blackpaint έγραψε: ↑21 Μάιος 2020, 20:35
Και παλι ο τιγρης ηταν υπερτιμημενος: υπερβολικα βαρυς για τον κινητηρα του, παθαιναν βλαβες συνεχεια. Με κακο σχεδιασμο που δεν επετρεπε ευκολες επισκευες. Με πολυπλοκο σχεδιασμο που απαιτουσε ενα σκασμο ανταλλακτικα που δεν υπηρχε περιπτωση να φτασουν εγκαιρα στο πεδιο. Ηταν επισης μια κυριολεκτικη ρουφηχτρα, ηθελε 4 λιτρα βενζινη το χλμ. Και το κυριοτερο στοιχιζε σε πορους κεφαλαια και εργατοωρες 10 φορες παραπανω απο ενα Σερμαν η ενα Τ34. Οι ναζι εφτιαξαν μονο 1300 απο τον 1ο τιγρη και αλλα 400 περιπου απο τον 2ο. Οι σοβιετικοι εφτιαξαν 57000 Τ34.
Πολύ λάθος... Έχεις στο μυαλό σου τακτικές και συνθήκες του τέλους του πολέμου και σημερινές...
Πρώτον, στην αρχή ο Τίγρης για τους Γερμανούς δεν ήταν απλό άρμα μάχης - ήταν άρμα διάσπασης. Που σημαίνει διασπάς την γραμμή και ύστερα πάς πίσω στα μετώπισθεν για συντήρηση - στα μετώπισθεν υπήρχαν πάντα ολοκληρωμένα συνεργεία που θα έκαναν τη συντήρηση όχι μόνο των ακέραιων Τίγρεων, αλλά και των χτυπημένων... Τα προβλήματα συντήρησης του Τίγρη τα είχαν και άλλα άρματα όπως τα KV-1 των Σοβιετικών, για να μην αναφέρουμε τα Βρετανικά Matilda και Α9...
Δεύτερον, η μετακίνησης τους στο πεδίο της μάχης θα γινόταν μόνο me τραίνα λόγω χρόνιας έλλειψης καυσίμων. Για αυτό άλλωστε το κάθε άρμα ήταν εφοδιασμένο από την αρχή με ερπύστριες μόνο για τα τρένα!!! Και εφόσον κατέβαιναν από τα τραίνα έμπαιναν οι κανονικές ερπύστριες...
Τρίτον, ως άρμα διάσπασης ήταν πολύ πιο βαρύ και περίπλοκο. Εδώ το μόνο που μπορούμε να μέμψουμε τους Γερμανούς ήταν η συνήθεια τους για το overmachining των αρμάτων τους και γενικά των κατασκευών τους - κάτι που έκανε τα μηχανήματα τους αθάνατα και τους έχει αφήσει φήμη...
Τέταρτον δεν μπορείς να συγκρίνεις τον Τίγρη με κουβάδες όπως το Σέρμαν ή το Τ-34/76... Ήταν απλά άρματα, γενικής παραγωγής, με πάρα πολλά ελαττώματα...
.