έχω ακούσει για αυτό το βιβλίο, ότι "είναι λίγο λιγότερο κακό απ' όσο λένε".

[Belisarius]

Συνεχίζω στο Εκκρεμές του Φουκώ. Η ιστορία έχει ένα ενδιαφέρον αλλά ξεχειλώνει το θέμα τόσο όσο δε πάει. Αυτό μάλιστα τεκμηριώνεται από την επιθυμία του Eco να γράψει αριθμό κεφαλαίων που να εξυπηρετεί κάποιους μαγικούς αριθμούς (120 κεφάλαια και άλλες μαγικές υποδιαιρέσεις που δε θυμάμαι). Αυτό σημαίνει ότι είτε κάτι αναγκάστηκε να προσθέσει, είτε να αφαιρέσει, απλά για να συμπληρωθεί ο αριθμός εις βάρος της ποιότητας του περιεχομένου. Επίσης, έχει κάνει καταπληκτική δουλειά στη συγκέντρωση πληροφοριών (δουλειά του ήταν άλλωστε) αλλά θέλει να συνδυάσει κάθε ιστορία, πληροφορία και δοξασία χωρίς να παραλείψει τίποτα. Ε κάποια στιγμή χάνεται η μπάλα και απλά γράφει για να γράψει. Το βιβλίο δεν είναι άθλιο αλλά θα ήταν 1000 φορές καλύτερο αν ήταν το μισό σε μέγεθος.

Είναι ξεκάθαρο ότι το εκκρεμές δεν είναι βιβλίο που απευθύνεται σε όλους, αμφιβάλλω αν στους 1000 που θα ρωτήσεις, έστω και ένας θα γνωρίζει το Atalanta Fugiens ή ποιος είναι ο Καλιόστρο. Το βίβλιο είναι απόσταγμα έρευνας σχεδόν μιας 10ετίας από τον Έκο, με υπέροχη παρανοϊκή πλοκή που συνδυάζει αριστοτεχνικά σχεδόν όλα τα μεγάλα occult ρεύματα από ένα span μεγαλύτερο χιλιετίας και με εξαιρετικούς χαρακτήρες. Είναι αναμφίβολλα το opus majus του, κάτι που άλλωστε και ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξη του.

Ο συνδυασμός όλων των ρευμάτων δεν είναι ευρηματικός αλλά φλύαρος. Μπορείς να συνδυάσεις πολλά πράγματα σε ένα ωραίο σενάριο. Αν προσπαθήσεις να τα συνδυάσεις όλα με το ζόρι και με το ζόρι να πετύχεις υποδιαιρέσεις, με βάση μαγικούς αριθμούς, θα ρίξεις την ποιότητα. Στο βιβλίο κάνει μπαμ ότι έχει συμβεί αυτό. Έχει μανία να τα βάλει όλα μέσα.

Το εκκρεμές δεν απευθύνεται σε όλους πράγματι. Απευθύνεται σε όσους εντυπωσιάζονται από βιβλία τύπου κώδικα ντα βίντσι αλλά μπορούν να διαβάσουν και κάτι πιο δύσκολο και σε όσους είναι πρόθυμοι, προκειμένου να διαβάσουν 400 πραγματικά καλές σελίδες, να θυσιάσουν το χρόνο τους διαβάζοντας άλλες 800 σελίδες άχρηστης φλυαρίας. Δηλαδή, πέραν του μεγάλου όγκου του, δεν είναι και κανα βιβλίο με τα βαθιά και δυσνόητα νοήματα που η κάθε κυρά Κατίνα θα δυσκολευτεί να παρακολουθήσει. Και η Ανίτα Πάνια δεν απευθύνεται σε όλους.

[klg]

Ο συνδυασμός όλων των ρευμάτων δεν είναι ευρηματικός αλλά φλύαρος. Μπορείς να συνδυάσεις πολλά πράγματα σε ένα ωραίο σενάριο. Αν προσπαθήσεις να τα συνδυάσεις όλα με το ζόρι και με το ζόρι να πετύχεις υποδιαιρέσεις, με βάση μαγικούς αριθμούς, θα ρίξεις την ποιότητα. Στο βιβλίο κάνει μπαμ ότι έχει συμβεί αυτό. Έχει μανία να τα βάλει όλα μέσα.

Μια χαρά είναι το σενάριο και δεν υπάρχει τίποτα συνδυασμένο με το ζόρι. Δεν υπάρχει καμιά ρίξη στην ποιότητα επειδή θέλει να πετύχει υποδιαίρεση με βάση μαγικούς αριθμούς, μάλλον βαρέθηκες να το διαβάζεις.

Το εκκρεμές δεν απευθύνεται σε όλους πράγματι. Απευθύνεται σε όσους εντυπωσιάζονται από βιβλία τύπου κώδικα ντα βίντσι αλλά μπορούν να διαβάσουν και κάτι πιο δύσκολο και σε όσους είναι πρόθυμοι προκειμένου να διαβάσουν 400 πραγματικά καλές σελίδες να θυσιάσουν το χρόνο τους διαβάζοντας άλλες 800 σελίδες άχρηστης φλυαρίας. Δηλαδή, πέραν του μεγάλου όγκου του, δεν είναι και κανα βιβλίο με τα βαθιά και δυσνόητα νοήματα που η κάθε κυρά Κατίνα θα δυσκολευτεί να παρακολουθήσει. Και η Ανίτα Πάνια δεν απευθύνεται σε όλους.

Δεν έχει καν ιδιαίτερα μεγάλο όγκο και σίγουρα δεν είναι 1000+ σελίδες ωστέ εσύ να διάβασες και 800 φλυαρίας. Το ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό δεν έχει να κάνει με τα νοήματα που περιέχει, δεν είναι φιλοσοφική πραγματεία. Όχι βέβαια ότι υπάρχει καμία βάση σου στο επιχείρημά σου, ο Ερμητισμός και η Καμπάλα σαφώς και είναι νοήματα και στοχασμοί που ή κάθε κυρά Κατίνα δεν θα κάτσει να τα παρακολουθήσει. Το ότι συγκρίνουμε έργο του Έκο με την Πάνια, εντάξει τι να σχολιάσω; Και το My Style Rocks απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, άρα ο Δον Κιχώτης είναι για τον πούτσο επειδή είναι πολλές σελίδες.

[Dwarven Blacksmith]

Είναι ένα κλασσικό εγχειρίδιο για mind control

Να μια φράση που δε διαβάζεις συχνά. Πιάνει; Μπορείς τώρα να κάνεις mind control;

[foscilis]

Συνεχίζω στο Εκκρεμές του Φουκώ. Η ιστορία έχει ένα ενδιαφέρον αλλά ξεχειλώνει το θέμα τόσο όσο δε πάει. Αυτό μάλιστα τεκμηριώνεται από την επιθυμία του Eco να γράψει αριθμό κεφαλαίων που να εξυπηρετεί κάποιους μαγικούς αριθμούς (120 κεφάλαια και άλλες μαγικές υποδιαιρέσεις που δε θυμάμαι). Αυτό σημαίνει ότι είτε κάτι αναγκάστηκε να προσθέσει, είτε να αφαιρέσει, απλά για να συμπληρωθεί ο αριθμός εις βάρος της ποιότητας του περιεχομένου. Επίσης, έχει κάνει καταπληκτική δουλειά στη συγκέντρωση πληροφοριών (δουλειά του ήταν άλλωστε) αλλά θέλει να συνδυάσει κάθε ιστορία, πληροφορία και δοξασία χωρίς να παραλείψει τίποτα. Ε κάποια στιγμή χάνεται η μπάλα και απλά γράφει για να γράψει. Το βιβλίο δεν είναι άθλιο αλλά θα ήταν 1000 φορές καλύτερο αν ήταν το μισό σε μέγεθος.

Είναι ξεκάθαρο ότι το εκκρεμές δεν είναι βιβλίο που απευθύνεται σε όλους, αμφιβάλλω αν στους 1000 που θα ρωτήσεις, έστω και ένας θα γνωρίζει το Atalanta Fugiens ή ποιος είναι ο Καλιόστρο. Το βίβλιο είναι απόσταγμα έρευνας σχεδόν μιας 10ετίας από τον Έκο, με υπέροχη παρανοϊκή πλοκή που συνδυάζει αριστοτεχνικά σχεδόν όλα τα μεγάλα occult ρεύματα από ένα span μεγαλύτερο χιλιετίας και με εξαιρετικούς χαρακτήρες. Είναι αναμφίβολλα το opus majus του, κάτι που άλλωστε και ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνεύντεξή του.

Συμφωνώ με Βελισσάριο. Δεν είναι κακό βιβλίο ούτε δυσνόητο ούτε βαρετό. Απλώς είναι υπερβολικά μεγάλο.

[Papa John]

Είναι ένα κλασσικό εγχειρίδιο για mind control

Να μια φράση που δε διαβάζεις συχνά. Πιάνει; Μπορείς τώρα να κάνεις mind control;

Πρέπει να γίνεις handler και να μάθεις trigger words.

[foscilis]

120 μέρες των Σοδόμων

Σταματά τη λεπτομερή εξιστόρηση μετά τις πρώτες 30 μέρες (αν θυμάμαι καλά) που είναι οι μέρες της κοπρολαγνείας και δίνει μόνο σημειώσεις για τις τελευταίες 90 που είναι όλα τα γαμήσια, τα βασανιστήρια και οι φόνοι. Θα έπρεπε να σου δίνουν πίσω το 75% των χρημάτων σου.

[Belisarius]

Μια χαρά είναι το σενάριο και δεν υπάρχει τίποτα συνδυασμένο με το ζόρι. Δεν υπάρχει καμιά ρίξη στην ποιότητα επειδή θέλει να πετύχει υποδιαίρεση με βάση μαγικούς αριθμούς, μάλλον βαρέθηκες να το διαβάζεις.

Φυσικά και βαρέθηκα να το διαβάζω.

Θες να μου πεις ότι από σύμπτωση τα κεφάλαια βγήκαν ακριβώς 120 και όχι 119 ή 121; Αν το πιστεύεις πραγματικά πάω πάσο. Σε κάθε άλλη περίπτωση αυτό είναι απόδειξη ότι προσέθεσε ή αφαίρεσε πράγματα που δεν έπρεπε. Πόσο μάλλον αν αρχικά τα κεφάλαια δεν του έβγαιναν 119 αλλά 89. Δεν προσπερνιέται αυτό. Πολύ έξτρα σαβούρα. Τώρα δε θυμάμαι πόσες σελίδες είναι η φλυαρία πάντως το μισό με το 1/3 πάει για πέταμα άνετα.

Δεν έχει καν ιδιαίτερα μεγάλο όγκο και σίγουρα δεν είναι 1000+ σελίδες ωστέ εσύ να διάβασες και 800 φλυαρίας. Το ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό δεν έχει να κάνει με τα νοήματα που περιέχει, δεν είναι φιλοσοφική πραγματεία. Όχι βέβαια ότι υπάρχει καμία βάση σου στο επιχείρημά σου, ο Ερμητισμός και η Καμπάλα σαφώς και είναι νοήματα και στοχασμοί που ή κάθε κυρά Κατίνα δεν θα κάτσει να τα παρακολουθήσει. Το ότι συγκρίνουμε έργο του Έκο με την Πάνια, εντάξει τι να σχολιάσω; Και το My Style Rocks απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, άρα ο Δον Κιχώτης είναι για τον πούτσο επειδή είναι πολλές σελίδες.

Δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση να εντρυφήσεις στη Καμπάλα για να διαβάσεις το βιβλίο. Μια χαρά το παρακολουθεί η κυρά Κατίνα. Βέβαια η κυρά Κατίνα ενδεχομένως θα εντυπωσιαστεί.

Από κει και πέρα δεν συγκρίνω τον Έκο με την Πάνια αλλά ακριβώς διευκρινίζω το ότι κάποιος μπορεί να μην απευθύνεται σε όλους δεν σημαίνει ότι καθίσταται και ποιοτικός.

Και ξαναλέω, δεν είναι ότι ο άνθρωπος δεν είχε ταλέντο. Έχει ωραίες ιδέες και την ικανότητα να τις ξεδιπλώσει. Απλά ξεκινάει με την αρχή να τα συμπεριλάβει όλα. Αυτός είναι ο στόχος του. Με βάση αυτό το στόχο μπορεί να βγάζει το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα. Το δέχομαι. Αυτό όμως εξυπηρετεί το (σεβαστό) κόλλημα του, εις βάρος του τελικού λογοτεχνικού αποτελέσματος.

[Belisarius]

120 μέρες των Σοδόμων

Σταματά τη λεπτομερή εξιστόρηση μετά τις πρώτες 30 μέρες (αν θυμάμαι καλά) που είναι οι μέρες της κοπρολαγνείας και δίνει μόνο σημειώσεις για τις τελευταίες 90 που είναι όλα τα γαμήσια, τα βασανιστήρια και οι φόνοι. Θα έπρεπε να σου δίνουν πίσω το 75% των χρημάτων σου.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

120 μέρες των Σοδόμων
Θα έπρεπε να σου δίνουν πίσω το 75% των χρημάτων σου.

Για να μη σου πω και το 95% των χρημάτων...
Αμή ο άλλος, ο Εμπειρίκος, με τον "Μεγάλο Ανατολικό";; Που έγιναν και "σοβαρές" συζητήσεις τότε περί της "αξίας" του ερωτογραφήματος-ποταμού αυτού, που κατά την ταπεινή μου γνώμη το όποιο ενδιαφέρον (κυρίως βέβαια για την ιδιότυπη καυθαρευουσιάνικη εμπειρίκειο γλώσσα) εξαντλείται περί τα μισά του πρώτου τόμου (από τους οκτώ!)