Yochanan έγραψε: ↑21 Ιουν 2020, 20:41
Oι Ζαιοναζί εφαρμόζουν κατα γράμμα του playbook του εθνολαϊκισμού. Από το
Populist Political Communication in EuropeEdited By Toril Aalberg, Frank Esser, Carsten Reinemann, Jesper Stromback, Claes De Vreese, 1st Edition,2016,New York,Routledge
πάρτε όμως και καμιά Αυγή να μορφωθείτε
Η δαιμονοποίηση του λαϊκισμού δεν λειτουργεί - Η Ευρώπη χρειάζεται μια προοδευτική λαϊκιστική εναλλακτική
http://www.avgi.gr/article/10811/920990 ... nallaktike
Η μεταδημοκρατία προκύπτει ως αποτέλεσμα της σύγκλισης διαφόρων φαινομένων, που τα τελευταία χρόνια έχουν επηρεάσει τον τρόπο άσκησης της δημοκρατίας. Το πρώτο φαινόμενο είναι αυτό που έχω προτείνει να ονομαστεί «μετα-πολιτική», έννοια που αναφέρεται στο θόλωμα των πολιτικών διαχωριστικών γραμμών μεταξύ δεξιάς και αριστεράς. Πρόκειται για το αποτέλεσμα της συναίνεσης που δημιουργήθηκε ανάμεσα στα κόμματα της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς γύρω από την ιδέα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Υπό το πρόσταγμα του «εκσυγχρονισμού» αποδέχθηκαν τις επιταγές του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και τα όρια που έθετε στην κρατική παρέμβαση και στη δημόσια πολιτική. Ο ρόλος των κοινοβουλίων και των θεσμών που επιτρέπουν στους πολίτες να επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις, περιορίστηκε δραστικά. Η έννοια που αποτελούσε την καρδιά του δημοκρατικού ιδεώδους -η λαϊκή κυριαρχία- εγκαταλείφθηκε. Σήμερα, η συζήτηση για τη «δημοκρατία» περιορίζεται μονάχα στις εκλογές και στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στο πολιτικό επίπεδο, οι αλλαγές αυτές συντελέστηκαν στο πλαίσιο ενός νέου «νεοφιλελεύθερου» ηγεμονικού σχηματισμού, ο οποίος χαρακτηρίζεται από μια ρύθμιση του καπιταλισμού όπου ο ρόλος του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου είναι κεντρικός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση της ανισότητας, που δεν επηρεάζει μόνο την εργατική τάξη αλλά και ένα μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης, η οποία έχει μπει σε μια διαδικασία φτωχοποίησης και επισφάλειας. Έτσι, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πραγματικό φαινόμενο «ολιγαρχοποίησης» των κοινωνιών μας.
Σε αυτές τις συνθήκες κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, έκανε την εμφάνιση της μια πληθώρα λαϊκιστικών κινημάτων που απορρίπτουν τη μετα-πολιτική και τη μετα-δημοκρατία. Διατείνονται ότι θα δώσουν πίσω στο λαό τη φωνή που του στέρησαν οι ελίτ. Ανεξάρτητα από τις προβληματικές μορφές που μπορεί να πάρουν κάποια από αυτά τα κινήματα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη σε αρκετά από αυτά θεμιτών δημοκρατικών φιλοδοξιών.