Προελληνική Γλώσσα/Pre-Greek substrate

[Juno]

Φυσικά και αναφέρεται σε γλώσσα. Τι πάει να πει "γλωσσικό υπόστρωμα"; Σημαίνει ότι στοιχεία από μια παλαιότερη γλώσσα επιβιώνουν όταν επιβάλλεται μια νέα. Στην περίπτωση της ελληνικής είναι ασυνήθιστα έντονο το υποστρωματικό στοιχείο του λεξιλογίου. Ακόμα και η λέξη "άνθρωπος" υποστρωματική είναι.

Aν κατάλαβα καλά προσπαθείς να πεις ότι η ελληνική δεν είναι παρακλάδι των ινδοευρωπαικών γλωσσών, σωστά;

Η ελληνική είναι ΙΕ. Η γλώσσα που οφείλεται για το προελληνικό υπόστρωμα, ή γλώσσα των ιθαγενών ελλαδικών προγόνων μας είχε τόση σχέση με την ΙΕ όση έχουν και τα κινέζικα ή τα ζουλού.

Ναι, και;
Πού θέλεις να καταλήξεις;

[Gouerino 4]

[quote=Ζαποτέκος post_id=1296736 time=1589793703 user_id=865]
[quote="Gouerino 4" post_id=1296406 time=1589751151 user_id=1360]
[quote=Ζαποτέκος post_id=1296395 time=1589750556 user_id=865]

Εντάξει Λέλεγα !
[/quote]
Ναταν μονο οι λελεγες και οι προαχαιοι που ελεγε καλα θα ηταν.
Εδω ελεγε οτι οι πρωτοελληνες αβαντες ηρθαν απο τον ποταμο αβα του καυκασου.[b][/b]
Για να δικαιολογησει οτι ηταν ελληνες χρησιμοποιουσε το επιθημα ντες που μονο ελληνες θα το ειχαν μετατρεψει ετσι.
Το οτι οι ελληνες δεν θα μετετρεπαν ποτε την ριζα απ του ποταμου σε αβ δεν τον πειραξε.
Αν ηθελε να τους βγαλει προελληνες ι.ε αυτο θα εγραφε φυσικα.
Οτι τον βολευε εγραφε
[/quote]
Πρωτοαχαιοί, όχι Προαχαιοί.


[i]Η πλέον πειστική ερμηνεία για την προέλευση και την εμφάνιση των Αβάντων, στηριγμένη στα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα, προέρχεται από τον καθηγητή και Ακαδημαϊκό Μιχ. Σακελλαρίου (Ιστορία Ελληνικού Έθνους - τομ. Α΄ σελ. 362-364 ) και αναφέρει τα εξής :
«…Το όνομα των Αβάντων είναι ινδοευρωπαϊκό τόσο στη μορφή (με επίθημα – ντ -) όσο και στο θέμα. Με το όνομα Άβας μας είναι γνωστοί δύο ποταμοί, ο ένας νότια από τον Καύκασο, ο άλλος στην Ιταλία. Άρα σ’ αυτό το όνομα περιέχεται το ινδοευρωπαϊκό θέμα ab- «νερό, ποτάμι». Από την άλλη πλευρά, τα τοπωνύμια Αρέθουσα και Κάναθος, στην Εύβοια και σ’ άλλα μέρη της Ελλάδος όπου κατοίκησαν Άβαντες, παρουσιάζουν θ στη θέση του ινδοευρωπαϊκού dh, σύμφωνα με ελληνικό φωνητικό νόμο, ενώ η θρακική και άλλες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες έχουν στην ίδια θέση δ. Άρα η «Ιλιάς» μας δίνει μια πραγματική και αληθινή μαρτυρία για την εθνική θέση των Αβάντων και επομένως ο Αριστοτέλης (και ο Αρριανός σημ. ΔΕΕ), έσφαλαν που τους θεωρούσαν Θράκες, παρασυρμένοι, φαίνεται, από το γεγονός ότι η πόλη Άβα, όπως και άλλες θέσεις της Φωκίδος, κατοικήθηκαν πραγματικά από Θράκες που επέδραμαν στην Ελλάδα στο τέλος της Μυκηναϊκής Εποχής (σημ. ΔΕΕ: γύρω στο 1200 π.Χ.).
Έξω από την Εύβοια, Άβαντες εντοπίζονται σε πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδος : στο Άργος, στη Σικυώνα, στη Φωκίδα, στην Ήπειρο. Επίσης στη νοτιοδυτική Ιλλυρία αναφέρονται Άβαντες και Άμαντες (η εναλλαγή του μ και β είναι συνηθισμένο φαινόμενο, τόσο στην ελληνική όσο και σε άλλες γλώσσες). Μπορεί λοιπόν να υποθέσει κάποιος ότι οι Άβαντες συμπίπτουν με Δαναούς στο Άργος και στη Φωκίδα. Γι’ αυτό το λόγο και επειδή το όνομα Άβας απαντά στον Καύκασο ως υδρωνύμιο, δηλ. σε λειτουργία που είναι σύμφωνη με τη σημασία της ρίζας ab- μπορεί να διατυπωθεί η υπόθεση ότι οι Άβαντες έφθασαν στην Ελλάδα με τα ίδια κύματα που έφεραν τους Δαναούς. Τα τμήματα των Αβάντων που βρίσκουμε στην νοτιοδυτική Ιλλυρία και στην Ήπειρο, ακολούθησαν άλλο δρόμο μαζί με τον κύριο κορμό των Ελλήνων…»

http://ethnologic.blogspot.com/2010/02/4.html[/i]

Ο Σακελλαρίου δεν είναι κάποιος παπάρας αντιπατριώτης όπως θέλεις να τον παρουσιάσεις. Αν ήταν τέτοιος θα υποστήριζε πως οι Δαναοί ήταν Αιγύπτιοι , όπως έκαναν άλλοι. Αντίθετα όπως γράφει ο smerd :
[i]
Ορισμένοι μελετητές, εξέλαβαν τον μύθο της αιγυπτιακής καταγωγής του Δαναού τοις μετρητοίς και προσπάθησαν να ετυμολογήσουν το όνομα από την σημιτική ρίζα *dan- «δικάζω». Το 1986, ο τότε διευθυντής του σημερινού Κέντρου Ελληνο-Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων Μιχαήλ Σακελλαρίου, σε ένα συνέδριο που έγινε στο Σικάγο με θέμα την έλευση των Πρωτο-Ελλήνων, [b]παρουσίασε μία λεπτομερέστατη και γλωσσολικά άψογη θέση,[/b] στην οποία ετυμολόγησε το όνομα Δαναϝός (<* dh2newos) ως ΙΕ καταγωγής και προερχόμενο από την ίδια ΙΕ ρίζα *deh2nu- «νερό, ποτάμι» που έδωσε και τα ονόματα των ποταμών Δάνουβις/Danube, Τάναϊς/Don, Donets, Dniepr, Dniester και κελτικές και ινδο-ιρανικές λέξεις για ποτάμι και ποτάμιες θεότητες (Dānu).[/i]
[/quote]








Ο σακελλαριου δεν ειναι αντιπατριωτης,ενας απλος καραγκιοζης ειναι.
Απο αυυους που πρωτα αποφασιζουν τι θελουν και μετα ωαχνουν στοιχεια στα αδυτα του κωλου τους για να στηριξουν τα θελω τους.
Αυτος ηθελε ντε και καλα καταγωγη απο τα κουργκαν.

Δες τωρα τι τρελα πουλαει με τους αβαντες.
Για να δειξει οτι κατεβηκαν απο τον καυκασο,ετυμολογει το ονομα τους απο τον ποταμο αβα.
Ελα ομως που λεει οτι προερχεται απο την ιε ριζα αβ,αλλα η πραγματικη πιε ριζα ειναι η απ.
Στην ελληνικη η ριζα αυτη δεν θα γινοταν ποτε αβ,αλλα εχει δωσει λεξεις μονο με απ,οπως η μεσσαπια και το μεσσαπιον ορος,και σε ιπ,οπως ενιπεας,ευριπος.
Αν ηθελε να τους βγαλει προελληνες ινδοεευρωπαιους αυτο θα σε ελεγε,οπως εκανε με τις λεξεις πυργος και πελασγος,που στα ελληνικα επρεπε να ειναι φυργος και φελασγος
Αλλα επειδη εωαχνε συνδεση με καυκασο το εγραψε στα αρχιδια του συνεχισε ακαθεκτος.
Μιλαμε για μεγιστο παπαρα

[Gouerino 4]

Δρύοπες : Ως προς το όνομα Δρύοπες, είναι ινδοευρωπαϊκό και κατά τον καθηγητή Μιχ. Σακελλαρίου (Ι.Ε.Ε. τομ. Α΄ σελ. 362) «… αναλύεται στο θέμα δρυ- “δένδρο, δρυς” και στο επίθημα – οπ -, γνωστό από πολλά εθνικά και τοπωνύμια στην Ελλάδα, στην Ιλλυρία, στη Θράκη, αλλά και από λέξεις της ελληνικής που δηλώνουν διάφορα είδη πουλιών και εντόμων. Ένα πολύ όμοιο όνομα έφεραν οι Δευρίοπες ή Δουρίοπες στην Ιλλυρία (δρυ-, δευρ-, δουρ-, ανάγονται όλα στο ίδιο ινδοευρωπαϊκό θέμα)

Ενταξει μιλαμε οτι ο ανθρωπος ειναι τεραστιος παπαρας
Το πιο ελληνικο ονομα ολων των εποχων ,το δρυωψ
απο το δρυς και την όψη το εβγαλε απλα ιε.
Απο τα πουλια και τα εντομα λεει ο καθυστερημενος.

Πελωψ
Κυκλωψ
Οινωψ
Ευρωπη
Καλλιοπη
Ανθρωπος
Ολα αυτα απο τα πουλια και τα εντομα πηραν τα ονοματα τους οχι απο την όψη

[Hector Buas]

...
Με τα σημερινά δεδομένα της ΙΕ γλωσσολογίας οι ετυμολογικές πρότασεις του Φρισκ πάνε στα σκουπίδια.
...

Επειδή το λες εσύ με το τεράστιο γλωσσολογικό υπόβαθρο?

Ας δεχθούμε πως τουλάχιστον έμαθες κάποιους ακαδημαικόυς που δεν τους ήξερες, δηλαδή τον Katicic και τον Frisk. Και από εκεί που ήσουν ένας αμόρφωτος κομπογιαννίτης, με απαράδεκτα προβλητική συμπεριφορά, τώρα είσαι ένας λιγότερο αμόρφωτος κομπογιαννίτης. Σε κάθε περίπτωση κομπογιαννίτης...

[Jimmy81]

Δρύοπες : Ως προς το όνομα Δρύοπες, είναι ινδοευρωπαϊκό και κατά τον καθηγητή Μιχ. Σακελλαρίου (Ι.Ε.Ε. τομ. Α΄ σελ. 362) «… αναλύεται στο θέμα δρυ- “δένδρο, δρυς” και στο επίθημα – οπ -, γνωστό από πολλά εθνικά και τοπωνύμια στην Ελλάδα, στην Ιλλυρία, στη Θράκη, αλλά και από λέξεις της ελληνικής που δηλώνουν διάφορα είδη πουλιών και εντόμων. Ένα πολύ όμοιο όνομα έφεραν οι Δευρίοπες ή Δουρίοπες στην Ιλλυρία (δρυ-, δευρ-, δουρ-, ανάγονται όλα στο ίδιο ινδοευρωπαϊκό θέμα)

Ενταξει μιλαμε οτι ο ανθρωπος ειναι τεραστιος παπαρας
Το πιο ελληνικο ονομα ολων των εποχων ,το δρυωψ
απο το δρυς και την όψη το εβγαλε απλα ιε.
Απο τα πουλια και τα εντομα λεει ο καθυστερημενος.

Πελωψ
Κυκλωψ
Οινωψ
Ευρωπη
Καλλιοπη
Ανθρωπος
Ολα αυτα απο τα πουλια και τα εντομα πηραν τα ονοματα τους οχι απο την όψη

Ο Σακελλαρίου στο συγκεκριμένο απόσπασμα μάλλον δεν θέλει να πει ότι το όνομα Δρύοπες έτσι όπως έφτασε σε μας από την αρχαία γραμματεία δεν είναι ελληνικό(οι ίδιοι θα μπροούσαν να έχουν ένα παρόμοιο-ομόρριζο όνομα). Απλά προσπαθεί να καταλήξει στην απώτατη ΙΕ προέλευση του ονόματος μέσω της ρίζας που υπάρχει στο ελληνικό δρυς η οποία όμως απαντά και σε άλλες ΙΕ γλώσσες(Σανκρτιικά & Αβεστικά: daru=δέντρο, Γοτθικά: triu=δέντρο, Χιττιτικά:taru=δέντρο κ.α.). Ο λόγος που το κάνει είναι διότι στο συγκεκριμένο κεφάλαιο προσπαθεί να τεκμηριώσει ποιοι από τους προελληνικούς λαούς ήταν ινδοευρωπαϊκής καταγωγής και ποιοι όχι.

Σωστά αναφέρει ο Σακελλαρίου ότι το επίθημα -οπ- υπάρχει και σε ονόματα πουλιών. Έχουμε διάφορα πτηνά όπως μέροψ, αέροψ, πάνοψ, την πηνελ-όπη (είδος πάπιας) κ.α. Κάποιο έντομο δεν μου'ρχεται τώρα. Δεν λέει ότι από τα πουλιά και τα έντομα προέκυψε το -οπ- στους Δρύοπες. Διάβαζε λίγο πιο προσεκτικά.

[hellegennes]

Πχ οι λέξεις "άνθρωπος"και "θάλασσα" δεν έχουν ελληνική ετυμολογία. Είναι ξένες όπως η λέξη "μπέσα" ή "τεφτέρι". Η μπέσα είναι αλβανική, το τεφτέρι τουρκικό και η θάλασσα είναι μιας αρχαίας νεκρής γλώσσας με την οποία ήρθαν σε επαφή οι ελληνόφωνοι. Επειδή όλα αυτά δεν τα ξέρεις μάθε τα πρώτα και μετά έλα να πεις κάτι.

2 στα 4. Η λέξη άνθρωπος είναι ελληνική και η λέξη τεφτέρι είναι αντιδάνειο στα ελληνικά μέσω αραβικής (η αρχική ελληνική λέξη είναι διφθέρα).

[relativer777]

Ναταν μονο οι λελεγες και οι προαχαιοι που ελεγε καλα θα ηταν.
Εδω ελεγε οτι οι πρωτοελληνες αβαντες ηρθαν απο τον ποταμο αβα του καυκασου.
Για να δικαιολογησει οτι ηταν ελληνες χρησιμοποιουσε το επιθημα ντες που μονο ελληνες θα το ειχαν μετατρεψει ετσι.
Το οτι οι ελληνες δεν θα μετετρεπαν ποτε την ριζα απ του ποταμου σε αβ δεν τον πειραξε.
Αν ηθελε να τους βγαλει προελληνες ι.ε αυτο θα εγραφε φυσικα.
Οτι τον βολευε εγραφε

Πρωτοαχαιοί, όχι Προαχαιοί.


Η πλέον πειστική ερμηνεία για την προέλευση και την εμφάνιση των Αβάντων, στηριγμένη στα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα, προέρχεται από τον καθηγητή και Ακαδημαϊκό Μιχ. Σακελλαρίου (Ιστορία Ελληνικού Έθνους - τομ. Α΄ σελ. 362-364 ) και αναφέρει τα εξής :
«…Το όνομα των Αβάντων είναι ινδοευρωπαϊκό τόσο στη μορφή (με επίθημα – ντ -) όσο και στο θέμα. Με το όνομα Άβας μας είναι γνωστοί δύο ποταμοί, ο ένας νότια από τον Καύκασο, ο άλλος στην Ιταλία. Άρα σ’ αυτό το όνομα περιέχεται το ινδοευρωπαϊκό θέμα ab- «νερό, ποτάμι». Από την άλλη πλευρά, τα τοπωνύμια Αρέθουσα και Κάναθος, στην Εύβοια και σ’ άλλα μέρη της Ελλάδος όπου κατοίκησαν Άβαντες, παρουσιάζουν θ στη θέση του ινδοευρωπαϊκού dh, σύμφωνα με ελληνικό φωνητικό νόμο, ενώ η θρακική και άλλες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες έχουν στην ίδια θέση δ. Άρα η «Ιλιάς» μας δίνει μια πραγματική και αληθινή μαρτυρία για την εθνική θέση των Αβάντων και επομένως ο Αριστοτέλης (και ο Αρριανός σημ. ΔΕΕ), έσφαλαν που τους θεωρούσαν Θράκες, παρασυρμένοι, φαίνεται, από το γεγονός ότι η πόλη Άβα, όπως και άλλες θέσεις της Φωκίδος, κατοικήθηκαν πραγματικά από Θράκες που επέδραμαν στην Ελλάδα στο τέλος της Μυκηναϊκής Εποχής (σημ. ΔΕΕ: γύρω στο 1200 π.Χ.).
Έξω από την Εύβοια, Άβαντες εντοπίζονται σε πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδος : στο Άργος, στη Σικυώνα, στη Φωκίδα, στην Ήπειρο. Επίσης στη νοτιοδυτική Ιλλυρία αναφέρονται Άβαντες και Άμαντες (η εναλλαγή του μ και β είναι συνηθισμένο φαινόμενο, τόσο στην ελληνική όσο και σε άλλες γλώσσες). Μπορεί λοιπόν να υποθέσει κάποιος ότι οι Άβαντες συμπίπτουν με Δαναούς στο Άργος και στη Φωκίδα. Γι’ αυτό το λόγο και επειδή το όνομα Άβας απαντά στον Καύκασο ως υδρωνύμιο, δηλ. σε λειτουργία που είναι σύμφωνη με τη σημασία της ρίζας ab- μπορεί να διατυπωθεί η υπόθεση ότι οι Άβαντες έφθασαν στην Ελλάδα με τα ίδια κύματα που έφεραν τους Δαναούς. Τα τμήματα των Αβάντων που βρίσκουμε στην νοτιοδυτική Ιλλυρία και στην Ήπειρο, ακολούθησαν άλλο δρόμο μαζί με τον κύριο κορμό των Ελλήνων…»

http://ethnologic.blogspot.com/2010/02/4.html

Ο Σακελλαρίου δεν είναι κάποιος παπάρας αντιπατριώτης όπως θέλεις να τον παρουσιάσεις. Αν ήταν τέτοιος θα υποστήριζε πως οι Δαναοί ήταν Αιγύπτιοι , όπως έκαναν άλλοι. Αντίθετα όπως γράφει ο smerd :

Ορισμένοι μελετητές, εξέλαβαν τον μύθο της αιγυπτιακής καταγωγής του Δαναού τοις μετρητοίς και προσπάθησαν να ετυμολογήσουν το όνομα από την σημιτική ρίζα *dan- «δικάζω». Το 1986, ο τότε διευθυντής του σημερινού Κέντρου Ελληνο-Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων Μιχαήλ Σακελλαρίου, σε ένα συνέδριο που έγινε στο Σικάγο με θέμα την έλευση των Πρωτο-Ελλήνων, παρουσίασε μία λεπτομερέστατη και γλωσσολικά άψογη θέση, στην οποία ετυμολόγησε το όνομα Δαναϝός (<* dh2newos) ως ΙΕ καταγωγής και προερχόμενο από την ίδια ΙΕ ρίζα *deh2nu- «νερό, ποτάμι» που έδωσε και τα ονόματα των ποταμών Δάνουβις/Danube, Τάναϊς/Don, Donets, Dniepr, Dniester και κελτικές και ινδο-ιρανικές λέξεις για ποτάμι και ποτάμιες θεότητες (Dānu).

Ο σακελλαριου δεν ειναι αντιπατριωτης,ενας απλος καραγκιοζης ειναι.
Απο αυυους που πρωτα αποφασιζουν τι θελουν και μετα ωαχνουν στοιχεια στα αδυτα του κωλου τους για να στηριξουν τα θελω τους.
Αυτος ηθελε ντε και καλα καταγωγη απο τα κουργκαν.

Δες τωρα τι τρελα πουλαει με τους αβαντες.
Για να δειξει οτι κατεβηκαν απο τον καυκασο,ετυμολογει το ονομα τους απο τον ποταμο αβα.
Ελα ομως που λεει οτι προερχεται απο την ιε ριζα αβ,αλλα η πραγματικη πιε ριζα ειναι η απ.
Στην ελληνικη η ριζα αυτη δεν θα γινοταν ποτε αβ,αλλα εχει δωσει λεξεις μονο με απ,οπως η μεσσαπια και το μεσσαπιον ορος,και σε ιπ,οπως ενιπεας,ευριπος.
Αν ηθελε να τους βγαλει προελληνες ινδοεευρωπαιους αυτο θα σε ελεγε,οπως εκανε με τις λεξεις πυργος και πελασγος,που στα ελληνικα επρεπε να ειναι φυργος και φελασγος
Αλλα επειδη εωαχνε συνδεση με καυκασο το εγραψε στα αρχιδια του συνεχισε ακαθεκτος.
Μιλαμε για μεγιστο παπαρα

Κατά την μυθολογία, περί Δαναού:

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Αίγυπτος ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου, υιός του Βήλου και της Αγχινόης και δίδυμος αδελφός του Δαναού. Από την πλευρά του πατέρα του, καταγόταν από τον Ποσειδώνα και τον Έπαφο (το γιο της Ιούς), ενώ από της μητέρας του από τον ποταμό Νείλο. Ο Βήλος, ο οποίος βασίλευε στις αφρικανικές χώρες, εγκατέστησε το Δαναό στη Λιβύη και έδωσε την Αραβία στον Αίγυπτο. Ο Αίγυπτος, όμως, κατέλαβε για λογαριασμό του τη χώρα των Μελαμπόδων ("αυτών που έχουν μαύρα πόδια"), που την ονόμασε από το όνομά του Αίγυπτο.
Ή Ελληνική μυθολογία είναι άκυρη και είναι έγκυρη η άποψη κάποιων ιστορικών ?
Όσω για το μύθευμα Ινδο ευρωπαιων, είναι απλά γνώμες σε μία προσπάθεια να βρουν εξηγήσεις για την καταγωγή των Ευρωπαϊκών λαών.
Ως πιθανή καταγωγή των Ελλήνων είναι η αποκαλούμενη από τους αρχαίους η υπέρ Βορεία :
Πού βρίσκονταν αυτή, ουδείς γνωρίζει, λόγω έλλειψης στοιχείων. Πάντως η Ινδία δεν είταν ποτέ Βόρεια χώρα.
Μάλλον κάτι δεν μας λές σωστά.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Πχ οι λέξεις "άνθρωπος"και "θάλασσα" δεν έχουν ελληνική ετυμολογία. Είναι ξένες όπως η λέξη "μπέσα" ή "τεφτέρι". Η μπέσα είναι αλβανική, το τεφτέρι τουρκικό και η θάλασσα είναι μιας αρχαίας νεκρής γλώσσας με την οποία ήρθαν σε επαφή οι ελληνόφωνοι. Επειδή όλα αυτά δεν τα ξέρεις μάθε τα πρώτα και μετά έλα να πεις κάτι.

2 στα 4. Η λέξη άνθρωπος είναι ελληνική και η λέξη τεφτέρι είναι αντιδάνειο στα ελληνικά μέσω αραβικής (η αρχική ελληνική λέξη είναι διφθέρα).

Στο ετυμολογικό του Μπαμπινιώτη ο άνθρωπος (αυτός που έχει αντρική όψη) είναι ήδη μυκηναϊκό ενώ η θάλασσα ήδη ομηρική φαίνεται ότι είναι προελληνική που όμως έχουν δοθεί αρκετές ερμηνείες για την προέλευσή της από αλμυρό νερό μέχρι βαθύς τόπος.

[hellegennes]

Πχ οι λέξεις "άνθρωπος"και "θάλασσα" δεν έχουν ελληνική ετυμολογία. Είναι ξένες όπως η λέξη "μπέσα" ή "τεφτέρι". Η μπέσα είναι αλβανική, το τεφτέρι τουρκικό και η θάλασσα είναι μιας αρχαίας νεκρής γλώσσας με την οποία ήρθαν σε επαφή οι ελληνόφωνοι. Επειδή όλα αυτά δεν τα ξέρεις μάθε τα πρώτα και μετά έλα να πεις κάτι.

2 στα 4. Η λέξη άνθρωπος είναι ελληνική και η λέξη τεφτέρι είναι αντιδάνειο στα ελληνικά μέσω αραβικής (η αρχική ελληνική λέξη είναι διφθέρα).

Στο ετυμολογικό του Μπαμπινιώτη ο άνθρωπος (αυτός που έχει αντρική όψη) είναι ήδη μυκηναϊκό ενώ η θάλασσα ήδη ομηρική φαίνεται ότι είναι προελληνική που όμως έχουν δοθεί αρκετές ερμηνείες για την προέλευσή της από αλμυρό νερό μέχρι βαθύς τόπος.

Το πρόβλημα με την θάλασσα είναι το διπλό σίγμα, που δεν δικαιολογείται στα ελληνικά. Τα ελληνικά δεν έχουν λέξεις με διπλά σύμφωνα.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

2 στα 4. Η λέξη άνθρωπος είναι ελληνική και η λέξη τεφτέρι είναι αντιδάνειο στα ελληνικά μέσω αραβικής (η αρχική ελληνική λέξη είναι διφθέρα).

Στο ετυμολογικό του Μπαμπινιώτη ο άνθρωπος (αυτός που έχει αντρική όψη) είναι ήδη μυκηναϊκό ενώ η θάλασσα ήδη ομηρική φαίνεται ότι είναι προελληνική που όμως έχουν δοθεί αρκετές ερμηνείες για την προέλευσή της από αλμυρό νερό μέχρι βαθύς τόπος.

Το πρόβλημα με την θάλασσα είναι το διπλό σίγμα, που δεν δικαιολογείται στα ελληνικά. Τα ελληνικά δεν έχουν λέξεις με διπλά σύμφωνα.

Νομίζω πολλές λέξεις στα αρχαία έχουν διπλά σύμφωνα. Η μέλισσα φερειπείν. Είναι αγνώστου ετύμου αλλά κάποιες εξηγήσεις έχουν δοθεί.
Θάλασσα από το άλασσα με κατάληξη όπως μέλισσα. Πιθανότατα το Θ από το άλας => +θάλας.

Ή από το θάλλω, γίνομαι πράσινο.

[Gouerino 4]

Στο ετυμολογικό του Μπαμπινιώτη ο άνθρωπος (αυτός που έχει αντρική όψη) είναι ήδη μυκηναϊκό ενώ η θάλασσα ήδη ομηρική φαίνεται ότι είναι προελληνική που όμως έχουν δοθεί αρκετές ερμηνείες για την προέλευσή της από αλμυρό νερό μέχρι βαθύς τόπος.

Το πρόβλημα με την θάλασσα είναι το διπλό σίγμα, που δεν δικαιολογείται στα ελληνικά. Τα ελληνικά δεν έχουν λέξεις με διπλά σύμφωνα.

Νομίζω πολλές λέξεις στα αρχαία έχουν διπλά σύμφωνα. Η μέλισσα φερειπείν. Είναι αγνώστου ετύμου αλλά κάποιες εξηγήσεις έχουν δοθεί.
Θάλασσα από το άλασσα με κατάληξη όπως μέλισσα. Πιθανότατα το Θ από το άλας => +θάλας.

Ή από το θάλλω, γίνομαι πράσινο.

Το διπλο σ,ειναι το ιε επιθημα σσος και σσα που υπαρχει σε παρα πολλες λεξεις στις δυο πλευρες του αιγαιου.
Η λεξη θαλασσα φυσικα προερχεται απο το αλς.
Το θ ειναι αλλη μια προφορα για το διγαμα που υπηρχε στην προιστορικη Ελλάδα

[Ζαποτέκος]

πριν την έλευση των ομιλητών της ελληνικής στην Ελλάδα κατά την χαλκοκρατία φυσικά ζούσε ήδη κόσμος εδώ, και μάλιστα πολιτισμικά ανώτερος των νεήλυδων Ελλήνων

Ο συγχωρεμένος ο Πανταζής είχε δώσει μια ωραία πρωτότυπη ιδέα. Ο μυκηναϊκός πολιτισμός είναι πρϊόν του μινωικού. ( Μινωικής προέλευσης σύμβολα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Μινωικής προέλευσης γραφή. ) Λάθος η θεωρία που ήθελε τους Έλληνες ως την άρχουσα τάξη και τους Προέλληνες την πλέμπα. Η διοικητική ορολογία είναι μη ελληνική . Οι Μινωίτες δηλαδή έκαναν τους Ινδοευρωπαίους του ελλαδικού ηπειρωτικού χώρου τις bitches τους. Έπειτα οι Προέλληνες αφομοιώθηκαν απ' τους Έλληνες όπως οι Λατίνοι της Ελλάδας επί Λατινοκρατίας σταδιακά αφομοιώθηκαν γλωσσικά απ'τους Έλληνες , προλαβαίνοντας όμως να τους μεταδώσουν την διοικητική τους ορολογία.

https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... /86-10.pdf

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Το πρόβλημα με την θάλασσα είναι το διπλό σίγμα, που δεν δικαιολογείται στα ελληνικά. Τα ελληνικά δεν έχουν λέξεις με διπλά σύμφωνα.

Νομίζω πολλές λέξεις στα αρχαία έχουν διπλά σύμφωνα. Η μέλισσα φερειπείν. Είναι αγνώστου ετύμου αλλά κάποιες εξηγήσεις έχουν δοθεί.
Θάλασσα από το άλασσα με κατάληξη όπως μέλισσα. Πιθανότατα το Θ από το άλας => +θάλας.

Ή από το θάλλω, γίνομαι πράσινο.

Το διπλο σ,ειναι το ιε επιθημα σσος και σσα που υπαρχει σε παρα πολλες λεξεις στις δυο πλευρες του αιγαιου.
Η λεξη θαλασσα φυσικα προερχεται απο το αλς.
Το θ ειναι αλλη μια προφορα για το διγαμα που υπηρχε στην προιστορικη Ελλάδα

Για το άλς βλέπω ότι είναι πρωτοινδευρωπαική

ἅλς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *séh₂l- / *séh₂ls (αλάτι). Συγγενές με τα (σανσκριτικά) सलिल (salila), (παλαιοαρμενικά) աղ (ał), (λατινικά) sal, (αγγλοσαξονικά) sealt (αγγλικά salt)

Δεν έχω ιδέα πως μπορεί να προφερόταν το sehzls βέβαια.

[Gouerino 4]

Κατά την μυθολογία, περί Δαναού:

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Αίγυπτος ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου, υιός του Βήλου και της Αγχινόης και δίδυμος αδελφός του Δαναού. Από την πλευρά του πατέρα του, καταγόταν από τον Ποσειδώνα και τον Έπαφο (το γιο της Ιούς), ενώ από της μητέρας του από τον ποταμό Νείλο. Ο Βήλος, ο οποίος βασίλευε στις αφρικανικές χώρες, εγκατέστησε το Δαναό στη Λιβύη και έδωσε την Αραβία στον Αίγυπτο. Ο Αίγυπτος, όμως, κατέλαβε για λογαριασμό του τη χώρα των Μελαμπόδων ("αυτών που έχουν μαύρα πόδια"), που την ονόμασε από το όνομά του Αίγυπτο.
Ή Ελληνική μυθολογία είναι άκυρη και είναι έγκυρη η άποψη κάποιων ιστορικών ?
Όσω για το μύθευμα Ινδο ευρωπαιων, είναι απλά γνώμες σε μία προσπάθεια να βρουν εξηγήσεις για την καταγωγή των Ευρωπαϊκών λαών.
Ως πιθανή καταγωγή των Ελλήνων είναι η αποκαλούμενη από τους αρχαίους η υπέρ Βορεία :
Πού βρίσκονταν αυτή, ουδείς γνωρίζει, λόγω έλλειψης στοιχείων. Πάντως η Ινδία δεν είταν ποτέ Βόρεια χώρα.
Μάλλον κάτι δεν μας λές σωστά.

Φυσικα και η ελληνικη μυθολογια εχει δικιο για τους δαναους.
Σιγουα καποια στιγμη βρεθηκαν στην αιγυπτο οι αχαιοι -δαναοι.
Αλλωστε και οι αιγυπτιοι μαυτο το ονομα τους ηξεραν,την ιδια στιγμη που οι χετταιοι τους ηξεραν ως αχαιους

https://books.google.gr/books?id=CK9JDA ... ja&f=false

[Gouerino 4]

Νομίζω πολλές λέξεις στα αρχαία έχουν διπλά σύμφωνα. Η μέλισσα φερειπείν. Είναι αγνώστου ετύμου αλλά κάποιες εξηγήσεις έχουν δοθεί.
Θάλασσα από το άλασσα με κατάληξη όπως μέλισσα. Πιθανότατα το Θ από το άλας => +θάλας.

Ή από το θάλλω, γίνομαι πράσινο.

Το διπλο σ,ειναι το ιε επιθημα σσος και σσα που υπαρχει σε παρα πολλες λεξεις στις δυο πλευρες του αιγαιου.
Η λεξη θαλασσα φυσικα προερχεται απο το αλς.
Το θ ειναι αλλη μια προφορα για το διγαμα που υπηρχε στην προιστορικη Ελλάδα

Για το άλς βλέπω ότι είναι πρωτοινδευρωπαική

ἅλς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *séh₂l- / *séh₂ls (αλάτι). Συγγενές με τα (σανσκριτικά) सलिल (salila), (παλαιοαρμενικά) աղ (ał), (λατινικά) sal, (αγγλοσαξονικά) sealt (αγγλικά salt)

Δεν έχω ιδέα πως μπορεί να προφερόταν το sehzls βέβαια.

Εννοειται ρε συ οτι το αλς ειναι ελληνικοτατη λεξη
Δεν το αμφισβητησε αλλωστε κανεις στο νημα
Καποιες λεξεις κρατησαν το διγαμμα
Οπως σελας,σεληνη,σελλοι κτλ
Μια τετοια ειναι κα η λεξη θαλασσα